colpo grosso

 

               Μας τη φέρανε, κορόιδα!

Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Την ώρα που το Ντούο Φαλιμέντο (ο «Λεφτά Υπάρχουν» και ο «Αργεντινή Θα Γίνουμε») έπειθαν κόσμο και κοσμάκη ότι μας ξανασώσανε, την 21η Ιουλίου, ντάλα καλοκαίρι με τους αφελείς στις παραλίες, πίσω από την πλάτη μας στηνόταν η μεγαλύτερη αρπαχτή που έγινε ποτέ εις βάρος της ταλαίπωρης Ελλαδίτσας και των αφελών που την κατοικούν. Όμως, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον, ακόμη κι αν τον χαρίζουμε (και αυτόν!) στη Γερμανία.
Από όσα αποκαλύπτονται αυτές τις μέρες, το μοναδικό συμπέρασμα είναι ότι μια τεράστια πολιτική και οικονομική απάτη εκτυλίσσεται σε δύο φάσεις, ως μέρη του ίδιου σχεδίου, με τον κωδικό «21η Ιουλίου».

Τρελό πάρτι κερδοσκόπων
Η μια από τις αποφάσεις του Ιουλίου (για την άλλη θα τα πούμε προσεχώς) αφορούσε τη χρονική μετακύλιση (rollover) ομολόγων και την αντικατάσταση παλαιών, αξίας έως 135 δισ. ευρώ και λήξεως μέχρι και το τέλος του 2020. Υποτίθεται ότι αυτή η διαδικασία θα μείωνε το χρέος της Ελλάδας κατά 21% περίπου.
Ακόμη υποτίθεται ότι έτσι θα εκπληρωνόταν επιπλέον ο στόχος της Μέρκελ και του «Λεφτά Υπάρχουν» να συμμετάσχουν (δηλαδή να χάσουν λεφτά) και οι ιδιώτες κάτοχοι ομολόγων, ώστε να... τιμωρηθούν έστω και λίγο οι άφρονες δανειστές, να ελαφρυνθεί η ελληνική οικονομία από τα βάρη των τόκων, να ρίξει χρήμα στην ανάπτυξη, να μειώσει το ποσοστό του χρέους επί του ΑΕΠ και να ξαναβγούν και του σπανού τα γένια.
Παπάρια μάντολες, που λέει κι ο Γεωργίου. Όχι ότι δεν έχουμε καταλάβει, αλλά τώρα μαθαίνουμε και τις λεπτομέρειες. Με τη συνδρομή λοιπόν των New York Times (NYT, συντομογραφικώς) και ενός πολύ ενδιαφέροντος και αναλυτικού ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Landon Thomas Jr, μαθαίνουμε ότι μια σειρά επενδυτές κάνουν τρελό πάρτι με τα ελληνικά ομόλογα εν όψει του rollover.
Για την ακρίβεια ο άνθρωπος μας πληροφορεί ότι πολλοί «επενδυτές» έχουν ξεχυθεί στην ελεύθερη (δευτερογενή) αγορά και καβαντζώνουν σωρηδόν ελληνικά ομόλογα. Μάλιστα τα ομόλογα Γραικολάνδης συμπεριλαμβάνονται αυτή την εποχή, ιδιαίτερα μετά την 21η Ιουλίου, στις πιο «καυτές» αγορές. Γιατί; Απλούστατο:
● Οι μάγκες αγοράζουν κάθε ελληνικό ομόλογο περίπου στα 36 σεντς ανά ευρώ ονομαστικής αξίας. Δηλαδή στο 36%. Δηλαδή με έκπτωση 64%. Λογικό, αφού, λόγω της τρομακτικής τους απαξίωσης, αυτή είναι η πραγματική αξία των ελληνικών ομολόγων στην αγορά.
● Η ελληνική κυβέρνηση επισήμως πρόκειται να ανταλλάξει αυτά τα σημερινά σκουπίδια με νέα, ισχυρά ομόλογα, που θα αποτιμώνται στα 75 με 80 σεντς ανά ευρώ ονομαστικής αξίας των σημερινών.
● Δηλαδή, όποιος συμμετάσχει στο σχέδιο της «μείωσης του ελληνικού χρέους κατά 21%» βγάζει ζεστά 100% κέρδη. Αρκεί να έχει κάνει την αγορά του μετά την 21η Ιουλίου – ή, τέλος πάντων, τον τελευταίο χρόνο – και να έχει πάρει το εμπόρευμα κοψοχρονιά.
● Σύμφωνα λοιπόν με το ρεπορτάζ των ΝΥΤ, πολλά κερδοσκοπικά κεφάλαια (τα επιλεγόμενα και hedge funds), τα οποία έχουν ξεχυθεί στην αγορά αμέσως μετά τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου για να μαζέψουνε τη σημερινή σαβούρα και να βγάλουν χρυσά κέρδη στα σίγουρα, έχουν καβαντζάρει μέχρι σήμερα ομόλογα ονομαστικής αξίας κάπου 40 δισ. ευρώ από τα 130 που θα φτάσει το rollover – με συμμετοχή στο 90% και βάλε, η οποία θεωρείται πλέον σίγουρη.
● Δηλαδή το ένα τρίτο του όλου «κόλπου» το κρατάνε στα χεράκια τους τα πιο αρπακτικά λαμόγια της διεθνούς κερδοσκοπίας, τα οποία, αντί να χάσουν, όπως μας παραμυθιάζουν τα παλικάρια μας, θα διπλασιάσουν τα λεφτά τους. Τα οποία βεβαίως θα διασφαλίσουμε και θα εγγυηθούμε εμείς οι μαλάκες χάρη στους Παπανδρέου και Βενιζέλο.
Προσέξτε όμως: Αυτά είναι τα σημερινά δεδομένα. Μέχρι το τέλος Οκτωβρίου, οπότε αναμένεται να εγκριθεί το συγκεκριμένο κόλπο από τα κοινοβούλια των 17 χωρών - μελών της ευρωζώνης, μένει ακόμη ένας μήνας. Της μαϊμούς ο γάμος μέχρι τότε...
Και, βεβαίως, ένα από τα πιο λογικά ερωτήματα είναι ποιοι και πόσοι από το εσωτερικό της χώρας έχουν σπρώξει τα ευρούδια τους για να συμμετάσχουν στο μεγάλο πάρτι. Διότι τα εγχώρια λαμόγια είναι μάλλον αδύνατον να απέχουν από τη λεηλασία.
● Τι κι αν η υπερατλαντική Wall Street Journal έλεγε, πριν από ένα μήνα, ότι αυτό το κόλπο είναι κομμένο και ραμμένο εξ αρχής στα μέτρα των τραπεζών και τελικά δεν πρόκειται να ωφελήσει την Ελλάδα. Το Ντούο Φαλιμέντο επιμένει.
● Τι κι αν υποστηρίζει ακριβώς το ίδιο ο Ότμαρ Ίσινγκ, πρώην μέλος της ΕΚΤ και εν των σχεδιαστών του ευρώ (και όχι κάποιος εγχώριος σκιτζής, από αυτούς που επιλέγουν τα τηλεκανάλια), ο οποίος συμπληρώνει ότι τράπεζες και άλλοι πιστωτές δεν αναγκάστηκαν να συνεισφέρουν περισσότερα.
● Τι κι αν οι ΝΥΤ στο εν λόγω ρεπορτάζ τους επικαλούνται αναλυτές της αγοράς που υποστηρίζουν ότι «οι περισσότερες από τις τράπεζες που θα συμμετάσχουν στο rollover θα έχουν απώλειες πιο κοντά στο 10% ή και λιγότερο επί ομολόγων που είναι διαπραγματεύσιμα τώρα με discount (έκπτωση) περίπου 60%».
Τίποτε δεν πτοεί το Ντούο Φαλιμέντο. Μια συμφωνία αυτού του μεγέθους μπορεί να είναι άχρηστη για τη χώρα και επιβλαβής για τον ελληνικό λαό – ο οποίος θα κληθεί να εγγυηθεί και να πληρώσει πάλι τα κερατιάτικα και τρελά ρκέρδη των κερδοσκόπων – αλλά θα είναι επικερδέστατη για το διεθνές και το εγχώριο λαμογιστάν. Του οποίου τα συμφέροντα μάλλον έχουν τον πρώτο λόγο...

Πού 'τανε ο νους μας πού 'τανε
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί ο Βαγγελάκης μας απειλεί ότι «θα γίνουμε Αργεντινή» αν δεν είμαστε καλά παιδιά;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί οι μισθοί μας πάνε – και θα πάνε – στα Τάρταρα;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί γκρεμίζεται το σύμπαν γύρω μας;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί εμείς είμαστε όλοι διεφθαρμένοι και συντεχνίες – δημόσιοι, ιδιωτικοί, έμποροι, μικρομεσαίοι, ελευθεροεπαγγελματίες, αυταπασχολούμενοι, ιδιοκτήτες και μεροκαματιάρηδες αδιακρίτως – και πρέπει να μας σκίσουνε τον πάτο;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί η φορολογία είναι οριζόντια, χωρίς διακρίσεις;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί οι απολύσεις στο Δημόσιο είναι κι αυτές οριζόντιες και γιατί – αντί της άθλιας εφεδρείας – σε λίγο θα γίνουν απευθείας και χωρίς βαζελίνη;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί φορολογούν τους ανέργους, εξαφανίζουν τις συντάξεις, αφήνουν τους φτωχούς να πεθάνουν από το κρύο, καταργούν υγεία, παιδεία και πρόνοια και αυξάνουν αλματωδώς τους άστεγους;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί σε λίγο θα πηγαίνουμε αυτόφωρο αν δεν μπορούμε να πληρώσουμε και χρωστάμε πάνω από πέντε χιλιάρικα στην εφορία;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί τράπεζες και εφορία την έχουν πέσει ήδη μανιωδώς στην κατάσχεση μισθών ανθρώπων που δεν αντέχουν πια να πληρώσουν;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί την είσπραξη των φόρων θα την αναλάβουν οσονούπω εισπρακτικές με μπράβους κεφαλοκυνηγούς που για αμοιβή 200 ευρώ το κεφάλι θα κυνηγάνε φτωχομπινέδες για να τους παραδώσουν στους σερίφηδες της τρόικας;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί τα καρακόλια της τρόικας και της κυβέρνησης μας βρίζουν, μας συκοφαντούν, μας απειλούν και μας εκφοβίζουν κάθε μέρα;
● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί η αστυνομία την πέφτει οκτάχρονα στο Σύνταγμα και πουλάει καουμποϊλίκια με χημικά στα δεκαεξάχρονα αντί να κυνηγάει τις συμμορίες με τα καλάσνικοφ, που μπουκάρουν στα σπίτια για 150 ευρώ και στα περίπτερα για τηλεκάρτες και τσιγάρα;
1. Διότι προέχει να παντελονιάσουν τα – εγγυημένα από κυβέρνηση και ευρωκράτες – κέρδη τους τα διεθνή και εγχώρια λαμόγια.
2. Διότι μας πιάσανε με τις πιτζάμες και τώρα θα μας πάρουν και τα σώβρακα.
3. Διότι από την αρχή του μεγάλου κόλπου, παίζοντας το παιχνίδι τους, ψάχναμε (και πολλοί ακόμη «ψάχνουν» αλληλοκατηγορούμενοι) να βρούμε ποιος φταίει και όχι τι ετοιμάζουν για όλους μας, χωρίς διακρίσεις.
4. Διότι, όπως λέει κι ένας φίλος που σέβομαι, έχουμε μείνει κολλημένοι στο τεράστιο Εγώ της μεταπολίτευσης (και όχι μόνο αυτής, θα συμπλήρωνα) και αδυνατούμε να κατανοήσουμε ότι μόνο ένα θηριώδες Εμείς μπορεί να ορθώσει ανάστημα στη λεηλασία, την αγριότητα, την απανθρωπιά και την υποδούλωση λόγω δανεικών.
Η εμμονή στο Εγώ, σε συνθήκες προτεκτοράτου χρέους για την Ελλάδα και σκλαβοπάζαρου για τους Έλληνες, μόνο σε έναν δρόμο μπορεί να μας βγάλει: στη μαζική εξαθλίωση και στην κοινωνία του καλάσνικοφ. Ας βρούμε λοιπόν το Εμείς, μπας και καταφέρουμε να πούμε το μεγάλο Όχι: «Αρνούμαι»...
ΥΓ.: Η ιστορία της μεγάλης αρπαχτής δεν τελειώνει στο rollover. Το ακόμη πιο μεγάλο κόλπο στήνεται με την εθνική περιουσία. Προς το παρόν συστήνω να διαβάσετε προσεκτικά το έντυπο «Π» αυτής της εβδομάδας. Και έπεται φοβερή συνέχεια, διότι το colpo grosso βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Και οι σχεδιαστές του θα είναι αύριο τόσο ανελέητοι όσο ψεύτες είναι σήμερα...

Πάγκαλος: «Δεν έχω 7.500 να πληρώσω το χαράτσι»

ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΧΕΣΑΙ ???????
ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΑΝΕΧΕΣΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΟΡΟΙΔΙΑ ,ΩΣ ΠΟΤΕ??

Βασικός μισθός: 162,812,00 ευρώ – Κινητή τηλεφωνία: 46.319,34 ευρώ!

Πολιτικό γραφείο Αντιπροέδρου της κυβέρνησης:

162. 812,00 ευρώ βασικός μισθός,

46.319,34 ευρώ για κινητή τηλεφωνία, με υπογραφή, μάλιστα, Παπανδρέου!

Δείτε τα «συνημμένα» και συγκρίνετε, αν αυτά που «τρώτε» εσείς σχετίζονται

με αυτά που «τρώει» αυτός που λέει ότι «μαζί τα φάγαμε».

.

Μια φορά κι ένα... τραγούδι: Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος για τον Τσιτσάνη

«Η «Αρχόντισσα» είναι μια ερωτική ιστορία, που περιγράφεται πως γνώρισε κάποια στην Αθήνα που ήταν σπουδαία, αλλά ίσως και λίγο… μισότρελη, κι ότι κουράστηκε για να την αποκτήσει, ξεπατώθηκε, τρελάθηκε, αλλά την λατρεύει. Δεν είναι μασάλια (χαζομάρες). Η ποιότητα των στίχων είναι εκπληκτική. Και σκέψου ότι ο Βασίλης Τσιτσάνης το έγραψε 23 χρονών! Νήπιο, δηλαδή. Είναι το ωραιότερο τραγούδι του. Η «Αρχόντισσα»! Είναι εκπληκτική! Ντίνος Χριστιανόπουλος

Από την Κρυσταλία Πατούλη*


«Ο Τσιτσάνης πιστεύω ότι ήταν μία σπάνια μεγαλοφυϊα. Ενώ ήταν ένας απλός, κι ένας βλάχος, έκανε εκπληκτικά τραγούδια. Τα αγαπημένα μου τραγούδια του Τσιτσάνη είναι πολλά. Δεν μιλώ για την Συννεφιασμένη Κυριακή. Την έχω βαρεθεί πια, όλος ο κόσμος την πιπιλάει σαν καραμέλα και έχω την εντύπωση ότι είναι μέτριο τραγούδι... Υπάρχουν όμως, άλλα, κυρίως ερωτικά.


Όταν με ρωτούν «τι σας αρέσει πιο πολύ από τον Τσιτσάνη» εγώ τους απαντώ «Τα τρία Άλφα».
Τα τρία Άλφα, είναι τρία τραγούδια που η πρώτη τους λέξη αρχίζει από Άλφα: «Αρχόντισσα» ένα, «Αχάριστη» δύο, «Αθηναίϊσσα» τρία.
Δεν είναι μόνο αυτά, υπάρχουν και άλλα, αλλά αυτά μου αρέσουν περισσότερο. Η Αθηναίϊσσα μάλιστα είναι σε ρυθμό οριεντάλ, δηλαδή, αμφισβητούμενα ορθόδοξο ρεμπέτικο.


Εγώ τραγουδάω Τσιτσάνη αποκλειστικά, με την «Παρέα του Τσιτσάνη», που είμαστε εντελώς… άλλα μυαλά. Πρώτα-πρώτα έχουμε ένα ρεπερτόριο 187 τραγουδιών και σε κάθε συναυλία επιλέγουμε κάθε φορά 25 τραγούδια, που κρατούν μιάμιση ώρα...

Η Αρχόντισσα
Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Παγιουμτζής, Τεμπέλης & Στελλάκης Περπινιάδης ( Ντουέτο )
Άλλες ερμηνείες:
Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος & Αντώνης Ρεπάνης ( Ντουέτο )
Γιώργος Νταλάρας


Κουράστηκα για να σε αποκτήσω
αρχόντισσά μου μάγισσα τρελή
σαν θαλασσοδαρμένος μες στο κύμα
παρηγοριά ζητούσα ο δόλιος στη ζωή


Πόσες καρδούλες έχουν μαραζώσει
και ξέχασαν για πάντα τη ζωή
μπροστά στ' αρχοντικά σου τα στολίδια
σκλαβώθηκαν για σένα ξένοι και ρωμιοί


Αρχόντισσα τα μαγικά σου μάτια
τα ζήλεψα τα έκλαψα πολύ
φαντάστηκα, σκεφτόμουνα παλάτια
μα συ με γέμισες μαρτύριο στη ζωή


... Έχω μια ενότητα τραγουδιών που έγραψα και τη μουσική και τους στίχους, μία ολόκληρη ποιητική συλλογή που λέγεται «Το αιώνιο παράπονο». 17 τραδούδια. Αν και είναι τριαντατρία στο σύνολο, μου αρέσουν μόνο τα μισά. Πιστεύω ότι άλλο πράγμα είναι το ποίημα και άλλο το τραγούδι.
Το τραγούδι είναι ένας υποβιβασμός του ποιήματος. Έτσι, μου πήραν κάποια ποιήματα και χωρίς να με ρωτήσουν τα υποβίβασαν και τα έκαναν τραγουδάκια.
Εγώ όμως πρόλαβα, έκανα μία πρόβα, μία δοκιμή και είμαι ευχαριστημένος με αυτόν τον δίσκο. Γιατί αυτά γράφτηκαν ειδικά για να γίνουν τραγούδια. Δεν είναι ποιήματα. Και γι αυτό, άλλωστε, δεν τα συμπεριλαμβάνω στο «σώμα» των ποιημάτων μου. Αυτή η συγκεκριμένη συλλογή των τραγουδιών έχει κυκλοφορήσει και σε ένα βιβλίο από τις εκδόσεις Διαγώνιος. Τα τραγουδάει η Αριάδνη, μία πρώην τραγουδίστρια του Χατζηδάκη και ο Νικολούδης. Το αγαπημένο μου τραγούδι σ' αυτόν το δίσκο είναι το «Στο λασπωμένο σου στενό» και είναι ο τίτλος ενός ερωτικού τραγουδιού.».


*Αποσπάσματα τηλεφωνικής συνομιλίας (Αθήνα-Θεσσαλονίκη) την Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου, από τις 10:23 έως τις 11:23 με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, για το tvxs.gr και τη στήλη "Μια φορά κι ένα τραγούδι".
Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ποιητής, πεζογράφος, φιλόλογος καὶ κριτικὸς. Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Κωνσταντίνου Δημητριάδη) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1931. Φοίτησε στο τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και από το 1958 ως το 1965 εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης. Παράλληλα το 1958 ίδρυσε και ανέλαβε υπό τη διεύθυνσή του το περιοδικό "Διαγώνιος", που κυκλοφόρησε ως το 1983 με ολιγόχρονες παύσεις. Το 1962 δημιούργησε τις "Εκδόσεις της Διαγωνίου" και από το 1965 εργάστηκε ως διορθωτής και επιμελητής. Το 1974 ίδρυσε τη Μικρή Πινακοθήκη της Διαγωνίου που έχει ως στόχο την προβολή νέων καλλιτεχνών της συμπρωτεύουσας, με στενούς συνεργάτες του Κάρολο Τσίζεκ και Νίκο Νικολαΐδη. Την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία πραγματοποίησε το 1949 με τη δημοσίευση του ποιήματος "Βιογραφία" στο περιοδικό της Θεσσαλονίκης "Μορφές". Τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Εποχή των ισχνών αγελάδων". Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος τοποθετείται ανάμεσα στους σημαντικότερους ποιητές της ομάδας που είναι γνωστή ως "Κύκλος της Διαγωνίου" και κινήθηκε στο πλαίσιο του ομώνυμου περιοδικού που ο ίδιος ίδρυσε (Νίκος - Αλέξης Ασλάνογλου, Γιώργος Ιωάννου, Τάσος Κόρφης, Βασίλης Καραβίτης κ.α.). Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από έντονα ερωτική διάθεση και επιρροές από το έργο του Κωνσταντίνου Καβάφη. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Ντίνου Χριστιανόπουλου βλ. Ζήρας Αλεξ., "Χριστιανόπουλος Ντίνος", Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 9β. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.). Το Μάρτιο του 2009, κυκλοφόρησε το βιβλίο του "Ανθολογία Τραγουδιών Του Βασίλη Τσιτσάνη" με κριτικό υπόμνημα, από τις Εκδόσεις Ιανός.

Κάποια από τα ποιήματα του Ντίνου Χριστιανόπουλου:
Ἑνὸς λεπτοῦ σιγή
Ἐσεῖς ποὺ βρήκατε τὸν ἄνθρωπό σας
κι ἔχετε ἕνα χέρι νὰ σᾶς σφίγγει τρυφερά,
ἕναν ὦμο ν᾿ ἀκουμπᾶτε τὴν πίκρα σας,
ἕνα κορμὶ νὰ ὑπερασπίζει τὴν ἔξαψή σας,
κοκκινίσατε ἄραγε γιὰ τὴν τόση εὐτυχία σας,
ἔστω καὶ μία φορά;
Εἴπατε νὰ κρατήσετε ἑνὸς λεπτοῦ σιγή
γιὰ τοὺς ἀπεγνωσμένους;
(ἀπὸ τὴ Συλλογή: «Ἀνυπεράσπιστος Καημός»)
Μικρά ποιήματα
"καὶ τί δὲν κάνατε γιὰ νὰ μὲ θάψετε
ὅμως ξεχάσατε πὼς ἤμουν σπόρος"


"ὡραῖα ἑρμηνεύεις τὰ τραγούδια
ἂς δοῦμε πῶς τὰ καταφέρνεις καὶ στὰ παρατράγουδα"


"ἔλαιον θέλω καὶ οὐ θυσίαν
κι ἐμεῖς ποὺ θυσιαστήκαμε;
κι ἐμεῖς ποὺ δὲ λαδώσαμε;"


"κάθε φορὰ ποὺ νομίζω πὼς σ᾿ ἔχω στὸ χέρι
βλέπω πόσο ὁ ἔρωτας εἶναι ἀχειροποίητος"


"μὴν καταργεῖτε τὴν ὑπογεγραμμένη
ἰδίως κάτω ἀπὸ τὸ ὠμέγα
εἶναι κρῖμα νὰ ἐκλείψει
ἡ πιὸ μικρὴ ἀσέλγεια
τοῦ ἀλφαβήτου μας"


"ἀπ᾿ ὅλα τὰ ἀφηρημένα οὐσιαστικὰ
πειράζει νὰ ἑξαιρέσουμε τὴ μοναξιά;"

Η ΓΗ ΑΠΟ ΔΟΡΥΦΟΡΟ,!!!!

«Αρνήθηκα να γίνω υπουργός γιατί δεν θέλω να γίνω κλέφτης, ψεύτης και τεμπέλης»

                                     Οσκαρ Ολιβέιρα

Συνέντευξη στον Άρη ΧατζηγεωργίουΑναδημοσίευση από την Ελευθεροτυπία (13/09)

Κάπου στη δεκαετία του ’60, στη μακρινή Βολιβία της Λατινικής Αμερικής, ο μικρός Οσκαρ είδε μια φωτογραφία που έδειχνε Ελληνες θαλασσινούς. Του έκανε μεγάλη εντύπωση το καπέλο που φορούσαν.

Οταν έγινε 16 ετών, ξεκίνησε να δουλεύει στα ορυχεία και επτά χρόνια αργότερα σε μηχανουργείο. Σήμερα, στα 56 του, φορά πάντοτε ένα καπέλο σαν εκείνο που είχε δει στη φωτογραφία. «Οταν θέλω να περνώ απαρατήρητος, απλώς το βγάζω», λέει χαμογελώντας. Εχει όμως καταφέρει πολύ περισσότερα, καθώς εδώ και 12 χρόνια συμμετέχει ενεργά σε ένα κίνημα άμεσης δημοκρατίας, που κατάφερε να ακυρώσει τα σχέδια των διεθνών τραπεζών και της τότε κυβέρνησης για ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων. «Τότε που θέλησαν να μας απαγορεύσουν να μαζεύουμε ακόμη και το νερό της βροχής»!

Ο Οσκαρ Ολιβέιρα απέκτησε έξι παιδιά, δεν σπούδασε και αρνήθηκε δύο φορές τη θέση υπουργού που του πρότεινε ο πρόεδρος Μοράλες, «για να μη γίνει κλέφτης, ψεύτης και τεμπέλης».

Μικρόσωμος, με βλέμμα που συνδυάζει σοφία και παιδικότητα, ήρθε στην Ελλάδα για δεύτερη φορά την τελευταία τετραετία, επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη παραμονές της ΔΕΘ και την Κερατέα με το «άπαρτο» Οβριόκαστρο. Εφυγε παίρνοντας μαζί του αρκετή συγκίνηση και μια λευκή πέτρα από τα χώματα όπου θα μπορούσε τώρα να χτίζεται ο ΧΥΤΑ. Σε ένα διάλειμμα των συνεχών μετακινήσεών του, μίλησε στην «Ε» με τη βοήθεια στη διερμηνεία της κοινωνιολόγου Κατερίνας Νασιώκα, για τη χώρα του, που έγινε το πρώτο πεδίο εφαρμογής των πιο βάρβαρων ιδιωτικοποιήσεων, την «επανάσταση του νερού» του 2000, τις ομοιότητες και τις διαφορές με την Ελλάδα του 2011:

«Από το 1985, η Βολιβία έζησε το δόγμα του σοκ που παραλύει τους πολίτες. Μια πολιτική που παραδίδει στις ξένες εταιρείες το σύνολο των φυσικών πόρων μιας χώρας. Κάτι ανάλογο συνέβη στην Αργεντινή. Μόνο που εκεί η κληρονομιά της χώρας πουλήθηκε, ενώ στη Βολιβία χαρίστηκε.

Κάθε αντίδραση κατεστάλη, τα εργατικά συνδικάτα διαλύθηκαν. Ομως, ο λαός της Βολιβίας αντέδρασε τελικά στην ήττα που υπέστη από τις πολυεθνικές εταιρείες και νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, οι οποίες κυριάρχησαν στο διάστημα 1982-2005, ενώ προηγουμένως εναλλάσσονταν δεξιές κυβερνήσεις με στρατιωτικές δικτατορίες».

Ολοι εκείνοι δεν συνάντησαν αντίσταση;

Πάντοτε υπήρχε κλίμα αλληλεγγύης ανάμεσα στους εργάτες, τους αγρότες και τις κοινότητες των ιθαγενών, το οποίο τελικώς αποσταθεροποιούσε τις κυβερνήσεις και οδηγούσε στις συνεχείς εναλλαγές τους. Φτάσαμε έτσι στο 2000, όταν κορυφώθηκε η προσπάθεια παράδοσης των φυσικών πόρων της χώρας, όπως συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα. Το τελευταία πράγματα που μπορούσαν να ιδιωτικοποιήσουν ήταν το νερό και ο αέρας. Ξεκίνησαν το 1997 στην πρωτεύουσα Λα Παζ και συνέχισαν το 1999 με τα δίκτυα ύδρευσης όλης της χώρας και παραχώρησή τους για 40 χρόνια.

Τι ακριβώς προέβλεπε η πώληση;

Ψηφίστηκε νόμος, βάσει του οποίου οι λογαριασμοί του νερού θα αυξάνονταν κατά 300%! Τα δίκτυα ύδρευσης των ιθαγενών θα έπρεπε να καταστραφούν. Ηταν μια τρομερή αντίφαση: από τη μία η παράδοσή μας, που θεωρεί το νερό ζωντανή ύπαρξη και πηγή ζωής, που ανήκει ταυτόχρονα σε όλους και σε κανέναν, και από την άλλη οι πολυεθνικές που το θεωρούν εμπόρευμα. Απαγόρευαν ακόμη και τη συλλογή του νερού της βροχής…

Και πώς αντέδρασε ο κόσμος;

Ενωθήκαμε οι αγρότες με τους ιθαγενείς, οι άνθρωποι από τις αστικές περιοχές, ακόμη και από τον τουρισμό, και δημιουργήθηκε το Συντονιστικό για την Υπεράσπιση του Νερού και της Ζωής. Αναδείξαμε το γεγονός ότι κάθε νοικοκυριό θα έπρεπε να πληρώνει το 20% του εισοδήματός του για νερό, όταν διεθνείς κανονισμοί ορίζουν να μην ξεπερνά το 2%. Ανακαλύψαμε ότι ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Γούλφερσον, που στήριζε τα σχέδια των ιδιωτικοποιήσεων, πλήρωνε ο ίδιος για ύδρευση 17 δολάρια, όταν μια απλή οικογένεια στη Βολιβία θα έπρεπε να πληρώνει 25… Οι κινητοποιήσεις κράτησαν πέντε μήνες, από τον Δεκέμβριο του ’99 μέχρι τον Απρίλιο του 2000.

Επίκεντρο των κινητοποιήσεων ήταν η πόλη της Κοτσαμπάμπα, η τρίτη σε πληθυσμό. Τι ακριβώς συνέβη εκεί;

Ξεκίνησαν πολύ μαζικές διαδηλώσεις. Συγκεντρώθηκαν σε μια πλατεία όλοι οι «φουσκωμένοι» λογαριασμοί με το νέο τιμολόγιο και κάηκαν σε μεγάλη φωτιά. Μπήκαν οδοφράγματα σε κάθε δρόμο, μπροστά από κάθε πόρτα και στο τέλος γύρω από όλη την πόλη. Τις αποφάσεις λάμβαναν οι συνελεύσεις, στις οποίες μπορεί να συμμετείχαν από 30 έως 200.000 άτομα. Αρχηγοί δεν υπήρχαν.

Και η κυβέρνηση πώς αντέδρασε;

Στην αρχή με αδιαφορία. Μετά με κάθε μορφής επιθετικότητα. Κατηγόρησαν το Συντονιστικό ότι έχει σχέσεις με ναρκωτικά. Στις συγκρούσεις ενεπλάκη και ο στρατός. Είχαμε τέσσερις νεκρούς στην Κοτσαμπάμπα και έναν στη Λα Παζ. Εκατό άνθρωποι τραυματίστηκαν από σφαίρες και πολύ περισσότεροι χτυπήθηκαν και κατέληξαν στις φυλακές. Οκτώ μέρες μετά την ολοκληρωτική κατάληψη της πόλης, η κυβέρνηση υποχώρησε.

Και έσπασε το συμβόλαιο;

Αυτή ήταν η πρώτη συνέπεια. Τα σημαντικότερα ήταν άλλα: Πρώτον, ότι χτυπήθηκε η νεοφιλελεύθερη πολιτική, ενώ αναπτύχθηκε μια τεράστια κοινωνική δύναμη που κατάφερε να αλλάξει και την κυβέρνηση. Δεύτερον, ότι ο κόσμος πείστηκε πως κοινωνικό αγαθό εκτός από το νερό είναι και η ίδια η πολιτική, που δεν είναι ιδιοκτησία των πολιτικών.

Αρα οι στόχοι επιτεύχθηκαν…

Η Ιστορία θα ήταν πολύ διαφορετική εάν τότε είχαν νικήσει η κυβέρνηση και οι διεθνείς τράπεζες. Δεν θα είχε γίνει πρόεδρος ο Εβο Μοράλες, δεν θα είχε γίνει η συνταγματική αναθεώρηση το 2009. Πιστεύω όμως ότι ο κόσμος επιθυμούσε ως τελικό στόχο την αυτοδιαχείριση των κοινωνικών αγαθών. Η κυβέρνηση Μοράλες επέλεξε την κρατικοποίηση. Και οι πολυεθνικές παραμένουν στη Βολιβία…

Και μπορεί κάποτε να αντεπιτεθούν;

Το σημαντικό είναι ότι ο κόσμος ήθελε να τελειώνει με τη διαμεσολάβηση, να δώσει νέο νόημα στην πολιτική. Ομως η πολιτική επανήλθε σταδιακά στα χέρια των κομμάτων.

Μα εσείς δεν ασχολείστε με την πολιτική;

Δεν ενδιαφέρθηκα να εμπλακώ με την πολιτική των κομμάτων. Συνεχίζω να ασκώ την πολιτική για τον κόσμο και όχι για τις ελίτ. Ο Μοράλες μού πρότεινε το 2006 να γίνω υπουργός Εργασίας και το 2008 υπουργός Νερού. Το αρνήθηκα γιατί δεν θέλω να γίνω κλέφτης, ψεύτης και τεμπέλης.

Τελικά πόσο απέχει η σημερινή Ελλάδα από τη Βολιβία;

Η Ελλάδα μοιάζει με τη Βολιβία του 1985. Αυτό που ονομάζεται κυβέρνηση Παπανδρέου είναι απλώς ένα γραφείο διαπραγματεύσεων με τις πολυεθνικές και τις τράπεζες. Υποτιμά και αγνοεί τον κόσμο που είναι έτοιμος να οργανωθεί και να παλέψει για να μην αφήσει το παρόν και το μέλλον σκλαβωμένο.

Νιώθετε όντως ότι ο κόσμος είναι έτοιμος;

Το σημαντικό είναι να μην είναι τόσο αργή η διαδικασία όπως στη Βολιβία. Δεν αξίζει στο λαό να υποφέρει τόσο… Πρέπει να καταλάβει ποιοι είναι οι πραγματικοί του εχθροί που κρύβονται πίσω από τον Παπανδρέου. Να δει ότι τα κόμματα δεν λειτουργούν ως θεσμοί αλλά σαν καρτποστάλ. Να δημιουργήσει νέους θεσμούς. Οσα συνέβησαν σε μας το 2000 δείχνουν ότι ο κόσμος μπορεί να νικήσει όσο δυνατός κι είναι ο εχθρός. Κυρίως να νικήσει το φόβο, που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός.

Πώς καταφέρατε να νικήσετε το φόβο;

Στη Βολιβία, ο πολύς κόσμος παλεύει καθημερινά για την επιβίωσή του. Οταν τα πράγματα ξεπέρασαν κάποια όρια κατάλαβε ότι δεν έχει τίποτε να χάσει.

Εάν όμως υπάρχουν πολλοί που φοβούνται ότι θα χάσουν αυτό που θεωρούν καλοπέραση;

Είναι αλήθεια ότι στη Βολιβία, λαός και κυβέρνηση βρίσκονται σε διαρκή αντιπαράθεση. Στην Ευρώπη, οι άνθρωποι ακόμη πιστεύουν ότι τα κόμματα και οι κυβερνήσεις λειτουργούν διαμεσολαβητικά. Θα είναι πιο δύσκολη και σκληρή η διαδικασία.

Τα συνδικάτα μπορούν να βοηθήσουν;

Πιστεύω πως πρέπει να βρούμε νέες μορφές οργάνωσης. Στη Βολιβία τα συνδικάτα δεν κατάφεραν να εκπροσωπήσουν τον κόσμο. Αποφάσισαν και ένωσαν τις δυνάμεις τους οι εργάτες, οι γυναίκες, οι άνεργοι, και το κατάφεραν όχι απαντώντας σε διλήμματα του είδους καπιταλισμός-σοσιαλισμός, αλλά με βάση την καθημερινότητα που επηρεάζει άμεσα τη ζωή. Κάτι σαν κι αυτό που συνέβη εδώ στην Κερατέα. Ο κόσμος έτσι καταφέρνει να διαμορφώσει ένα κοινό λεξιλόγιο μακριά από τις αφηρημένες έννοιες και τις αόριστες ιδεολογίες.

Οταν όμως η δράση αντιπαλεύει την καθημερινότητα δεν είναι καταδικασμένη σε τοπικό χαρακτήρα, όπως έγινε στην Κερατέα;

Ολα συνδέονται με κάποιον τρόπο. Στη Βολιβία τώρα εξελίσσεται αγώνας ενάντια σε έναν αυτοκινητόδρομο που απειλεί το δάσος του Αμαζονίου. Στην Ιταλία έγινε αγώνας ενάντια στη μετατροπή του νερού σε εμπόρευμα. Το ίδιο σε Γερμανία και Γαλλία. Τα διεθνή συμφέροντα αναπτύσσουν δραστηριότητες, που δείχνει ότι λειτουργούν ενωτικά μεταξύ τους. Το περιβάλλον, η κληρονομιά των λαών δέχονται συντονισμένες επιθέσεις.

Και η άμυνα δικαιολογεί τη βία σε κάθε μορφή;

Κατ’ αρχάς η βία προέρχεται από αυτόν που επιτίθεται. Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τις σφαίρες και τα δακρυγόνα με τα ξύλα και τις πέτρες που κρατούσε ο λαός. Στις κινητοποιήσεις της Κοτσαμπάμπα συμμετείχαν γυναίκες και μικρά παιδιά, οπότε οι Αρχές δεν μπορούσαν να πυροβολούν αδιακρίτως. Εφάρμοσαν βία επιλεκτική. Εβαλαν ελεύθερους σκοπευτές για να σκορπούν το φόβο. Ομως οι άνθρωποι βγήκαν με ξύλα και πέτρες για να αμυνθούν. Και σε διάστημα πέντε μηνών δεν έσπασε ούτε τζάμι. Υπήρχε διάθεση να καούν τα κτίρια των κομμάτων, αλλά κυριάρχησε ο στόχος που ήταν ξεκάθαρος στους συμμετέχοντες και αφορούσε το κοινωνικό αγαθό του νερού. Αν ο στόχος δεν είναι ξεκάθαρος, τότε γίνονται πλιάτσικα και επιθέσεις. Σε όλα αυτά παίζουν μεγάλο ρόλο οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και το πόσο μετατρέπονται σε καθημερινή πρακτική.

Υπάρχουν όμως μεγάλες δυσκολίες και στην τήρηση αυτών των διαδικασιών. Πώς βγαίνουν αποφάσεις ώστε να γίνονται σεβαστές και από τη μειοψηφία που διαφωνεί;

Είναι αλήθεια ότι στη Βολιβία βοήθησε και η κουλτούρα των ιθαγενών, ο τρόπος τού να συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων, να πετυχαίνουν συναινέσεις. Στην Ευρώπη φαίνεται ότι χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια για να μη διαλυθούν τα κινήματα της άμεσης δημοκρατίας. Να ξεπεράσουν τις πιο χαοτικές και αυθόρμητες καταστάσεις. Η πλειοψηφία αποφασίζει, αλλά συζήτηση πρέπει να γίνεται για την άποψη της μειοψηφίας. Πρέπει οι συνελεύσεις να βοηθήσουν στην ανάκτηση της εμπιστοσύνης μεταξύ των ανθρώπων. Δεν χρειάζεται βιασύνη ούτε και πίεση.

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ !!!

Οι πρωθυπουργοί της Ελληνικής Δημοκρατίας (Οικογενειοκρατίας) από το 1955

Ποιοι ήταν πρωθυπουργοί ανά 5ετία από το 1955 έως το 2010:

1955 Καραμανλής
1960 Καραμανλής
1965 Παπανδρέου
1970 Χούντα1975 Καραμανλής
1980 Καραμανλής
1985 Παπανδρέου
1990 Μητσοτάκης
1995 Παπανδρέου
2000 Σημίτης
2005 Καραμανλής
2010 Παπανδρέου

Η ΕΥΘΥΝΗ ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ...ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΣ, ΤΙΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ...ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΜΕ...

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ !!!

«Από μόνο του το γέλιο δε σε σώζει από τίποτα»

Ρέππας-Παπαθανασίου: «Για να σωθείς πρέπει να θέλεις να σωθείς»

Οι δημιουργοί Μιχάλης Ρέππας και ο Θανάσης Παπαθανασίου μίλησαν για τη θεραπευτική δύναμη του γέλιου, ειδικά σε περιόδους κρίσης, όπως αυτή που διανύουμε.

«Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράμα. Κι αν είχαμε βρει τη συνταγή της ίσως να μη γράφαμε κωμωδίες. Ή να μην κάναμε καν θέατρο. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι το γέλιο είναι ευεργετικό γιατί έξω από την ευχαρίστηση δημιουργεί και μια απόσταση από το τραύμα. Μια απόσταση από αυτά που σε πονούν, με αποτέλεσμα να μπορείς να τα αντιμετωπίσεις λίγο πιο ψύχραιμα. Αλλά από μόνο του το γέλιο δεν σε σώζει από τίποτα. Για να σωθείς πρέπει να θέλεις να σωθείς»,

Ποιος πληρώνει τη δεύτερη σύνταξη των βουλευτών;

ΜΕΤΑ και την αρθρογραφία της «Ε», στο τέλος της περασμένης βδομάδας, για την τρίτη σε ένα χρόνο σφαγή των συντάξεων και την αναντίστοιχη διατήρηση από τους βουλευτές της δικής τους, η Βουλή, μ' ένα δελτίο Τύπου, κατέγραψε τις περικοπές βουλευτικών απολαβών τα τελευταία δύο χρόνια, αποκρύπτοντας επιμελώς όλες όσες έχουν παραμείνει αλώβητες.

Μεταξύ των οποίων και η αμαρτωλή σύνταξη των βουλευτών.

Ο ΛΑΟΣ δεν γνωρίζει ότι οι βουλευτές, μεταξύ των οποίων είναι ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών, αποφασίζουν να πετσοκόψουν τις μοναδικές συντάξεις όσων έχουν πληρώσει γι' αυτές επί χρόνια, με κρατήσεις από τους μισθούς μήνα μήνα, την ώρα που οι ίδιοι αυτοί (βουλευτές) παίρνουν τις δικές τους χωρίς να έχουν υποστεί τις αντίστοιχες κρατήσεις, επιβαρύνοντας τις τσέπες των φορολογουμένων, δηλαδή τον κρατικό προϋπολογισμό, υπέρ του οποίου υποτίθεται ότι εργάζονται.

ΔΕΝ είναι μόνον αυτό. Η σύνταξη των βουλευτών είναι δεύτερη σύνταξη. Την παίρνουν όλοι (εκτός από λιγότερους από 10 ανεπάγγελτους) εισπράττοντας ταυτόχρονα και τουλάχιστον μία ακόμη, εκείνη του επαγγέλματός τους!

ΥΠΟ ΤΙΣ σημερινές συνθήκες είναι αισχρό να περικόπτει κανείς τις μοναδικές συντάξεις των πολιτών, έχοντας διασφαλίσει για τον εαυτό του μια δεύτερη απολαβή για το μέλλον του! Γράφω τουλάχιστον μία ακόμη, γιατί οι βουλευτές που εργάζονταν στο Δημόσιο παίρνουν και τη σύνταξη του διαδοχικού τους Ταμείου, και τη σύνταξη του επαγγέλματός τους, και τη βουλευτική! Αν τυχόν είναι γ. γραμματέας περιφέρειας παίρνει και το μισθό αυτό!

ΕΠΙΣΗΣ, αν ένας συνταξιούχος βουλευτής επανεκλεγεί, παίρνει και τη σύνταξη και τη βουλευτική αποζημίωση!

ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ, που με τόση ευκολία επέβαλαν δύο περικοπές τύπου ΛΑΦΚΑ στις συντάξεις των πολιτών από πέρυσι (ΛΑΦΚΑ αμφίβολης νομιμότητας, γιατί αντί να πάει στην αλληλεγγύη πάει στο χρέος) και είναι έτοιμοι να ψηφίσουν τη νέα σφαγή 20% επί των συντάξεων που είναι πάνω από το όριο της φτώχειας (την οποία προφανώς ετοιμάζουν για το λαό, αλλά όχι για τον εαυτό τους), δεν έχουν κανένα λόγο να παίρνουν βουλευτική σύνταξη. Πρώτον, γιατί συνταξιοδοτούνται κανονικά από τα επαγγελματικά τους Ταμεία. Δεύτερον, γιατί επιβαρύνουν τον ήδη επιβαρημένο κρατικό προϋπολογισμό. Υπέρμετρα.

ΕΠΕΙΔΗ δεν είναι μόνον οι σημερινοί 300 που θα συνταξιοδοτηθούν. Είναι και οι εν ζωή εκατοντάδες 300, που συνταξιοδοτούνται ήδη. Και οι οποίοι μάλιστα είχαν το θράσος σε περίοδο κρίσης να απαιτούν αναδρομικά τις αυξήσεις των συντάξεών τους, λόγω αύξησης της σύνταξης των ανώτατων δικαστικών!

ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΟ ΤΗ ΝΑΟΜΙ ΚΛΑΊ΄Ν

                   Αϊ στο διάολο, ΔΝΤ

Η Ναόμι Κλάιν ξαναχτυπά. Μετά το παγκόσμιο μπέστ σέλερ "Το Δόγμα του Σοκ" η επιτυχημένη συγγραφέας και δημοσιογράφος επανέρχεται...

με το καινούργιο βιβλίο της "Φράχτες και Παράθυρα", από τις Εκδόσεις Λιβάνη. Χάρη στη διασυνοριακή ανταλλαγή πληροφοριών, έχουμε πλέον συνειδητοποιήσει ότι τα προβλήματα κάθε χώρας είναιοι τοπικές επιπτώσεις μιας συγκεκριμένης παγκόσμιας ιδεολογίας, την οποία επιβάλλουν οι πολιτικοί κάθε χώρας, αλλά η οποία έχει επινοηθεί σε κεντρικό επίπεδο από μια ομάδα κορπορατικών συμφερόντων και διεθνών θεσμών, συμπεριλαμβανομένων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Τα κείμενα του βιβλίου περιέχουν τα πιο καταδικαστικά στοιχεία που η συγγραφέας κατάφερε να συγκεντρώσει για να αντιμετωπίσει δημόσια τους νεοφιλελεύθερους οικονομολόγους, αλλά καταγράφουν επίσης τις πιο συγκινητικές εμπειρίες που έζησε στους δρόμους δίπλα σε συντρόφους της ακτιβιστές, συνειδητοποιώντας ότι ήταν αυτόπτες μάρτυρες ενός μοναδικού συμβάντος: της συναρπαστικής στιγμής όπου οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι προσπαθούσαν να εισβάλουν στην κλειστή λέσχη των ειδικών όπου καθορίζεται η συλλογική μοίρα μας. Προκλητικό, οξυδερκές και παθιασμένο, το Φράχτες και Παράθυρα αποτελεί την καταγραφή της κοσμοϊστορικής έναρξης του κινήματος κατά του νεοφιλελευθερισμού. Τα κείμενα δεν είναι παρά φωτογραφίες δραματικών στιγμών μέσα στο χρόνο, μια καταγραφή του πρώτου κεφαλαίου της πολύ παλιάς και επαναλαμβανόμενης ιστορίας της ανθρωπότητας η οποία αγωνίζεται να γκρεμίσει φράχτες μέσα στους οποίους προσπαθούν να την κλείσουν, να ανοίξει παράθυρα, να ανασάνει βαθιά, να δοκιμάσει την ελευθερία.

Λεηλασία! του έθνους

                     Πάνε το χρέος στο 190%!

Λεηλασία! Εργαζόμενοι στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες πάσης φύσεως, συνταξιούχοι, νέοι, όλα γενικώς τα κοινωνικά στρώματα των Ελλήνων διακατέχονται από το βίαιο συναίσθημα ότι η πολιτική της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου έχει ως στόχο τη λεηλασία των εισοδημάτων τους. Ουδέποτε στην ιστορία του ελληνικού κράτους υπήρξε ελληνική κυβέρνηση, η οποία να άσκησε πιο εφιαλτική πολιτική στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα εναντίον του ελληνικού λαού. Αλλεπάλληλες δέσμες μέτρων κατά ριπάς θερίζουν εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες καταβαραθρώνοντας το βιωτικό επίπεδό τους και πετώντας τους στον κοινωνικό Καιάδα της φτώχειας, της ανεργίας και της κοινωνικής περιθωριοποίησης. Ενα μαρτύριο που δεν έχει τέλος ζει η Ελλάδα.

Θυσίες χωρίς κανένα νόημα είναι αυτό το βασανιστήριο στο οποίο υποβάλλει η κυβέρνηση Παπανδρέου τον ελληνικό λαό από την ημέρα που ανέλαβε τη διακυβέρνηση του τόπου, και μάλιστα θριαμβευτικά. Πάνω από δέκα εκατοστιαίες μονάδες διαφορά της είχαν δώσει οι Ελληνες, γεμάτοι ελπίδες ότι θα έβγαζε τη χώρα από το τέλμα στο οποίο την είχε οδηγήσει η θλιβερή, ιδίως στο τέλος της, κυβέρνηση Καραμανλή.

Αμείλικτοι είναι οι αριθμοί. Κανένας από τους θεμελιώδεις μακροοικονομικούς δείκτες δεν βελτιώνεται ουσιωδώς. Αντιθέτως, παρά την αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων, αρκετοί δείκτες επιδεινώνονται. Πρώτος και χειρότερος το δημόσιο χρέος. Αυτό που χρησιμοποίησε ως πρόσχημα ο Γ. Παπανδρέου για να υπαγάγει την Ελλάδα στο, κατά τη ρήση του Ευάγγελου Βενιζέλου, καθεστώς "δημοσιονομικής κατοχής" μέσω του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Ο πρωθυπουργός παρέλαβε το δημόσιο χρέος στο 115% του ΑΕΠ (ή 127% με τις στατιστικές λαθροχειρίες που έκανε η κυβέρνηση) και όπως ανακοίνωσε το ΔΝΤ του χρόνου θα το έχει εκτοξεύσει μέσω του Μνημονίου στο ανατριχιαστικό ύψος του... 190%!!!

Ναι, 70 εκατοστιαίες μονάδες θα έχει αυξήσει το δημόσιο χρέος μέσα σε τρία μόλις χρόνια πρωθυπουργίας του ο Γ. Παπανδρέου! Φρικιαστικό! Ιδίως αν το συγκρίνει κανείς με το γεγονός ότι στα 16 ολόκληρα προηγούμενα χρόνια, από το 1993 έως το 2009, το ελληνικό δημόσιο χρέος κυμαινόταν, λίγο πάνω-λίγο κάτω, από το 100% του ΑΕΠ, με μέγιστες τιμές το 115% του Κ. Καραμανλή και το 111% του 1993. Τότε που ο κατά τα άλλα "νοικοκύρης" Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια της εφιαλτικής πρωθυπουργίας του είχε εξακοντίσει το χρέος στο 111% του ΑΕΠ από το 69% που του το είχε παραδώσει ο "σπάταλος" Ανδρέας Παπανδρέου!

Ούτε το έλλειμμα μειώνει ουσιαστικά η πολιτική της κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ. Θυμάστε τι μας έλεγε ο πρωθυπουργός όταν υπέγραψε το Μνημόνιο; Οτι δήθεν το 2012 το έλλειμμα θα ήταν κάτω από 3%. Τι λέει σήμερα το ΔΝΤ; Οτι το 2012 το ελληνικό έλλειμμα θα είναι τουλάχιστον... 7%. Παρόλα δηλαδή τα μέτρα οικονομικής εξόντωσης του ελληνικού πληθυσμού, δεν θα πέσει ούτε καν... μία (!) εκατοστιαία μονάδα από φέτος που υπολογίζεται κάτω από 8%.

Γδέρνει και τους πιο φτωχούς τώρα η κυβέρνηση Παπανδρέου, μειώνοντας στις 5.000 ευρώ το αφορολόγητο. Θέλει να εισπράττει φόρους ακόμη και από τους γέροντες που παίρνουν σύνταξη 450 ευρώ, ακόμη και από τους νέους που δουλεύουν σε φαστφουντάδικα με 400 ευρώ τον μήνα! Απίστευτη κοινωνική βαρβαρότητα. Μειώνει διαρκώς τους μισθούς στον δημόσιο τομέα η κυβέρνηση. Μειώνει συνεχώς τις συντάξεις. Η "κινεζοποίηση" της ελληνικής κοινωνίας είναι ο στόχος της πολιτικής της. Φτώχεια και κακομοιριά τύπου δεκαετίας του 1960, για όσους τις γνώρισαν...

Μόνιμος ο φόρος στα ακίνητα που επέβαλε ο Γ. Παπανδρέου και απειλεί ότι θα κόβει το ρεύμα σε όποιον δεν τον πληρώνει. Τον παρέτεινε αρχικά έως το 2014 - και αφότου δηλαδή ο ίδιος θα έχει απομακρυνθεί από την εξουσία, έτσι ώστε να δεσμεύσει και την επόμενη κυβέρνηση, η οποία θα πρέπει να συγκρουστεί με τους ξένους επικυρίαρχους της ΕΕ για να τον καταργήσει.

Μόνιμος και ο νέος φόρος δεύτερης φορολόγησης του ήδη φορολογημένου ολόκληρου εισοδήματος όλων των Ελλήνων, αυτός με το ψευδώνυμο "έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης", όπως με οργουελικό σαδισμό τον ονόμασαν οι επιτελείς της κυβέρνησης Παπανδρέου. Ο εφιάλτης δεν έχει τέλος...

Αδιέξοδη χρεοκοπία...

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΡΙΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΣΟΪΜΠΛΕ – «ΞΕΦΟΡΤΩΣΑΝ» ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

                                                

                                                            
Τρία σενάρια για την Ελλάδα, δηλαδή το εξής ένα: ελεγχόμενη πτώχευση εντός της ευρωζώνης με σοβαρή πιθανότητα να βρεθούμε, το αμέσως επόμενο διάστημα, αντιμέτωποι με ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Αυτό, άλλωστε, προετοιμάζουν, καιρό τώρα, μια σειρά από διεθνείς «παράγοντες» -κυβερνήσεις, τράπεζες, found, κ.λπ.
Τι έχει, όμως, συμβεί έως σήμερα; Εδώ και ενάμιση χρόνο το μόνο που βιώνουν τα υπερχρεωμένα κράτη (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία) είναι λιτότητα με άγριες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και κυρίως στο κοινωνικό κράτος. [Χιλιάδες οι ανασφάλιστοι άνεργοι που δεν έχουν, πλέον, υγειονομική περίθαλψη και οδηγούνται στις ουρές της Πρόνοιας. Προέρχονται κυρίως από το ΙΚΑ και το ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ)]. Και από κοντά τα ισχυρότερα κράτη (Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία), που οι κυβερνήσεις τους εφαρμόζουν ηπιότερη (προσωρινά;) λιτότητα.

«Ξεφόρτωσαν» οι τράπεζες

Οι γερμανοί, που ηγεμονεύουν σήμερα στην ευρωζώνη, προετοιμάζουν τις αλλαγές στον τρόπο επέμβασης με αλλαγή των όρων του «πακέτου βοηθείας» της 21ης Ιουλίου –«θα πρέπει να δει κανείς εάν αυτά που είχαν προβλεφθεί τον Ιούλιο ισχύουν ακόμη υπό το φως των πιο πρόσφατων εξελίξεων», είπε ο Β. Σόιμπλε. Και, κατά τους αναλυτές, τούτο μπορεί να σημαίνει ακόμα και ένα haircut του ελληνικού χρέους της τάξης του 50%.
Η αλλαγή πλεύσης των Γερμανών πιθανόν να ερμηνεύεται τόσο από τα εκλογικά αποτελέσματα [η Α. Μέρκελ φαίνεται να «απελευθερώθηκε» από τους Φιλελεύθερους του Ρέσλερ που υπέστησαν βαριά ήττα στο Βερολίνο, αλλά και παγγερμανικά, καθώς, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Stern, βρίσκονται, πλέον, μόλις στο 3%] αλλά κυρίως λόγω της όλο και λιγότερης εξάρτησης των γερμανικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα. [Σύμφωνα με το Bloomberg (20.09.11) οι γερμανικές τράπεζες στις 30 Ιουνίου είχαν στην κατοχή τους 17,46 δισ. ευρώ σε ελληνικά ομόλογα έναντι 23,8 δισ. ευρώ τον Μάρτιο. Αντίθετα, οι Γάλλοι κατέχουν ομόλογα ύψους 56,4 δισ. ευρώ].
Και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές τράπεζες, όμως, φαίνεται να έχουν «ξεφορτώσει» ελληνικά ομόλογα (προς την ΕΚΤ) με αποτέλεσμα μια ενδεχόμενη χρεοκοπία της να έχει, σύμφωνα με τον διευθυντή της ευρωπαϊκής διεύθυνσης του ΔΝΤ Αντόνιο Μπόρζες, «καταστροφικές» συνέπειες για την Ελλάδα αλλά μικρότερης σημασίας για τις ευρωπαϊκές τράπεζες, οι οποίες μπορούν να αντιμετωπίσουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο -«κάτι τέτοιο θα ήταν προφανώς δαπανηρό, αλλά δεν θα ήταν δραματικό», πρόσθεσε.

Οι τράπεζες θα δανείζουν κράτη;


Στην Ουάσιγκτον βρίσκεται από χθες το απόγευμα και ο Ευ. Βενιζέλος ο οποίος θα έχει σήμερα Κυριακή συνάντηση με την Κριστίν Λαγκάρντ (δεν θα δει, ωστόσο, τον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ Γκάιτνερ) που προτείνει ένα συνδυασμό των παρεμβάσεων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) προκειμένου να σταθεροποιηθούν οι αγορές κρατικών ομολόγων στην ευρωζώνη -«αναρωτιέμαι αν θα ήταν αναγκαίο να έχουμε ένα συνδυασμό των δύο, προφανώς με τη στήριξη των κρατών και εγγυήσεις κατά οργανωμένο τρόπο», είπε η Κρ. Λαγκάρντ όταν ρωτήθηκε για την πιθανότητα οι κεντρικές τράπεζες να γίνουν δανειστές των κρατών. [Το EFSF θα έχει τη δυνατότητα να εξαγοράζει το χρέος των κρατών αφού υπερψηφίσουν τη σχετική μεταρρύθμιση τα εθνικά κοινοβούλια των 17 χωρών της ευρωζώνης, όπως συμφωνήθηκε στη σύνοδο της 21ης Ιουλίου].
Αύριο βράδυ ο Γ. Παπανδρέου θα βρίσκεται στο Βερολίνο προκειμένου να μιλήσει σε συνέδριο των γερμανών βιομηχάνων, ενώ θα παρακαθίσει και σε δείπνο εργασίας με την Α. Μέρκελ. Το Μαξίμου επενδύει πολλά σ’ αυτή τη συνάντηση, καθώς έχει διαπιστώσει τη στροφή της γερμανικής ηγεσίας απέναντι στην ανάγκη (άμεσης, πλέον;) διαχείρισης της κρίσης χρέους που αντιμετωπίζει η ευρωζώνη. Συναντήσεις θα έχει ο πρωθυπουργός και την Πέμπτη, αυτή τη φορά στη Βαρσοβία, όπου θα μεταβεί στο πλαίσιο της διάσκεψης των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
***
Οκτώ ελληνικές τράπεζες υποβάθμισε η Moody’s εκτιμώντας ότι αυξάνονται τα προβληματικά δάνεια, μειώνονται οι καταθέσεις και υπάρχουν σημαντικές απομειώσεις για τις τράπεζες λόγω της συμμετοχής τους στο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους (rollover). Η κυβέρνηση δεν είναι που μας έλεγε ότι συνεχώς αυξάνονταν οι καταθέσεις;..

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ

             Δεν πληρώνουμε χαράτσια

          

• Η πρώτη δόση πρέπει να πληρωθεί έως 30/09, σύμφωνα με το σημείωμα της ΔΟΥ.Αν δεν το πληρώσεις έως τότε, προστίθεται προσαύξηση 1% κάθε μήνα. Π.χ. Εάν είναι 300 ευρώ η δόση, έως 30/10, το ποσό που πρέπει να πληρωθεί είναι 303 ευρώ.

• Άρα αν καθυστερήσουμε έστω και ένα ή δυο μήνες να το πληρώσουμε η προσαύξηση είναι αμελητέα. Να αρνηθούμε μαζικά να πληρώσουμε, ώστε να αναγκαστούν να φύγουν μαζί με την έκτακτη εισφορά!
• Στην περίπτωση που χρειαστούμε φορολογική ενημερότητα μπορούμε να την πάρουμε τώρα, πριν την προθεσμία καταβολής της δόσης. Η φορολογική ενημερότητα ισχύει για 1-12 μήνες, ανάλογα με την περίπτωση.

• Για τις απειλές τους (για αναγκαστικά μέτρα, κατασχέσεις, πλειστηριασμούς), κυρώσεις μπορούν να υπάρξουν για ποσά των 5.000 ευρώ και άνω.
                                              
• Επίσης, έχει συνταχθεί κείμενο που επεξεργάστηκαν Δικηγόροι, Εφοριακοί και συνδικαλιστικές οργανώσεις και αφορά τη δήλωση αντίθεσης και αδυναμίας πληρωμής προς την αρμόδια ΔΟΥ. Εδώ μπορείς να βρεις το κείμενο, καθώς και οδηγίες :

http://www.eforiakoi.org/images/stories/doc2011/DILOSI_ANTITHESIS.pdf

• Τέλος, ακόμα ένας λόγος να καθυστερήσουμε την πληρωμή της έκτακτης εισφοράς, είναι για να δείξουμε την αλληλεγγύη μας σε όσους δεν έχουν να την πληρώσουν!
                                          

                                                        
Πάρε τη ζωή σου στα χέρια σου:
Μίλα με τους συναδέλφους σου, τους γείτονες σου, τους φίλους σου. Διάδωσέ το!

Οργάνωσε στην πολυκατοικία σου, στην γειτονιά σου μια συζήτηση. Δράστε από κοινού!

Μπορείτε να μαζέψετε συλλογικά δηλώσεις άρνησης πληρωμής και να τις καταθέσετε στην ΔΟΥ.

Να θυμάσαι:
Όλοι μαζί ενωμένοι, μπορούμε να τα καταφέρουμε!
ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ των Μνημονίων!

Ο 1ος λογαριασμός που θα έχει προστεθεί ο φόρος ακίνητης περιουσίας (ο οποίος πλέον είναι μόνιμος!!!!), θα έρθει μέσα στον Οκτώβρη .

Καλό είναι, αν βέβαια μπορούμε, να έχουμε εξοφλήσει τους προηγούμενους λογαριασμούς.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι έχουμε 85 μέρες περιθώριο από την επίδοσή του λογαριασμού για να τον εξοφλήσουμε και 25 ημέρες μετά την έγγραφη ειδοποίησή μας με τον επόμενο λογαριασμό, μέχρι την επικείμενη διακοπή ρεύματος.

Πρέπει να γνωρίζουμε επίσης ότι δυνατότητα διακανονισμού για τον φόρο δεν προβλέπεται (το αποφάσισε η «δημοκρατική» μας κυβέρνηση).

Μπορούμε να πάμε να πληρώσουμε το ποσό για την παροχή ρεύματος στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (είτε ατομικά, είτε συλλογικά) . Η σύμβαση με την ΔΕΗ αφορά μόνο την παροχή ρεύματος και όχι τους φόρους. Αυτό μπορεί να αξιοποιηθεί νομικά στην συνεχεια.

Χρήσιμες πληροφορίες:
Πέντε μήνες χρειάζεται το μηχανογραφικό σύστημα της ΔΕΗ για να ολοκληρώσει την αποστολή των εκκαθαριστικών για το τέλος ακινήτων, σύμφωνα με τη ΓΕΝΟΠ, που σημαίνει ότι το τέλος για το 2011 θα πληρωθεί τους πρώτους μήνες του 2012.

Η Ομοσπονδία αναφέρει, επίσης, ότι το κόψιμο της παροχής ρεύματος «δεν είναι εφικτό, καθώς σε παρά πολλά ακίνητα είναι ανέφικτη η είσοδος σε συνεργεία της ΔΕΗ, επειδή οι μετρητές βρίσκονται σε εσωτερικούς απροσπέλαστους χώρους κλπ» κι «εφόσον πολλοί καταναλωτές αρνηθούν την είσοδο σε συνεργεία της ΔΕΗ για αποκοπή των παροχών ρεύματος θα χρειασθούν 'στρατιές εισαγγελέων' και απεριόριστες διμοιρίες ΜΑΤ».
Δεν έχουμε κανένα λόγο να φοβόμαστε! Αν αρνηθούμε μαζικά να πληρώσουμε:

• Θα δημιουργηθεί χάος στο μηχανογραφικό σύστημα της ΔΕΗ.

• Μα κυρίως θα δημιουργηθεί χάος και πανικός στην κυβέρνηση της Τρόικας και του ΔΝΤ!

                                      

Επειδή τα μέτρα τους δεν έχουν τελειωμό,
ας τελειώνουμε μια και καλή με αυτούς!
Όλοι μαζί ενωμένοι, μπορούμε να τα καταφέρουμε!

Mαγνητοσκοπημένο μήνυμα φοιτητών προς την κοινωνία.

            Σπάμε το τείχος της σιωπής

Η τοποθέτηση των φοιτητών στην κατάληψη στη ΝΕΤ που πραγματοποιήθηκε στις 25 Σεπτέμβρη του 2011 σαν διαμαρτυρία απέναντι στη στάση των ΜΜΕ για τις φοιτητικές κινητοποιήσεις. Πρόκειται για το μαγνητοσκοπημένο μήνυμα των φοιτητών προς την κοινωνία.

ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (ΝEW WORLD ORDER) ΣΕΝΑΡΙΑ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ?

Η Νέα Τάξη Πραγμάτων ξεπροβάλλει… Θα διαρκέσει; – Μέρος Α’

Μια καλά σχεδιασμένη πορεία η οποία δείχνει να φτάνει στην ολοκλήρωσή της.
Αν κάνει κάποιος μια σχετικά γρήγορη έρευνα –πράγμα πολύ εύκολο σήμερα- θα διαπιστώσει, πως από άκρο σε άκρο στον πλανήτη όλοι μιλούν για την Νέα Τάξη Πραγμάτων, που είναι ίσως ποιο γνωστή με τους αγγλικούς όρους: New Order.

Πως γίνεται αυτό που κάποτε προκαλούσε το ειρωνικό μειδίαμα σε ορισμένους να αποτελεί σήμερα κεντρικό θέμα συζητήσεων σε όλους σχεδόν τους κύκλους, παγκόσμια;

Η εξήγηση είναι απλή: Διότι αποτελεί μια πραγματικότητα!
Μια εφιαλτική πραγματικότητα που συλλήφθηκε σαν ιδέα σε κάποια αρρωστημένα μυαλά μεταξύ των ναζιστών του Γ’ Ράιχ, και κατέληξε να γίνει στόχος της σημερινής ελίτ.

Έχουν γραφτεί και έχουν ειπωθεί τόσα πολλά γύρω από... αυτό το θέμα, που θα ήταν σίγουρα βαρετό να επαναλάβω εδώ κάποιο σχετικό ιστορικό και τις λεπτομέρειες που σχετίζονται με την γέννηση και την εξάπλωση αυτής της ιδέας. Αυτό που σίγουρα θα ενδιαφέρει τους αναγνώστες θα είναι μάλλον το δια ταύτα. Το τι περιλαμβάνει δηλαδή αυτή η Νέα Τάξη και σε ποιο βαθμό μπορεί να μας αφορά.

Θα μπορούσα να περιγράψω αυτό το δια ταύτα ως εξής:
Εγκαθίδρυση μιας Διεθνούς Διακυβέρνησης, δηλαδή συγκέντρωση Εξουσίας στα χέρια μιας μικρής ολιγαρχίας που θα κυβερνάει όλο τον Κόσμο. Αυτό σημαίνει:

• Κατάργηση της Εθνικής Κυριαρχίας Λαών, Εθνών και Κρατών και τη μεταβίβαση της στη «Διεθνή Διακυβέρνηση» (World Government). Αυτό σημαίνει την κατάργηση της Δημοκρατίας μέσα από την κατάργηση της ουσιαστικής έννοιας του Κυρίαρχου Λαού.
• Κατάργηση της οντολογικής υπόστασης του ανθρώπου που προσδιορίζεται από την ελευθερία βούλησης και την μετατροπή του σε άτομο που προσδιορίζεται από “πολιτική ορθότητα”, από στερεότυπα που κατασκευάζει και προωθεί δηλαδή η Διεθνής ολιγαρχική Εξουσία.

Επειδή κανένας λαός και κανένας άνθρωπος δεν θα αυτοχειριαζόταν, επιλέχτηκε για την επιτυχή εφαρμογή αυτού του σχεδίου η παλιά μέθοδος της Δημαγωγίας και της Σοφιστίας, με εφαρμογές που επιτρέπει η σύγχρονη τεχνολογία.

Τελικός στόχος: Η μεταφορά του Κρατικού Πλούτου και η Δήμευση μέρους του Ιδιωτικού, για μεταφορά του σε ξένα κέντρα αποφάσεων (γιατί άραγε αυτή η ξαφνική στροφή προς τον χρυσό;).

Τα μέσα:

1. Κατάργηση του κυριαρχικού δικαιώματος των Κρατών να Δημιουργούν (τυπώνουν) Χρήμα, με συνέπεια τα κράτη να δανείζονται και να χρωστούν αυτά που θα τύπωναν τσάμπα χωρίς να τα χρωστούν σε κανένα. Για τον σκοπό αυτό απαιτούνται οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις. Αν αυτό δεν μπορεί να γίνει με ειρηνικά μέσα, τότε ενεργοποιείται το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ και επιβάλλεται δια της βίας.
2. ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ ΣΟΦΙΣΤΙΑ, ΜΕ ΥΦΟΣ ΣΟΒΑΡΟΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΤΑΣ που δήθεν δεν επιδέχεται αντιρρήσεις, προς ένα Λαό που δεν μπορεί να έχει –στο σύνολο- ως γνωστικό αντικείμενο την Γεωπολιτική και την Οικονομία, που θα αναγγέλλουν, ότι αυτά που γίνονται είναι …η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ. Για τον σκοπό αυτό έχουν ενεργοποιηθεί τα ΜΜ"Ε", το Χόλιγουντ, καθώς και διάφοροι …«στοχαστές».

Μήπως όλα αυτά ακούγονται κάπως γνωστά σ’ εμάς που ζούμε σ’ αυτή τη γωνιά του πλανήτη; Μήπως περιγράφουν λίγο πολύ αυτά που βιώνουμε τα τελευταία –τουλάχιστον- δύο χρόνια; Είναι μήπως σύμπτωση; (Βλέπε εδώ)

Αν κάποιοι εξακολουθούν να έχουν ερωτηματικά και αμφιβολίες, ας ρίξουν μια ματιά σε αυτά που έγραφε ο ΔΟΛ στο «έγκριτο» ΒΗΜΑ τον Απρίλιο του 2009:

«Οι ΗΠΑ του Ομπάμα, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ του Μπους, αλλάζουν πολιτική: αντιμετωπίζουν ήδη πρακτικές παγκόσμιας διακυβέρνησης. Με τους άλλους. Σίγουρα, τόσο για το περιβάλλον όσο και για τις φυσικές καταστροφές, την αντιμετώπιση πάντα πιθανών πανδημιών, καθώς και για μια αποδεκτή ανάπτυξη, σαφές είναι ότι επιβάλλεται η ατομική συμβολή κάθε πολίτη και κάθε χώρας. Αλλά χωρίς παγκόσμιες λύσεις δεν θα υπάρξει σωτηρία.

Η παγκοσμιοποίηση έχει συντελεστεί.
Δεν είναι μόνο κάτι το απαράδεκτο, κι ας περιλαμβάνει και τα απαράδεκτα που ζούμε με την κρίση. Γιατί είναι συνάμα ο μονόδρομος (μάλιστα!) της επιβίωσης όλων. Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι μία, δεξιά και καταδικαστέα. Μπορεί, αν το θελήσουμε, να είναι πολυπολιτισμική, προοδευτική και συνεπώς θετική και σωτήρια με τους όρους μιας δημοκρατικής παγκόσμιας συλλογικής διακυβέρνησης για ό,τι είναι αναγκαίο.

Οι “εθνικές λύσεις” είναι κίνδυνος. Τις προπαγανδίζουν οι εξίσου καθυστερημένες αριστερά και δεξιά. Όμως, οδηγούν στα χειρότερα. Κυρίως όλους εμάς τους μικρούς που δεν έχουμε καν πειστικούς “συνοριοφύλακες”!»

Και για τους ποιο δύσπιστους, ας δούμε κάποιες σκέψεις από την προεκλογική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ:
«Αποβλέπουμε στη διαμόρφωση ενός πολυμερούς συστήματος παγκόσμιας διακυβέρνησης, δημοκρατικά νομιμοποιημένου, με κέντρο έναν αναβαθμισμένο Ο.Η.Ε. Οι μονομερείς επεμβάσεις διαιωνίζουν το πρόβλημα, τροφοδοτούν τη βία, υπονομεύουν την ειρηνική συνύπαρξη των πολιτισμών.» (Βλέπε εδώ - περίπου στη μέση, κάτω από τον υπότιτλο: «Η Ελλάδα στο διεθνές στερέωμα»)

Ήταν αυτή μια πρόσφατη στροφή στους πολιτικούς στόχους του ΠΑΣΟΚ; Τα πράγματα δείχνουν πως όχι.

Ένας από τους τομείς του Κινήματος από το 2005, ήταν Η «Επιτροπή Παγκόσμιας Προοδευτικής Διακυβέρνησης & Διεθνούς Αλληλεγγύης», με συντονιστή τον επίτιμο διδάκτορα του ΑΠΘ Σωτήρη Μουσούρη, ο οποίος είχε διατελέσει επίσης αναπληρωτής Γ.Γ. του ΟΗΕ (βλέπε εδώ).

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Μήπως δεν φανερώνουν μια καλά σχεδιασμένη πορεία η οποία δείχνει να φτάνει στην ολοκλήρωσή της;

Υπάρχει κάποιος που εξακολουθεί να έχει αμφιβολίες;

Τότε ας παρακολουθήσει με προσοχή τα όσα έχει να μας πει ένας από τους κορυφαίους παράγοντες της παγκόσμιας ελίτ:

Συνεχίζετε...

Αντισυνταγματικό το χαράτσι για τα ακίνητα – Ο ΔΣΑ θα αποτρέψει στην πράξη την εφαρμογή του

Έγκριτοι νομικοί μιλούν στο «Κουτί της Πανδώρας» για το νέο φόρο που επιβλήθηκε στα ακίνητα και θα εισπραχθεί μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ

Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Τμήματος Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Κώστας Χρυσόγονος υποστηρίζει ότι η κύρωση διακοπής ηλεκτρικού ρεύματος σε περίπτωση μη πληρωμής του τέλους ακινήτων είναι μία κίνηση δυσανάλογη. Το βασικό θέμα όμως είναι ότι αν υπάρχουν δύο διαμερίσματα που το ένα ανήκει σε κάποιον χωρίς επιπλέον εισοδήματα και είναι η κύρια κατοικία του ενώ το άλλο ανήκει σε κάποιον ευκατάστατο με περισσότερα του ενός ακίνητα εγείρεται θέμα ανισότητας όταν και οι δύο καλούνται να καταβάλουν το ίδιο ποσό. Το συγκεκριμένο τέλος είναι σαν να καλούνται οι πολίτες να καταβάλουν φόρο εισοδήματος με ενιαίο συντελεστή, σαν να μην υπάρχει προοδευτικός συντελεστής.
Ο δικηγόρος Βασίλης Σωτηρόπουλος υποστηρίζει ότι ο εν λόγω φόρος είναι εξαιρετικά αντισυνταγματικός, γιατί το Σύνταγμα προβλέπει ότι νόμος που επιβάλλει φόρο πρέπει να έχει ψηφιστεί το προηγούμενο έτος. Επιπλέον, δηλώνει ότι δεν μπορεί ένας μηχανισμός κοινής ωφέλειας, όπως η ΔΕΗ, να εισπράττει φόρο άσχετο με το αντικείμενό του, ούτε μπορεί να επιβάλλει ως κύρωση την αποστέρηση ενός δημόσιου αγαθού, όπως είναι το ηλεκτρικό ρεύμα. Τέλος, σύμφωνα με τον κύριο Σωτηρόπουλο, δεν μπορεί να επιβάλλεται για δεύτερη φορά φόρος για το ίδιο πράγμα, αφού τα ακίνητα έχουν φορολογηθεί και μάλιστα με υψηλό φόρο, λαμβάνοντας υπόψη μάλιστα ότι η Ελλάδα έχει υψηλή φορολογία σε σχέση με άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
«Ο ΔΣΑ θα αποτρέψει στην πράξη την εφαρμογή του»
Την ίδια ώρα, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Γιάννης Αδαμόπουλος δηλώνει στο Κουτί της Πανδώρας ότι ο εν λόγω φόρος είναι άδικος, είναι καταχρηστικό να επιβληθεί η είσπραξή του από τη ΔΕΗ και μάλιστα με την απειλή διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος σε όποιον πολίτη δεν τον καταβάλει. Τέλος ο πρόεδρος του ΔΣΑ δηλώνει απερίφραστα ότι εάν ψηφιστεί ο νόμος ο ΔΣΑ θα αποτρέψει στην πράξη την εφαρμογή του.

Απόρρητες οι δαπάνες για δακρυγόνα , χημικά....

                                                                
                                                    

                                                                        

Η ΕΛ.ΑΣ. εφοδιάζεται και πάλι με άφθονα μέσα καταστολής, την ίδια στιγμή που οι μαθητές πηγαίνουν στο σχολείο χωρίς βιβλία.
Μετά την ανεξέλεγκτη χρήση χημικών, δακρυγόνων και ασφυξιογόνων αερίων κατά ελλήνων πολιτών που διαδήλωναν ενάντια στην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου στις 28 και 29 Ιουνίου, οι αποθήκες της ΕΛ.ΑΣ. άδειασαν!

                                            

Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη φρόντισε εγκαίρως να ανανεώσει τα αποθέματά του σε μέσα καταστολής του πλήθους, ενώ την ίδια μέριμνα δεν έδειξε το Υπουργείο Παιδείας όσον αφορά στην προμήθεια σχολικών βιβλίων στους μαθητές.Λογικό ερώτημα είναι, ποιό είναι το κόστος αυτών των προμηθειών, καθώς αγοράζονται με χρήματα των φορολογούμενων πολιτών. Δημοσιογραφικές πληροφορίες μιλούν για παραγγελίες 900.000€, μόνο για δακρυγόνα και χημικά. Το πραγματικό όμως κόστος δεν είναι γνωστό, καθώς σύμφωνα με την επίσημη θέση της ΕΛ.ΑΣ., η πληροφορία αυτή είναι απόρρητη με το επιχείρημα ότι συνδέεται άμεσα με την δημόσια ασφάλεια.
Πιο συγκεκριμένα, σε ερώτηση της ΔΗΜ.ΑΡ., που κατατέθηκε στη Βουλή στις 1/07/2011, που μεταξύ άλλων αιτούνταν την κατάθεση εγγράφων σχετικά με το κόστος των δακρυγόνων που χρησιμοποιήθηκαν την 28η και 29η Ιουνίου, η απάντηση του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη (αρ. πρωτ. 7017/4/13618 – 20/07/2011) ήταν η εξής:
«Σε ό, τι αφορά στην κατάθεση των τιμολογίων αγοράς ποσοτήτων των αναφερομένων στις ερωτήσεις και αιτήσεις κατάθεσης εγγράφων υλικών μέσων και των συναφών οικονομικών στοιχείων (δαπανών, κόστους) σας πληροφορούμε ότι αυτά τηρούνται στα αρχεία των αρμόδιων Υπηρεσιών μας. Σημειώνεται όμως, ότι επειδή τα σχετικά στοιχεία είναι μείζονος σπουδαιότητας, καθότι σχετίζονται με τη δημόσια ασφάλεια, αποτελούν δε διαβαθμισμένο υλικό (απόρρητα), σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία δεν επιτρέπεται να λαμβάνουν γνώση τρίτα μη αρμόδια άτομα […]».
Είναι σαφές ότι το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη θεωρεί ότι για θέματα που αφορούν στους πολίτες, οι βουλευτές είναι μη αρμόδιοι!
                          

                                     Σε άλλο σημείο του ίδιου εγγράφου αναφέρεται:«Σε ό, τι αφορά στις προμήθειες των ανωτέρω μέσων ελέγχου πλήθους και τις σχετικές δαπάνες, σας γνωρίζουμε ότι […] οι εν λόγω προμήθειες με την υπ. αριθμόν 8030/1/128 από 2/06/2009 απόφαση του αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών , χαρακτηρίστηκαν ως απόρρητες, μεταξύ άλλων και οι προμήθειες επιχειρησιακού εξοπλισμού και ειδικών οχημάτων μεταφοράς προσωπικού των Διευθύνσεων Αστυνομικών Επιχειρήσεων της χώρας.[..] Ειδικότερα, διενεργήθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις της υπ’ αριθμόν 8028/1/34 από 27/08/2000 απόφασης του Υπουργού Δημοσίας Τάξης[…]». Σημειώνουμε ότι η Υ.Α. 8028 με θέμα «Διαδικασία προμηθειών και πληρωμής υλικοτεχνικού εξοπλισμού της ΕΛ.ΑΣ. που εξαιρούνται από τις διατάξεις του Ν. 2286/1995 και βαρύνουν τις πιστώσεις των απόρρητων δαπανών», έχει την υπογραφή του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη και προβλέπει μεταξύ των άλλων ότι «η διαδικασία υλοποίησης των προμηθειών, που διενεργούνται σύμφωνα με την παρούσα θα διενεργείται με απευθείας ανάθεση, με λήψη προσφοράς από συγκεκριμένο προμηθευτή ή με έρευνα αγοράς με πρόσκληση ενδιαφέροντος με ή χωρίς δημοσίευση σχετικής ανακοίνωσης από τη Δ/νση Οικονομικών της ΕΛ.ΑΣ…».
Πως είναι δυνατόν και από ποιο νόμο προβλέπεται, ότι κινδυνεύει η ασφάλεια των πολιτών, επειδή γνωρίζουν το κόστος των μέσων που χρησιμοποιούνται από την ΕΛ.ΑΣ. εναντίον τους, προκειμένου να καταστείλουν τις διαδηλώσεις τους, είναι ένα εύλογο ερώτημα.
Οι βουλευτές της ΔΗΜ.ΑΡ., Θανάσης Λεβέντης, Νίκος Τσούκαλης και Γρηγόρης Ψαριανός κατέθεσαν εκ νέου ερώτηση στη Βουλή σχετικά με την αδιαφάνεια στον τομέα των μέσων ελέγχου του πλήθους:
«Δεδομένου ότι η απόκρυψη στοιχείων από τους πολίτες δικαιολογείται σε περιπτώσεις εθνικής ασφάλειας,
ερωτώνται οι αρμόδιοι κ.κ. Υπουργοί:
1. Για ποιο λόγο είναι απόρρητα τα οικονομικά στοιχεία (δαπάνες, κόστος) των δακρυγόνων/χημικών/ασφυξιογόνων αερίων και των άλλων «μέσων ελέγχου πλήθους» που χρησιμοποιεί η ΕΛ.ΑΣ.;
2. Προτίθεστε να τροποποιήσετε το νομοθετικό πλαίσιο ώστε να υπάρξει διαφάνεια για τα οικονομικά στοιχεία των «μέσων ελέγχου πλήθους;»