50 εκατομμύρια οι πεινασμένοι στις ΗΠΑ

Ξέρετε πώς λέγεται ο πεινασμένος στη σύγχρονη φρασεολογία των αμερικάνικων στατιστικών; «Διατροφικά ανασφαλής»! Το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ συντάσσει κάθε χρόνο μια έκθεση που μετράει πόσοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, βάσει ερωτηματολογίων στα οποία απαντούν 44 χιλιάδες περίπου νοικοκυριά (σε σύνολο 119 εκατομμυρίων), δηλαδή ένα πολύ μικρό δείγμα (της τάξης του 0.04%). Τα ερωτηματολόγια περιέχουν ερωτήσεις του τύπου: «Ανησυχήσαμε αν θα μας φτάσει το φαγητό πριν πάρουμε λεφτά να αγοράσουμε περισσότερο. Αυτό σας συνέβη συχνά, ορισμένες φορές ή ποτέ κατά τη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών;». «Τους τελευταίους 12 μήνες μήπως χάσατε βάρος επειδή δεν υπήρχαν λεφτά για φαγητό»; Από τις απαντήσεις που δίνουν οι ερωτώμενοι οι στατιστικολόγοι τους κατατάσσουν στους «διατροφικά ασφαλείς», «ανασφαλείς» ή «πολύ ανασφαλείς».

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του υπουργείου Γεωργίας (βλ. http://www.ers.usda.gov/publications/err-economic-research-report/err141. aspx), οι πεινασμένοι ολοένα και αυξάνονται. Από το 1998 μέχρι το τέλος του 2011, τα νοικοκυριά που κατατάχτηκαν στην κατηγορία «ανασφαλείς» (συμπεριλαμβανομένων και των «πολύ ανασφαλών») αυξήθηκαν από 12.1 εκατομμύρια (11.7% του συνόλου) σε 17.8 εκατομμύρια (14.9% του συνόλου). Αυτό σημαίνει ότι από τους 36.15 εκατομμύρια πεινασμένους του 1998 έχουμε φτάσει στους 50.12 εκατομμύρια, δηλαδή 38% αύξηση, ποσοστό υπερδιπλάσιο της αύξησης του πληθυσμού, που για την ίδια χρονική περίοδο ήταν μόλις 15%! Για τους «διατροφικά πολύ ανασφαλείς», δηλαδή αυτούς που πεινάνε πολύ, η αύξηση είναι ακόμα μεγαλύτερη. Σύμφωνα με τον πίνακα 1Α της έκθεσης (απ’ όπου και έχουμε πάρει τα στοιχεία που δημοσιεύουμε), το 1998 ήταν 9.86 εκατομμύρια, ενώ το 2011 έφτασαν τα 16.89 εκατομμύρια, δηλαδή ποσοστό αύξησης 71%! Ξέρετε πόσο αυξήθηκε το αμερικάνικο ΑΕΠ την ίδια χρονική περίοδο; 29.4% (σε σταθερές τιμές 2005).
 

Το αμερικάνικο όνειρο γίνεται εφιάλτης για όλο και περισσότερους ανθρώπους, επιβεβαιώνοντας περίτρανα αυτό που ο Μαρξ είχε τονίσει πριν από ενάμιση αιώνα στο Κεφάλαιο:
 

«Οσο μεγαλύτερος είναι ο κοινωνικός πλούτος, το κεφάλαιο που λειτουργεί, η έκταση και η ένταση της αύξησής του, επομένως και το απόλυτο μέγεθος του προλεταριάτου και η παραγωγική δύναμη της εργασίας του, τόσο μεγαλύτερος είναι ο βιομηχανικός εφεδρικός στρατός (σ.σ. οι άνεργοι)... Οσο μεγαλύτερος όμως είναι αυτός ο εφεδρικός στρατός σε σχέση με τον εν ενεργεία εργατικό στρατό, τόσο μαζικότερος είναι ο σταθεροποιημένος υπερπληθυσμός, που η φτώχεια του είναι αντιστρόφως ανάλογη προς τα βάσανα της δουλειάς του. Τέλος, όσο πιο μεγάλο είναι το εξαθλιωμένο στρώμα της εργατικής τάξης και ο βιομηχανικός εφεδρικός στρατός, τόσο πιο μεγάλος είναι ο επίσημος παουπερισμός (σ.σ. εξαθλίωση). Αυτός είναι ο απόλυτος γενικός νόμος της κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης» («Το Κεφάλαιο», τ. 1, σ. 667).
 

Οπως όλοι οι οικονομικοί νόμοι, έτσι κι αυτός μπορεί να τροποποιηθεί από διάφορα πολλαπλά περιστατικά, όπως επισημαίνει ο Μάρξ, παρολαυτά όμως, σε βάθος χρόνου είναι αυτός που επικρατεί, δείχνοντας πού οδηγεί την ανθρωπότητα ο καπιταλισμός, στο όνομα του οποίου πίνουν νερό όλοι, από τους «σοσιαλιστές» της δεκάρας μέχρι τους νεοναζί.

πηγη:http://www.eksegersi.gr/index.php