Σπίτι μου είναι ο δρόμος. Πρόκειται για τους εκατοντάδες κατοίκους των δρόμων που συναντάμε καθημερινά μπροστά μας, αλλά …δεν μας περισσεύει χρόνος να το σκεφτούμε περισσότερο. Ορισμένοι τους υπολογίζουν σε χιλιάδες που καθημερινά αυξάνονται: είναι νέοι άνεργοι, απολυμένοι, μετανάστες, αυτοαπασχολούμενοι που καταστράφηκαν οικονομικά. “Η κρίση χρέους έχει μετατραπεί πλέον σε κοινωνική”, σημειώνει το ρεπορτάζ του CNN. “Σε όποια γωνία και να κοιτάξει κάποιος θα δει ανθρώπους αδύναμους, ταλαιπωρημένους, με σκαμμένα πρόσωπα από την πείνα να εκλιπαρούν για ελεημοσύνη” συνεχίζει. Εμείς οι υπόλοιποι ελπίζουμε ότι δεν θα βρεθούμε ποτέ σε αυτή τη θέση, έστω κι άν η τελευταία σύνοδος της λυκοσυμμαχίας στην Ε.Ε. μας προειδοποίησε με τις αποφάσεις της. Περιμένουμε πό τις τηλεπερσόνες να ανακαλύψουμε την ελπίδα. Χορταίνουμε με την καθημερινή “απάτη ενημέρωση”, όταν κάποιοι με μεθοδικότητα σκάβουν το λάκκο μας. Τι μπορούμε να κάνουμε; “Κι αν είναι ο λάκκος σου πολύ βαθύς, χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς” έγραφε ο δικός μας Κώστας Βάρναλης. Τώρα πρέπει να σηκωθούμε απο τον καναπέ και να βγούμε στους δρόμους. Περιμένουν να τσιμπήσουμε το δόλωμα της “εορταστικής” ραστώνης; Περιμένει κανείς να γιορτάσει πρωτοχρονιά;;;
Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011
CNN: “Η κρίση οδηγεί τους Ελληνες στο δρόμο”
Σπίτι μου είναι ο δρόμος. Πρόκειται για τους εκατοντάδες κατοίκους των δρόμων που συναντάμε καθημερινά μπροστά μας, αλλά …δεν μας περισσεύει χρόνος να το σκεφτούμε περισσότερο. Ορισμένοι τους υπολογίζουν σε χιλιάδες που καθημερινά αυξάνονται: είναι νέοι άνεργοι, απολυμένοι, μετανάστες, αυτοαπασχολούμενοι που καταστράφηκαν οικονομικά. “Η κρίση χρέους έχει μετατραπεί πλέον σε κοινωνική”, σημειώνει το ρεπορτάζ του CNN. “Σε όποια γωνία και να κοιτάξει κάποιος θα δει ανθρώπους αδύναμους, ταλαιπωρημένους, με σκαμμένα πρόσωπα από την πείνα να εκλιπαρούν για ελεημοσύνη” συνεχίζει. Εμείς οι υπόλοιποι ελπίζουμε ότι δεν θα βρεθούμε ποτέ σε αυτή τη θέση, έστω κι άν η τελευταία σύνοδος της λυκοσυμμαχίας στην Ε.Ε. μας προειδοποίησε με τις αποφάσεις της. Περιμένουμε πό τις τηλεπερσόνες να ανακαλύψουμε την ελπίδα. Χορταίνουμε με την καθημερινή “απάτη ενημέρωση”, όταν κάποιοι με μεθοδικότητα σκάβουν το λάκκο μας. Τι μπορούμε να κάνουμε; “Κι αν είναι ο λάκκος σου πολύ βαθύς, χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς” έγραφε ο δικός μας Κώστας Βάρναλης. Τώρα πρέπει να σηκωθούμε απο τον καναπέ και να βγούμε στους δρόμους. Περιμένουν να τσιμπήσουμε το δόλωμα της “εορταστικής” ραστώνης; Περιμένει κανείς να γιορτάσει πρωτοχρονιά;;;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου