«Πριν δει κανείς το «Ταξιδιάρα ψυχή» ίσως νομίζει ότι είναι ένα ντοκιμαντέρ για... sex-drugs-rock'n' roll. Τελικά, όμως, έχει να κάνει με τη ζωή, τη μουσική, την παράδοση, την Ελλάδα, την πολιτική».
Ο Γιάννης Αγγελάκας και η σκηνοθέτρια Αγγελική Αριστομενοπούλου σε μια χαλαρή στιγμή... off camera Η «Ταξιδιάρα ψυχή» δεν είναι άλλη από τον Γιάννη Αγγελάκα, πρωταγωνιστή στο ντοκιμαντέρ της Αγγελικής Αριστομενοπούλου, που πήρε το βραβείο της FIPRESCI στο προηγούμενο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Η σκηνοθέτρια έγινε η αόρατη σκιά του για δύο χρόνια. Τον ακολούθησε παντού: σε συναυλίες, σε πρόβες, με τους «Επισκέπτες», στην Κρήτη. Το ντοκιμαντέρ είναι γυρισμένο κυρίως on the road. Ο Γιάννης Αγγελάκας μιλάει για τα παιδικά του χρόνια, τη σημερινή Ελλάδα, τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008 και φυσικά για τη μουσική οδηγώντας ή βολτάροντας με τον Νίκο Βελιώτη ανάμεσα στα φλαμίνγκο της Επανομής στη Θεσσαλονίκη ή περπατώντας σε ερειπωμένα σπίτια. Είναι, όντως, τελικά η διαδρομή μιας «ταξιδιάρας ψυχής», που ξεκινάει από την εποχή των «Τρυπών» της δεκαετίας του '80. Και καταλήγει στην μπάντα των «Επισκεπτών» και τις «Ανάσες των λύκων», που σχημάτισε με τον Νίκο Βελιώτη, αλλά και στη σχέση του Αγγελάκα με την κρητική παράδοση και τη δισκογραφική συνεργασία του με τον Ψαρογιώργη.
Μια ταινία φωτεινή
«Ηθελα να βγει η ταινία φωτεινή. Γιατί ο Γιάννης είναι έτσι. Παίρνει το αμάξι του και φεύγει... Εχει χτίσει τη ζωή του ανάμεσα σε ένα προάστιο της Θεσσαλονίκης και ένα χωριό της Κρήτης. Στις πόλεις πηγαίνει μόνο για συναυλίες. Η προσωπική του ζωή είναι στην ερημιά, κοντά στη φύση», λέει η σκηνοθέτρια, γνωστή από τις τηλεοπτικές εκπομπές «Η μουσική του κόσμου», όπου δουλεύει πέντε χρόνια. Γι' αυτό και το on the road τής έχει γίνει δεύτερη φύση, καθώς έχει ταξιδέψει σε πολλές χώρες της Αμερικής, της Ασίας και, φυσικά, της Ευρώπης.
Συναυλιακά παρακολουθεί τον Γιάννη Αγγελάκα χρόνια. «Ημουν από τα κοριτσάκια που έγραφαν τους στίχους του στο θρανίο τους», λέει. Τη γνωριμία τους, όμως, δεν την οφείλει στο ντοκιμαντέρ. Ο σκηνοθέτης Νίκος Νικολαΐδης ήταν ο άνθρωπος-κλειδί. Η Αγγελική Αριστομενοπούλου τον συνάντησε μέσω... μέιλ, που της έστελνε όταν αυτή σπούδαζε στη Βαρκελώνη, μετά από το πτυχίο σκηνοθεσίας στην Αγγλία. «Το Πανεπιστήμιό μου είχε φοβερή ταινιοθήκη. Μέσω κοινού γνωστού, ο Νικολαΐδης επικοινώνησε μαζί μου. Δεν ήξερα τις ταινίες του. Απλά ότι ήταν κάποιος σκηνοθέτης. Μου ζητούσε διάφορες καλτ ταινίες που δεν μπορούσε να βρει και τις αντέγραφα», διηγείται. Ηταν επόμενο να της πει, «όταν γυρίσεις, έλα να με βρεις». Ηταν η εποχή που γύριζε το «Ο χαμένος τα παίρνει όλα», όπου πρωταγωνιστούσε ο Γιάννης Αγγελάκας. Ο Νικολαΐδης πρότεινε στην Αριστομενοπούλου να δουλέψει βοηθός ενδυματολόγου. Εκανε τελικά και τη φωτογραφία πλατό.
Ο Αγγελάκας έχει χιούμορ
Οταν μερικά χρόνια αργότερα πήρε τον Αγγελάκα και του ζήτησε να κάνει το πορτρέτο του για τις «Μουσικές του κόσμου» -που θα κατέληγε στο ντοκιμαντέρ- είχε ήδη έναν άσο στο μανίκι: δεν χρειαζόταν να σπάσει τον πάγο. Οχι βέβαια ότι απέφυγε τους δισταγμούς του. Το επιβεβαιώνει και ο ίδιος: «Πάντοτε έλεγα ότι αν θέλει κάποιος να με παρακολουθήσει on camera, θα πρέπει να μπει στη δική μου πραγματικότητα. Και η Αγγελική δέχτηκε να το κάνει όλο μόνη της, χωρίς συνεργείο. Ηταν τόσο διακριτική, σχεδόν αόρατη. Υστερα από ένα σημείο, σχεδόν δεν της δίναμε σημασία. Γι' αυτό και κάναμε ό,τι θα κάναμε αν δεν υπήρχε κάμερα».
Πώς θυμάται η ίδια τις πρώτες μέρες ανάμεσα σε μια μπάντα 15 ατόμων; «Ο Γιάννης είναι δύσκολος. Στην αρχή μού είχε βγάλει την πίστη και μου έλεγε να μην τραβάω υλικό. Υστερα από λίγο, βέβαια, τον "έγραφα" και τραβούσα...», διηγείται. Δεν τον τσάντισε καθόλου, γιατί όπως λέει, «ένα πράγμα που δεν γνωρίζει ο κόσμος για τον Αγγελάκα είναι ότι έχει πολύ χιούμορ».
Δεν είναι αυτό, βέβαια, που κρατάει από το δίχρονο ταξίδι της κοντά του. «Αυτά που γράφει έχουν απόλυτη σχέση με τη στάση ζωής του. Γι' αυτό έκανα το ντοκιμαντέρ: για να δω τι έχει στο κεφάλι του»
επιλογή βίντεο : Τέχνης Άνεμος
Γλέντι σε μητάτο στον Ψηλορείτη Αγγελάκας Ψαρογιώργης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου