Νωρίτερα το Σεπτέμβριο ένα ακόμη πλοίο γεμάτο με μετανάστες βυθίστηκε στη Μεσόγειο παρασύροντας στο βυθό περίπου 500 ανθρώπους. Πρόκειται για το πιο πολύνεκρό ναυάγιο του καλοκαιριού. Ελάχιστοι μετανάστες κατάφεραν να σωθούν μεταξύ αυτών και ο Σουκρί Αλ Ασούλι, ο οποίος διηγήθηκε στο Spiegel την ιστορία του από το ταξίδι του θανάτου, αλλά και το αποτρόπαιο έγκλημα καθώς το πλοίο βυθίστηκε από τους διακινητές, που έβλεπαν εκατοντάδες ανθρώπους να χάνονται στα νερά της Μεσογείου.
Ο 35χρονος Σουκρί Αλ Ασούλι, από τη Λωρίδα της Γάζας, κατάφερε να μείνει ζωντανός επί τρεις ημέρες στη θάλασσα, ανοιχτά των ακτών της Μάλτας. Στο τέλος άρχισε να έχει παραισθήσεις. Έβλεπε το δρόμο και το σπίτι στη πατρίδα του, και τη μητέρα του , που τον υποδεχόταν με ένα χαμόγελο, όπως αναφέρει στο Spiegel. Φορώντας ένα σωσίβιο, που πήρε από έναν νεκρό άνδρα, προσπαθούσε να κρατηθεί στην επιφάνεια ακουμπώντας πάνω σε ένα μεγάλο άδειο δοχείο. Σταδιακά οι δυνάμεις τουάρχισαν να τον εγκαταλείπουν, ενώ το θαλασσινό νερό άρχισε να καίει το δέρμα του. Τα πόδια και τα χέρια του είχαν μουδιάσει από το κρύο. Την τρίτη ημέρα ένα φορτηγό πλοίο τον εντόπισε και τον ανέσυρε μαζί με τους υπόλοιπους ελάχιστους επιζώντες από το ναυάγιο. «Νόμιζα πως και αυτό ήταν μια ψευδαίσθηση, είχα πάρει απόφαση πως θα πεθάνω», λέει στο γερμανικό περιοδικό.
Στη συνέχεια ο Ασούλι μεταφέρθηκε με ελικόπτερο στα Χανιά στην Κρήτη, όπου πέρασε πέντε ημέρες στο νοσοκομείο. Ο ίδιος είχε σωθεί, αλλά είχε χάσει τα πάντα. «Πως μπόρεσαν οι ευρωπαίοι να επιτρέψουν να συμβεί ένα τέτοιο έγκλημα; Που είναι γυναίκα μου; Που είναι τα παιδιά μου;». Ο Σουκρί Αλ Ασούλι ήταν κομμωτής στην πόλη Χαν Γιουνίς στη Λωρίδα της Γάζας. Μετά τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς αποφάσισε, όπως πολλοί άλλοι Παλαιστίνιοι, να ξεκινήσει το ταξίδι του για την Ευρώπη. Μαζί του και η 25χρονη σύζυγός του αλλά και η τετράχρονη κόρη του και το οκτώ μηνών αγοράκι του.
Τα παιδιά και η σύζυγός του χάθηκαν στο ναυάγιο. Οι περισσότεροι μετανάστες που επιβιβάστηκαν στο σκάφος στην Νταμιέτα στην Αίγυπτο είχαν την ίδια μοίρα. Το πλοιάριο βυθίστηκε ανοικτά των ακτών της Μάλτας τέσσερις ημέρες μετά τον απόπλου του, στις 6 Σεπτεμβρίου. Στην πλειονότητά τους οι επιβάτες ήταν Παλαιστίνιοι από τη Λωρίδα της Γάζας, άνθρωποι που έφυγαν από τον τόπο τους μετά την ισραηλινή επιδρομή, ενώ λιγότεροι ήταν από την Αίγυπτο, τη Συρία και το Σουδάν. Όπως σημειώνει το Spiegel, μόνο 10 μετανάστες εντοπίστηκαν ζωντανοί και διασώθηκαν. Δύο μεταφέρθηκαν στη Σικελία, δύο στη Μάλτα και έξι στην Κρήτη. Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης αποκάλεσε το ναυάγιο το «χειρότερο των τελευταίων χρόνων» στη Μεσόγειο. Όμως δεν είναι το μοναδικό πολύνεκρο. Μόνο την ίδια εβδομάδα, ένα ακόμη σκάφος, που μετέφερε περίπου 200 πρόσφυγες, βυθίστηκε ανοικτά των ακτών της Λιβύης. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού εκτιμάται πως τουλάχιστον 2.200 άνθρωποι πνίγηκαν στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην Ευρώπη, αριθμός τριπλάσιος από τον αριθμό των θυμάτων όλου του προηγούμενου έτους. Όμως το ναυάγιο στη Μάλτα ήταν κάτι παραπάνω. Με βάση τις μαρτυρίες των επιζώντων πρόκειται για ένα αποτρόπαιο έγκλημα. Το σκάφος δεν ανατράπηκε, αλλά βυθίστηκε από τους ίδιους τους διακινητές.
* Ο Αλ Ασούλι, η γυναίκα και η κόρη του
Όταν ο Σουκρί Αλ Ασούλι ανέκτησε τις δυνάμεις του στο νοσοκομείο της Κρήτης επικοινώνησε με την μητέρα. «Μαμά, προσευχήσου η Χιαμ (σύζυγος) και τα παιδιά να είναι ζωντανά, να τους προστατεύσει ο Θεός», της είπε. Το Spiegel επισκέφτηκε και τη μητέρα του Σουκρί Αλ Ασούλι στη Λωρίδα της Γάζας. Στα χέρια της κράτησε μια φωτογραφία του γιου της, ενώ στον τοίχο κρεμόταν μια φωτογραφία της εγγονής της. Από το δεύτερο εγγόνι της είχε μια μικρή φωτογραφία, την οποία είχε τοποθετήσει σε μια γωνία. Όπως είπε η μητέρα του στο Spiegel, πριν από την αναχώρησή του ο γιος της της είπε πως «θα λείψει για λίγο καιρό» ώστε να πάει σε νοσοκομείο στη Σουηδία. Ο Σουκρί Αλ Ασούλι είχε χτυπηθεί κατά τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς πριν από δύο χρόνια στο αριστερό του πόδι. Τα θραύσματα δεν είχαν αφαιρεθεί και ο ξάδελφός του του είχε πει να πάει στην Ευρώπη, όπου υπάρχουν καλύτεροι γιατροί.
* Η μητέρα του Σουκρί Αλ Ασούλι
Μετά τη τελευταία ισραηλινή εισβολή στη Λωρίδα της Γάζας πολλοί Παλαιστίνιοι ξεκίνησαν το ταξίδι τους προς την Ευρώπη. Οι περισσότεροι πέρασαν μέσα από τις υπόγειες σήραγγες στην Αίγυπτο. Ορισμένοι κατάφεραν να εξασφαλίσουν ταξιδιωτικά έγγραφα, είτε νόμιμα είτε με πλαστογραφία, αναφέρει το Spiegel. Ο Σουκρί Αλ Ασούλι πλήρωσε 2.000 δολάρια για το ταξίδι θανάτου. Το κόστος, όπως αναφέρεται στο γερμανικό περιοδικό, κυμαίνεται από 2.000 έως 5.000 δολάρια. Σύμφωνα με κάποιους διακινητές, με τους οποίους μίλησε το γερμανικό περιοδικό, πριν από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς περίπου 20 άνθρωποι την εβδομάδα ήθελαν να ταξιδέψουν για την Ευρώπη. Σήμερα ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί σε 20 την ημέρα.
O Σουκρί Αλ Ασούλι μαζί με την οικογένειά του έφτασαν στην Αλεξάνδρεια, όπου παρέμειναν κλειδωμένοι σε ένα διαμέρισμα για αρκετές ημέρες κατ’ εντολή των διακινητών. Στη συνέχεια μαζί με άλλους επιβιβάστηκαν σε ένα κότερο, που όπως διηγείται δεν ήταν μεγαλύτερο από 20 μέτρα και ήταν ασφυκτικά γεμάτο με ανθρώπους. Μόλις το σκάφος ξεκίνησε η κόρη του τρομοκρατημένη φώναζε πως «θέλει να γυρίσει πίσω στη γιαγιά της». Ο ίδιος προσπάθησε να την παρηγορήσει λέγοντάς της πως σύντομα θα φτάσουν στην Ευρώπη. Μετά από τέσσερις ημέρες ταξίδι οι διακινητές τους ζήτησαν να επιβιβαστούν σε ένα δεύτερο σκάφος, μικρότερο, το οποίο τους περίμενε, ώστε να συνεχίσουν για το υπόλοιπο της διαδρομής τους. Οι επιβάτες φοβισμένοι αρνήθηκαν. Τότε οι διακινητές χωρίς καμία προειδοποίηση εμβόλισαν το κότερο. «Δεν είχαμε καθόλου χρόνο να αντιδράσουμε». Το νερό έμπαινε από μια μεγάλη τρύπα. Μέσα σε τρία λεπτά είχε γεμίσει. Τα 300 άτομα που ήταν κάτω από το κατάστρωμα δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν και πνίγηκαν αμέσως. Ο Ασούλι φώναζε τη γυναίκα και τα παιδιά του, αλλά μάταια. Δεν μπορούσε να τους βρει. Μετά από λίγο το πλοίο βυθίστηκε.
* Ο Αμντελμαζίντ Αλχίλα και ο Μοχάμεντ Ρααντ
Οι λίγοι επιζώντες βρέθηκαν στη θάλασσα και σχημάτισαν έναν κύκλο, προσπαθώντας ο ένας να βοηθήσει τον άλλο, για να επιβιώσουν. Όταν ο καιρός χειροτέρευσε η επιβίωση έγινε ακόμη δυσκολότερη. «Κάθε ώρα χάναμε και κάποιον», δήλωσε ο 24χρονος Παλαιστίνιος Αμντελμαζίντ Αλχίλα, ένας από τους επιζώντες, που έχασε το σπίτι του στους ισραηλινούς βομβαρδισμούς. Τα χέρια του ηλιοκαμένα και το πρόσωπό του ήταν γεμάτο ουλές. Στο σκάφος γνωρίστηκε με τον 25χρονο Μοχάμεντ Ρααντ. Δεν είχαν τροφή μαζί τους, αλλά είχαν σωσίβια. Στην ανοιχτή θάλασσα ο ένας κρατήθηκε από τον άλλον. Ο Ρααντ, κάποια στιγμή, άρχισε να έχει παραισθήσεις και πέταξε το σωσίβιό του, όμως τελικά κατάφερε και σώθηκε. Οι επιζήσαντες είδαν τους ανθρώπους να πνίγονται, ο ένας μετά τον άλλο, και τις μητέρες που κρατούσαν τα παιδιά τους να χάνουν της δυνάμεις τους και να πνίγονται μαζί με τα μωρά. Ο Αμντελμαζίντ Αλχίλα λέει στο Spiegel πως τέσσερα πλοία πέρασαν από το σημείο, αλλά κανένα δεν σταμάτησε. «Μας άφησαν να πεθάνουμε». Αμντελμαζίντ Αλχίλα και ο Μοχάμεντ Ρααντ μεταφέρθηκαν, μαζί με τον Σουκρί Αλ Ασούλι, στην Κρήτη. Σήμερα δηλώνουν πως θέλουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς τη Βόρεια Ευρώπη. Ανάλογες ήταν οι μαρτυρίες και των διασωθέντων που μεταφέρθηκαν στη Σικελία και οι οποίοι μίλησαν στον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης.
* Κεντρική φωτογραφία: Ο Σουκρί Αλ Ασούλι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου