Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

"ΜΑΥΡΗ ΧΡΟΝΙΑ" 2007 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ


 
























 



 
4 χρόνια από την κοινωνική και οικολογική καταστροφή του 2007, Δεν Ξεχνάμε

2007-2011. Τέσσερα χρόνια πέρασαν από τη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στην ιστορία του τόπου. Αποκορύφωμα των δεκάδων τεράστιων πυρκαγιών του καλοκαιριού του 2007, υπήρξε αναμφίβολα η σχεδόν ολική καταστροφή του νομού Ηλείας από μία πυρκαγιά που άλλαξε τη μορφή της Πελοποννήσου μέσα σε τρεις ημέρες, από τις 24 έως και τις 27 Αυγούστου 2007.

Ο φριχτός απολογισμός εκείνου του καλοκαιριού:


  • 67 άνθρωποι νεκροί
  • 2.500.000 στρέμματα το σύνολο των καμένων εκτάσεων
  • 301.300 στρέμματα κατεστραμένης έκτασης στο δίκτυο Natura 2000
  • 975.000 στρέμματα δάσους καμένα στο νομό Ηλείας
  • 60.000 οικόσιτα ζώα νεκρά
  • 815 σπίτια πλήρως κατεστραμένα (κι άλλα 421 μερικώς κατεστραμένα)

Tην ίδια χρονιά καταστράφηκαν 25.000 στρέμματα εθνικού δρυμού στην Πάρνηθα, 93.000 στρέμματα δασών μαύρου πεύκου και ελάτης στον Ταϋγετο, 125.000 στρέμματα δάσους στην Εύβοια, 400.000 στρέμματα αγροτοδασικών εκτάσεων στην Αχαϊα.   
                                                                    πηγη: παραλληλογραφος
 Και δεν εφταναν μονο αυτα :

«ΧΑΘΗΚΑΝ» 132 ΕΚΑΤ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΥΡΟΠΛΗΚΤΟΥΣ –ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΑΠΑΤΗ-ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ-





ΑΠΟ ΤΑ 208 ΕΚΑΤ. ΤΟΥ "ΤΑΜΕΙΟΥ ΜΟΛΥΒΙΑΤΗ", ΔΙΑΤΕΘΗΚΑΝ ΜΟΛΙΣ ΤΑ 76 ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΠΟΥ... ΛΙΜΝΑΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ!!!
ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟ ΚΟΣΜΟ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ.
ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΑΠΑΤΗ!!!!
ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΛΕΓΑΝ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΣΤΟΥΣ ΠΥΡΟΠΛΗΚΤΟΥΣ,ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ…ΤΑ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ!!!!


Σε... δημόσιες επενδύσεις πηγαίνουν τα χρήματα που το 2007 έδωσαν 92.000 δωρητές για να ενισχύσουν τα θύματα των φονικών πυρκαγιών και τους συγγενείς τους.
Τα περίπου 198 εκατομμύρια ευρώ που έδωσαν από το υστέρημά τους πολίτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, είχε αναλάβει να διαχειρίζεται το Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών, το γνωστό "Ταμείο Μολυβιάτη", το οποίο όμως καταργήθηκε.
Τέσσερα χρόνια μετά τις φονικές φωτιές στην Ηλεία, τα χρήματα έχουν μεταφερθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος. Και, όπως μας ενημέρωσαν από το υπουργείο Ανάπτυξης, το ποσό πρόκειται να διατεθεί στο πλαίσιο του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων στις πυρόπληκτες περιοχές. Ούτε κουβέντα για τις ίδιες τις οικογένειες των θυμάτων και τους ανθρώπους που καταστράφηκαν από τις φωτιές του... στρατηγού άνεμου.
Παραιτήσεις

Το Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών (ΕΤΑΕΑ) ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 2007, ακριβώς μετά τις φονικές πυρκαγιές στην Ηλεία.
Η εισροή δωρεών από τον κόσμο που ήθελε να συνεισφέρει ήταν μεγάλη και κρίθηκε από την τότε κυβέρνηση ότι ένα ταμείο θα ήταν η καλύτερη λύση για τη διαχείριση των χρημάτων. Επρόκειτο για Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, υπό την εποπτεία του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.


Στο σημείο όπου άφησαν την τελευταία τους πνοή τα θύ-ματα της Αρτέμιδας. Μεταξύ τους η μάνα με τα 4 παιδιά. «Προεκλογικά, τη μάνα αυτή την είχαν κάνει ?σημαία? πολλοί πολιτικοί», λέει ο αδελφός της, Σπ. Κάρτας.
Μέχρι και μετά τρία χρόνια από τις πυρκαγιές, το 66% του χρηματικού ποσού που είχε συγκεντρωθεί από τους περίπου 92.000 δωρητές τελούσε εν... υπνώσει.
Από τα 198 εκατομμύρια ευρώ -που ξεπέρασαν τα 208 με τους τόκους- έχουν διατεθεί μόλις τα 76,6 (55,27 για το πρόγραμμα ανοικοδόμησης κι επισκευής κτισμάτων), ενώ στα θησαυροφυλάκια της Τράπεζας της Ελλάδος αναπαύονταν 131,7 εκατ. ευρώ... Την ίδια ώρα, η κατάσταση στα χωριά της Ηλείας περιγραφόταν από τους τοπικούς παράγοντες ως δραματική, ενώ πολλοί τόνιζαν πως δεν υπήρχε ούτε μέρα για χάσιμο.
Μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, ο πρόεδρος του ταμείου, Πέτρος Μολυβιάτης, και το υπόλοιπο ΔΣ παραιτήθηκαν, με αποτέλεσμα το ταμείο να μείνει ακέφαλο. Διορίστηκε άλλο ΔΣ, αλλά τελικά τον Μάρτιο του 2011 το ΝΠΔΔ καταργήθηκε, ελέγχθηκε από ορκωτούς λογιστές και εκκαθαριστές και τα χρήματα πέρασαν σε ειδικό λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος.
Το ακριβές ποσό δεν είναι γνωστό, όμως τα έργα επιλέγονται από το υπουργείο Ανάπτυξης, σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς (πχ. Περιφέρεια Πελοποννήσου). Πάντως, όλα τα ποσά αναλαμβάνει να εκταμιεύσει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (Δ24).
ΣΠ. ΚΑΡΤΑΣ
Τα χρήματα δόθηκαν για τους ανθρώπους κι όχι για αναπλάσεις
"Οταν έδινε τα χρήματά του ο κόσμος, δεν τα έδινε για έργα ανάπλασης της κάθε περιοχής, ούτε για να... ''κλείσει'' τρύπες του προϋπολογισμού. Τα έδινε για τους ανθρώπους που αντιμετώπισαν την πύρινη λαίλαπα, και μάλιστα για τους συγγενείς όσων βρήκαν τραγικό θάνατο μέσα στις φλόγες", δηλώνει στο "Εθνος της Κυριακής" ο Σπήλιος Κάρτας από τη μαρτυρική Αρτέμιδα.
Στη φονική πυρκαγιά του 2007 έχασε την αδερφή του με τα τέσσερά της παιδιά, καθώς και τον αδερφό του... "Με πληγώνει η αντιμετώπιση του ελληνικού κράτους. Ειδικά την Αρτέμιδα, που επλήγη περισσότερο από πολλά χωριά από τη φωτιά, η Κύπρος την ανέλαβε και την έφτιαξε. Η ελληνική Πολιτεία δεν έχει κάνει τίποτα για εμάς. Ούτε ψυχολογική υποστήριξη έχει παράσχει για τους γονείς μου, που έχασαν δύο παιδιά και τέσσερα εγγόνια. Και να σκεφτείτε ότι προεκλογικά, ο θάνατος της αδερφής μου είχε γίνει... ''σημαία'' από πολλούς πολιτικούς, που την ανέφεραν προφανώς για να μαζέψουν ψήφους...", μας λέει ο Σπ. Κάρτας.
ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΘΥΜΑΤΩΝ
Τα λεφτά πήγαν για... μέγαρα, ακόμη μας κοροϊδεύουν
Για το ίδιο θέμα, ο κ. Κάρτας έχει αποστείλει και επιστολή στον Ελληνα πρωθυπουργό: "Από τα χρήματα που είχαν δώσει εκατομμύρια άνθρωποι από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό τότε, τίποτα δεν έχει δοθεί σε αυτές.
Το περιβόητο Ταμείο Μολυβιάτη καταργήθηκε. Πού πήγαν τα χρήματα αυτά; Σας ρωτώ: πού είναι αυτά τα ιερά χρήματα που από το υστέρημά τους είχαν δώσει οι φιλεύσπλαχνοι άνθρωποι το 2007 και μετά; Μαθαίνουμε ότι πηγαίνουν σε αναπτυξιακά έργα της περιοχής. Αληθεύει; Αλλά και πάλι, οι άνθρωποι αυτοί τα έδωσαν για τους ανθρώπους που επλήγησαν από τις φωτιές. Και αυτοί δεν έχουν πάρει τίποτα... Γιατί;", σημειώνει.
Για το ότι τα χρήματα διατίθενται στην Ηλεία, τη Ζαχάρω και την Αρτέμιδα, ο Σπήλιος Κάρτας και οι άλλοι συγγενείς θυμάτων διατηρούν τις επιφυλάξεις τους. "Γιατί δεν μας λένε ποια έργα έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα χρηματοδότησης από το συγκεκριμένο Ταμείο;", αναρωτιούνται.
"Είχαμε ήδη παραδείγματα κακοδιαχείρισης μεγάλων ποσών που είχαν δώσει πχ. Ελληνες της Αυστραλίας. Αντί να γίνουν βοήθεια στους ανθρώπους που τα έχασαν όλα, έγιναν... μέγαρα", καταγγέλλουν. "Μας κοροϊδεύουν ακόμη, τέσσερα χρόνια μετά. Περιμένουμε ακόμη απαντήσεις", καταλήγει ο Σπήλιος Κάρτας.
ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ
mapsara@pegasus.gr
ΕΘΝΟΣ

Παίζουμε Οικολογικά




Ενεργούμε Ομαδικά»! ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ - ΣΤΙΧΟΙ
Του Κύκλου τα γυρίσματα που ανεβοκατεβαίνου
Και του τροχού που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνου,

Και των αρμάτω οι ταραχές, έχθρητες και τα βάρη,
Του Έρωτα η μπόρεση και της φιλιάς η χάρη,

Ετούτα μ'εκινήσασι τη σήμερον ημέρα
ν'αναθιβαλω και να πω τα κάμαν και τα φέρα

Τότες μια άγάπη μπιστική στον κόσμο έφανερώθη
Κ'εγράφτη μέσα στην καρδιά κι ουδέ ποτέ τση έλειώθη.

Και με τιμή ήταν (ήσαν) δυό κορμιά στου πόθου το καμίνι
Και κάμωμα πολλά ακριβό σ' έτοιους καιρούς εγίνη

Ήκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα,
Που ό κύρης σου μ' έξόρισε στης ξενιτιάς τη στράτα;

Τέσσερεις μέρες μοναχάς μου'δωκε ν'ανιμένω
Κι άπόκει να ξενίτευτώ,πολλά μακρά να πηαίνω

Και πως να σ' άποχωριστώ και πως να σου μακρύνω
Και πως να ζήσω δίχως σου στον ξορισμόν έκείνο;

Κατέχω το κι ο κύρης σου γλήγορα σε παντρεύγει
Ρηγόπουλο, αφεντόπουλο, σαν έισ' έσύ γυρεύει
.
Κι ο κύρης όντε βουληθεί και θε να με παντρέψη
Και δω πως γάμο κτάσσεται και το γαμπρό γυρέψη,

Καλλιά θανάτους εκατό την ώρα θέλω πάρει,
Άλλος παρά ο Ρωτόκριτος γυναίκα να με πάρη.




Παρακαλώ, θυμού καλά, ό,τι σου λέγω τώρα
Και γρήγορα μισεύγω σου, μακραίνω από τη χώρα

Μα όπου κι αν πάγω, όπου βρεθώ και τον καιρό που ζήσω
Τάσσω σου άλλη να μη δω μηδέ ν' ανατρανίσω

Καλλιά 'χω εσέ με θάνατο παρ' άλλη με ζωή μου,
Για σέναν εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί μου.




Τούτο εδώθη σ'ολους μας: ότι κι αν πεθυμούμε,
Μ'ολον οπού 'ναι δύσκολον, εύκολο το κρατούμε
Κι εύκολα το πιστεύγομε κείνο που μας αρέσει
Και κάθα είς σ' τούτο μπορεί να σφάλει και να φταίση.

Ετούτ' η αγάπη η μπιστική με τη χαρά ετελειώθη
Και πλερωμή στα βάσανα μεγάλη τως εδόθη.

Για τούτο οπού 'ναι φρόνιμος , μηδέ χαθή στα πάθη
Το ρόδο κι όμορφος αθός γεννάται μες στ' αγκάθι.

Και κάθα είς που εδιάβασεν εδά κι ας το κατέχη :
Μη χάνεται στον κίνδυνο, μα πάντα ελπίδα άς έχη.

Στάλα τη στάλα το νερό το μάρμαρο τρυπάτο
Εκείνο που μισεί κανείς γυρίζει κι αγαπάτω.

Τα μάτια δεν καλοθωρούν στο μάκρεμα του τόπου
Μα πιο καλά και πιο μακριά θωρεί (βλέπει) η καρδιά του ανθρώπου.

Απ'οτι κάλλη έχει ο άνθρωπος τα λόγια έχουν τη χάρη
Και κάνουσι κάθε καρδιά παρηγοριά να πάρει

Για μένα όλα σφάλουσι και πάσιν άνω-κάτω
Για ΜΕ Ξαναγεννήθηκε η φύση των πραγμάτων.

Για μένα όλα σφάλουσι και πάσιν άνω-κάτω
Για ΜΕ Ξαναγεννήθηκε η φύση των πραγμάτων.


77 καλλιτέχνες, 40 διαφορετικά σημεία της Αττικής και ο «Ερωτόκριτος» συνθέτουν τον καμβά της δράσης και της δημιουργίας του «εναλλακτικού» video «Παίζουμε Οικολογικά -- Ζούμε Λογικά -- Ενεργούμε Ομαδικά»!

Η πρωτοβουλία μας αυτή στηρίζεται στην πεποίθηση, ότι η τέχνη και κυρίως η μουσική, έχει τη δύναμη να εμπνεύσει και κυρίως να ενώσει τους ανθρώπους σ' έναν κοινό αγώνα.

Έτσι, δημιουργήσαμε αυτό το video, θέλοντας να δώσουμε το δικό μας μήνυμα για αφύπνιση, εγρήγορση, ευαισθητοποίηση και δράση για τη διατήρηση και βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος -- της ίδιας μας της ζωής. Γιατί όταν λέμε περιβάλλον, δεν εννοούμε μόνο το φυσικό, αλλά και το κοινωνικό και πολιτισμικό!

Στα πλαίσια αυτά λοιπόν επιλέξαμε τον "Ερωτόκριτο". Αυτό το λογοτεχνικό σύμβολο, το αριστούργημα της ελληνικής και κατ' επέκταση της παγκόσμιας λογοτεχνίας.Η άψογα δουλεμένη στιχουργική του, ο βαθύς λυρισμός, η ζωντανή του γλώσσα, η δύναμη στην περιγραφή, η έντονη παρουσία του φυσιολατρικού στοιχείου καθιστούν τον "Ερωτόκριτο" ένα τεράστιο κεφάλαιο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Η επιλογή των χώρων που διεξήχθησαν τα γυρίσματα στηρίχθηκε στην προσπάθειά μας, να προβάλλουμε σημαντικούς χώρους «πράσινου» της Αττικής, ακόμα και μέσα στην Αθήνα (σε πολλές περιπτώσεις άγνωστους για πολλούς Αθηναίους), τους οποίους πρέπει να προστατέψουμε και να διατηρήσουμε, αλλά και σημεία της Αθήνας, πόλο έλξης όχι μόνο για τους Έλληνες αλλά και για τους ξένους.

Ταυτόχρονα, με έμμεσες οικολογικές αναφορές (προβολή εναλλακτικών πηγών ενέργειας, χρήση τραμ, «μπλε» κάδους, ανακύκλωση αυτοκινήτων κ.λπ) προσπαθήσαμε να αναδείξουμε τις εναλλακτικές στάσεις και συμπεριφορές, που θα έπρεπε να υιοθετήσουμε στην καθημερινότητά μας.

Η πιο σημαντική πτυχή αυτής της δράσης ήταν οι άνθρωποι.. Οι καλλιτέχνες και όλοι όσοι πίστεψαν στο σκοπό μας και θέλησαν να γίνουν αρωγοί σ' αυτή την προσπάθεια, με την εθελοντική συμμετοχή τους και να μας εμπνεύσουν με το δικό τους τρόπο.

Είναι σαφές, ότι μόνο μέσα από συλλογικές προσπάθειες και ομαδικές δράσεις θα καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε την "αλλαγή" και να κρατήσουμε την ελπίδα ζωντανή στο σημερινό "αδιέξοδο" που βιώνουμε όλοι. Ας αναλάβουμε λοιπόν τις ατομικές μας ευθύνες και ας ενώσουμε τις φωνές μας, όπως τις ένωσαν οι 77 αυτοί καλλιτέχνες, για να ξανακερδίσουμε το δικαίωμα στο όνειρο, για μας και τα παιδιά μας!

Ευχόμαστε να μην ανάψουν άλλες σπίθες στα δάση μας, αλλά να φουντώσει η φωτιά που άναψε πριν λίγο καιρό στις πλατείες !

Εμείς θα συνεχίσουμε να «Παίζουμε Οικολογικά» , να «ζούμε λογικά» και να «ενεργούμε ομαδικά»!

           Η αλληλεγγύη πληρώνεται ... σε SOL


SOL.JPG

Επιμέλεια: Έφη Μακρίδου
Οι κάτοικοι της Τουλούζης μπορούν πλέον για το ηλεκτρικό, τα λαχανικά ή τα βιβλία τους να μην πληρώνουν σε ευρώ, αλλά σε Σολ (Sol). Και δεν είναι οι μόνοι, αυτή τη στιγμή παρόμοια εγχειρήματα βρίσκονται σε εξέλιξη σε δώδεκα πόλεις και περιοχές της Γαλλίας. Παρόλες τις διαφορές τους, όλα τα νέα αυτά νομίσματα παρουσιάζονται σαν συμπληρωματικά του ευρώ και έχουν ως στόχο την ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας, προωθόντας λογικές που σέβονται το περιβάλλον, στηρίζουν το δίκαιο εμπόριο και βοηθούν στην επανασύσταση των κοινωνικών δικτύων.
Χάνουν την αξία τους όταν δεν χρησιμοποιούνται.
Σε περιόδους οικονομικής κρίσης, όπως λέμε συχνά, « δεν κυκλοφορεί χρήμα στην αγορά ». Ακριβώς σε αυτό το πρόβλημα έρχεται να απαντήσει το συμπληρωματικό νόμισμα. Γιατί πολύ απλά αυτό το νόμισμα, όσο και να το κρατήσεις, δεν θα κερδίσεις τόκους. Αντίθετα αν δεν το χρησιμοποιείς το νόμισμα χάνει την αξία του. Για παράδειγμα το Sol μετά από τρεις μήνες χωρίς να χρησιμοποιηθεί χάνει το 3% της αξίας του. Είναι με λίγα λόγια ένα νόμισμα που δεν κεφαλαιοποιείται, και ωθεί στην κατανάλωση.
Το χρήμα μένει στην τοπική κοινωνία.
Το συμπληρωματικό αυτό νόμισμα γίνει δεκτό σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις, πρωτοβουλιές που συγκροτούν ένα δίκτυο. Τα κριτήρια με τα οποία μπορεί μια επιχείρηση να συμμετέχει στο δίκτυο ορίζονται από την συνέλευση του συναιτερισμού/οργανισμού που διαχειρίζεται το εγχείρημα. Έτσι για παράδειγμα, στο δίκτυο συμμετέχουν όλοι οι μικροπαραγωγοί της περιοχής, που πουλάν βιολογικά αγροτικά προιόντα, χωρίς μεσάζοντες. Με τον ίδιο τρόπο, στηρίζονται συνεταιριστικά εγχειρήματα, όπως αυτό της enercoop που επενδύει στην παραγωγή ενέργειας φιλικής προς το περιβάλλον, αλλά και επιχειρήσεις που στηρίζουν το δίκαιο εμπόριο.
Όχι στο κεφάλαιο, Ναι στην (ελαφρά) ανακατανομή του πλούτου.
Αυτό που ο χρήστης του νομίσματος χάνει όταν δεν το χρησιμοποιεί, το κερδίζει η κοινότητα. Tα χρήματα που μαζέυονται επενδύονται σε εγχειρήματα με κοινωνικό προσανατολισμό. Για παράδειγμα τα κέρδη από το Σολ πηγαίνουν σε συναιτερισμούς ανέργων. Σε άλλες περιπτώσεις δίνονται ως δάνεια χωρίς ή με πολύ χαμηλό τόκο κλπ.
Φτιάξε το νόμισμά σου, είναι νόμιμο.
Σύμφωνα με την γαλλική νομοθεσία, η κυκληροφορία και η χρήση συμπληρωματικών στο ευρώ νομισμάτων είναι νόμιμη. Υπάρχουν κάποιε προυποθέσεις βέβαια, όπως για παράδειγμα ότι πρέπει να ορίζεται το δίκτυο στο οποίο μπορεί να χρησιμοποιείται το νόμισμα αυτό. Και δυστυχώς δεν θα μπορέσεις (τουλάχιστον για την ώρα) να ξεπληρώσεις σε Σολ το δάνειο που πήρες από την τράπεζα.
Τοπικά νομίσματα, με κατεύθυνση την Ουτοπία.
Το εγχείρημα των τοπικών νομισμάτων δείχνει ότι δεν μπορούμε να απαντήσουμε στην κρίση προσπαθόντας απλά να περισώσουμε ότι απομένει. Αλλά αντίθετα ότι μπορούμε να επινοήσουμε απαντήσεις και να δώσουμε πρακτικές λύσεις στη βάση ενός εναλλακτικού μοντέλου ανάπτυξης. Και είναι η δικαιοσύνη και η αλληλεγγύη που μπορούν να δώσουν τον ρύθμό σε αυτή την άλλη ανάπτυξη.
Διαβάστε, δείτε.
Το μπλογκ http://1001monnaies.com/tag/monnaie-locale/ στα γαλλικά. Αφιερωμένο στην ιστορία της εξέλιξης του νομισματικού συστήματος.
Ιστοσελίδα όπου παρουσιάζονται η πρωτοβουλίες συμπληρωματικών νομισμάτων στην Γαλλία http://monnaie-locale-complementaire.net/
Ιστοσελίδα που παρουσιάζεται το Euro RES, συμπληρωματικό νόμισμα που κυκλοφορεί στο Βέλγιο http://www.res.be/
Ιστοσελίδα που παρουσιάζει τα συμπληρωματικά νομίσματα στη Γερμανία (με 65 εγχειρήματα συμπληρωματικού νομίσματος)http://www.regiogeld.de/
Βίντεο http://monnaie-locale-complementaire.net/2011/02/mc-europe/ Τα συμπληρωματικά νομίσματα στην Ευρώπη.
Βίντεο http://vimeo.com/27373039 ρεπορτάζ για το Sol.

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Κάνουν "πάρτυ" οι τραπεζίτες με τα δικά μας λεφτα. Δείτε τι μισθούς παίρνουν. Θα τρελαθείτε!!!





Την ώρα που οδηγούν τον Ελληνικό λαό σε αξαθλίωση αυτοί τρώνε με χρυσά κουτάλια, πηρούνια, μαχαίρια, πιάτα και ότι άλλο θέλετε. Και να φανταστεί κανείς ότι το έργο που προσφέρουν είναι... ΜΗΔΕΝ! Οι Ελληνικές τράπεζες δεν μπορούν να σταθούν μόνες τους. Μέσα σε 3 χρόνια έχουν πάρει πάνω από 110 δισ.ευρώ ενσχύσεις. Έτσι γίνομαι και εγώ τραπεζίτης. Σύμφωνα λοιπόν με τα τελευταία στοιχεία που κυκλοφορούν (και αν δεν είναι έτσι "ιδού πεδίο δόξης λαμπρό" για την Εθνική Τράπεζα να το διαψεύσει) οι κύριοι αυτοί παίρνουν όσα θα έπαιρναν τουλάχιστον 20.000 άνεργοι .
Ας τους πάρουμε έναν- έναν με τη σειρά...



-Γιώργος Προβόπουλος - Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος- 4.051.049 ευρώ τον χρόνο.Περισσότερα και από τον Μπεν Μπερνάνκε,τον κεντρικό τραπεζίτη των ΗΠΑ.

-Απόστολος Ταμβακάκης-διοικητής Εθνικής τράπεζας -270 χιλιάδες ως καθαρή αμοιβή και 370 χιλιάδες υπό την μορφή bonus δηλαδή 640 χιλιάδες ευρώ. Οι απολαβές του αντιπροέδρου ανέρχονται σε 230 χιλιάδες και μαζί με το bonus στις 600 χιλιάδες ευρώ. Οι γενικοί διευθυντές κ.κ. Τουρκολιάς, Λεόπουλος, Χριστοδούλου κ.ά. λαμβάνουν βασικές απολαβές 250, 170 και 180 χιλιάδες αντίστοιχα ενώ μαζί με τα bonus θα φθάσουν τα 350 με 400 χιλιάδες ευρώ. Τα συνολικά bonus σε 16 άτομα αγγίζουν τα 2,5 εκατ. ευρώ. Παράλληλα πληρώνονται ασφάλιστρα στην διοίκηση τον χρόνο από 5 χιλιάδες ευρώ έως 28 χιλιάδες ευρώ (στην περίπτωση του κ. Τουρκολιά).
Συνολικά στην Εθνική δόθηκαν περίπου 50 εκ.ευρώ σαν μπόνους.

-Ξ.Νικήτας-πρόεδρος Eurobank-164 χιλιάδες ευρώ και bonus 250 χιλιάδων ευρώ. Ο διευθύνων σύμβουλος Ν. Νανόπουλος 135 χιλιάδες ευρώ βασικές αποδοχές και bonus 770 χιλιάδων ευρώ, ενώ οι αναπληρωτές διευθύνοντες σύμβουλοι Μπαλλής, Κολακίδης και Καραμούζης εμφανίζουν βασικές αποδοχές 135 χιλιάδες και bonus 650 χιλιάδες. Στους γενικούς διευθυντές τα bonus φθάνουν τις 150 με 180 χιλιάδες ευρώ. Επίσης έχουν δοθεί και stock options 456 χιλιάδες μετοχές στον Ν. Νανόπουλο και 354 χιλιάδες σε κάθε ένα από τους αναπληρωτές διευθύνοντες συμβούλους.

-Μ.Σάλας-πρόεδρος Πειραιώς-1,98 εκατ. ευρώ τον χρόνο βασικό μισθό και 1,15 εκατ. έκτακτα, δηλαδή σύνολο περίπου 3,2 εκατ ευρώ. Επίσης διαθέτει και πρόγραμμα συνταξιοδότησης 22 εκατ. ευρώ. Μεταξύ των υπόλοιπων στελεχών της κορυφής της διοικητικής πυραμίδας, ο κ. Θ Πανταλάκης λαμβάνει βασικές αποδοχές 870 χιλιάδες ευρώ και bonus 530 χιλιάδες ευρώ.

-Τα 3 εκ.ευρώ φτάνουν οι βασικές απολαβές των μελών του ΔΣ της ALPHA BANK.Κατά καιρούς διανέμονται πολλά stock options (περί τα 2,9 εκατ μετοχές, οι οποίες μοιράζονται σε 245 στελέχη)

-Στην Aspis ο εκάστοτε επικεφαλής λαμβάνει 600.000 ευρώ ετησίως.

-Στην Citybank ο εκάστοτε επικεφαλής λαμβάνει 300.000 ευρώ ετησίως.

Τα στοιχεία δεν αφορούν όλες τις τράπεζες , γιατί φαίνεται πως σε κάποιες είναι επτασφράγιστο μυστικό τα πόσα παίρνουν τα στελέχη.Αυτά τα τρελά ποσά κυκλοφορούν στην πιάτσα.Εάν δεν είναι έτσι η Εθνική τράπεζα πρέπει να βγάλει τα πραγματικά στοιχεία στη δημοσιότητα.
και εμείς ευχαρίστως να τους ζητήσουμε συγγνώμη εάν τα παραπάνω στοιχεία είναι ψευδή.(Σιγά μην τα βγάλει).

ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ....




Πώς έμπλεξες έτσι ρε Γιωργάκη; (οι Κρήτες αγρότες, καλούν τον ΓΑΠ ως μάρτυρα υπεράσπισης για τα γεγονότα στο λιμάνι το 2009)


Στο εδώλιο θα καθίσουν στις 16 Νοεμβρίου έξι αγροτοσυν- δικαλιστές από την Κρήτη που κατηγορούνται ως πρωταγωνιστές των επεισοδίων που έγιναν στο λιμάνι του Πειραιά τον Φεβρουάριο του 2009, κατά τη διάρκεια αγροτικών κινητοποιήσεων.Οι ίδιοι, όπως λένε, καλούν ως μάρτυρα υπεράσπισης τον Γιώργο Παπανδρέου,που με την ιδιότητα, τότε, του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, πήγε στο λιμάνι του Πειραιά να συμπαρασταθεί στους αγρότες, δακρύζοντας μάλιστα από τα χημικά που έπεφταν σαν βροχή.
Στο παραπάνω video θαυμάσαμε ένα ρεσιτάλ υποκριτικής, από τον πρωθυπουργό και το παραπαίδι του Γ.Μίχα...επίσης στο βίντεο ο γαπ μπερδεύει την θεσσαλία με την Μακεδονία και εφευρίσκει  μια  νέα νομαρχία την " ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΑ''!!! ,πολύ γέλιο....

Ως γνωστό, οι Κρήτες αγρότες το Φεβρουάριο του 2009 ανέβηκαν στον Πειραιά με τρακτέρ και φορτηγά για να κάνουν κινητοποίηση στην Αθήνα, διεκδικώντας τα αιτήματα τους. Με εντολή του τότε αναπληρωτή υπουργού Δημόσιας Τάξης Χρήστου Μαρκογιαννάκη παρενέβησαν ισχυρές δυνάμεις της Αστυνομίας και παρεμπόδισαν τους διαδηλωτές να φθάσουν στην Αθήνα ρίχνοντας χημικά. Εκείνοι έμειναν στο λιμάνι του Πειραιά για τρεις ημέρες και έφυγαν αφού αποχώρησαν τα ΜΑΤ.

Στην κινητοποίηση των αγροτών τη συμπαράσταση τους εξέφρασαν τότε όλοι οι βουλευτές των κομμάτων της Αντιπολίτευσης από την Κρήτη (επί κυβερνήσεως Ν.Δ.) και άλλες περιοχές της Ελλάδας, υπουργοί σήμερα όπως ο κ. Ραγκούσης, Νομάρχες, Δήμαρχοι, πολιτικοί παράγοντες, ενώ δίπλα τους ήταν και ο τότε Νομάρχης Πειραιά Γ. Μίχας. Οι αγρότες τώρα λένε ότι θα τους καλέσουν μάρτυρες υπεράσπισης.
«Έχουμε αναφέρει και τον κ. Παπανδρέου ως μάρτυρα υπεράσπισης. Αφού εκεί ήταν και έκανε δηλώσεις!» είπε χαρακτηριστικά ο γραμματέας της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων νομού Ηρακλείου Γιώργος Ντισπιράκης.

dire straits brothers in arms lyrics


Ο  Ολυμπιακός Βόλου και τα πρόσφατα επεισόδια στο Λονδίνο....... 



Τα γεγονότα στο Βόλο με αφορμή τον υποβιβασμό της  τοπίκης ποδοσφαιρικής  ομάδας στην Δ εθνική κατηγορία θα μπορούσαν να ήταν και μεμονομένες διαμαρτυρίες κάποιων θερμόαιμων οπαδών.Σχολιάστικαν με τίτλους όπως : ΤΟΥ...ΒΟΛΟΥ ΤΑ ΕΝΝΙΑΜΕΡΑ, ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΒΟΛΟΣ ... κλπ.κλπ.Αν τα δει κανείς όμως από μια άλλη οπτική γωνία θα παρατηρήσει ότι δεν είναι και τόσο ξεκομμένα από τη συνολική οργή που υποβόσκει εδώ και μεγάλο χρονικό διάστιμα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο ,(Αίγυπτος, Τυνισία,Λιβύη,γεγονοτα Λονδίνου και τόσα άλλα) .Επιπλέον διαβάζουμε και άρθρα όπως του SLAVOΙ ZIZEK '' ληστές μαγαζιών ενωθήτε" και της ΝΑΟΜΙ ΚΛΑΙΝ "όταν η ληστεία της μέρας συναντάει τη ληστεία της νύχτας"και  άλλα παρόμοια ,  που δίνουν το "στίγμα της εποχής",τότε λοιπόν καταλαβαίνει κανείς, ότι ο υποβιβασμός του Ολυμπιακού Βόλου έχει να κάνει με τον υποβιβασμό της ανθρώπινης ζωής,αξιών , δικαιοσύνης,ισότιμης κοινωνίας  και απλά έγινε η αφορμή για τα γεγονότα που ακολούθησαν. Απο δώ και πέρα οι αιτίες και οι αφορμές θα είναι πολλές για παρόμοια γεγονότα. Αν δεν το καταλάβουμε γρήγορα ,θα το καταλάβουμε σύντομα γιατί κάποια πράγματα σε αυτόν τον κόσμο γίνονται αυτόματα, με ένα....κλικ που λέμε ,και τότε είναι πολύ αργά για να σκεφτείς τι έφταιξε ,τι έκανα λάθος ,απλά κοιτάς με δέος και περιμένεις το αποτέλεσμα του.....¨" αγώνα"....



“Μην πετάτε σκουπίδια μαζεύονται φτωχοί”




Αυξάνεται ο αριθμός των συμπολιτών μας που αναζητούν στους μπλε κάδους αντικείμενα που μπορούν να πωληθούν. Οι κίνδυνοι για το περιβάλλον και τα χαμένα έσοδα του συστήματος ανακύκλωσης
Η οικονομική κρίση, η φτώχεια και η ακρίβεια, έχουν οδηγήσει πολλούς μετανάστες και Έλληνες να ψάχνουν στα σκουπίδια και να ανταγωνίζονται με τους παραδοσιακούς ρακοσυλλέκτες.
Σύμφωνα με την “Καθημερινή της Κυριακής” το φαινόμενο έχει πάρει διαστάσεις τους τελευταίους μήνες με μεγάλο αριθμό ανθρώπων να ψάχνουν στους γαλάζιους κάδους οτιδήποτε μπορεί να πουληθεί.
Αναζητούν κυρίως μέταλλα, καθώς λόγω και της αύξησης των τιμών τους, πουλώντας τα σε μάντρες, εξασφαλίζουν ικανοποιητικό μεροκάματο.
Σύμφωνα με την εφημερίδα η δραστηριότητα των “πειρατών των κάδων” δημιουργεί αρκετά προβλήματα στην πόλη.
Πρώτον, επειδή συνήθως ψάχνοντας για αντικείμενα αξίας διασκορπίζουν τα σκουπίδια και ανακυκλώσιμα υλικά στον δρόμο.
Δεύτερον, όπως αναφέρει στην εφημερίδα ο πρόεδρος της Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης Φ. Κυρκίτσος, λόγω της δράσης των “πειρατών”, το σύστημα ανακύκλωσης χάνει πόρους, καθώς μετά τη διαλογή των ανακυκλώσιμων υλικών, αυτά προωθούνται προς πώληση.
Τα έσοδα αξιοποιούνται για την αντιμετώπιση του κόστους της ανακύκλωσης.
Ο πρόεδρος της ΟΕΑ, ζητά άμεσα μέτρα από την Πολιτεία και προσθέτει ότι αναζητούνται τρόποι “κλειδώματος” των μπλε κάδων, αλλά και ένταξης των ρακοσυλλεκτών στο δημόσιο σύστημα ανακύκλωσης.
Το υπουργείο Περιβάλλοντος τέλος προωθεί τη δημιουργία του λεγόμενου “Πράσινου Σημείου”, όπου θα συγκεντρώνονται έναντι αμοιβής καλώδια με χαλκό από ρακοσυλλέκτες, ώστε η καύση τους για την αφαίρεση του μετάλλου να γίνεται οργανωμένα και όχι σε κατοικημένες περιοχές.
http://news247.gr/ellada/eidiseis/psaxnoyn_xryso_sta_skoypidia.1335999.html
Διαβάζω την είδηση ότι άνθρωποι ψάχνουν στα σκουπίδια της ανακύκλωσης για να βρουν κάτι να πουλήσουν και αυτό που βγαίνει από το ρεπορτάζ είναι ότι
1) υπάρχει κίνδυνος για το περιβάλλον
και
2) ότι χάνονται πάρα πολλά έσοδα.
.
Τρόποι αντιμετώπισης
1) κλείδωμα των μπλε κάδων
2) ένταξη ρακοσυλλεκτών στο σύστημα
.
Δεν ξέρω από που να αρχίσω…
θα κάνω μια ψύχραιμη προσπάθεια όμως.
1) Οικολογική καταστροφή
Υπάρχει κίνδυνος για το περιβάλλον διότι όταν τα λαμόγια αυτά ψάχνουν για να βρουν κάτι που να μπορεί να πουληθεί πετάνε σκουπίδια τριγύρω από τον κάδο.
Παράδοσιακά αυτό το δικαίωμα το έχουμε μόνο εμείς που σιχαινόμαστε να ακουμπήσουμε το καπάκι του κάδου.
Είναι γεγονός ότι το περιβάλλον απειλείται από αυτή την τακτική και όχι από τα εργοστάσια που πετάνε ανενόχλητα τα λύματα τους στον Κηφισό για παράδειγμα.
Όχι φταίνε οι πειρατές των κάδων.
2) Χάνονται έσοδα
Όχι ρε πούστη μου,
μπορεί να χρεοκοπήσουμε με αυτήν την ιστορία και να χρειαστεί να μπούμε σε κάνα ΔΝΤ.
Σϊγουρα η “πειρατεία των κάδων” οδηγεί στην χρεοκοπία και όχι η χρεοκοπία στην “πειρατεία των κάδων”.
Είναι γνωστό άλλωστε πως αυτό συμβαίνει στις χώρες με το καλύτερο βιοτικό επίπεδο
Πάντα νόμιζα ότι σκοπός της ανακύκλωσης είναι η ανακύκλωση.
Δεν θυμάμαι κανένα σποτ να λέει ανακυκλώστε βγάζουμε χρήματα.
Ανακυκλώστε κάνουμε καλό στο περιβάλλον μας λέγανε..
Πως να αντιμετωπίσουμε το νούμερο ένα πρόβλημα της κοινωνίας μας.
1) Κλείδωμα κάδων
Πολύ σωστό,να έχουμε και μια trash card με pin για να κάνουμε τις καταθέσεις στους κάδους οι οποίοι να φυλάσσονται από ειδικούς φρουρούς.
Επίσης να ενισχυθούν τα σκουπιδιάρικα με αλεξίσφαιρη θωράκιση και να οι εργαζόμενοι να οπλοφορούν.
2) Ένταξη των ρακοσυλλεκτών στο δημόσιο σύστημα
Να γίνεται όμως μέσω ΑΣΕΠ γιατί και στα σκουπίδια θα πρέπει να έχουμε την διαφάνεια που έχουμε και στα υπόλοιπα.
Στην Ελλάδα θα τα ζήσουμε όλα.
Δεν θα έχει δικαίωμα κάνεις ούτε να ψάξει στα σκουπίδια για να φάει.
Ούτε τα νύχια μας δεν θα μας αφήνουνε να κόβουμε μην τυχόν και βρούμε κανένα τρόπο να τα πουλήσουμε και να επιβιώσουμε.
Βρέθηκε ο τρόπος εξάλειψης της φτώχειας. Να πεθάνουν οι φτωχοί.
Ότι ψάχνει ο κόσμος, θυσιάζοντας την αξιοπρέπεια του, στα σκουπίδια για να βγάλει λεφτά να ζήσει θα έπρεπε να είναι σοκαριστικό από μόνο του.
Όταν έχεις μια κοινωνία που πεινάει το πρώτο θέμα είναι η φτώχεια και η ανέχεια που τον οδηγεί στο να ψάχνει στα σκουπίδια και όχι η προστασία των σκουπιδιών.
Υπάρχουν αρκετοί που θα δουν την πεταμένη τους τοστιέρα να την παίρνει από τα σκουπίδια κάποιος και θα νιώσουν ότι τους κλέβει.
Υπάρχουν πολλοί που βλέπουν τους φτωχούς σαν σκουπίδια όπως υπάρχουν και πολλοί που βλέπανε το σύνταγμα με τις σκηνές σαν χωματερή,
Όπως δυστυχώς υπήρχαν και πολλοί που στο δίλημμα “Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα” ψήφισαν ΠΑΣΟΚ.

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Clandestino (Live)


Manu chao - La valse à sale temps (Greek subtitles)


Violeta Parra - GRACIAS A LA VIDA (Greek Subtitles) 1966



Κράτος Πρόνοιας… τραπεζών, επενδυτών & επιχειρηματιών


του Ιουλιανού
Συνιστάται η τοποθέτηση σε κυβερνητικά τιμαριθμοποιημένα ομόλογα: Οι τιμές των ομολόγων αυτών έχουν υπερτιμολογήσει τον αποπληθωρισμό. Σε αυτό το περιβάλλον οι τιμές των συγκεκριμένων ομολόγων αναμένεται να αυξηθούν.
Η αυξανόμενη προσφορά για την υποστήριξη των πακέτων στήριξης θα οδηγήσει σε μεγάλα κρατικά ελλείμματα και σε υψηλές αποδόσεις(!!!)
Οι παραπάνω ακριβέστατες οδηγίες προς επενδυτές δημοσιεύτηκαν στις 05/03/09. Δηλαδή πριν την εποχή της πρωθυπουργικής ρήσης «λεφτά υπάρχουν». Άρα σύμφωνα με της συμβουλές, τα χρέη και τα ελλείμματα στο δημόσιο ταμείο δεν αποτελούν τίποτα άλλο παρά ένα δοχείο μέσω του οποίου ο πλούτος που θα δημιουργήσουν τα ελλείμματα θα οδηγήσει σε υψηλές αποδόσεις λόγω των προσφορών των πακέτων στήριξης! Που το γνώριζαν;
Σε ποιους επενδυτές απευθύνονται οι παραπάνω συμβουλές;
Όπως είναι γνωστό πρόσβαση σε τέτοιες συναλλαγές δεν έχουν και δεν κάνουν ούτε συνταξιούχοι, ούτε άνεργοι, ούτε εργάτες. Και πως να τις κάνουν όταν το μέσο ημερομίσθιο για αυτούς που καταφέρνουν να εργάζονται ακόμα είναι 33 ευρώ; Έτσι είναι όμως η ελευθερία του συστήματος, και θα υπάρχει όσο θα υπάρχει και ο καπιταλισμός.
Πνευματικός πατέρας των παραπάνω οδηγιών είναι ο Δημοσθένης Αρχοντίδης επικεφαλής από το 2008 του Private Banking του Ομίλου Eurobank EFG -του μόνιμου κατοίκου Ελβετίας Λάτση- έχοντας την ευθύνη για την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων Private Banking στην Ελλάδα, το Λουξεμβούργο και τη “Νέα Ευρώπη” (sic). Στο παρελθόν έχει εργαστεί στις τράπεζες Deutsche Bank και Bankers Trust στο Λονδίνο, καθώς και στην εταιρεία οικονομικών συμβούλων Monitor Company. Ταυτόχρονα ο κ Αρχοντίδης είναι μη εκτελεστικό μέλος του Δ.Σ του ΟΠΑΠ και δουλειά του είναι οι «ανεξάρτητες εκτιμήσεις ιδίως σχετικά με την στρατηγική της εταιρείας, την απόδοσή της και το ενεργητικό της».
Ας ρίξουμε μια ματιά στο παρακάτω δελτίο τύπου:
Η Εταιρεία ΟΠΑΠ Α.Ε. ανακοινώνει ότι η Eurobank EFG Equities Α.Ε.Π.Ε.Υ., την ενημέρωσε στις 18.08.2011 ότι:
1) Στις 17.08.2011 προέβη στην αγορά 7.000 κοινών ονομαστικών μετοχών της ΟΠΑΠ Α.Ε., συνολικής αξίας 67.644,62 ευρώ.
2) Στις 17.08.2011 προέβη στην αγορά 20 ΣΜΕ της ΟΠΑΠ Α.Ε., συνολικής αξίας 19.445,00 ευρώ.
3) Στις 17.08.2011 προέβη στην αγορά 5.217 κοινών ονομαστικών μετοχών της ΟΠΑΠ Α.Ε., συνολικής αξίας 50.472,85 ευρώ.
4) Στις 17.08.2011 προέβη στην πώληση 18 ΣΜΕ της ΟΠΑΠ Α.Ε., συνολικής αξίας 17.442,00 ευρώ.
5) Στις 17.08.2011 προέβη στην πώληση 2.000 κοινών ονομαστικών μετοχών της ΟΠΑΠ Α.Ε., συνολικής αξίας 19.361,00 ευρώ.
Όλες οι παραπάνω συναλλαγές μεταξύ της ιδιωτικής τράπεζας όπου εργάζεται ο μελλοντολόγος Αρχοντίδης και του δημόσιου ακόμα ΟΠΑΠ όπου ξανά μανά εργάζεται ο Αρχοντίδης πραγματοποιήθηκαν σε μια μέρα και δεν ήταν η πρώτη φορά. Ο ΟΠΑΠ στο ίδιο δελτίο μας πληροφορεί ότι «Η γνωστοποίηση γίνεται με βάση το Ν. 3556/2007 και Ν. 3340/2005,…» προς τις αρχές της Κεφαλαιαγοράς, γίνεται επειδή ο κ. Δημοσθένης Αρχοντίδης ασκεί διευθυντικά καθήκοντα ως Μη Εκτελεστικό Μέλος του Δ.Σ. της Eurobank EFG Equities Α.Ε.Π.Ε.Υ. ενώ κατέχει ταυτόχρονα τη θέση του Μη Εκτελεστικού Μέλους του Δ.Σ. της ΟΠΑΠ Α.Ε.
Προέχει βλέπετε η νομιμότητα και η ηθική στην «αγορά».
Μια φιλελεύθερη αγορά μην ξεχνάμε που δαιμονοποιεί οτιδήποτε δημόσιο, εκτός κι αν το δημόσιο χρηματοδοτεί την φιλελεύθερη την αγορά.
Έτσι διαβάζουμε:
«Το τραπεζικό σύστημα στηρίζεται από τις καταθέσεις του ελληνικού δημοσίου με 7 – 8 δις ευρώ από τα δημόσια Ταμεία και δημόσιες επιχειρήσεις ώστε να διασφαλίσει ότι δεν θα κλονιστεί το τραπεζικό σύστημα…
Είναι σε όλους πλέον γνωστό ότι το ελληνικό δημόσιο για να στηρίξει τις τράπεζες τους διοχέτευε ρευστότητα. Οι καταθέσεις του δημοσίου στις τράπεζες ξεπερνάει πλέον τα 8,5 δις ευρώ. Οι καταθέσεις του δημοσίου κρατούν εν ζωή τις ελληνικές τράπεζες.Η στρατηγική αυτή αποδείχθηκε σωτήρια για το τραπεζικό σύστημα γιατί αν δεν είχαν υπάρξει καταθέσεις από το δημόσιο προς τις τράπεζες πιθανότατα θα έχει κλονιστεί σοβαρά το τραπεζικό σύστημα. Η απόφαση του Ε. Βενιζέλου να στηρίξει το τραπεζικό σύστημα ακόμη και με νομοθετική πράξη δηλαδή να διοχετεύει ρευστότητα προς τράπεζες που εμφανίζουν βραχυχρόνια προβλήματα ρευστότητας ήταν σωστή υπό την έννοια ότι πρέπει πάση θυσία να προστατευτεί η σταθερότητα του συστήματος.
Το ελληνικό κράτος πάντως πλειστάκις φορές έχει στηρίξει τις ελληνικές τράπεζες.
Το προηγούμενο διάστημα ορισμένες ελληνικές τράπεζες 4 με 5 όπως αναφέρουν πηγές κινδύνευσαν να βρεθούν σε αδιέξοδο όσον αφορά την ρευστότητα τους.
Μέσα σε αυτές τις τράπεζες περιλαμβάνονται και 2 μεγάλες και 3 μικρότερες τράπεζες οι οποίες λόγω της συνεχούς εκροής καταθέσεων η οποία φθάνει σε μηνιαία βάση τα 3-4 δις ευρώ αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας.
Ωστόσο οι τράπεζες χρειάστηκαν πρόσφατα σημαντική ρευστότητα ώστε να καλύψουν βραχυχρόνιες ανάγκες τους.
Αποτάθηκαν και στην ΕΚΤ και έτσι εξηγείται γιατί η εξάρτηση των ελληνικών τραπεζών έχει εκτοξευθεί πάνω από τα 103 δις ευρώ για τον Ιούνιο και τον Ιούλιο επίσης αυξάνεται στα 105 δις ευρώ.»
Συμπέρασμα: Τα τραπεζικά καρτέλ, αλλά και τα πρόσωπα που κρύβονται πίσω από την μετοχική τους σύνθεση εν μέσω κρίσης, χρηματοδοτούνται από το κράτος με δημόσιο χρήμα δυσθεώρητου ύψους και μάλιστα με χρήμα που δεν έχει να κάνει με τις εγγυήσεις του Ελληνικού δημοσίου και του ρευστού που τους δόθηκε τα τελευταία δυο χρόνια και που το ύψος τους ξεπερνά τα 100 δις !
Τώρα η νομοθετική πράξη του ρήτορα Βενιζέλου πέρασε από την βουλή με ρύθμιση της τελευταίας στιγμής σε άσχετο νομοσχέδιο και φωτογραφικά με αφορμή την υπεξαίρεση από τα ταμεία της Proton Bank, (των Λαυρεντιάδη Aθανάσογλου και του Daniel Vern Spechhard πρέσβη των HΠA στην Aθήνα ) 51 εκατ. ευρώ. Ρύθμιση που έσπρωξε ξανά μανά δημόσιο χρήμα σε μια τράπεζα, άρα και σε αυτούς που την διοικούσαν και που κατέστησαν αόρατα 51 εκατομμύρια ευρώ και ταυτόχρονα έδωσε νομική κάλυψη στις ενέργειες που ο ίδιος έκανε για τη στήριξη της Proton Bank!
Η Proton είχε ενημερώσει στα μέσα Ιουλίου το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ότι αδυνατεί να επιστρέψει 70 εκατ. ευρώ από αυτά που της είχαν κατατεθεί από τα διαθέσιμα του Δημοσίου. Παρά ταύτα, το Δημόσιο, προχώρησε σε νέα κατάθεση 160 εκατ. ευρώ στις 15 Ιουλίου, παρότι οι συνολικές καταθέσεις από τα διαθέσιμα του Δημοσίου στη συγκεκριμένη τράπεζα ξεπερνούσαν το όριο που έθετε ο νόμος κατά 92 εκατ. ευρώ.
Άρα
  • 70 εκατ. ευρώ που ο Λαυρεντιάδης ο Aθανάσογλου και ο Daniel Vern Spechhard πρέσβης των HΠA, αδυνατούν να επιστρέψουν.
  • 160 εκατ. ευρώ δημόσιο χρήμα που κατατέθηκαν στην τράπεζα από τον πρόθυμο Βενιζέλο.
  • 51 εκατ. ευρώ που έκαναν φτερά
  • 50 εκατ. ευρώ από Εθνική, Eurobank, Alpha και Πειραιώς.
Σύνολο 331 εκατομμύρια ευρώ. Καθόλου άσχημα….
Παρένθεση: Όταν κλέβουν οι πατριώτες επιχειρηματίες η κλεψιά στην γλώσσα του φιλελευθερισμού ονομάζεται κατάχρηση. Κλείνει η παρένθεση.
Ενός Λαυρεντιάδη που νόμιμα από την τράπεζα του είχε δανειστεί προς όφελος των άλλων επιχειρήσεων του Alapis, και Νεοχημική 581 εκατ ευρώ! Είμαι σίγουρος πως πρόσφερε όλες τις απαραίτητες εξασφαλίσεις προς την τράπεζα του για να εξασφαλίσει τα δάνεια των επιχειρήσεων του.
Παραλογισμός; Μπα… Καπιταλισμός.
Οι επιχειρήσεις του επιχειρηματία Λαυρεντιάδη (που δεν κατηγορείται από κανέναν και για τίποτα μια και ακόμα όλα είναι στο στάδιο της προκαταρκτικής έρευνας ) έχουν συνάψει τα εξής δάνεια:
Emporiki Bank 520 εκατ ευρώ Εθνική 211 εκατ ευρώ
Πειραιώς 200 εκατ ευρώ
Alpha 24 εκατ ευρώ
Eurobank 4 εκατ ευρώ
ΣΥΝΟΛΟ 1,54 δις ευρώ
Οι καταθέσεις του δημοσίου στις τράπεζες μετά τον νόμο του ρήτορα Βενιζέλου ξεπερνάει πλέον τα 8,5 δις ευρώ. Οπότε καλυμμένες είναι. Άλλωστε το κράτος χρεωστάει στον Λαυρεντιάδη σημαντικά ποσά γιατί οι επιχειρήσεις του παρασκευάζουν ή εμπορεύονται φάρμακα.
Τι όμορφος που είναι ο κόσμος του καπιταλισμού;
Κάτι που αναγνώρισε και η Καθημερινή του Αλαφούζου όταν στις 29-7-10 έγραφε σε άρθρο:
«Για πρώτη φορά από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, η χώρα απέκτησε κυβέρνηση φιλελευθέρων αντιλήψεων της πλέον προωθημένης ή ακραίας μορφής. Ούτε η μέντωρ του νεοφιλευθερισμού σε επίπεδο παγκόσμιο, η πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας κ. Μάργκαρετ Θάτσερ, δεν απετόλμησε τόσο δραστικές αλλαγές, σε τόσο σύντομο διάστημα, όσο ο Έλλην πρωθυπουργός και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς κ. Γιώργος Παπανδρέου και το υπουργικό συμβούλιό του.»
Αυτοί είναι οι «σωτήρες» της χώρας και οι δημιουργοί του «σωτήριου» μνημονίου των απολύσεων των μειώσεων των μισθών, της διάλυσης της Παιδείας, της Υγείας και κάθε υπολείμματος κοινωνικής πρόνοιας, της αφαίμαξης των συντάξεων, των ενοικιαζόμενων, ελαστικών και απασχολήσιμων ανθρώπων και της «εκ περιτροπής εργασίας.
Οι «σωτήρες» που έσπειραν στους ανθρώπους του μόχθου την δυστυχία, την ανέχεια και την ανασφάλεια.
Οι «σωτήρες» του Μεσοπρόθεσμου του Εφαρμοστικού του ξεπουλήματος των πάντων ακόμα και της ψυχής τους, που κατέστησαν την χώρα ενέχυρο και υποθήκη ταυτόχρονα.
Οι σωτήρες που φορτώνουν τα βάρη της κρίσης που οι ίδιοι προκάλεσαν μα και την σωτηρία των λαβρεντιάδιδων στις πλάτες του εργαζόμενου λαού.
Και όλοι μα όλοι έχουν ονοματεπώνυμο και διεύθυνση και δεν είναι αόριστα κεφαλαιοκράτες, τραπεζίτες, κερδοσκόποι, τοκογλύφοι, ομολογιούχοι, ή υπηρετικό πολιτικό προσωπικό όλων των παραπάνω ειδικοτήτων.

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

"Το Γάλα" ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ



TΡΙΤΗ 23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΟ ΙΑΚ.ΚΑΜΠΑΝΕΛΗ ΧΩΡΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΨΑΡΡΑ ΦΙΛΟΤΙ

ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ ΘΑ ΧΑΣΕΤΕ!!

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Σφοδρές συγκρούσεις γύρω από την κατοικία του Καντάφι


thumb
Συνεχίζονται οι βίαιες συγκρούσεις γύρω από την κατοικία «Μπαμπ αλ Αζιζία» του Μουαμάρ Καντάφι, ενώ οι εξεγερμένοι κατέλαβαν τα κεντρικά γραφεία του κρατικού τηλεοπτικού δικτύου Jamahiriyah.
Νωρίτερα εξεγερμένοι ανέφεραν ότι το ΝΑΤΟ θα βομβαρδίσει το κτίριο που βρίσκεται ο Καντάφι, και υποστήριξαν ότι έχουν καταλάβει το 95% της πρωτεύουσας της Λιβύης.
Ωστόσο ο διπλωματικός απεσταλμένος, Άμπντελ Μονέιμ αλ Χουέινι, του Μεταβατικού Εθνικού Συμβουλίου, που αποτελεί το κύριο πολιτικό όργανο των εξεγερμένων, στο Κάιρο δήλωσε ότι η χώρα του δεν πρόκειται να επιτρέψει στο ΝΑΤΟ να εγκαταστήσει στη χώρα στρατιωτικές βάσεις μετά την πτώση του καθεστώτος του συνταγματάρχη Καντάφι.

«Η Λιβύη είναι ένα αραβικό και ισλαμικό έθνος πριν από το NATO και μετά το NATO» δήλωσε συγκεκριμένα στον Αραβικό Σύνδεσμο και πρόσθεσε ότι «οι Λίβυοι είχαν εξεγερθεί ενάντια στις δυτικές στρατιωτικές βάσεις το 1970 και δεν πρόκειται να υπάρξουν μη-λιβυκές βάσεις».

Νωρίτερα αξιωματούχος των εξεγερμένων δήλωσε στο Reuters ότι «η κατάσταση δεν είναι σταθερή. Υπάρχει ανταλλαγή πυρών παντού. Οι δυνάμεις του Καντάφι έχουν σταθμεύσει άρματα μάχης στο λιμάνι και στην οδό Αλ Σαρίν, κοντά στο συγκρότημα του Καντάφι. Το βασικό πρόβλημα είναι οι ελεύθεροι σκοπευτές του Καντάφι».
Αρχικά, οι αντικαθεστωτικοί είχαν πιάσει και τους τρεις γιους του Καντάφι, Σαάντι, Σάιφ αλ Ισλάμ και Μοχάμεντ, όμως ο τελευταίος κατάφερε να διαφύγει από τα χέρια των εξεγερμένων, σύμφωνα με τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων. Ο τέταρτος γιος του, Χαμίς Καντάφι, σύμφωνα με τα όσα μετέδωσε ο τηλεοπτικός σταθμός Al Arabiya, ηγείται μιας στρατιωτικής δύναμης η οποία κινείται προς το κέντρο της Τρίπολης.
Παράλληλα το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο συζητεί με τις λιβυκές αντικαθεστωτικές δυνάμεις για τη μεταφορά στη Χάγη του Σάιφ αλ-Ισλάμ που καταζητείται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ενώ το πού βρίσκεται ο ίδιος ο Καντάφι παραμένει ακόμη αδιευκρίνιστο και οι φήμες αναφέρουν ότι ο Λίβυος ηγέτης εγκατέλειψε την Τρίπολη στη διάρκεια της νύχτας για το Γκανταμές, από όπου φυγαδεύτηκε στην Αλγερία.
Το καθεστώς είχε εφοδιάσει τις τελευταίες ημέρες κατοίκους της πόλης με όπλα, για να πολεμήσουν τους εξεγερμένους, όταν εξαπέλυαν την επίθεση, ενώ από την πλευρά τους οι αντικαθεστωτικοί φαίνεται ότι είχαν καταφέρει να εξοπλίσουν μυστικά ομάδες «συμπαθούντων» μέσα στην πρωτεύουσα.
Εν τω μεταξύ, πανηγυρικά κατέφτασαν στην Πράσινη Πλατεία, το κέντρο της Τρίπολης, οι δυνάμεις των Λίβυων εξεγερμένων, έπειτα από ένα εικοσιτετράωρο σφοδρών συγκρούσεων.
Οι σημαίες των αντικαθεστωτικών ανεμίζουν πλέον στην Πράσινη Πλατεία, την οποία έχουν ήδη αρχίσει να αποκαλούν «Πλατεία των Μαρτύρων».

Ιδού γιατί το βαρέλι δεν έχει πάτο :Πως νοιώθεις ? Μ_ _ _ _ _ ς ? Καλά νοιώθεις....!!! Δύο παραδείγματα για να βεβαιωθείς


1.337.000 € για επίδομα … ειδικών συνθηκών στην γ.γ. ενημέρωσης


Τι και αν μιλάνε για περιστολή των δαπανών. Τι και αν κόβουν μισθούς και συντάξεις. Τα δικά τους τα παιδιά τα «χαϊδεμένα», που εργάζονται στην Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας και Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης, απολαμβάνουν επιδόματος ειδικών συνθηκών, ύψους 1.337.000 €. Θα μου πείτε ότι το αξίζουν, γιατί δεν είναι εύκολο να στηρίζουν και να λιβανίζουν όλη μέρα το πρωθυπουργικό δίδυμο. Είναι πολύ επικίνδυνο να εφευρίσκουν και να πανηγυρίζουν για νίκες, σε μάχες που ουδέποτε έγιναν.
Τςςςς

 1.787.824 €, για μεταφορά των εφημερίδων!!!






Πριν λίγες ημέρες, επικροτήσαμε   την απόφαση του υπουργού επικρατείας κ Μόσιαλου, να καταργήσει τον οργανισμό Εθνικού Οπτικοακουστικού Αρχείου επειδή όπως δήλωσε, στεγάζεται σε κτίριο με ενοίκιο 600.000 ευρώ και απασχολεί 11 υπαλλήλους. Όμως, τώρα θα βάλουμε τις φωνές. Διαβάστε : «Σας διαβιβάζουμε δικαιολογητικά συνολικού ποσού € 115.497,29 (ΕΚΑΤΟΝ ΔΕΚΑ ΠΕΝΤΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΑ ΕΝΕΝΗΝΤΑ ΕΠΤΑ ΕΥΡΩ και ΕΙΚΟΣΙ ΕΝΝΕΑ ΛΕΠΤΑ) , που αφορούν Μεταφορά του Τύπου στο εσωτερικό της χώρας για το μήνα Δεκέμβριο του 2010». Το ίδιο ακριβώς σκεπτικό υπάρχει και σε άλλες 11 αποφάσεις με τις οποίες χρηματοδοτείται η «μεταφορά του τύπου» κάθε μήνα, για το 2010.
€ 139.891,55 το Νοέμβριο του 2010

€ 160.547,30 τον Οκτώβριο του 2010
€ 159.588,09 τον Σεπτέμβριο του 2010
€ 143.391,74 τον Αύγουστο του 2010
€ 157.145,58 τον Ιούλιο του 2010
€ 149.430,93 τον Ιούνιο του 2010
€ 116.755,78 τον Μάϊο του 2010
€ 146.930,61 τον Απρίλιο του 2010
€ 183.433,53 τον Μάρτιο του 2010
€ 167.634,14 τον Φεβρουάριο του 2010
€ 147.578,38 τον Ιανουάριο του 2010
Το παράδειγμα αυτό, δίνει σαφή απάντηση σε όσους διερωτώνται γιατί το βαρέλι δεν έχει πάτο.
Ο κ. Μόσιαλος εξοικονομεί 600.000€ ετησίως, με την κατάργηση του οργανισμού Εθνικού Οπτικοακουστικού Αρχείου, και σπαταλάει τα τριπλάσια, αφού η δαπάνη ανέρχεται συνολικώς σε 1.787.824 € , για την μεταφορά των εφημερίδων. Οι Έλληνες πολίτες στερούνται, πολλές φορές ακόμα και τα απαραίτητα για μία αξιοπρεπή διαβίωση. Συνεπώς δεν είναι ούτε έντιμο, ούτε ηθικό να χρηματοδοτούν από το υστέρημά τους, τις έτσι κι’ αλλιώς χρεωκοπημένες εκδοτικές επιχειρήσεις των πάμπλουτων νονών και των νταβατζήδων του πολιτικού συστήματος. Των ανθρώπων που υπήρξαν ηθικοί αυτουργοί αλλά και συνεργοί στην καταστροφή του τόπου.
thumb
  Πολιτικοί... υπάλληλοι
                              

Του Δημήτρη Καζάκη,
Οικονομολόγου - Αναλυτή
Aν νομίζετε ότι η κρίση της ευρωζώνης βαθαίνει, τότε δεν ακούτε προσεκτικά την επίσημη ρητορική. Αν ανα­ρωτιέστε πώς γίνεται να ξεπεραστεί μια τόσο παρατεταμένη και βαθιά κρί­ση με έκτακτα μέτρα σαν την αγορά κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ ή τις πολιτικές λιτότητας που στραγγαλίζουν τις οικονομίες και τα νοικοκυριά, τότε κάνετε το μοιραίο λάθος να θεωρείτε ότι η επίσημη οικονομική και πολιτική προβληματική διακατέχεται από την κοινή λογική.



                                     Να πού είναι το χρήμα!

Από τα φερέφωνα της επίσημης προπαγάνδας μάθαμε τα εξής κατα­πληκτικά: «“Φέρτε τα λεφτά στην Ελ­λάδα για επενδύσεις”. Η κυβέρνηση καλεί τους Έλληνες επιχειρηματίες να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ιταλών. Αντί να “επενδύουν” σε σπίτια στο κέντρο του Λονδίνου και να γεμί­ζουν θυρίδες στην Ελβετία, τους ζητεί να στηρίξουν τη χειμαζόμενη από την ύφεση ελληνική οικονομία με παρα­γωγικές επενδύσεις. “Να έρθουν εδώ τα χρήματα” επαναλαμβάνει μονότο­να ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Βενι­ζέλος και καλεί σε κινητοποίηση “για λόγους συμμετοχής στην εθνική προ­σπάθεια” τους επιχειρηματίες, τον ναυτιλιακό κόσμο και τον απόδημο Ελληνισμό» («Το Βήμα», 14.8).
Αφού ο κ. Βενιζέλος και η κυβέρ­νηση ενδιαφέρονται τόσο πολύ για να γυρίσουν τα χρήματα που βγήκαν έξω, τότε γιατί δεν ξεκινά με τους προστάτες της; Γιατί δεν ξεκινά με τη φορολο­γία στην πηγή τους όλων των κεφαλαί­ων που φεύγουν ή έφυγαν στο εξωτε­ρικό; Γιατί δεν επιβάλλει αυτή τη φο­ρολογία με συντελεστές αντίστοιχους της φορολογίας υψηλών εισοδημάτων, με αναδρομική ισχύ; Και μην μασάτε το παραμύθι ότι η κυβέρνηση δεν γνωρίζει ποιοι βγάζουν αυτά τα κεφάλαια στο εξωτερικό. Τα κεφάλαια αυτά βγαίνουν επίσημα μέσω των τραπεζών. Κι επο­μένως είναι πολύ εύκολο να βρεθούν ονόματα και εταιρείες που ασκούνται σ’ αυτού του είδους το άθλημα.
Τη δεκαετία 2000-2009 βγήκαν επί­σημα κεφάλαια από τη χώρα αξίας 252 δισ. ευρώ. Τι πλήρωσαν σε φόρους; Απολύτως τίποτε. Μόνο το 2010 και εν μέσω χρεοκοπίας, μνημονίων, φοροεπιδρομών και δραστικών περικοπών, βγήκαν άλλα 48 δισ. ευρώ επίσημα. Πόσο φορολογήθηκαν; Ούτε ευρώ. Στο πεντάμηνο Ιανουαρίου - Μαΐου 2011 βγήκαν επίσημα κεφάλαια της τάξης των 18,9 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 4,9 δισ. ευρώ βγήκαν με τη μορφή αμοιβών, μερισμάτων και κερδών στο εξω­τερικό. Ενώ άλλα 13,9 δισ. ευρώ βγήκαν από τη χώρα έπειτα από ρευστοποίηση τίτλων του ελληνικού Δημοσίου (ομόλο­γα και έντοκα γραμμάτια) από ξένους επενδυτές. Δευτερευόντως ντόπιοι επενδυτές αύξησαν τις τοποθετήσεις τους σε παράγωγα του εξωτερικού κα­τά 614 εκατ. ευρώ. Μήπως πλήρωσαν τίποτε σε φόρους; Όχι βέβαια.

             Ποια... ανάκαμψη; Δεν προλαβαίνουν

Αν όλα αυτά συνδυαστούν με τη συνεχιζόμενη κάθετη πτώση της οικοδομής, τότε το να μιλά κανείς για ανάκαμψη με κάποιον τρόπο της ελ­ληνικής οικονομίας μέσα στα υπάρχοντα πλαίσια πολιτικής, είναι μάλλον κακόγουστο ανέκδοτο. Τα περί «Σχεδίου Μάρσαλ» είναι μόνο για κατα­νάλωση ευκολόπιστων τηλεθεατών, ένα είδος που η σκληρή, πικρή εμπειρία της πραγματικότητας το κάνει όλο και πιο δυσεύρετο. Και μην ξεχνάμε ότι τις συνέπειες του μεσοπρόθεσμου δεν τις έχουμε γευτεί ακόμη. Ήδη η δημοσιονομική κατάσταση είναι τόσο χάλια, που η κυβέρνηση σκέφτεται να πάρει πρόσθετα μέτρα: «Δεν μπορώ να σας κάνω δήλωση ότι δεν θα ξαναεισηγηθώ να επιβλη­θούν νέα πρόσθετα μέτρα» είπε ο κ. Βενιζέλος μιλώντας στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, όπου άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο λήψης νέων μέτρων. Μην ανησυχείτε όμως. Ίσως ο κ. Βενιζέλος να μην προλάβει να πάρει νέα μέτρα. Η επίσημη πτώχευση της χώρας είναι προ των πυλών και οι «Ευρωπαίοι εταίροι» τη θεωρούν αναπόφευκτη. Ιδίως τώρα που η παγκόσμια κρίση έχει υποτροπιάσει.

   Υ/Σ:oλο το κειμενο στο ΠΟΝΤΙΚΙ
Όταν η ληστεία κατά τη διάρκεια της μέρας συναντά τη ληστεία της νύχτας, της Naomi Klein

( Η συγγραφέας του best seller  ''ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ'' σχολιάζει τα πρόσφατα γεγονότα στο Λονδίνο και παγκοσμίως ,δίνοντας μια ιδέα για το μέλλον αν συνεχείσουν οι <<ηγέτες>> των χωρών τις ίδιες αντιλαικές πολιτικές.)



naomi-klein-large.jpg

Η Ναόμι Κλάιν για τις ταραχές στο Λονδίνο και την παγκόσμια οικονομική ληστεία
Συνεχίζω να ακούω παραλληλισμούς ανάμεσα στις ταραχές του Λονδίνου και άλλων Ευρωπαϊκών πόλεων - τις σπασμένες βιτρίνες στην Αθήνα ή τα καμένα αυτοκίνητα στο Παρίσι. Και υπάρχουν ομοιότητες, αυτό είναι σίγουρο: μια σπίθα που την ανάβει η αστυνομική βία, μια γενιά που νιώθει παραμελημένη.
Ναι αλλά αυτά τα γεγονότα σημαδεύτηκαν από τις μαζικές καταστροφές ∙ οι λεηλασίες ήταν ήσσονος σημασίας. Υπήρξαν άλλωστε τα τελευταία χρόνια κι άλλες μαζικές λεηλασίες, και μάλλον πρέπει να μιλήσουμε και γι' αυτές. Υπήρξε η Βαγδάτη αμέσως μετά την εισβολή των ΗΠΑ - ένα παραλήρημα εμπρησμών και λεηλασίας που ερήμωσε βιβλιοθήκες και μουσεία. Τότε χτυπήθηκαν επίσης τα εργοστάσια. Το 2004 επισκέφθηκα ένα εργοστάσιο που κάποτε έφτιαχνε ψυγεία. Οι εργάτες του αφού είχαν αφαιρέσει καθετί που είχε αξία, μετά το έκαψαν ολοσχερώς, σε σημείο που η αποθήκη του εργοστασίου να μοιάζει με γλυπτό από λιωμένο μέταλλο.
Τότε όμως το γεγονός καλύφθηκε στην τρέχουσα ειδησεογραφία ως μια άκρως πολιτική πράξη. Είπαν ότι αυτά γίνονται όταν ένα καθεστώς δεν έχει καμιά νομιμοποίηση στα μάτια του κόσμου. Αφότου παρακολουθούσαν για τόσο καιρό το Σαντάμ και τους γιους του να κάνουν ό,τι θέλουν με όποιον θέλουν, πολλοί καθημερινοί Ιρακινοί ένιωσαν ότι είχαν το δικαίωμα να πάρουν και μερικά πράγματα για τους εαυτούς τους. Αλλά το Λονδίνο δεν είναι Βαγδάτη και ο Βρετανός Πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον δεν είναι Σαντάμ, οπότε σίγουρα δεν υπάρχει τίποτε να μάθουμε απ' αυτή την υπόθεση.
Τί λέτε να εξετάσουμε ένα παράδειγμα από μια δημοκρατία; Αργεντινή ας πούμε γύρω στο 2001. Η οικονομία σε ελεύθερη πτώση και χιλιάδες άνθρωποι να ζουν σε σκληρές γειτονιές που ήταν βιομηχανικές ζώνες με ευημερία πριν τη νεοφιλελεύθερη περίοδο και την εισβολή των πολυεθνικών σούπερ - καταστημάτων. Ο κόσμος βγήκε τότε έξω και γέμιζε καροτσάκια με αγαθά που δε μπορούσε πλέον το πορτοφόλι του να τα σηκώσει - ρούχα, ηλεκτρονικά είδη, κρέας. Η κυβέρνηση κήρυξε τη χώρα σε «κατάσταση πολιορκίας» για να αποκαταστήσει την τάξη ∙ αυτό δεν άρεσε στον κόσμο ο οποίος και ανέτρεψε την κυβέρνηση.
Οι μαζικές λεηλασίες της Αργεντινής ονομάστηκαν El Saqueo - η λεηλασία. Αυτό είχε ιδιαίτερη πολιτική σημασία γιατί με αυτόν ακριβώς τον όρο περιγράφονταν ως τότε οι ενέργειες των ελίτ που πούλησαν τα εθνικά περιουσιακά στοιχεία της χώρας με ολοφάνερα διεφθαρμένες συμφωνίες ιδιωτικοποίησης, κρύβοντας λεφτά σε οφ σορ (offshore) εταιρίες και μετά δίνοντας το λογαριασμό στον κόσμο με ακραία πακέτα λιτότητας. Οι Αργεντινοί κατάλαβαν ότι οι λεηλασίες των εμπορικών κέντρων δε θα είχαν συμβεί αν δεν είχε προηγηθεί η μεγαλύτερη λεηλασία της οικονομίας και ότι οι πραγματικοί γκάνγκστερ ήταν και οι υπεύθυνοι για την κατάσταση.
Αλλά η Αγγλία δεν είναι Λατινική Αμερική, και οι ταραχές της δεν είναι πολιτικές, ή έτσι συνεχίζουμε να ακούμε. Έχουν να κάνουν λέει με την ανομία και με τους νεαρούς που εκμεταλλεύονται μια κατάσταση για να αρπάξουν οτιδήποτε δεν είναι δικό τους. Και η βρετανική κοινωνία, μας λέει ο Κάμερον, απεχθάνεται αυτού του είδους τη συμπεριφορά.
Αυτά λέγονται λοιπόν με κάθε σοβαρότητα. Λες και η μαζική πρακτική της διάσωσης των τραπεζών δεν είχε λάβει ποτέ χώρα, ακολουθούμενη μάλιστα από προκλητικά νέα ανώτατα μπόνους. Κι έπειτα να ακολουθούν οι έκτακτες συναντήσεις των G-8 και G-20, όπου οι ηγέτες αποφάσισαν συλλογικά να μην κάνουν τίποτε για να τιμωρήσουν τους τραπεζίτες για αυτή την κατάσταση ή έστω να πάρουν κάποια σοβαρή πρωτοβουλία για να αποτρέψουν πιθανή επανάληψη αντίστοιχης κρίσης στο μέλλον. Αντίθετα, επέστρεψαν όλοι στα σπίτια τους κι ο καθένας στη χώρα του επέβαλλε θυσίες σ' αυτούς που ήταν πιο ευάλωτοι. Το έκαναν απολύοντας δημοσίους υπαλλήλους, χρησιμοποιώντας τους εκπαιδευτικούς σαν αποδιοπομπαίους τράγους, κλείνοντας βιβλιοθήκες, ανεβάζοντας τα δίδακτρα, προωθώντας γρήγορες ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας, μειώνοντας τις συντάξεις κ.ο.κ - φτιάξτε το κοκτέιλ ανάλογα με τη χώρα στην οποία βρίσκεστε. Και ποιοί βγήκαν στην τηλεόραση κάνοντας μαθήματα για την ανάγκη να τελειώνουμε επιτέλους με αυτά τα «προνόμια»; Μα φυσικά, οι τραπεζίτες και οι μάνατζερ των κερδοσκοπικών αμοιβαίων κεφαλαίων (hedge funds).
Αυτή είναι η παγκόσμια λεηλασία, η στιγμή της μεγάλης αρπαγής. Υποκινούμενη από μια παθολογική αίσθηση του δικαιώματος στη λεηλασία, όλα έγιναν με τα φώτα αναμμένα, λες και δεν υπήρχε τίποτε να κρύψουν. Υπάρχουν βέβαια κάποιοι ενοχλητικοί φόβοι. Στις αρχές του Ιούλη, η Γουόλ Στριτ Τζέρναλ, αναφέρθηκε σε μια σχετική δημοσκόπηση, σύμφωνα με την οποία το 94% των εκατομμυριούχων φοβούνται τη «βία των δρόμων». Εκ των πραγμάτων προκύπτει ότι ήταν ένας λογικός φόβος.
Βέβαια, οι ταραχές στο Λονδίνο δεν ήταν πολιτική διαμαρτυρία. Αλλά οι άνθρωποι που λήστευαν τη νύχτα είναι απολύτως βέβαιο ότι γνώριζαν πολύ καλά ότι οι ελίτ διέπρατταν τη δικιά τους ληστεία κατά τη διάρκεια της μέρας. Η λεηλασία είναι μεταδοτική.
Οι Συντηρητικοί έχουν δίκιο όταν λένε ότι οι ταραχές δε σχετίζονται με τις περικοπές. Σχετίζονται όμως και με το παραπάνω με αυτό που οι περικοπές εκπροσωπούν: τη λογική του αποκλεισμού. Αποκλεισμένος σε μια διευρυνόμενη κατώτερη τάξη με τους πολύ λίγους δρόμους διαφυγής που υπήρχαν μια προηγούμενη περίοδο - μια δουλειά και μια καλή προσιτή εκπαίδευση – να φράζονται κι αυτοί πολύ γρήγορα. Οι περικοπές δίνουν το μήνυμα. Λένε σε ολόκληρα τμήματα της κοινωνίας: είσαι καταδικασμένος να βρίσκεσαι εκεί που είσαι τώρα, όλο και περισσότερο σαν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που διώχνουμε στα όλο και πιο οχυρωμένα σύνορα μας.
Η απάντηση του Ντέιβιντ Κάμερον στις ταραχές ήταν να καταστήσει κυριολεκτικό τον αποκλεισμό: εξώσεις από τις κοινωνικές κατοικίες, απειλές ότι θα κόψει τα μέσα της επικοινωνίας και εξωφρενικές ποινές φυλάκισης (5 μήνες σε μια γυναίκα για ένα κλεμένο σορτσάκι). Το μήνυμα που θέλουν να στείλουν και πάλι το ίδιο: εξαφανιστείτε, και κάντε το και ήσυχα.
Στη «σύνοδο κορυφής της λιτότητας» των G-20 πέρσι στο Τορόντο, οι διαδηλώσεις οδηγήθηκαν σε ταραχές και πολλά αυτοκίνητα της αστυνομίας πυρπολήθηκαν. Δεν ήταν τίποτε βέβαια σε σχέση με τα δεδομένα του Λονδίνου του 2011, αλλά παρόλα αυτά ήταν κάτι που σόκαρε εμάς τους Καναδούς. Η μεγάλη αντιπαράθεση που έγινε τότε ήταν για το γεγονός ότι η κυβέρνηση ξόδεψε 675 εκατομμύρια δολάρια στην «ασφάλεια» της συνόδου κορυφής (χωρίς βέβαια να τα κατάφεραν να σβήσουν τις φωτιές). Την ίδια στιγμή πολλοί από μας είχαμε επισημάνει ότι το νέο ακριβό οπλοστάσιο που είχε αποκτήσει η αστυνομία - αντλίες νερού, ηχητικά κανόνια, δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες - δεν ήταν μόνον για τους διαδηλωτές στους δρόμους. Μακροπρόθεσμα, η χρήση τους θα έγκειται στο να πειθαρχήσουν τους φτωχούς, που στη νέα εποχή της λιτότητας θα έχουν επικίνδυνα λίγα για να χάσουν.
Αυτό είναι που δεν κατάλαβε ο Ντέιβιντ Κάμερον: δε μπορείς να κόβεις από τον προϋπολογισμό τα κονδύλια για την αστυνομία την ίδια στιγμή που περικόπτεις τα πάντα. Γιατί όταν κλέβεις τα πολύ λίγα που έχουν απομείνει στους ανθρώπους, προκειμένου να προστατεύσεις αυτούς που έχουν πολύ περισσότερα απ' όσα αξίζουν, θα πρέπει να περιμένεις την αντίσταση - είτε της οργανωμένης διαμαρτυρίας είτε της αυθόρμητης λεηλασίας.
Και αυτό δεν είναι πολιτική. Είναι φυσική.
Ναόμι Κλάιν 16 Αυγούστου 2011
Μετάφραση: Κώστας Γούσης
Πηγή: The Nation

Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

ΞΟΡΚΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΚΟ



                                ΞΟΡΚΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΚΟ .....ME ΑΓΚΑΛΙΕΣ

                             "Το μπαούλο"


Όσα χάσαμε είναι φυλαγμένα σε ένα μεγάλο μπαούλο κάτω από το ξύλινο πάτωμα της πατρίδας. Μέσα στην υγρασία, τη μούχλα και κάτω από τα ποδοβολητά των καταπατητών. Είναι μέσα σε εφημερίδες τυλιγμένα και λαδωμένα σαν όπλα που περιμένουν τα ανάλογα χέρια να κρατηθούν. Είναι μέσα στην πρώτη μας νεανική νίκη και σε μια κανάτα της κυράς που μας έβαζε να πιούμε τον καθάριο ουρανό όταν διψούσαμε από τις πορείες για τις κορυφές που θέλαμε να κατακτήσουμε . Τακτοποιημένα με σειρά όσα χάσαμε και ακουμπισμένα ελαφριά πάνω στο πανί που είναι κεντημένο από χέρι ιερό ο όρκος ότι δεν θα αλλάξουμε ακόμα κι αν αλλάξει χέρια τούτη η γη. Γραμμένα σε ένα τετραδιάκι με φθαρμένο εξώφυλλο οι ερωτήσεις που σαν παιδιά κάναμε όταν ζοριζόταν η επιβίωση μας από το αδίστακτο δίκαιο. "Γιατί;" Και η απάντηση στην επόμενη γραμμή: "Για αυτή την χούφτα χώμα. Για ένα λουλούδι που επιμένει να ζει εδώ και όχι δίπλα. Για σένα, για μένα, για αυτούς".

Όλα σε ένα μπαούλο φυλαγμένα και θαμμένα σαν τους τάφους που κάναμε στα παιχνίδια μας όταν έπρεπε να τα αποχωριστούμε και ξέραμε ότι σε άλλα χέρια δεν θα αντέχαμε να βρεθούν. Σε μπουκάλια με ξεκολλημένες ετικέτες φυλαγμένα τα δάκρυά μας από τις ήττες μας και από τις χαρές μας. Τρεις κασέτες με τα τραγούδια που μιλούσαν όταν η σιωπή ήταν μεγαλύτερη από το σκοτάδι και μία ρίζα ελάτου που αρνήθηκε να γίνει δέντρο σε ξεπουλημένη γη. Στο πακέτο από τα τσιγάρα του πατέρα η αίσθηση της ζεστής παλάμης που σου έσφιγγε τον ώμο όταν κατέβαζες το κεφάλι και σε ένα βάζο η σφιγμένη πλάτη της μάνας όταν έβαζε την ζάχαρη περίσσια μετρώντας στον κάθε κόκκο και μία πίκρα που δεν δήλωσε ποτέ. Σε φυλαχτό ραμμένα μάτια δακρυσμένα όταν το «εις το επανιδείν» δεν ξεστομίστηκε αλλά το άκουσαν μέχρι και τα αστέρια.

Χάσαμε, μα στο μπαούλο, που είναι από ξύλα νοτισμένο από χιλιάδες σταγόνες δουλεμένου ιδρώτα και τα καρφιά του φτιαγμένα από το ίδιο υλικό που ξύνει αυτές τις μέρες την ψυχή μας, είναι όλα ασφαλή. Όσα κυβικά μπετόν να ρίξουν οι επιφανειούχοι, όσους τόνους λάσπης και να στρώσουν πάνω του οι εισβολείς, αυτό το ένα τετραγωνικό που πιάνει η ηθική μας έχει τις διαστάσεις του σύμπαντος. Αυτός ο τάφος, που με τα χέρια μας ανοίξαμε για να μείνουν αθάνατα αυτά που ξεχώρισε η καρδιά μας, που δεν χώρεσαν ποτέ σε μια φωτογραφία να τα κουβαλάμε, που ανασαίνουν με την ίδια ορμή ακόμα και σε μπαούλο κλεισμένα, είναι η απόδειξη ότι σε αυτόν τον πόλεμο χάσαμε χωρίς να χάσουμε τίποτε.

ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΣΗΜΕΡΙΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ



Πρώην Πρόεδρος των συνδικάτων του Ισημερινού και πρώην ηγετικό στέλεχος του ΚΚ, ο 'Eντγκαρ Πόνσε επελέγη από τον Πρόεδρο του Ισημερινού Ραφαέλ Κορέα για τη θέση του Πρέσβη στην Κούβα, που θεωρείται μια από τις πλέον, αν όχι η πιο σημαντική της διπλωματίας των λατινοαμερικανικών κρατών.

Ο Ισημερινός είναι πολύ διαφορετική χώρα από την Ελλάδα και καμία άλλωστε εμπειρία δεν μπορεί να μεταφερθεί αυτόματα. Ο Κορέα και το λαϊκό κίνημα γύρω του εμφανίστηκε στο τέλος του λατινοαμερικανικού κύκλου νεοφιλελεύθερης κατεδάφισης, όχι στην αρχή του ευρωπαϊκού, στην οποία πρωταγωνιστούμε για κακή μας τύχη, εξαιτίας και ειδικών προβλημάτων μας, και της εμφάνισης μιας κυβέρνησης ελεγχόμενης από εχθρικές προς την Ελλάδα δυνάμεις. Ο Ισημερινός είναι μια φτωχή χώρα του τρίτου κόσμου, όπως θα γίνει και η Ελλάδα, αν εξακολουθήσει καν να υπάρχει ως χώρα, μόνο που η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Τα ελληνικά μεσαία στρώματα ελπίζουν ακόμα να αποφύγουν τη δική τους, αν όχι την καταστροφή της χώρας.
Δύο συμπεράσματα βγάζει κανείς από τη σύγκριση Ισημερινού και Ελλάδας. Πρώτον, δεν υπάρχει τρόπος να διακοπεί η καταστροφική πορεία χωρίς αντίσταση και σύγκρουση. Το να κάνει μια χώρα το καλό παιδί είναι ο βασιλικός δρόμος για την καταστροφή, όπως ιδιαίτερα καταφέραμε να αποδείξουμε στην Ελλάδα. Δεύτερο, προϋπόθεση σωτηρίας είναι η εμφάνιση μη διεφθαρμένου, αξιόπιστου, σοβαρού πολιτικού προσωπικού, ικανού να εκφράσει μια κινητοποιημένη κοινωνία γύρω από σοβαρές ιδέες. Απέχουμε ακόμα πολύ στην Ελλάδα.
Τι θα συμβούλευες τους 'Ελληνες, ρωτάω τον Πόνσε που λέει:
"Nα μη σταματήσετε τη λαϊκή κινητοποίηση προτού αλλάξετε την κυβέρνηση. Και να αποφύγετε το σενάριο της Αιγύπτου, που άλλαξε η κυβέρνηση, αλλά προδόθηκε μετά ο λαός. Ο λαός θα βρει τελικά τον δρόμο του".

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΟΥ ΕΝΤΓΚΑΡ ΠΟΝΣΕ ΣΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟ ΣΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Σάββατο 20 Αυγούστου 2011


                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     
         





Jacques-Yves Cousteau (Για πάντα στο Αιγαίο)


Αν ο Ζακ-Υβ Κουστό ήταν ακόμα στη ζωή, θα συμπλήρωνε φέτος τα 101 του χρόνια. Σήμερα, στις 11:30 το πρωί, ο γιος του Ζακ-Υβ Κουστό, ο Πιέρ-Υβ Κουστό, καταδύθηκε στη θάλασσα της Σαντορίνης και τοποθέτησε σε έναν βράχο αυτή την πλακέτα, σε μνήμη του πατέρα του. Ο Πιέρ-Υβ Κουστό καταδύθηκε και τοποθέτησε την πλακέτα μαζί με τον Alexander Reichardt, ο οποίος είναι ο δημιουργός της πλακέτας. Η πλακέτα είναι τοποθετημένη σε μια βάση από μάρμαρο Νάξου -το μάρμαρο της Νάξου έχει χρησιμοποιηθεί στην αρχαιότητα στην Ακρόπολη- και σχεδιάστηκε στο πανέμορφο Χαλκί της Νάξου.