Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

ΤΑ ΜΠΛΟΥΖ ΤΟΥ ΠΡΙΓΚΗΠΑ




ΤΑ ΜΠΛΟΥΖ ΤΟΥ ΠΡΙΓΚΗΠΑ
1992, ΜΒΙ 10529
Η ΑΣΠΡΗ ΠΛΕΥΡΑ [Πλευρά Α']
Η ΜΑΥΡΗ ΠΛΕΥΡΑ [Πλευρά Β']
Μουσική – Στίχοι – Ερμηνεία: Παύλος Σιδηρόπουλος

Παίζει κιθάρα ο Παύλος Σιδηρόπουλος
Παραγωγή: Πάνος Ηλιόπουλος («ΠΟΡΤΑ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ»)
Επιμέλεια παραγωγής: Μελίνα Σιδηροπούλου, Πάνος Ηλιόπουλος
Πίνακας εξωφύλλου: Μίλτος Παπαστεργίου
Σκίτσο οπισθοφύλλου: Μαρία Προγουλάκη
Φωτογραφίες έκδοσης: αρχείο Μελίνας Σιδηροπούλου

 

Η ενασχόληση του Παύλου με το αμιγώς ρεμπέτικο τραγούδι, με το ελληνικό blues, όπως το ονόμαζε ο ίδιος, πηγαίνει αρκετά χρόνια πίσω για να διαπεράσει μέχρι το τέλος το σύνολο σχεδόν της καλλιτεχνικής δημιουργίας του.
Τον Φεβρουάριο του 1979 ο Παύλος συμμετέχει φωνητικά στη μεγάλη συναυλία του Δημήτρη Πουλικάκου στο Σπόρτινγκ με το 13μελές συγκρότημα-θίασο κανονικό, Παραμύθι χωρίς όνομα. Ένα σχήμα, όπου συμμετείχαν πολλοί ετερόκλητοι μεταξύ τους καλλιτέχνες, σαν τον Μηνά Αλεξιάδη (πιάνο), τον Πάνο Κατσιμίχα (φυσαρμόνικα), τον Σταύρο Λογαρίδη (κιθάρα, φωνητικά), αλλά και την Ελευθερία Αρβανιτάκη (φωνητικά). Σημειωτέον ότι την Αρβανιτάκη την είχε γνωρίσει ο Πουλικάκος κατά τη συμμετοχή του στις παραστάσεις του Διονύση Σαββόπουλου στον Σκορπιό με τον τίτλο Γιγαντεώρημα.  Λογικό, λοιπόν, να περίμενε κανείς ότι μέσω της Ελευθερίας Αρβανιτάκη θα ερχόταν ο Παύλος σε επαφή με την Οπισθοδρομική Κομπανία. Σύμφωνα, πάντως, με τη μαρτυρία του Άγγελου Σφακιανάκη, ιδρυτικού μέλους των Οπισθοδρομικών και σημερινού μουσικού παραγωγού, η πρώτη φορά που μοιράστηκαν το stage με τον Παύλο Σιδηρόπουλο ήταν στην περίφημη συναυλία συμπαράστασης στον Γ. Σερίφη , πάλι στο Σπόρτινγκ, στις 9 Ιανουαρίου του 1978! Λίγα χρόνια μετά και συγκεκριμένα το 1982, όταν ο Παύλος είχε ήδη γράψει Τα μπλουζ του πρίγκηπα, και οι Οπισθοδρομικοί είχαν εκδώσει τον πρώτο, πολύ επιτυχημένο από καλλιτεχνικής και εμπορικής άποψης, δίσκο τους, εκείνος πήγε και βρήκε τον Γιάννη Εμμανουηλίδη και τον Άγγελο Σφακιανάκη, δίνοντας τους μία κασέτα με τα ρεμπετοειδή τραγούδια του. Η συνεργασία όμως του Παύλου Σιδηρόπουλου με την Οπισθοδρομική Κομπανία δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, κυρίως λόγω αντιρρήσεων και ενστάσεων που είχε το τότε διευθυντικό καθεστώς της εταιρείας Lyra για το ενδεχόμενο αποτέλεσμα. Τα τραγούδια εκείνης της κασέτας (ηχογραφήσεις της διετίας 1980-81, με εξαίρεση Το μπλουζ του Ρουμπόλα και Το μπλουζ του Άι-Ονούφρη, που ήταν του ΄79) είχαν γραφτεί από τον Παύλο στα Νέα Στύρα Ευβοίας, τη Σαντορίνη και την Αθήνα και όπως ήδη αναφέρθηκε, αποτέλεσαν τη μεταθανάτια έκδοση-ντοκουμέντο Τα μπλουζ του Πρίγκηπα, εν έτει 1992 από το label Η Πόρτα Που Ανοίγει του Πάνου Ηλιόπουλου. Το κομμάτι Κρίμα το παιδί, ως Ας την καρδιά σου, βέβαια, είχε πρωτοκυκλοφορήσει ηλεκτρικά διασκευασμένο στο Άντε και καλή τύχη μάγκες, το πρώτο μεταθανάτιο άλμπουμ του Παύλου Σιδηρόπουλου το 1991 με τους Απροσάρμοστους.
Ακόμη ένα έξοχο δείγμα της τριβής του Παύλου Σιδηρόπουλου με το αντικείμενο του ρεμπέτικου υπάρχει στο άλμπουμ Χωρίς μακιγιάζ του 1989. Από ζωντανή ηχογράφηση στη μουσική σκηνή Μετρό, ακούμε τη σύνθεση του, Τα σιγανά ποτάμια, κομμάτι σαφώς επηρεασμένο από τη μυθολογία του περιθωριακού ρεμπέτικου της δεκαετίας του 1930 κυρίως.

 
ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΣΚΟ
«Τα Μπλουζ του Πρίγκιπα είναι ένας ιδιαίτερα φορτισμένος συναισθηματικά δίσκος, ένας δίσκος παρεϊστικος και βαθιά ελληνικός».
Κώστας Ζαχόπουλος, περιοδικό ΟΖ, 13 Μαρτίου 1992
«Δεν είναι απλώς ένα δισκογραφικό ντοκουμέντο. Πρόκειται για κάτι πολύ περισσότερο: για μια φωνή που ακούγεται υπόγεια, έναν ήχο που πασχίζει απεγνωσμένα να κρατήσει το μυστικό του –να μη φτάσει ποτέ σε βέβηλα αφτιά-, μια αλληγορία εικόνων που αποκωδικοποιείται μόνο με μαύρα γυαλιά πολαρόιντ. Χρειάζεται η κατάλληλη γωνία. Και μόνο τότε το μπλουζ ξεχύνεται πλημμυρίζοντας τα κύτταρα του εγκεφάλου. Μόνο τότε τα τραγούδια αυτά είναι μια πόρτα που ανοίγει. Για να μην κλείσει ποτέ πια...[...] Λαϊκά μπλουζ που κρατούν στο ακέραιο το ήθος, το ύφος και τις γραμμές του παλιού ρεμπέτικου [...] Εμείς γινόμαστε μάρτυρες ενός καλά κρυμμένου όλα αυτά τα χρόνια μυστικού. Οφείλουμε να το σεβαστούμε στο ακέραιο».
Γιώργος Χαρωνίτης, περιοδικό Αθηνόραμα, 20 Μαρτίου 1992
«Ένα μπλουζ, ένα ροκ, ένα τραγούδι, μια μουσική τέλος πάντων –πείτε την όπως σας βολεύει- που να διασπά τα εθνικά και χρονικά στεγανά και να μην υπακούει σε ιδιομορφίες άλλες από αυτές που προτείνει το βλέμμα του καλλιτέχνη την τυχαία στιγμή που ατενίζει την εποχή, απ’ό,τι μαρτυρούν οι ελληνικοί δρόμοι των «πρόχειρων» δεκάχρονων και δωδεκάχρονων αυτών ηχογραφήσεων, δεν κατάφερε να καρποφορήσει τελικά στα χέρια του Παύλου Σιδηρόπουλου. Κάτι που δε μας αφορά καθόλου. Γιατί τι είναι επιτέλους σημαντικότερο για τον άνθρωπο των ήχων: να επικοινωνήσει με τη γενικότητα ενός ρεύματος ή με τη θέρμη μιας ανήσυχης και γεμάτης αγάπη ψυχής;»
Αργύρης Ζήλος, περιοδικό Αθηνόραμα, 20 Μαρτίου 1992
«Ο Παύλος έζησε όλα τα γεγονότα της εποχής μας. Τη δύναμη των ονείρων αλλά και τη λαχανιασμένη ανάσα της. Και αυτή την εποχή την τραγούδησε όμορφα. Γιατί «είμαστε ωραία κι αλανιάρικα παιδιά, άμα γουστάρεις είμαστε και από τ’άλλα, κι αν εσύ τώρα πλατσουρίζεις στα ρηχά, εμείς γνωρίσαμε και κύματα μεγάλα». [...] Και όσο κι αν ο Παύλος δεν πρόλαβε να τα ολοκληρώσει μουσικά, έχουν ωστόσο όλη τη ζεστή ατμόσφαιρα μιας αυθεντικής δημιουργίας. Έτσι που νιώθεις, ακούγοντας τον Παύλο και την κιθάρα του, ότι παίζει έτσι, απλά, για τα φιλαράκια του. Αυτή η μουσική κατάθεση του Παύλου άνοιξε μια νέα γέφυρα επικοινωνίας με το έργο του. [...] Γιατί ο Παύλος ένιωθε την αγωνία της εποχής μας. Όσο κι αν έλεγε «νομίζω άδικα τις ώρες μου πως χάνω», είχε πολλά ακόμα να πει στους δικούς του μουσικούς κώδικες».
Γιάννης Πανουτσόπουλος, εφημερίδα Πριν, 22 Μαρτίου 1992
«Τα πιο όμορφα λόγια και οι πιο όμορφες χειρονομίες προς τον «πρίγκιπα» της ελληνικής μουσικής, τον Παύλο Σιδηρόπουλο, έγιναν τους τελευταίους μήνες που το εγγόνι του θρυλικού Ζορμπά δε βρίσκεται ανάμεσά μας. Άλλο ένα τέτοιο δείγμα: Τα Μπλουζ του Πρίγκιπα».
Δημήτρης Βάρος, εφημερίδα Έθνος, 29 Μαρτίου 1992
«(...) ένα σπάνιο ντοκουμέντο μιας πραγματικής ψυχής που απογυμνώνεται μόνη της μαζί με έξι χορδές μπροστά σ’ένα μικρόφωνο. Μια –τύποις- ηχογράφηση του 1981, μια κραυγή αγωνίας, ένα ζεϊμπέκικο ή αν θέλετε ένα πραγματικό μπλουζ. Ανεκτίμητο».
Νίκος Χασσίδ, περιοδικό Εικόνες, 31 Μαρτίου 1992

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Η νέα διοίκηση του Δήμου Αριστοτέλη καρφώνει πισώπλατα το κίνημα αντίστασης των κατοίκων της Χαλκιδικής



Small_img_22787
Χιλιάδες κάτοικοι της Χαλκιδικής βρέθηκαν την περασμένη Κυριακή το πρωί στον Κάκαβο, το πανέμορφο βουνό που το ξεκοιλιάζουν οι χρυσοθήρες της «Ελληνικός Χρυσός» ΑΕ, αντιμέτωποι για μια ακόμη φορά με τα ΜΑΤ, τα γκλομπ και τα χημικά τους. Αυτή η κινητοποίηση, όμως, δεν ήταν σαν τις άλλες. Εκ των πραγμάτων, ήταν και μια απάντηση του πραγματικού κινήματος αντίστασης στην καταστροφή της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής στη νέα δημοτική διοίκηση του δήμου Αριστοτέλη, η οποία με μια ομόφωνη απόφασή της, τρεις μέρες πριν, πέταξε τις μάσκες και με μια πρόστυχη στάση Πόντιου Πιλάτου γύρισε την πλάτη στους αγωνιζόμενους κατοίκους και «κοίταξε» με νόημα τους χρυσοθήρες, βάζοντας πλάτη για να μπορέσουν να ολοκληρώσουν την καταστροφικό τους έργο.

«Επειδή η αδειοδότηση ή η ακύρωση αδειών των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων υπερβαίνει και είναι εκτός των θεσμικών αρμοδιοτήτων του Δήμου, ως Νέα Δημοτική Αρχή, ανοίγουμε το διάλογο προς όλες τις κατευθύνσεις για επίτευξη της καλύτερης δυνατής λύσης για την ανάπτυξη της περιοχής». Aυτό αναφέρει ηομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, την οποία εν μέσω χειροκροτημάτων διάβασε ο πρόεδρός του Γ. Ζουμπάς, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ!

Η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί. Εξαρτάται, όμως, για ποιους είναι καλή η μέρα. Οι «Πολίτες Αριστοτέλη», ιστοσελίδα που υποστηρίζει τα συμφέροντα των χρυσοθήρων, είχε ενημερωθεί σχετικά (από ποιους άραγε;) και πανηγύριζε από το πρωί. Οχι μόνο γνώριζε τι απόφαση θα πάρει το βράδυ το Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά τη σχολίαζε κιόλας: «Τα μεταλλεία, όπως έχει επισημάνει προεκλογικά και ο κ. Μίχος δεν μπορεί να τα κλείσει ο δήμος. Δεν έχει τέτοια αρμοδιότητα. Αυτό που κάνει ο δήμος σήμερα είναι να δώσει ένα ψήφισμα "κατά της επέκτασης της υπάρχουσας μεταλλευτικής δραστηριότητας λόγω αδυναμίας της φέρουσας ικανότητας του εδάφους της περιοχής", που τόσο πολύ έλειπε μέχρι σήμερα από το αρχείο της αντίστοιχής βιομηχανίας ψηφισμάτων των "antigold".  Ενα ψήφισμα που θα γίνει επικοινωνιακό φέιγ βολάν και θα απορροφηθεί κυρίως από τη νέα βιομηχανία προσφυγών που ξαναστήνεται παρά τους δύσκολους οικονομικά καιρούς που διανύουμε. Αυτή όμως είναι η μικρή εικόνα. Κατά τη γνώμη μας, ημεγάλη εικόνα είναι πιο σημαντική. Μια εικόνα που θέλει αυτή την κοινωνία να χτίζει και πάλι γέφυρες επανασύνδεσης και συνεννόησης δομημένες με κανόνες ειλικρίνειας και αμοιβαιότητας».

Η «μεγάλη εικόνα», την οποία με τόση αγαλλίαση βλέπουν οι άνθρωποι των χρυσοθήρων, λέει ότι ο Δήμος κηρύσσει εαυτόν αναρμόδιο για οτιδήποτε έχει σχέση με το καταστροφικό όργιο των χρυσοθήρων και δεν πρόκειται να αναμιχθεί! Για να το πούμε απλά, ο Δήμος δεν προτίθεται να ασκήσει προσφυγή στο ΣτΕ κατά της προκλητικής και παράνομης αδειοδότησης της «Ελληνικός Χρυσός» ΑΕ για την κατασκευή του εργοστασίου, το οποίο ήδη κατασκευάζειχωρίς καμία άδεια.

Και όμως, ο Δήμος είναι ο κατεξοχήν αρμόδιος να το κάνει. Οχι μόνο ηθικά και πολιτικά, αλλά και θεσμικά. Ο παπα-Χριστόδουλος Αγγελόγλου, ο οποίος μίλησε εκ μέρους των αγωνιζόμενων κατοίκων, υπήρξε αναλυτικότατος. Δεν περιορίστηκε μόνο στο ηθικό και πολιτικό σκέλος («ο παπάς είναι για την εκκλησία, δεν είναι για να κάνει προσφυγές – εσείς έπρεπε να κάνετε προσφυγή κι εμείς να σας στηρίζουμε», είπε), αλλά παρουσίασε αναλυτικά όλα το θεσμικό πλαίσιο για τους «καλλικρατικούς» δήμους, που όχι μόνο επιτρέπει αλλά επιβάλλει στο Δήμο να υπερασπιστεί νομικά την προστασία του περιβάλλοντος ενώπιον του ΣτΕ. Οι απαντήσεις του «τεχνοκράτη» δημάρχου και του συριζαίου προέδρου του ΔΣ ήταν απαντήσεις ενόχων που καταφεύγουν στη στρεψοδικία. Κατηγόρησαν τον παπά ως «υβριστή» (επειδή τους είπε «ντροπή σας») και ως… «αυθορμητιστή»! Ολόκληρη η σχετική συζήτηση έχει καταγραφεί και μπορείτε να την παρακολουθήσετε από το youtube εδώ).

Η νέα δημοτική διοίκηση, που εξαπάτησε τους αγωνιζόμενους κατοίκους υπογράφοντας προεκλογικά τη διακήρυξή τους, έδειξε από νωρίς ότι έχει ως στόχο να λειτουργήσει ως Δούρειος Ιππος ενάντια στο κίνημα των κατοίκων. Μόλις μια βδομάδα μετά την εκλογή του, ο Ι. Μίχος δήλωνε (συνεντευξιαζόμενος στην «Αυγή»), ότι η εκλογή του δεν πρέπει να θεωρείται νίκη του κινήματος κατά των χρυσοθήρων και ότι «η δημοτική αρχή δεν πρέπει να ταυτιστεί με την μία ή την άλλη πλευρά στο θέμα των μεταλλείων». Από τις στήλες της «Κόντρας» σχολιάσαμε ως εξής αυτή τη συνέντευξη: «Ωστε ο αγώνας τόσων ανθρώπων, οι οποίοι δάρθηκαν, ψεκάστηκαν με χημικά, συνελήφθησαν χαράματα ενώ κοιμούνταν, σύρθηκαν σε ανακρίσεις και δικαστήρια, προφυλακίστηκαν και αντιμετωπίζουν κατηγορίες για σύσταση “εγκληματικής οργάνωσης’’, στηριζόταν σε “διχαστικά διλήμματα’’ και… παρεξηγήσεις! Δε νομίζουμε ότι χρειάζεται να σχολιάσουμε τίποτ’ άλλο. Τα είπε όλα μόνος του ο Μίχος (μετά την εκλογή του, βέβαια)» (ολόκληρο το δημοσίευμα εδώ)

Γι’ αυτό δεν μας εξέπληξε η εξέλιξη. Το νέο στοιχείο είναι πως ο «ανεξάρτητος» Μίχος δεν είναι μόνος του. Εχει μαζί του ολόκληρο το Δημοτικό Συμβούλιο, συμπεριλαμβανομένων των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και μελών της Επιτροπής Αγώνα. Η κοιλιά του Δούρειου Ιππου είναι γεμάτη με Πόντιους Πιλάτους, οι οποίοι – για να θυμηθούμε τον Μπρεχτ – όταν νίπτουν τας χείρας τους, το κάνουν συνήθως σε ματωμένους νιπτήρες.

Οργανωμένο σχέδιο παρέλκυσης

Το ζήτημα που προέκυψε με την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που κήρυξε εαυτόν αναρμόδιο, έχει βέβαια την πολιτική της σημασία. Δείχνει πως κάποιοι χρησιμοποιούν έναν αυθεντικό λαϊκό αγώνα για να αναρριχηθούν σε θέσεις εξουσίας και μετά τον ξεπουλούν «στην ψύχρα», κυνικά και χωρίς κανένα δισταγμό. Αποτελεί, επίσης, ένα σαφές δείγμα γραφής για την «εξουσία ΣΥΡΙΖΑ» (δείτε και τι κάνει ο Βασιλόπουλος στη Φιλαδέλφεια Χαλκηδόνα εδώεδώ και εδώ).

Ομως, πέρα από το γενικό πολιτικό ζήτημα που εγείρεται, υπάρχει ένα άμεσο πιεστικό ζήτημα για το κίνημα ενάντια στους χρυσοθήρες. Υπάρχει ένα σχέδιο παρέλκυσης, ώστε να χαθούν οι προθεσμίες για προσφυγή στο ΣτΕ και να νομιμοποιηθεί η Εγκριση Δόμησης που η Διεύθυνση Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών έχει χορηγήσει από τις 8 Οκτώβρη στην «Ελληνικός Χρυσός» ΑΕ. Το θέμα αυτό το «κυνηγάμε» εδώ και καιρό και ήμασταν οι πρώτοι που αποκαλύψαμε τη σκανδαλώδη-εγκληματική νομοθετική ρύθμιση με την οποία ανατέθηκε σε μια άσχετη Διεύθυνση του ΥΠΕΚΑ να εκδώσει Εγκριση Δόμησης στους χρυσοθήρες (δείτε εδώ).

Παρά τις προσπάθειές μας, μολονότι έχουμε υποβάλει αίτηση να μας χορηγηθεί αντίγραφο του εγγράφου, μέχρι σήμερα δεν μας έχει παραδοθεί επίσημα. Εξασφαλίσαμε, όμως, αντίγραφο από βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε το έγγραφο στην κατοχή του.

Ο Δήμος Αριστοτέλη, επίσης, για ευνόητους λόγους, δεν έδωσε στη δημοσιότητα το έγγραφο. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά υπάρχει ένα κόκκινο νήμα που συνδέει τη Διεύθυνση του ΥΠΕΚΑ με το Δήμο Αριστοτέλη: και οι δύο υποστηρίζουν ότι το εν λόγω έγγραφο δεν αποτελεί διοικητική πράξη. Κι όμως, αρκεί μια απλή ανάγνωση του εγγράφου, το οποίο δημοσιοποιούμε, για να φανεί πως αποτελεί Εγκριση Δόμησης, αφού θεωρούνται οι μελέτες για το εργοστάσιο που ήδη κατασκευάζει στις Σκουριές η «Ελληνικός Χρυσός» ΑΕ και θ’ ακολουθήσει η Αδεια Δόμησης από την Πολεοδομία Αρναίας (δήμος Αριστοτέλη). Ο προϊστάμενος και άλλα στελέχη της Διεύθυνσης Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών έχουν δηλώσει σ’ εμάς ότι το έγγραφο αυτό δεν αποτελεί διοικητική πράξη. Το ίδιο μας έλεγε, προ εικοσαημέρου, και ο πρόεδρος του ΔΣ του δήμου Αριστοτέλη Γ. Ζουμπάς. Χτες, όμως, επειδή προφανώς τον επέπληξε η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Μ. Ιγγλέζη, με την οποία είχαμε συνομιλήσει, αρνούνταν ότι μας είχε πει τέτοιο πράγμα! Πώς όμως μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι άφησαν να περάσει ένας μήνας και όχι μόνο ο Δήμος δεν κατέθεσε προσφυγή στο ΣτΕ, αλλά δε δημοσιοποίησε καν το έγγραφο, ώστε να μπορούν να κινηθούν οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι; Γιατί κράτησε το κίνημα στο σκοτάδι;

Ο στόχος είναι προφανής. Επειδή το έγγραφο έχει εκδοθεί στις 8 Οκτώβρη, στις 8 Δεκέμβρη εκπνέει η προθεσμία των 60 ημερών εντός της οποίας μπορεί να γίνει προσφυγή στο ΣτΕ, χωρίς τον κίνδυνο η προσφυγή να θεωρηθεί εκπρόθεσμη (σε υποθέσεις που έχουν δημοσιότητα το ΣτΕ συχνά αποφαίνεται ότι η προθεσμία τρέχει από την ημέρα υπογραφής και όχι από την ημέρα που οι προσφεύγοντες έλαβαν γνώση του εγγράφου, υποστηρίζοντας ότι έλαβαν γνώση με τη δημοσιότητα). Με τη σιωπή, με την απόκρυψη του εγγράφου, με το ψέμα ότι δεν αποτελεί διοικητική πράξη, θέλουν να περάσει αυτή η προθεσμία ώστε το κίνημα να μην μπορέσει να κάνει ούτε αυτή τη στοιχειώδη νομική ενέργεια, την προσφυγή στο ΣτΕ.

Εμείς δίνουμε στη δημοσιότητα το έγγραφο και κάνουμε έκκληση στο κίνημα να κινηθεί γρήγορα και να καταθέσει προσφυγή, χωρίς πλέον να περιμένει τίποτα από τη δήθεν ουδέτερη, αλλά στην ουσία δεκανίκι των χρυσοθήρων, νέα διοίκηση του δήμου Αριστοτέλη

πηγη:http://www.eksegersi.gr/%CE%95%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1/22787.%CE%97-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%AF%CE%BA%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%94%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%91%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CF%86%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Ανακοίνωση - Κάλεσμα για τη Γενική Απεργία στις 27/11



ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 27 ΝΟΕΜΒΡΗ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10:30 πμ ΣΤΗΝ 

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ (λιμάνι)





  Την ώρα που τα παραμύθια περί «τέλους των μνημονίων» ξεφουσκώνουν, την ώρα που οι σκόπιμες διαρροές προετοιμάζουν το έδαφος για την εφαρμογή των νέων αντιλαϊκών μέτρων που έχουν ήδη συμφωνήσει συγκυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ένωση, την ώρα που το θεατρικό έργο « η κυβέρνηση αντιστέκεται και η ΤΡΟΙΚΑ πιέζει» επιχειρεί να αποπροσανατολίσει τα λαϊκά στρώματα», η πανελλαδική απεργία στις 27 Νοέμβρη δείχνει τον μοναδικό δρόμο που έχουμε μπροστά μας.



Καλλιεργούν απατηλές προεκλογικές προσδοκίες για κάποια «ελάφρυνση» από τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα των τελευταίων έξι χρόνων, ενώ στην πραγματικότητα η συγκυβέρνηση προχωρά με αμείωτους ρυθμούς στη μονιμοποίηση των δήθεν έκτακτων μέτρων ( χαράτσια, μειώσεις μισθών, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, μόνιμοι μηχανισμοί «αξιολόγησης», δηλαδή απολύσεων και πειθάρχησης στο δημόσιο κ.α.). Προετοιμάζουν το έδαφος για ακόμη πιο βάρβαρα μέτρα ( περικοπές που μετατρέπουν τις συντάξεις σε επιδόματα, βαρύτερη φορο-λεηλασία του λαού, νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο στο δημόσιο, παραπέρα απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων, νέος αντιαπεργιακός/αντισυνδικαλιστικός νόμος, ξεπούλημα ΔΕΗ, ύδρευσης, και υποδομών, απελευθέρωση πλειστηριασμών με υφαρπαγή της λαϊκής κατοικίας, επίθεση στα φτωχά λαϊκά στρώματα με «κόκκινα δάνεια» και χρέη) κ.α.



Στη Σύρο που ζούμε, η ανεργία θερίζει, οι απλήρωτοι ή ανασφάλιστοι εργαζόμενοι αποτελούν την πλειοψηφία, η εργοδοτική τρομοκρατία αποθρασύνεται ( πρόσφατα απολύθηκε εργαζόμενος σε κρατικοδίαιτη επιχείρηση γιατί ζήτησε τα δεδουλευμένα).



Αυτά που ζούμε δεν αποτελούν «ελληνική» ιδιαιτερότητα! Σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση εγκαθιδρύεται καθεστώς μόνιμης δημοσιονομικής προσαρμογής, ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και διαρκούς βαθιάς λιτότητας που οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια και ανεργία! Αυτός είναι ο λόγος που επιχειρούν να μας αφοπλίσουν καταργώντας στην ουσία το δικαίωμα στη απεργία και την συνδικαλιστική δράση. Στην κατεύθυνση αυτή αξιοποιούν και την εικόνα που έχουν η εργαζόμενοι για την σάπια συνδικαλιστική γραφειοκρατία τον εργοδοτικό συνδικαλισμό και τις γνωστές πλειοψηφίες σε ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ., «Εργατικά» Κέντρα κ.α.



Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, ο δρόμος του αγώνα είναι ο μοναδικός όρος επιβίωσης για το λαό!



Η απεργία της 27ης Νοεμβρίου δεν μπορεί να είναι μια ακόμα συμβολική απεργία.  Χρειάζεται να αποτελέσει σταθμό στην αναγκαία εργατική αντεπίθεση ώστε να βγει στο προσκήνιο ο λαϊκός παράγοντας και να καθορίσει τις εξελίξεις. Οι σκόρπιες απεργιακές κινητοποιήσεις, οι κούφιες ευχές για μια λιγότερο βάρβαρη πολιτική που οργανώνει ο εργοδοτικός «συνδικαλισμός» των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, βρίσκονται απέναντι από τις ανάγκες και τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων



Είναι ανάγκη να δυναμώσει η αντίσταση, να κλιμακωθούν οι αγώνες, 
να βαθύνουν οι στόχοι, να στοχεύσουμε τον πραγματικό αντίπαλο που κυβερνά πίσω από τις πολιτικές μαριονέτες. Η ανάθεση και η αναμονή δεν αποτελούν λύση! Χρειάζεται συνολικός αγώνας με όλα τα μέσα, με μαχητικότητα, αποφασιστικότητα και διάρκεια, αγώνας ανατροπής.



Για να μην παραδώσουμε τα παιδιά μας δούλους του 21ου αιώνα, αξίζει να αγωνιστούμε!



Διεκδικούμε άμεσα :




Αυξήσεις παντού στους μισθούς που θα ανακουφίζουν κάπως από τον βραχνά των πραγματικών -και όχι πλαστών- αναγκών της σύγχρονης ζωής.

Δεν δεχόμαστε καμία από τις περικοπές που επέβαλλαν οι μνημονιακοί νόμοι από το 2009, διεκδικούμε άμεσα κατώτατο βασικό μισθό ανειδίκευτου- πρωτοεισερχόμενου στα 900 ευρώ καθαρά και αυξήσεις της τάξης του 20% στον μέσο μισθό.

 
Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας και ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και συλλογική 
διεκδίκηση και κάλυψη των εργαζόμενων και της εργασίας. Επαναφορά δώρων (13ος – 14ος μισθός), πληρωμής υπερωριών και Σαββατοκύριακου, τριετιών, χρονοεπιδομάτων κλπ.

 
Καμία σύνταξη κάτω από τον βασικό κατώτατο μισθό . Άμεση υπογραφή ΕΓΣΣΕ με όλα τα παραπάνω.



Μέτρα για τους ανέργους και την μάστιγα της ανεργίας:



Επίδομα ανεργίας για την κάλυψη της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ανέργων, με πρώτο βήμα τον διπλασιασμό του επιδόματος ανεργίας και γενίκευσή του σε όλους τους ανέργους χωρίς περιορισμούς και αποκλεισμούς και με πλήρη ιατροφαρμακευτική δωρεάν δημόσια περίθαλψη.


Δουλειά για τους ανέργους. Μαζικές προσλήψεις στις δημόσιες υπηρεσίες για να καλυφθούν οι κοινωνικές ανάγκες και υποδομές που καταρρέουν. Μείωση των ωρών δουλειάς και των χρόνων συνταξιοδότησης.



Δουλειά και όχι δουλεία


Σταθερή και μόνιμη εργασία, όχι στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.


Δημόσια παιδεία και υγεία για όλο το λαό.




ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ-ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΣΥΡΟΥ-ΤΗΝΟΥ-ΤΗΝΟΥ |

 Α ΕΛΜΕ ΚΥΚΛΑΔΩΝ | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ 

ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Ν.ΑΙΓΑΙΟΥ 


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ 


Απεργία πείνας άρχισαν οι Σύριοι στο Σύνταγμα


Σύνταγμα: Σύριοι πρόσφυγες ξεκίνησαν απεργία πείνας απέναντι από την Βουλή (εικόνες)

81514EDB32288657D7F3A30E901251D9


syroi1.jpg

syroi2.jpg


syroi3.jpg



Απεργία πείνας άρχισαν το πρωί της Δευτέρας οι περίπου 500 Σύροι που βρίσκονται για 6η ημέρα στο Σύνταγμα, ζητώντας να αναγνωριστούν ως πρόσφυγες. Το μεσημέρι, μία γυναίκα έπαθε υποθερμία και μεταφέρεται στο νοσοκομείο.
Οι Σύροι -μεταξύ τους και παιδιά- βρίσκονται απέναντι από τη Βουλή, σκεπασμένοι με κουβέρτες, ενώ έχουν αναρτήσει πανό στο οποίο αναγράφεται το αίτημά τους.
Ζητούν άσυλο και στέγη από τις ελληνικές αρχές, καθώς και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ενώ κάποιοι από αυτούς θέλουν να φύγουν σε άλλες χώρες, όπου έχουν συγγενείς..
Οι διαδηλωτές έχουν «σφραγίσει» τα στόματά τους με κολλητικές ταινίες, καταγγέλλοντας παράλληλα την Πολιτεία για αδράνεια.