ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Η πόλη αδειάζει.
Η βδομάδα του Δεκαπενταύγουστου. Θα φύγεις κι εσύ? Θα φύγεις, θα φύγεις. Στη δουλειά «κλειστόν λόγω διακοπών» για μια εβδομάδα. Κάποιοι θα τη κοπανήσουν για νησιά, κάποιοι θα μείνουν εδώ.
11-15 Αυγούστου. Η πιο «άδεια» εβδομάδα της Αθήνας. Για πήγαινε μια βόλτα στο Σύνταγμα. Περιστέρια, συνταξιούχοι, παραζαλισμένοι τουρίστες. Αυτοι είναι όλοι. Α, και ο Άγνωστος Στρατιώτης. Και κάποιοι Αθηναίοι. Αυτοί που έμειναν πίσω.
Λίγο πριν να φύγεις. Η γειτονιά είναι μια έρημος με καμιά 10αρια αυτοκίνητα, εκεί που άλλοτε στριμώχνονταν καμιά 50αρια. Το περίπτερο έχει κλείσει. Περπατάς 5 τετράγωνα (!) για να βρεις ανοιχτό περίπτερο. Για ένα πακέτο τσιγάρο, για ένα παγωτό την ώρα που σε πιάνει η λιγούρα. Ούτε λόγος για σουβλατζίδικο ή πιτσαρία. Έχουν κατεβάσει όλοι ρολά.
Το ψυγείο σου το έχεις αδειάσει. Αφού θα λείψεις, ότι και ν' αφήσεις, όταν θα γυρίσεις θα έχει χαλάσει.
Πότισες και τα λουλούδια. Μέχρι να γυρίσεις θα έχουν κιτρινίσει από τη κάψα και την λειψυδρία.
Στη γειτονιά περνάει ένας άνθρωπος κάθε μισάωρο. Σ' αρέσει και δε σ' αρέσει αυτό. Είχες συνηθίσει τη βουή, τη πολυκοσμία. Τις μανάδες με τα μωρά στη παιδική χαρά, τα πιτσιρίκια με τα μηχανάκια και τις φωνές τους, τ' αυτοκίνητα με τη μουσική στη διαπασών.
Τώρα μόνο κλειστά πατζούρια σε όλες τις πολυκατοικίες.
Και αυτή η ησυχία.... Μόνο όμως γι' αυτή την εβδομάδα. Ίσως και την επόμενη, ίσως.
Δεκαπενταύγουστος. Η πόλη άδειασε.
Γιατί δε κλείνεις τη πόρτα πίσω σου? Γιατί δε φεύγεις?
Σ.Σ.: Η φωτό είναι από την εξαιρετική ταινία του Κωνσταντίνου Γιάνναρη «Δεκαπενταύγουστος» (2002).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου