Από την κρίση στη σήψη

           ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
                        Αθήνα, 27 Οκτωβρίου 2011

Ελληνίδες και Έλληνες,
Η συμφωνία που μόλις πετύχαμε ανοίγει νέες προοπτικές για την χώρα μας.
Μας δίνει  την δυνατότητα να καθορίσουμε το δικό μας μέλλον.
Η προσπάθεια του Ελληνικού λαού αποδίδει.
Βήμα – βήμα μάς έφερε στο χθεσινό βράδυ, στις χθεσινές αποφάσεις.
Τα αποτελέσματα δεν ήρθαν τυχαία.
Η δική μας συλλογική προσπάθεια είναι που  μας έδωσε τα πιο σπουδαία όπλα για την διαπραγμάτευση.
Όχι απλώς για το χρέος μας ή για τη χρηματοδότησή μας, αλλά για το ίδιο το μέλλον μας.
Η χθεσινή  απόφαση μας δίνει χρόνο, μας απομακρύνει από την ανασφάλεια.
Μας δίνει  την ευκαιρία να χαράξουμε και  να ακολουθήσουμε τον δικό μας  δρόμο.
Και θέλω να διαβεβαιώσω – αυτή η απόφαση σε καμία περίπτωση δεν θα δημιουργεί πρόβλημα για το τραπεζικό σύστημα ή για τις συντάξεις.
Το αντίθετο.
Δημιουργεί  νέες δυνατότητες από την ανάπτυξη, την ρευστότητα στην πραγματική οικονομία, μέχρι την στήριξη στην κοινωνική  πρόνοια και την εξυγίανση  στο τραπεζικό σύστημα.
Μας δίνει  και το κουράγιο για να προχωρήσουμε μπροστά, με καλύτερες προϋποθέσεις.
Διαπραγματευτήκαμε  και καταφέραμε να διαγράψουμε ένα  πολύ σημαντικό μέρος του χρέους μας.
Δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ έφυγαν από τις πλάτες του Ελληνικού λαού. Οι τράπεζες, αντί για τους πολίτες, θα πληρώσουν αυτό το κόστος. Είναι όμως μια πιο δίκαιη κατανομή των βαρών του χρέους μας.
Πετύχαμε  επιπλέον να καλύψουμε τις δανειακές  ανάγκες της χώρας μας για  τα επόμενα χρόνια.
Και μάλιστα  με πολύ ευνοϊκούς όρους.
Το αποτέλεσμα της χθεσινής διαπραγμάτευσης είναι  μεγάλης σημασίας για την πατρίδα  μας.
Έχοντας ελαφρύνει  τον Ελληνικό λαό από τα βάρη του παρελθόντος θέλουμε του χρόνου να είναι η πρώτη χρονιά που δεν προστίθενται νέα χρέη στις πλάτες του.

                           

Με τα παραπάνω λόγια ο παπατζής παραγγελιοδόχος περιέγραψε την σωτηρία του έθνους που ήταν αποτέλεσμα της αναδιάρθρωσης του χρέους.
Γεννά
ται λοιπόν το ερώτημα: Αφού η συμφωνία της αναδιάρθρωσης προβλέπει  κούρεμα δεκάδων δισεκατομμυρίων από το χρέος της Ελλάδας, γιατί ο ίδιος πριν ένα χρόνο, στην διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης, σε ερώτηση που του έγινε με θέμα την αναδιάρθρωση, απάντησε ότι «η αναδιάρθρωση είναι μια λογική χρεοκοπίας»; Τα λόγια του:

«Η λογική της αναδιάρθρωσης του χρέους, ουσιαστικά δηλαδή το να είχαμε πει κάποια στιγμή ότι προχωράμε σε στάση πληρωμών, θα ήταν καταστροφική για την οικονομία μας, για την αξιοπιστία μας, για το μέλλον μας. Τότε θα ήταν που θα μιλάγαμε, όχι για το δέκατο τρίτο και δέκατο τέταρτο μισθό, ή μάλλον για τη σύνταξη ή τον μισθό, αλλά θα μιλάγαμε για τον τρίτο και τον τέταρτο και τον πέμπτο μισθό στο δημόσιο τομέα. Θα μιλάγαμε για την πιθανή κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος. Θα μιλάγαμε για τον αποπληθωρισμό των περιουσιών των Ελλήνων, σε τέτοιο βαθμό που θα ήταν μια τραγωδία για κάθε νοικοκυριό. Και αυτό ακριβώς αποφύγαμε. Άρα, δεν υπάρχει τέτοια συζήτηση και κάναμε αυτό που κάναμε, ακριβώς για να μην μπούμε σε μια λογική χρεοκοπίας».

Και γιατί μια τόσο επιτυχημένη συμφωνία που ο ΓΑΠ την πιστώνει  στην «προσπάθεια του Ελληνικού λαού», στον εαυτό του και στους ήρωες βουλευτές του, του προκαλεί μέσα σε μια μέρα τέτοια αναστάτωση ώστε να αναγγείλει και να δρομολογήσει δημοψήφισμα με το ερώτημα «ναι ή όχι στη νέα δανειακή σύμβαση»;
Είναι ικανός ένας σύμβουλος του παπατζή ΓΑΠ, έστω και αν είναι λέκτορας του Χάρβαρντ, έστω και αν ήταν ο συνοδός του πατέρα του όταν αυτός επέστρεψε στην Ελλάδα μετά την χούντα και ονομάζεται Ρίτσαρντ Πάρκερ, να τον επηρέασε τόσο, όπως γράφει το σημερινό Βήμα, ώστε να οπισθοχωρήσει άτακτα;
Γιατί ο Μπενίτο Βενιζέλος, ο άνθρωπος που δήλωνε στον Αντένα την ημέρα που ο ΓΑΠ ανακοίνωσε το δημοψήφισμα:  « Ο Έλληνας πολίτης μπορεί να πει άνετα όχι στην δανειακή σύμβαση αλλά πρέπει να ξέρει της συνέπειες των πράξεων του» και που όταν ρωτήθηκε, «Γιατί όχι εκλογές αλλά δημοψήφισμα» απάντησε «Μήπως οι ερωτήσεις σας προσβάλουν τον Έλληνα πολίτη;», υπαναχώρησε και την άλλη μέρα  και από τα Νέα «κύκλοι» του, μια και ο ίδιος ξαφνικά και συμπτωματικά ήταν κλινήρης,  δηλώνουν: «Ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος δεν γνώριζε την πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου για τη διενέργεια δημοψηφίσματος,» όσο για την συνέντευξη που έδωσε αμέσως μετά σε τηλεοπτικό σταθμό, το έκανε διότι «εκείνη τη στιγμή δεν είχε άλλη επιλογή»;
Πώς να ερμηνεύσουμε τη μη άρνηση των Σαρκοζί- Μέρκελ όσο αφορά την διεξαγωγή δημοψηφίσματος, μα την απαίτηση να πάρει το δημοψήφισμα την μορφή του «ναι ή όχι στην παραμονή της χώρας στο ευρώ»;
Τι ήταν αυτό που έκανε τον παπατζή πρώτα να ανακαλέσει το δημοψήφισμα με όποιο ερώτημα και να προκαλέσει ψήφο εμπιστοσύνης από την βουλή και μάλιστα όχι για την κυβέρνηση του μα για μια κυβέρνηση που ακόμα δεν υπάρχει;(!!!)
Είναι αλήθεια ότι ο παπατζής ΓΑΠ έχει υπογράψει σχετικά με την εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων της αναδιάρθρωσης του χρέους, δηλαδή ότι τα νέα ομόλογα δεν θα εκδίδονται με βάση το Ελληνικό δίκαιο, όπως είναι μέχρι τώρα, αλλά με βάση το Βρετανικό Δίκαιο;
Δηλαδή σε περίπτωση εξόδου της χώρας από το ευρώ θα πρέπει να  αποπληρώσει τα ομόλογα σε ευρώ και όχι σε δραχμή ή όπως αλλιώς ονομαστεί το νέο νόμισμα. Άρα αν δεν τα καταφέρει, τότε σύμφωνα με το Βρετανικό δίκαιο, οι ξένοι και οι ντόπιοι  πιστωτές και εταίροι μας θα μπορούν να κατάσχουν περιουσία της Ελλάδας. Συμπέρασμα: Η χώρα με απόφαση του παπατζή και των αχυρένιων σκυλιών του, είτε με ευρώ είτε με καπιταλιστική δραχμή είτε με συντεταγμένη ή όχι χρεοκοπία, είναι δεμένη χειροπόδαρα.
Γι αυτό και όλοι αποδέχτηκαν το «κούρεμα».
Το ίδιο άλλωστε προβλέπεται και στην δανειακή σύμβαση του 2010 με το ΔΝΤ.
Ο δημόσιος πλούτος της χώρας έτσι και αλλιώς είναι υπόθεση της γερμανικής εταιρίας  Roland Berger η οποία είναι και δημιουργός του σχεδίου «Εύρηκα» το οποίο ανάμεσα σε άλλα προβλέπει και ανταλλαγή χρέους με δημόσιο πλούτο.
Εσχάτως στην υπόθεση αυτή έχει εμπλακεί η ΜΚΟ «σωματείο ΚΑΠΠΑ» που πίσω από αυτήν είναι ο Στέφανος Μάνος παρέα με τον Γενικό Διευθυντή του ΙΟΒΕ και  Πρόεδρο της ΜΚΟ «Ομίλος Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας μας» (ΟΠΕΚ)  Γιάννη Στουρνάρα , δικηγορικά γραφεία και στελέχη των real estate.
Σε ανύποπτο δε χρόνο, το ΙΣΤΑΜΕ, στο οποίο προεδρεύει ο  Μόσιαλος με αντιπρόεδρο τον πρόεδρο της ΜΚΟ Greentank και πρωθυπουργικό αδελφό Νικολάκη Παπανδρέου, παρουσίασε «συνοπτικά το ιστορικό των πολιτικών εκμετάλλευσης δημοσίων νήσων πλήρους κυριότητας, καθώς και τις αιτίες αποτυχίας των εν λόγω πολιτικών που συνοψίζονται στην αδυναμία συγκρότησης ενός ειδικού επιχειρησιακού σχεδίου αξιοποίησης και στην αποφυγή ανάληψης πολιτικού κόστους εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας». Προφανώς και μετά τις συμφωνίες του καλοκαιριού και του Οκτωβρίου η «ανάληψη πολιτικού κόστους» ξεπεράστηκε.
Επομένως, καθόλου τυχαία ο ιδιοκτήτης εταιρίας fund και οικονομολόγος Ρουμπινί με επενδυμένα συμφέροντα δικά του και των πελατών του, σε σεμινάριο σε πελάτες του είπε πως το σχέδιο του ΔΝΤ και της Γερμανίας για την Ελλάδα είναι να στηριχθεί για τόσο χρονικό διάστημα, όσο να είναι έτοιμος ένας μηχανισμός διάσωσης της Ιταλίας και της Ισπανίας και μέχρι τότε, όταν πια θα είναι προφανές πως τα μέτρα λιτότητας δεν πετυχαίνουν, η Ελλάδα να αφεθεί να πτωχεύσει. Ο Ρουμπίνι προσδιόρισε τη χρονική στιγμή σε ένα χρόνο περίπου από σήμερα. Η Ελπίδα ΔΝΤ – Γερμανίας είναι πως μέχρι την πτώχευση της Ελλάδας, Ιταλία και Ισπανία θα αντέξουν και δε θα καταρρεύσουν υπό το βάρος των δικών τους προβλημάτων.
Οι παραπάνω επιχειρηματικές νουθεσίες του Ρουμπινί καλά θα κάναμε να τις δούμε σε σύμφυση με την συζήτηση που έχει ανοίξει για την «οικονομική διακυβέρνηση»,  με πρόταση της Γερμανίας, η οποία κάνει λόγο για αλλαγή των συνθηκών της ΕΕ, ώστε να είναι εφικτή ακόμα και η απομάκρυνση ή αποχώρηση ενός κράτους μέλους από την Ευρωζώνη, όταν δε συμμορφώνεται με τους καπιταλιστικούς δείκτες που επιβάλλουν οι συμφωνίες για τα δημοσιονομικά.
Δεν πρέπει να αμελούμε σε αυτό τον ορυμαγδό τεχνητών γεγονότων που δημιουργήθηκαν τις τελευταίες μέρες και πίσω από τις κουρτίνες του δημοψηφίσματος, ότι κάθε άλλο παρά αποτέλεσμα ενός ψυχικά ανισόρροπου ανθρώπου ήταν.
Μα αποτέλεσμα του ανταγωνισμού των ΗΠΑ με την ΕΕ για τον έλεγχο της παγκόσμιας οικονομίας και της αγοράς του χρήματος.
Μα και στους κόλπους της ΕΕ εκτυλίσσεται μια πραγματική σφαγή ανάμεσα αφενός στις καπιταλιστικές κυβερνήσεις Γερμανίας-Γαλλίας για το εύρος της ελληνικής ελεγχόμενης χρεοκοπίας, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο θα διασφαλιστούν τα συμφέροντα των τραπεζών των χωρών τους και αφετέρου σε μεγαλοεκπροσώπους του κεφαλαίου, ακόμα και μεταξύ τραπεζών, για τον επιμερισμό της δικής τους και μόνο ζημιάς. Άρα, ακόμα και στο εσωτερικό της αστικής τάξης, ισχυρά συμφέροντα κερδοσκοπικών αποφύσεων συγκρούονται ανελέητα μεταξύ τους.
Ακόμα και στο εσωτερικό της χώρας, η κυβέρνηση του παπατζή εκ των πραγμάτων καταστρέφει αφενός τις συμμαχίες με τα μεσοστρώματα λόγω των μέτρων και την πτώση του βιοτικού επιπέδου τους και αφετέρου διαταράσσει  τη συνοχή της αστικής τάξης εξαιτίας των ανταγωνισμών για το ποια μερίδα θα ωφεληθεί ή θα πληγεί περισσότερο από την ελεγχόμενη καταστροφή μέρους του κεφαλαίου που απαιτεί η κρίση.
Έτσι γίνεται φανερό ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δυσκολεύεται να διαχειριστεί την κρίση που απαιτεί συνεχώς μέτρα και έτσι βάζει επιτακτικά το ζήτημα της «Εθνικής συναίνεσης» που θα επιτευχτεί μόνο με κυβέρνηση «Εθνικής σωτηρίας» που θα προκύψει χωρίς εκλογές μα με συντονισμένες απειλές και εκβιασμούς.
Μια εκτρωματική κυβέρνηση που σκοπό θα έχει να προστατέψει τα διακινδυνευόμενα συμφέροντα του αστικού πολιτικού συστήματος και τα ιδιωτικά λάφυρα των κεφαλαιοκρατών, με σκοπό την διασφάλιση και την αέναη αναπαραγωγή του καπιταλισμού.
Όσο αφορά τώρα την ίδια την «συναίνεση» είναι άλλο ένα  σπουδαίο τέχνασμα  της εξουσίας όπως και το δημοψήφισμα, για να πείσεις κάποιον να κάνει κάτι ενάντια στο συμφέρον του. Διότι δεν στηρίζεται σε υπαρκτούς συλλογισμούς και υπαρκτά στοιχεία, αλλά σε υπολογισμούς συμφερόντων που για κάποιον που «μορφώνεται» μόνο από τα ΜΜΕ είναι δύσκολο να τους αμφισβητήσει μια και βλέπει μόνο το περιτύλιγμα και όχι το περιεχόμενο, αγνοώντας ταυτόχρονα την φρίκη των πολιτικών παρασκηνίων. Με σκοπό ο κόσμος να μείνει αμέτοχος μα όχι απαθής. Διότι η χειραγώγηση θα συντελέσει ώστε αδιατάρακτα και χωρίς επικίνδυνους προβληματισμούς , ο κόσμος να συναινέσει στην εκτρωματική κυβέρνηση που θα προκύψει.
«Το θέμα έχει τελειώσει. Σε δύο ώρες στο υπουργικό συμβούλιο ο κ. Παπανδρέου θα θέσει και τυπικά την παραίτησή του νομίζω» σημείωσε μιλώντας στον ΣΚΑΪ ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης.
Το φασιστικό ΛΑ.Ο.Σ μετατράπηκε σε ρυθμιστή των εξελίξεων σε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, την Μπακογιάννη, και την ΝΔ στο όνομα της συναίνεσης και της «σωτηρίας» της «πατρίδας».
Σωστή η επιλογή του ΛΑ.Ο.Σ, μια και αυτό που θα απομένει σε αυτά τα ανδρείκελα που θα κυβερνάνε συναινετικά  θα είναι ο ρόλος του τοποτηρητή των οικονομικών συμφερόντων των πολυεθνικών εταιριών, με δικαιοδοσία μόνο στην καταστολή και την ΒΙΑ.
Σε πείσμα όλων αυτών, από τα πολιτικά τσιράκια των εταιριών ως τους τιποτένιους χαρτογιακάδες που λυμαίνονται δημόσιους θώκους, και από τα κατακάθια του κυβερνητικού συνδικαλισμού ως τους τσανακογλείφτες δημοσιογράφους των ΜΜΕ, των Εφοπλιστών, που ζητούν «ομοψυχία», «πατριωτισμό», «συναίνεση» , απέναντι σε όλο αυτό το δηλητήριο πρέπει και επιβάλλεται να παρατάξουμε την Σύγκρουση!
Ας ετοιμαστούμε να  τους προϋπαντήσουμε  όπως τους αξίζει
Ή εμείς ή αυτοί. Πόλεμος στον Πόλεμο τους. Βία στην Βία τους

Για την τεχνική βοήθεια, Γαλαξιάρχης