 |
| Εάν δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μάτια σας για να βλέπετε , τότε θα τα χρειαστείτε για να κλάψετε » Ζ.Π. Σαρτρ |
Αυτό που γίνετε στη λωρίδα της Γάζας σήμερα, έχει συμβεί και στο πρόσφατο παρελθόν.
Στο βραβευμένο ντοκιμαντέρ Κυνηγώντας Ελέφαντες (To Shoot an Elephant, Ισπανία), παρουσιάζεται η συγκλονιστική προσωπική μαρτυρία των σκηνοθετών Αλμπέρτο Άρσε και Μοχάμαντ Ρουτζάιλα με φόντο τη βίαιη ισραηλινή επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας το Δεκέμβριο του 2008, μια επιχείρηση θανάτου ονόματι «Ρίψη Μολύβδου» που διήρκεσε 21 μέρες και άφησε πίσω της 1.412 νεκρούς Παλαιστίνιους.
Οι δυο ντοκιμαντερίστες ήταν ανάμεσα στους λιγοστούς ξένους που κατάφεραν να εισχωρήσουν στην εμπόλεμη ζώνη και να καταγράψουν τα ρεαλιστικά στιγμιότυπα μιας εφιαλτικής πολιορκίας. Ορισμένες από τις σκηνές είναι ιδιαίτερα σκληρές ωστόσο οι κινηματογραφιστές επέλεξαν να μην τις αγνοήσουν. Σύμφωνα με τους δημιουργούς, ο τίτλος προέρχεται από την ομώνυμη ιστορία-δοκίμιο “Shooting an Elephant” του George Orwell, στην οποία περιγράφεται η ίσως αυτοβιογραφική για το συγγραφέα εμπειρία -ως αποικιοκρατικού υπαλλήλου της βρετανικής αυτοκρατορίας στη Μιανμάρ- του πυροβολισμού ενός ελέφαντα με σκοπό τη θανάτωσή του:
Ο υποτιτλισμός στα ελληνικά έγινε στο dotsub.com
Πηγή: toshootanelephant.com
Στο βραβευμένο ντοκιμαντέρ Κυνηγώντας Ελέφαντες (To Shoot an Elephant, Ισπανία), παρουσιάζεται η συγκλονιστική προσωπική μαρτυρία των σκηνοθετών Αλμπέρτο Άρσε και Μοχάμαντ Ρουτζάιλα με φόντο τη βίαιη ισραηλινή επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας το Δεκέμβριο του 2008, μια επιχείρηση θανάτου ονόματι «Ρίψη Μολύβδου» που διήρκεσε 21 μέρες και άφησε πίσω της 1.412 νεκρούς Παλαιστίνιους.
Οι δυο ντοκιμαντερίστες ήταν ανάμεσα στους λιγοστούς ξένους που κατάφεραν να εισχωρήσουν στην εμπόλεμη ζώνη και να καταγράψουν τα ρεαλιστικά στιγμιότυπα μιας εφιαλτικής πολιορκίας. Ορισμένες από τις σκηνές είναι ιδιαίτερα σκληρές ωστόσο οι κινηματογραφιστές επέλεξαν να μην τις αγνοήσουν. Σύμφωνα με τους δημιουργούς, ο τίτλος προέρχεται από την ομώνυμη ιστορία-δοκίμιο “Shooting an Elephant” του George Orwell, στην οποία περιγράφεται η ίσως αυτοβιογραφική για το συγγραφέα εμπειρία -ως αποικιοκρατικού υπαλλήλου της βρετανικής αυτοκρατορίας στη Μιανμάρ- του πυροβολισμού ενός ελέφαντα με σκοπό τη θανάτωσή του:
Πέθαινε, πολύ αργά και με μεγάλη οδύνη, αλλά σε κάποιον απόμακρο από εμένα κόσμο, όπου ούτε η σφαίρα δε μπορούσε πλέον να τον βλάψει. Ένοιωσα ότι έπρεπε να δώσω ένα τέλος σε αυτόν το φρικτό θόρυβο. Έμοιαζε απαίσιο να βλέπω το ζώο ξαπλωμένο εκεί, ανήμπορο να κουνηθεί κι ωστόσο ανήμπορο να πεθάνει, και παρόλα αυτά να μη μπορώ να το αποτελειώσω. Έστειλα να μου φέρουν το μικρό μου τουφέκι κι άδειασα τη μια σφαίρα μετά την άλλη στην καρδιά και στο λαιμό του. Δε φάνηκε να του προξενούσαν την παραμικρή εντύπωση. Οι βασανιστικές ανάσες συνεχίζονταν, το ίδιο ρυθμικές όσο και ο κτύπος των δεικτών ενός ρολογιού. ...στη συνέχεια, φυσικά, έγιναν ατέλειωτες συζητήσεις για τον πυροβολισμό του ελέφαντα. Ο ιδιοκτήτης ήταν εξοργισμένος, άλλα ήταν μοναχά Ινδός και δε μπορούσε να κάνει τίποτα. Εκτός αυτού, από νομική άποψη είχα πράξει το σωστό, γιατί ένας αφηνιασμένος ελέφαντας πρέπει να θανατώνεται, όπως ο λυσσασμένος σκύλος, όταν ο ιδιοκτήτης του αποτυγχάνει να τον τιθασεύσει.
George Orwell - Shooting an Elephant
Ο υποτιτλισμός στα ελληνικά έγινε στο dotsub.com
Πηγή: toshootanelephant.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου