Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Έγινε το αντιφασιστικό-αντιρατσιστικό διήμερο στη Νάξο







                            




Το αντιφασιστικό-αντιρατσιστικό διήμερο της Ανοιχτής Συνέλευσης Νάξου πέτυχε ακριβώς το στόχο που είχε θέσει: Να καταλάβει χώρο στο κέντρο της πόλης από όπου αρθρώθηκε αγωνιστικός αντιφασιστικός λόγος και να δημιουργήσει έναν χώρο επικοινωνίας ανάμεσα στους αντιφασίστες που βρέθηκαν εκεί.


Την πρώτη μέρα η συναυλία με τη συμμετοχή ντόπιων νεολαίων συγκέντρωσε πάνω από 250 άτομα, ανάμεσά τους και κάποιοι μετανάστες. Στα κείμενα που διαβάστηκαν, από τη μια εκτέθηκε ο βρώμικος παρακρατικός ρόλος των φασιστικών συμμοριών, από την άλλη


                                         
 εκφράστηκε η αλληλεγγύη στους μετανάστες που υφίστανται τις δολοφονικές επιθέσεις των ασπόνδυλων και, τέλος, διατρανώθηκε η αλληλεγγύη προς τους αγωνιστές των αντιφασιστικών περιπολιών στην Αθήνα αλλά και των 4 συλληφθέντων στην Πάτρα που συνελήφθησαν λόγω των συγκρούσεων με τα χρυσά αυγά. 

                                           
Τα συνθήματα ενάντια στους φασίστες ζέσταναν την ατμόσφαιρα.


Τη δεύτερη μέρα περισσότερα από 100 άτομα παρακολούθησαν την ταινία, την οποία ακολούθησε σύντομη συζήτηση όπου δηλώθηκε η πρόθεση των παρευρισκομένων να υπάρξει συνέχεια στην αντιφασιστική δράση. 


Να επισημάνουμε ότι τις προηγούμενες δυο βδομάδες έγιναν τρεις μαζικές αφισοκολλήσεις και μοίρασμα περισσότερων από 600 προκηρύξεων, ενώ την τελευταία φορά στήθηκαν και τα ταμπλώ που είχαμε και στο διήμερο, και διαχύσαμε τον αντιφασιστικό λόγο σε πολύ κόσμο πάνω στο νησί.
Κεντρικό σύνθημα των εκδηλώσεων ήταν: 



Και αυτό ακριβώς θέλουμε να κάνουμε.

πηγη:http://autonomiprotovnaxou.blogspot.gr/

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Υποδεχόμαστε στην Αθήνα τους εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ, με συναυλία και πορεία







          Ένας αγώνας πέρα από τα καθιερωμένα...

Οι εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής ανοίγουν το δρόμο της αυτοδιαχείρισης στην Ελλάδα της κρίσης.
 
Προσπερνώντας τις λογικές και τις πρακτικές του ηττημένου και συμβιβασμένου συνδικαλιστικού κινήματος, τολμούν να απεξαρτηθούν από τα αφεντικά διεκδικώντας να πάρουν το εργοστάσιο στα χέρια τους.
 
Λειτουργώντας με άμεση δημοκρατία, παίρνοντας όλες τις αποφάσεις στη συνέλευσή τους, δίνουν το παράδειγμα ενός άλλου εργατικού κινήματος στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων.
 
Η νίκη τους θα είναι απόδειξη όχι μόνο ότι «μπορούμε εμείς» αλλά και ότι η αυτοοργάνωση, η άμεση δημοκρατία, η αυτοδιαχείριση είναι εφικτή και αποτελεσματική απάντηση στην επίθεση του συστήματος και στα αδιέξοδα του παλιού εργατικού κινήματος.

Όλοι/ες στη συναυλία αλληλεγγύης και οικονομικής στήριξης, Κυριακή 14/10, 18:00, Προπύλαια
και στην πορεία μαζί με τους εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ., Δευτέρα 15/10, 11:00, Προπύλαια

εργατική εφημερίδα ΔΡΑΣΗ

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΤΗ ΝΑΞΟ –ΣΥΝΑΥΛΙΑ, ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ, ΣΥΖΗΤΗΣΗ- ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ, 13 & 14 ΟΚΤΩΒΡΗ, 7.30μμ


                                                                         
                                                       

                                                                                             

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ –ΣΥΝΑΥΛΙΑ, ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ, ΣΥΖΗΤΗΣΗ- ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ, 13 & 14 ΟΚΤΩΒΡΗ, 7.30μμ


                                                                       
                                                                           



Εκκένωση νησιών με λίγους κατοίκους, ζήτησε η τρόικα!




                                                                       

Εκκένωση νησιών με λίγους κατοίκους, ζήτησε η τρόικα!

thumb
Tην εκκένωση όλων των ελληνικών νησιών που έχουν έως 150 κατοίκους ζήτησε η Τρόικα από την ελληνική κυβέρνηση. Το επιχείρημα των τροϊκανών ήταν ότι επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό.
Την αποκάλυψη αυτή έκανε ο υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου, Κωστής Μουσουρούλης, μιλώντας στη Ναυτιλιακή Λέσχη του Πειραιά το μεσημέρι της Πέμπτης, ενώπιον 70 και πλέον εκπροσώπων της ελληνικής ναυτιλιακής βιομηχανίας, αφήνοντας άφωνους τους πάντες.
Ο υπουργός αποκάλυψε ότι τεχνικό κλιμάκιο της τρόικας ζήτησε να εκπονήσει το υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου σχέδιο για την εκκένωση νησιών που έχουν ως 150 κατοίκους γιατί σύμφωνα με μελέτη που έχουν κάνει τα νησιά αυτά επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. «Τους απαντήσαμε άμεσα ότι δεν είναι καλά. Δεν το διαπραγματευόμαστε» δήλωσε ο υπουργός Ναυτιλίας, Κωστής Μουσουρούλης.
Στο αυτό παρενέβη ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος και ρώτησε τον υπουργό :"Κύριε υπουργέ έλληνας το είπε αυτό ή ξένος" για να του απαντήσει ο υπουργός : "Ξένος ήταν αλλά θα ήθελα να σταματήσει το θέμα εδώ!!!!!". Παρούσα ήταν επίσης και η εφοπλίστρια Αγγελική Φράγκου
Η συζήτηση επί του θέματος δεν συνεχίστηκε από τους τροϊκανούς, όμως είναι ενδεικτικό των προθέσεών τους, αφού ζητούν να ερημώσουν ολόκληρες νησιωτικές περιοχές και να ξεριζωθούν χιλιάδες οικογένειες. «Πρότειναν ένα σύγχρονο ξεριζωμό. Δεν πάμε καλά» δήλωσε ένας από τους παρευρισκόμενους σε πηγαδάκι.
Σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου Ναυτιλίας και  Αιγαίου, για το θέμα ενημερώθηκαν τα υψηλότερα κλιμάκια της κυβέρνησης.
Το υπουργείο Οικονομικών  επιχείρησε  να διαψεύσει ότι η τρόικα έθεσε τέτοιο θέμα. Όμως αργότερα από το υπουργείο Ναυτιλίας προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το θέμα λέγοντας ότι το θέμα δεν τέθηκε στον υπουργό αλλά σε συνάντηση που είχαν υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου με κλιμάκιο της τρόικας
Όμως, αδιάψευστοι μάρτυρες των όσων είπε ο κ. Μουσουρούλης είναι δεκάδες εφοπλιστές που βρέθηκαν σήμερα το μεσημέρι στη Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά και άκουσαν με τα ίδια τους τ' αυτιά τα όσα είπε ο υπουργός.

πηγη:http://topontiki.gr/article/41213

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Η Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας και η Ελληνική Ημέρα της Μαρμότας





Υπάρχουν κάποιοι χειρότεροι από τους ανίκανους: 
είναι αυτοί που είναι ικανοί για όλα.
Robert Sabatier

Εισαγωγή: Πως φτάσαμε εδώ

Πριν από ακριβώς τέσσερα χρόνια, τον Οκτώβρη του 2008, έγραφα, σε μια από τις πρώτες αναρτήσεις του psi-action, για την αρχή του τέλους της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Τα προβλήματα στη χρηματοδότηση των φορέων Ψυχικής Υγείας (μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα), είχαν ήδη ξεκινήσει, από το 2006, επί υπουργίας Νικήτα Κακλαμάνη. Αλλά πίσω από τα προβλήματα χρηματοδότησης, τα οποία η τότε κυβέρνηση παρουσίαζε ως παροδικά, κρυβόταν μια νέα αντίληψη για την Υγεία και την Πρόνοια, η οποία επικράτησε και υιοθετήθηκε από τις επόμενες κυβερνήσεις. Μάλιστα, καθόλου τυχαία, την ίδια περίοδο εξαφανίστηκε η λέξη “Πρόνοια” από τον τίτλο του υπουργείου Υγείας και αντικαταστάθηκε από την “Κοινωνική Αλληλεγγύη”. Πρόνοια, σύμφωνα με το λεξικό, είναι “η δημόσια, οργανωμένη δραστηριότητα για την υποστήριξη των οικονομικά ασθενέστερων πολιτών και γενικότερα όσων έχουν ανάγκη κοινωνικής μέριμνας και προστασίας” και αλληλεγγύη το “ηθικό καθήκον της αλληλοβοήθειας”. Όσοι δεν άνοιξαν τότε το λεξικό δεν άργησαν να καταλάβουν τι σήμαινε το “ηθικό καθήκον” των κυβερνήσεων που ακολούθησαν.

Πριν προχωρήσω, ανοίγω μια παρένθεση για να υπενθυμίσω ότι το σύστημα Ψυχικής Υγείας ήταν πάντα προβληματικό και η ψυχιατρική μεταρρύθμιση σερνόταν (και ακόμα σέρνεται) στα ίδια μονοπάτια από τα ίδια πρόσωπα εδώ και 25 χρόνια. Αν συμφωνούμε ότι η “μεταρρύθμιση”, ή τουλάχιστον αυτό που (υποτίθεται ότι) σήμαινε “μεταρρύθμιση” στα πρώτα της βήματα, εμπεριέχει την αμφισβήτηση της κατεστημένης ψυχιατρικής, είναι τουλάχιστον άξιο προβληματισμού το γεγονός ότι δεν μπόρεσε όλα αυτά τα χρόνια να εμπεριέξει την αμφισβήτηση της “κατεστημένης ψυχιατρικής μεταρρύθμισης”. Αυτή, δηλαδή, την “ψυχιατρική μεταρρύθμιση” που θεμελίωσε το ΠΑΣΟΚ (με ένα μικρό διάλειμμα κατά την περίοδο κυβέρνησης Μητσοτάκη), μετατρέποντας μια  μοναδική ευκαιρία για μεταρρύθμιση του συστήματος Ψυχικής Υγείας σε μια σειρά από αποσπασματικές ή προσωρινές λύσεις, τις οποίες ανέθετε στους “δικούς του ανθρώπους”. Η οικειοποίηση της μεταρρύθμισης από το ΠΑΣΟΚ (στελέχη του ακόμα την παρουσιάζουν ως δική τους πρωτοβουλία, περιμένοντας ίσως να έχουμε ξεχάσει ότι η Ε.Ε. υποχρέωσε την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις μετά το “σκάνδαλο της Λέρου”) και κατ' επέκταση από τους “δικούς του ανθρώπους” είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία του κατακερματισμένου -εφόσον έτσι μοιράστηκε- συστήματος Ψυχικής Υγείας, που “απολαμβάνουμε” μέχρι και σήμερα. Κλείνει η παρένθεση.

Μετά τον Κακλαμάνη, το (εύκολο πλέον) έργο της πλήρους απορρύθμισης του συστήματος Ψυχικής Υγείας ανέλαβε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος (μαζί με την ανεκδιήγητη παρέα του), ο οποίος απέδειξε ότι δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια να γκρεμίσεις κάτι που χτίστηκε σε σαθρό έδαφος (απλά το αφήνεις να κατεδαφιστεί μόνο του). Το μόνο που χρειάστηκε ήταν να αξιοποιήσει το ταλέντο του στα επικοινωνιακά κόλπα και τις προσβάσεις του στα ΜΜΕ για να κερδίσει χρόνο και να καλύψει το θόρυβο από τις διαμαρτυρίες. Επειδή όμως ο Αβραμόπουλος (ξ)έμεινε αρκετά χρόνια στο υπουργείο Υγείας και κάποια στιγμή εξαντλήθηκε και η επικοινωνιακή ευρηματικότητά του και η υπομονή μας (η σειρά είναι τυχαία, δεν θυμάμαι πιο εξαντλήθηκε πρώτο), κάποιος/α από το επιτελείο του βρήκε τη λύση. Τη λύση την έλεγαν: “το υπουργείο πληρώνει κανονικά αλλά κάποιοι φορείς κλέβουν τα χρήματα”. Στο εξής, για λόγους συντομίας και μοναδικότητας, θα την ονομάζουμε: “λύση”.

Η “λύση”, λοιπόν, ήταν απλή, εύκολη, εντυπωσιακή και πήγαινε με όλες (τις ερωτήσεις) και όλους (τους υπουργούς που διαδέχτηκαν τον Αβραμόπουλο). Τη λάτρεψαν τα ΜΜΕ, οι γενικοί γραμματείς του υπουργείου, οι Νεοδημοκράτες και οι Πασόκοι, οι οποίοι είχαν μοιράσει τις δομές στους “δικούς τους ανθρώπους” (και το γενικό και αόριστο “κάποιοι” τους έβγαζε από τη δύσκολη θέση να τους κατονομάσουν). Αρχικά, η “λύση” έδωσε ελπίδες και σε μια μερίδα (απελπισμένων) εργαζόμενων, οι οποίοι πίστεψαν ότι μπορεί να γίνουν έλεγχοι και να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Χρειάζεται να πούμε ότι ούτε οι “κάποιοι” φορείς βρέθηκαν, ούτε οι έλεγχοι έγιναν; Μάλλον όχι, γιατί διαφορετικά δεν θα ασχολούμασταν τόσα χρόνια με τους “κάποιους” κλέφτες. Οπότε πάμε παρακάτω.

Στη συνέχεια, όσο η “λύση” περιφερόταν στα κανάλια και στις εφημερίδες, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ασχολήθηκε με πιο σοβαρές business και, τριάμισι χρόνια αργότερα, έφυγε από το υπουργείο, αφήνοντας για πολλοστή φορά  τους εργαζόμενους απλήρωτους και τις δομές να υπολειτουργούν. Φεύγοντας δήλωσε: “...κόψαμε μέσα σε αυτό το χώρο τη ρεμούλα και την απάτη ...τους κλείσαμε τις πόρτες, εξυγιάναμε τον τομέα και όλοι πληρώνονται κανονικά ...επί ημερών μου εμπεδώθηκε η διαφάνεια”. Συγκινημένοι τον αποχαιρετίσαμε πιστεύοντας ότι δεν θα τον ξαναδούμε, αλλά η Ελλάδα, που ποτέ δεν πεθαίνει, έκανε το θαύμα της και τον ξαναείδαμε.

Εκείνη η περίοδος πιστεύω ότι αποτέλεσε ένα κομβικό σημείο σε αυτή την ιστορία, γιατί από τότε οι εργαζόμενοι άρχισαν να ασχολούνται περισσότερο με το αν θα πληρωθεί το ενοίκιο (της δομής και του σπιτιού τους) ή αν θα έχουν ρεύμα και νερό (στη δομή και στο σπίτι τους) ή αν θα υπάρχουν τρόφιμα (για τη δομή και το σπίτι τους), παρά με το αντικείμενο της εργασίας τους. Ίσως (οι ψ ...something) να μου πείτε ότι ξεχνάω τη (θεραπευτική) απόσταση μεταξύ “δομής” και “σπιτιού του εργαζομένου”. Καθόλου δεν την ξεχνάω, αντιθέτως με απασχολεί ιδιαίτερα, όπως με απασχολεί όταν ακούω εργαζόμενους να λένε “κόψαμε και εμείς τον καφέ, ας τον κόψουν και αυτοί (οι ασθενείς)”. Όμως, όταν τα προβλήματα επιβίωσης γίνονται τόσο κοινά, φαίνεται ότι η “απόσταση” περνάει στη σφαίρα της (ψυχαναλυτικής) φαντασίας.

Μέσα στις κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες που επικρατούν σήμερα, ίσως θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε το “εμείς” και το “αυτοί”. Εμείς προασπίζουμε τα δικαιώματα και μεριμνούμε για τις ανάγκες των ανθρώπων που υποστηρίζουμε, αλλά, παράλληλα, όλων μαζί τα δικαιώματα καταπατούνται και όλοι μαζί κινδυνεύουμε να μείνουμε άνεργοι, άστεγοι, νηστικοί.

Καθ' όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησής της, η Νέα Δημοκρατία δέχτηκε έντονη κριτική από το ΠΑΣΟΚ για την εγκατάλειψη της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Το (αντιπολιτευτικό) ενδιαφέρον των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ίδιου του Γ. Παπανδρέου, ήταν τόσο έντονο που πολλοί υποστήριζαν ότι (έστω “για τα μάτια του κόσμου”) κάτι θα κάνουν. Σύντομα όμως διαψεύστηκαν γιατί η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, ως υπουργός Υγείας, και η Φώφη Γεννηματά, ως αρμόδια για την Ψυχική Υγεία, πέρασαν χωρίς να αγγίξουν τίποτα. Η Γεννηματά προσέλαβε ως βοηθό τη “λύση” (είπαμε παραπάνω ποια είναι αυτή) και δήλωνε (για τις μόνιμα υποχρηματοδοτούμενες δομές και για τους μόνιμα απλήρωτους εργαζόμενους) ότι έχουν πληρωθεί όλα (!), μέχρι να φύγει διακριτικά για άλλο υπουργείο.
Στη συνέχεια, είχαμε την τύχη να ζήσουμε το φαινόμενο Ανδρέας Λοβέρδος. Αυτά όμως είναι πρόσφατα και τα θυμάστε. Μπροστά στα τεράστια επιτεύγματα του εκλεκτού υπαλλήλου της τρόικας, όπως η διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος και η ισοπέδωση του δημόσιου συστήματος Υγείας, να προσθέσουμε ότι έδωσε τη χαριστική βολή στις δομές Ψυχικής Υγείας και εγκαινίασε την επιστροφή των πρώτων ασθενών στα ιδρύματα; Αν ο δημοσιοσχεσίτης Αβραμόπουλος άφησε τις δομές ετοιμοθάνατες, ο αδίστακτος Λοβέρδος τις εκτέλεσε, αφήνοντας τα έξοδα της κηδείας στον επόμενο...

Να περάσει ο υπάλληλος της τρόικας, Ανδρέας Λοβέρδος, συγγνώμη Λυκουρέντζος. Ανδρέας Λυκουρέντζος είναι ο νέος υπουργός Υγείας. Υφυπουργός η Φωτεινή Σκοπούλη που παραπονέθηκε ότι δεν έχει αντικείμενο εργασίας και της έδωσαν την Ψυχική Υγεία που ήταν στα αζήτητα (και στα μελλοθάνατα).

Η ιστορία επαναλαμβάνεται

Ο  Λυκουρέντζος, λοιπόν, μόλις ανακάλυψε τη “λύση” (είπαμε, την πρώην του Αβραμόπουλου) ξετρελάθηκε. Τέτοια σιγουριά του πρόσφερε που δεν μίλησε γενικά και αόριστα για “κάποιους” φορείς που κλέβουν, αλλά τους απείλησε όλους ότι θα στείλει το ΣΔΟΕ. Επίσης, δήλωσε στους εκπροσώπους των φορέων: “Εάν δεν μπορείτε να τα βγάλετε πέρα (εννοεί να τα βγάλετε πέρα χωρίς ευρώ), παραδώστε μας τις δομές και θα δούμε τι θα κάνουμε”.

Και λίγες ημέρες αργότερα έλαβε την εξώδικη διαμαρτυρία 37 φορέων Ψυχικής Υγείας (μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα), με την οποία προειδοποιούν την πολιτική ηγεσία του υπουργείου ότι αν δεν προχωρήσει στις απαιτούμενες ενέργειες ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των δομών, μέχρι τις 10 Οκτώβρη, οι φορείς θα τις παραδώσουν στο υπουργείο.  

Όλοι δείχνουν αποφασισμένοι. Θα οδηγήσει αυτό σε μια κάποια λύση, τέλος πάντων; Μάλλον όχι, λέω εγώ.

Τι θα μπορούσε να κάνει ο Λυκουρέντζος με τους (χιλιάδες) ανθρώπους με ψυχιατρικά προβλήματα που ζουν εδώ και χρόνια σε κοινοτικές δομές; Ακόμα και να ξεχάσει ότι είναι άνθρωποι και να τους ξεριζώσει από τις γειτονιές τους, στις οποίες εντάχθηκαν μετά από πολυετείς προσπάθειες, που ακριβώς θα τους πάει; Θα τους στοιβάξει στα ψυχιατρεία, τα οποία επίσης υπολειτουργούν λόγω περικοπών και υποστελέχωσης; Θα ανοίξει κάποιο/α από τα ψυχιατρεία που έχουν πλέον κλείσει, δημιουργώντας μια νέα “Λέρο”;  Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, με τι προσωπικό θα λειτουργήσει το νέο-παλιό ίδρυμα; Νομίζω ότι ακόμα και αυτές οι ακραίες λύσεις έχουν οικονομικό (και πολιτικό) κόστος.

Να μη ρωτήσω τι θα κάνει ο Λυκουρέντζος με τις χιλιάδες πολιτών που δέχονται τις υπηρεσίες των Κέντρων Ημέρας ή των κινητών μονάδων Ψυχικής Υγείας (σε νομούς που δεν υπάρχουν άλλες ψυχιατρικές υπηρεσίες). Εκεί τα πράγματα είναι πιο “εύκολα”: Θα επιστρέψουμε καμιά 20αρια χρόνια πίσω στην παροχή ψυχιατρικών υπηρεσιών, σε μια περίοδο με αύξηση των εισαγωγών στα ψυχιατρικά νοσοκομεία, αύξηση των αυτοκτονιών, αύξηση των αστέγων με ψυχιατρικά προβλήματα, μείωση των εισοδημάτων των ιδίων και των οικογενειών τους.

Και απομένουν οι (χιλιάδες, επίσης) εργαζόμενοι στους οποίους οφείλονται δεδουλευμένα πολλών μηνών, οι οποίοι, για να επιβιώσουν, έχουν εδώ και πέντε χρόνια ενεργοποιήσει το μηχανισμό που λέγεται “αυτοφαγία”, τον οποίο περιγράφει σε συνέντευξη τύπου η υφυπουργός Υγείας κ. Φωτεινή Ν. Σκοπούλη.

Τι θα γίνει με τους εργαζόμενους; Θα απολυθούν; Αν ναι, ποιος θα καταβάλει τους οφειλόμενους μισθούς και τις αποζημιώσεις; Αυτό το ερώτημα-μπαλάκι ο Λυκουρέντζος θα το πετάξει στα χέρια των φορέων, οι οποίοι δεν θα έχουν χρήματα (και πως να έχουν με κομμένη τη μισή χρηματοδότηση, εντελώς αυθαίρετα, χωρίς να έχει προηγηθεί καμιά εκτίμηση του κόστους, καμία καταγραφή και αξιολόγηση των αναγκών και κανένας ουσιαστικός έλεγχος στις δομές;). Τη συνέχεια μπορούμε να τη φανταστούμε: Οι άνεργοι της Ψυχικής Υγείας θα διεκδικούν τα χρήματά τους για τα επόμενα (πολλά) χρόνια και είναι άγνωστο αν θα τα πάρουν ποτέ.

Χρησιμοποιώντας τη λογική δεν μπορώ να φανταστώ ποια θα είναι η λύση του Λυκουρέντζου, γι' αυτό θα προσπαθήσω χρησιμοποιώντας την παρα-λογική: Αν λίγοι φορείς δέχονταν, με τα μισά χρήματα, να αναλάβουν την ευθύνη όλων των δομών που θα παραδοθούν; Αναπόφευκτα βέβαια θα δέχονταν να υποβαθμίσουν (κι άλλο) τη λειτουργία τους. Πόσο; Τόσο που να μη διαφέρουν από τα άσυλα, από τα οποία πήραν κάποτε τους ασθενείς; Εάν, για παράδειγμα, σε κάθε οικοτροφείο στοιβάζονταν 30-40-50 άτομα και εργαζόταν, σε κάθε βάρδια, ένας (το πολύ δύο) εργαζόμενοι-φύλακες για να ταΐσουν-πλύνουν-χαπακώσουν (υπενθυμίζω ότι στα σενάρια αυτά έχουμε ξεχάσει ότι μιλάμε για ανθρώπους, συνεπώς θεωρούμε ότι δεν έχουν ανθρώπινες ανάγκες) τους φιλοξενούμενους-νεο-έγκλειστους; Αυτή θα ήταν μια “βιώσιμη λύση” για το υπουργείο; Μήπως θα μπορούσαν να “βοηθήσουν” στην ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης οι ιδιωτικές κλινικές, εισπράττοντας τα ανάλογα νοσήλια για τους ασφαλισμένους (για τους άπορους ...έχει ο θεός), με το να δεχτούν και αυτές μερικές εκατοντάδες μόνιμους τρόφιμους;

Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο και δεν πιστεύω ότι ο Λυκουρέντζος έχει κάποια άλλη μαγική λύση. Και επειδή κανένας δεν θέλει να χρεωθεί την απόφαση της επιστροφής από την κοινότητα στο ίδρυμα, νομίζω ότι για ακόμη μια φορά δεν θα δοθεί καμία λύση...

Καμία άλλη λύση εννοώ, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και η γνωστή “λύση”, που λέγαμε παραπάνω. Μπορεί κάλλιστα η πολιτική ηγεσία να βάλει την μιντιο-μηχανή να παράγει δημοσιεύματα τύπου: “κάποιοι φορείς κλέβουν τα χρήματα” και “φταίνε οι προηγούμενοι”, ώστε να κερδίσουν χρόνο (“χρόνια” πήγα να γράψω) μέχρι να ελέγξουν τις δομές, να τις αξιολογήσουν,  να τις νοικοκυρέψουν, να στείλουν το ΣΔΟΕ κλπ.

Θα μου πείτε (όσοι μπήκατε για πρώτη φορά στο blog, γιατί οι υπόλοιποι δεν θα μου το πείτε): “Έχεις πρόβλημα με τους ελέγχους και τις αξιολογήσεις”; Όχι, έχω πρόβλημα όταν υποτιμούν τη νοημοσύνη μας. Ο χρόνος που θα κερδίσουν οι Λυκουρέντζος και Σκοπούλη σημαίνει περαιτέρω υποβάθμιση των υπηρεσιών, εφόσον συνεχώς μειώνονται οι θεραπευτικές / αποκαταστασιακές δραστηριότητες, λόγω έλλειψης χρημάτων, και φυσικά επιπλέον μήνες απλήρωτης εργασίας για τους εργαζόμενους. Για να πάρουν μια ιδέα όσοι δεν γνωρίζουν, μιλάμε για έλεγχο σε 60κάτι φορείς που λειτουργούν εκατοντάδες δομές σε όλη τη χώρα και το πιο πιθανό είναι να έχουν πεθάνει από την πείνα και οι ασθενείς και οι (επί μήνες απλήρωτοι) εργαζόμενοι, μέχρι να γίνουν (αν ποτέ γίνουν) οι έλεγχοι. Με λίγα λόγια, οι μόνοι που δεν θα “την πληρώσουν” είναι αυτοί που κλέβουν (όποιοι και αν είναι και όσοι και αν είναι).

Δυστυχώς, μετά από πέντε χρόνια με οφειλόμενους μισθούς τριών έως οκτώ μηνών, το υπουργείο και οι φορείς έχουν ως δεδομένο ότι οι εργαζόμενοι αντέχουν να εργάζονται απλήρωτοι. Με λίγες διαμαρτυρίες (και πολλές συνέπειες στους χώρους εργασίας τους, και άλλες τόσες στην προσωπική τους ζωή) οι εργαζόμενοι επιλέγουν την απλήρωτη εργασία από την ανεργία. Αυτό φαίνεται ότι είναι το δυνατό τους σημείο σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη λύση (θα έπρεπε να αναγράφονται στο βιογραφικό οι δεξιότητες επιβίωσης) και γι' αυτό στήνεται στις πλάτες τους το γνωστό παιγνίδι: “κάποιος κλέβει-περίμενε μέχρι να τον βρω-τώρα φεύγω, θα έρθει ο επόμενος-κοκ”.

Το να εξασφαλιστούν η επιβίωση και οι αναγκαίες δραστηριότητες των φιλοξενούμενων, καθώς και η μισθοδοσία των εργαζομένων, μέχρι να γίνει ο έλεγχος και μετά -που θα ξέρουν πόσα έπρεπε να ξοδέψει ο φορέας και πόσα ξόδεψε- να ζητήσουν πίσω από τον όποιον “κλέφτη” αυτά που έκλεψε, μάλλον είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας και κανένας δεν το έχει σκεφτεί. Και γιατί να το σκεφτεί; Κανένας υπουργός δεν σκέφτεται το μέλλον, γιατί κανένας δεν έχει μέλλον (στο υπουργείο εννοώ, γιατί, κατά τα άλλα, μια χαρά τους βλέπω).

Breaking News (αντί επιλόγου) 

Κάπου εδώ σκόπευα να κλείσω την ανάρτηση-αφιέρωμα στην Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, με την παρουσίαση της Ελληνικής Ημέρας της Μαρμότας, όταν ξαφνικά, χθες το βράδυ, τι βλέπω;

Η “λύση” επανεμφανίστηκε σε πολλές mainstream ενημερωτικές ιστοσελίδες (και όχι μόνο), αυτή τη φορά αγκαλιά με τη Σκοπούλη:












(Εντάξει, μπορεί να ξέχασα και κανένα, αλλά έτσι κι αλλιώς μέχρι αύριο, Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, μην το ξεχνάμε, θα υπάρχουν δεκάδες σχετικά δημοσιεύματα).   

Αυτά. Και αν δεν κατάλαβες, πήγαινε στην αρχή του κειμένου και ξαναδιάβασέ το. Επανάλαβε τη διαδικασία όσες φορές χρειαστεί μέχρι να καταλάβεις.



ΥΓ.1 Στους τίτλους ο υπάλληλος με τα 63.000 ευρώ ετησίως και με ψιλά γράμματα οι 3000 απλήρωτοι εργαζόμενοι (το ότι δεν τα βλέπετε στα τηλεπαράθυρα και τα διαβάζετε στις “ενημερωτικές” ιστοσελίδες μην σας ξεγελάει, οι ίδιοι είναι από πίσω).

ΥΓ.2 Στη τελευταία παράγραφο της συνέντευξης τύπου της κας Σκοπούλη γράφει ότι οι ΜΚΟ «διέπονται από ένα σύστημα διαχειριστικά ανεξέλεγκτο και επαφίενται στην καλή θέληση και διαχείριση του κάθε υπεύθυνου. Υπάρχουν δομές που διαχειρίζονται τα οικονομικά άριστα και άλλες όπου η κατάσταση είναι τραγική με φοβερές σπατάλες… ». Αλήθεια είναι, όταν όμως το ακούμε για χρόνια -και (υποτίθεται ότι) είναι ο κύριος λόγος που υποχρηματοδοτούνται οι δομές και παραμένουν απλήρωτοι οι εργαζόμενοι- καταντάει εμπαιγμός. Την ταλαιπωρία αυτών που έχουν καλή θέληση και διαχειρίζονται τα οικονομικά άριστα την έχει αναλογιστεί κανένας; (τώρα όλοι οι φορείς -μέχρι και γι' αυτούς που “ο κόσμος το 'χει τούμπανο...”- θα υποστηρίζουν ότι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία).

ΥΓ.3 Παρεμπιπτόντως, τι να έγινε με εκείνη τη δέσμευση της Σκοπούλη για κατάργηση της παρακράτησης των συντάξεων των ψυχικά πασχόντων; Την τήρησε; Ρωτάω γιατί αν σε τρεις μήνες δεν έχει βγει μια υπουργική απόφαση, σε πόσα χρόνια να υπολογίζουμε ότι θα ολοκληρωθούν αυτά που προανήγγειλε;

ΥΓ.4 Αύριο το πρωί (δλδ σήμερα)θα είμαστε όλοι έξω από το υπουργείο Υγείας στις 11.00 πμ. Τους λόγους τους ξέρετε


πηγη:http://psi-action.blogspot.gr/2012/10/blog-post_2302.html

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ –ΣΥΝΑΥΛΙΑ, ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ, ΣΥΖΗΤΗΣΗ- ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ, 13 & 14 ΟΚΤΩΒΡΗ, 7.30μμ


                                         
                                                                                             

                                                                                 



                                                                                 







ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ –ΣΥΝΑΥΛΙΑ, ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ, ΣΥΖΗΤΗΣΗ- ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ, 13 & 14 ΟΚΤΩΒΡΗ, 7.30μμ

Σε μια περίοδο κρίσης του συστήματος η καταστολή απέναντι στους εκμεταλλευόμενους και τους καταπιεσμένους οξύνεται. Επειδή η φτώχεια, η εξαθλίωση, η μιζέρια και η απελπισία στην καθημερινότητα μπορεί να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις γι’ αυτό το κράτος επιστρατεύει όλες τις εφεδρείες του ώστε να στρέψει την κοινωνική οργή σε πεδία που μπορεί να ελέγξει. Η στοχοποίηση μιας κοινωνικής ομάδας, δηλ. ο ρατσισμός, λειτουργεί αποπροσανατολιστικά από τη μια, αφού συσκοτίζει ποιοι φταίνε για τα δεινά του πληθυσμού, και από την άλλη λειτουργεί σαν πόλος συσπείρωσης για την ανάπτυξη των πιο ταπεινών κανιβαλικών συμπεριφορών. Στη χιτλερική Γερμανία ήταν οι Εβραίοι, στη μνημονιακή Ελλάδα είναι οι μετανάστες.
Σήμερα, λοιπόν, που τα νέα μέτρα ωθούν χιλιάδες στην ανεργία, καταστρατηγούν ακόμη περισσότερο τα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα και καταδικάζουν στη φτώχεια το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, οι φασίστες της χρυσής αυγής, κατά τ’ άλλα «αντιμνημονιακοί» και «πολέμιοι του συστήματος», βγάζουν λάδι αφεντικά και κυβέρνηση στρέφοντας την οργή προς τους πιο αδύναμους και κατατρεγμένους – τους μετανάστες. Είναι απορίας άξιο πόση βλακεία μπορεί να χωρέσει στα κεφάλια των ανθρώπων, όταν η ανεργία σε κάθε λογής απόφοιτους πανεπιστημίων έχει χτυπήσει κόκκινο (καθηγητές, δασκάλους, νοσηλευτές, γιατρούς) ορισμένοι να κατηγορούν τους μετανάστες!
Στον ίδιο παραλογισμό εντάσσεται και η δράση τους στους εργασιακούς χώρους. Ποντάροντας στην απελπισία των ανέργων, παρακινούν κι εκβιάζουν τους επιχειρηματίες να απολύσουν τους μετανάστες εργάτες και να προσλαμβάνουν στη θέση τους ντόπιους με τα ίδια άθλια μεροκάματα, στις ίδιες απαράδεκτες συνθήκες εργασίας, προσφέροντας έτσι απλόχερα στήριξη στα αφεντικά. Με την ίδια επιχειρηματολογία προσπαθούν να πείσουν και τους μικροεμπόρους, ότι δηλαδή για την καταστροφή τους ευθύνονται οι μετανάστες και όχι οι ληστρικοί φόροι, ούτε η μειωμένη αγοραστική ικανότητα λόγω της συνεχώς αυξανόμενης φτώχειας σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, ή το νέο μέτρο φορολόγησης με 35% στους ελεύθερους επαγγελματίες, -κάτι που θα γίνει και η ταφόπλακά τους.
Επιπλέον, τελευταία γινόμαστε μάρτυρες της δράσης των εμετικών «ταγμάτων εφόδου» που επιτίθενται με δολοφονικά χτυπήματα σε μετανάστες μικροπωλητές στα πανηγύρια και τις λαϊκές, σε σπίτια μεταναστών, σε ομοφυλόφιλους. Τα φασιστικά τάγματα εφόδου προβάλλονται ως «ανίκητα» από τα μέσα μαζικής εξαπάτησης ενώ δρουν πάντα με τις πλάτες ή και τη συμμετοχή της αστυνομίας. Όμως οι τζάμπα μάγκες δεν τολμούν καν να εμφανιστούν, ακόμη και σε προγραμματισμένες δράσεις τους, όταν αντιφασίστες αντιδρούν. Τα ΜΜΕ βέβαια, σχεδόν ποτέ δεν παρουσιάζουν την άλλη πλευρά, τα αντιφασιστικά συλλαλητήρια, τις άμεσες απαντήσεις στις γειτονιές που δρουν φασίστες κλπ.
Οι σχεδόν καθημερινές επιθέσεις σε μετανάστες παρουσιάζονται τάχα με ανησυχία και ο Δένδιας δήθεν αποφασίζει να συγκρουστεί με το παρακράτος, στην πραγματικότητα όμως ο ένα συμπληρώνει το έργο του άλλου, όπως γινόταν πάντα. Η ρατσιστική επιχείρηση σκούπα «Ξένιος Ζεύς» που ξεκίνησε στις αρχές Αυγούστου και εξακολουθεί να βρίσκεται σε εξέλιξη σε όλη την Ελλάδα, το ανθρωποκυνηγητό, καθώς και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι τρανή απόδειξη ότι το ίδιο το κράτος υιοθετεί τον φασισμό και το ρατσισμό. Σήμερα εξαπολύουν πογκρόμ απέναντι στους μετανάστες, αύριο σε όποιους κρίνουν «επικίνδυνους». Άλλωστε συνεχώς πληθαίνουν τα περιστατικά όπου σε συγκρούσεις μεταξύ αντιφασιστών ή μεταναστών και φασιστών συλλαμβάνονται ή προσάγονται οι πρώτοι.
Ένα τέτοιο γεγονός είναι η άγρια καταστολή της αστυνομίας στην μηχανοκίνητη αντιφασιστική περιπολία μετά από σύγκρουση με τα χρυσαυγίτικα κατακάθια στις 30 Σεπτέμβρη. Η αλληλεγγύη μας στους 15 συλληφθέντες αντιεξουσιαστές- αναρχικούς είναι αυτονόητη, όπως και σε κάθε αντιφασίστα που υφίσταται την κρατική καταστολή, την ίδια στιγμή που οι φασίστες απολαμβάνουν ασυλία στις βάρβαρες δολοφονικές τους επιθέσεις.
Ο κοινωνικός κανιβαλισμός προωθείται από το κράτος, το κεφάλαιο και τα μμε ως λύση στην ανεργία, στη φτώχεια και την εξαθλίωση που επιβάλλουν κράτος και κεφάλαιο. Οι παρακρατικές φασιστικές συμμορίες χέρι–χέρι με την κρατική καταστολή παρουσιάζονται ως εγγυητές «της τάξης και της ασφάλειας». Θέλουν μια κοινωνία εξαθλιωμένη, φοβισμένη και υποταγμένη για να λεηλατήσουν κάθε δικαίωμα και ελευθερία.
Τα φασιστοειδή της Χ.Α., όσο και αν προσπαθούν, δεν πείθουν για την αντισυστημκότητά τους. Οι δολοφόνοι – τραμπούκοι της Χ.Α. βρίσκονται απέναντι και όχι μαζί με τη νεολαία και τους εργαζόμενους όταν απεργούν και διαδηλώνουν ενάντια στα βάρβαρα μέτρα κυβέρνησης και τρόικας, ή όταν αυτό-οργανώνονται σε κάθε γειτονιά και αναπτύσσουν καθημερινά μικρές εστίες αντίστασης σε εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους. Εξάλλου, ο φασισμός, το πιο σκοτεινό και σάπιο κομμάτι του συστήματος, αποτελεί την έσχατη λύση κράτους και κεφαλαίου για τη διατήρηση της εξουσίας του. Δεν θα τους περάσει.
Οι ντόπιοι φασίστες πήραν το μήνυμά τους την πρώτη φορά που πήγαν να μιλήσουν ανοιχτά σε ραδιοσταθμό όταν λόγω της αντιφασιστικής συγκέντρωσης φυγαδεύτηκαν με τη βοήθεια της αστυνομίας και διαπομπεύτηκαν σε κεντρικό δρόμο της Νάξου. Θα μας έχουν απέναντί τους κάθε φορά που θα προσπαθήσουν να χύσουν το ρατσιστικό ολοκληρωτικό τους δηλητήριο.
Η πάλη ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό είναι μέρος της σύγκρουσής μας με το κράτος και τον καπιταλισμό. Είναι μέρος του αγώνα ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα, ενάντια στη φτώχεια και την καταστολή.
Η ανοχή και η παθητική στάση μας κάνει συνένοχους. Η επαγρύπνηση και η άμεση απάντηση απέναντι σε κάθε είδους ρατσιστική και φασιστική πρόκληση είναι αναγκαία. Να σηκώσουμε το κεφάλι ψηλά, απέναντι στον κατακερματισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό να αντιτάξουμε τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη. Να αναγκάσουμε τους νοσταλγούς των Ναζί να κρυφτούν πίσω στις τρύπες τους.

ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΝΑΞΟ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ

                                         Ανοιχτή Συνέλευση Νάξου

πηγη:http://autonomiprotovnaxou.blogspot.gr/

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Υγείας 2012









Σε όλες τις χώρες η στρατηγική των ιδιωτικοποιήσεων ακολουθεί το σχήμα των τριών D ,
deteriorar φθείρω
desprestigiarδυσφημώ
desmantelarκατεδαφίζω
Υποχρηματοδοτούν το σύστημα υγείας για να το καταστρέψουν στη συνέχεια.
Οι λίστες αναμονής υπερβαίνουν κάθε όριο.
Μας βομβαρδίζουν με μηνύματα πως το δημόσιο δεν λειτουργεί.
Κλείνουν δημόσια κέντρα περίθαλψης
Όμως η ιδιωτικοποίηση σκοτώνει και κοστίζει περισσότερο.
Αποκλείουν μετανάστες και ανασφάλιστους, ενώ ταυτόχρονα αυξάνουν τη συμμετοχή των ασφαλισμένων στις υπηρεσίες υγείας, μειώνοντας δραστικά τις παροχές.

STOP

Oι περικοπές σκοτώνουν.
Καταργούνται κρεβάτια, χειρουργεία, κέντρα υγείας και οι λίστες αναμονής τινάζοντι στον αέρα.
Για κάθε άυξηση της ανεργίας της τάξης του 1%, αυξάνεται κατά 0,8% το ποσοστό θνησιμότητας από αυτοκτονίες και φόνους.
Η περιγεννητική και παιδική θνησιμότητα είναι μεγαλύτερη στης άνεργες οικογένειες.
Αποτελέσματα της κατεδάφισης του υγειονομικού συστήματος στην Ελλάδα:
Σε 3 χρόνια (2008 – 2011) η Ελλάδα πέρασε απ’ τις χώρες με το χαμηλότερο ποσοστό αυτοκτονιών στο υψηλότερο της Ευρώπης.
Οι διαβητικοί αδυνατούν να πληρώνουν την ινσουλίνη τους, γεγονός που συνιστά καταδίκη σε αργό θάνατο.
Σχεδόν το 60% της θνησιμότητας εξαρτάται από οικονομικό-κοινωνικές ή περιβαλλοντικές αιτίες.
Τουλάχιστον το 50% των ασθενών που επισκέπτονται τις ΜΚΟ είναι Έλληνες (3% πριν την κρίση)
Άνθρωποι μολύνονται εκούσια από τον ιό του AIDS για να εισπράξουν την σύνταξη των 700 ευρώ
Αυξάνεται η εγκατάλειψη παιδιών λόγω αδυναμίας των γονιών να τα συντηρήσουν.
Οι διαβητικοί, οι ασθματικοί, οι καρκινοπαθείς, οι νεφροπαθείς, που πετιούνται έξω από το ΕΣΥ, ενώ δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν τα φάρμακά τους, ούτε να πληρώσουν ιδιώτη γιατρό
είναι υγειονομική βόμβα
Η πολιτική του υπουργού υγείας “με τα καθαρά χέρια”
είναι υγειονομική βόμβα
Ας φροντίσουμε να μη γίνει μεταδοτική.
Γιατί παίρνουν αυτά τα μέτρα;
Τα υγειονομικά συστήματα της Ευρώπης δημιουργήθηκαν με το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου με σκοπό να θεραπεύσουν τους εργάτες, ώστε να επανενταχθούν το συντομότερο στην εργασία.
Τώρα πια… δεν μας χρειάζονται:
Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι του Νότου είναι φθηνότεροι και ευέλικτοι.
Για πιο λόγο να διατηρήσουν το υγειονομικό σύστημα, αφού τώρα πια δεν έχουν ανάγκη τους εργαζόμενους;
Διαδίδουμε – Ενημερώνουμε
Η υγεία μας δεν είναι εμπόρευμα.
Όχι στις περικοπές, ούτε στην ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης.
Να οργανώσουμε τον αγώνα.
6 Οκτωβρίου 2012 – Ευρωπαϊκή ημέρα αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων συστημάτων υγείας.
Για τον έλεγχο και τη λαϊκή διαχείρηση των Κέντρων Υγείας.
6 Οκτωβρίου 2012
όλοι/ες στους δρόμους

ROGER WATERS: Eνορκος στο “Δικαστήριο Ράσελ” για την Παλαιστίνη!




Ο Roger Waters, ιδρυτικό μέλος του βρετανικού ροκ συγκροτήματος των Pink Floyd, ανακοίνωσε ότι, μαζί με την βραβευμένη με Πούλιτζερ συγγραφέα Alice Walker, την αγωνίστρια για τα πολιτικά δικαιώματα Angela Davis και άλλους, θα λάβει μέρος στην επιτροπή του Δικαστηρίου Ράσελ για την Παλαιστίνη, που θα γίνει στη Νέα Υόρκη, στις 6-7 Οκτωβρίου 2012.



Οι θαυμαστές του Γουότερς τον γνωρίζουν εδώ και δεκαετίες  για τις  προοδευτικές ιδέες του και τα πρωτοποριακά του άλμπουμ, όπως το Dark Side of the Moon και The Wall, τα οποία έχουν πωληθεί σε εκατοντάδες εκατομμύρια αντίτυπα.

 Ο Γουότερς, του οποίου η τρέχουσα περιοδεία, “The Wall Live,” βρίσκεται στην κορυφή των διεθνών πωλήσεων εισιτηρίων συναυλιών για το 2012, επέλεξε να συμμετάσχει ως ένορκος στην τέταρτη και τελευταία διεθνή ακρόαση, λέγοντας, «Το Δικαστήριο Ράσελ για την Παλαιστίνη πρόκειται να ρίξει φως σχετικά με το τι συμβαίνει στα κατεχόμενα εδάφη, προκειμένου να μπορέσουμε να δώσουμε βάρος στο επιχείρημα ότι ο παλαιστινιακός λαός θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό.

Σε ένα σύντομο βίντεο που έφτιαξε για το Δικαστήριο Ράσελ για την Παλαιστίνη, ο Γουότερς εξηγεί, «θα μου ζητηθεί, ως ένορκος, να καθίσω να ακούσω τη μαρτυρία  που, ίσως, θα μου δώσει κάτι περισσότερο από μια αίσθηση για το πού μπορεί να βρίσκεται η λύση. Υπάρχει μια μη βίαιη λύση στο πρόβλημά τους που μπορεί να μας σταματήσει να σκοτώνουμε ο ένας τα παιδιά τους άλλου για τα επόμενα 100 χρόνια.” 

Το Δικαστήριο Ράσελ για την Παλαιστίνη ξεκίνησε το 2009, μετά από την αιματηρή επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα, κατά την οποία σκοτώθηκαν περίπου 1.400 Παλαιστίνιοι, και έκτοτε εργάζεται για να φέρνει σε επαφή  νομικούς εμπειρογνώμονες, επιστήμονες, ακτιβιστές και άλλους ανθρώπους που θα εκθέτουν την πραγματικότητα της 45 ετών στρατιωτικής κατοχής του Ισραήλ και τον εποικισμό των παλαιστινιακών εδαφών.  

Οι προηγούμενες συναντήσεις είχαν πραγματοποιηθεί στη Βαρκελώνη, το Λονδίνο και το Κέιπ Τάουν. Στις ακροάσεις έχουν παρουσιασθεί, η στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Ισραήλ, η συνενοχή των επιχειρήσεων στην κατοχή της Παλαιστίνης και το ζήτημα του κατά πόσον το Ισραήλ είναι ένοχο για το έγκλημα του απαρτχάιντ.

Η τέταρτη και τελευταία συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στις 6-7 Οκτωβρίου το 2012, στην ιστορική Μεγάλη Αίθουσα της Νέας Υόρκης στο Cooper Union (7 East 7th Street, Manhattan).
πηγη:http://stovoreiostereomatiselva.blogspot.gr/

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

Συναυλία κατά της φτώχειας στη Νέα Υόρκη




  


Μεγάλη συναυλία δόθηκε  στη Νέα Υόρκη με σκοπό την ευαισθητοποίηση για την καταπολέμηση της φτώχειας...
 
Συναυλία κατά της φτώχειας στη Νέα Υόρκη
Οι Black Keys, οι Foo Fighters και ο Νιλ Γιάνγκ μετείχαν χθες βράδυ σε δωρεάν συναυλία στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης που διοργανώθηκε με σκοπό την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για την καταπολέμηση της φτώχειας στον πλάνητη.


Εξήντα χιλιάδες θεατές παρακολούθησαν τη συναυλία που πραγματοποιήθηκε ύστερα από πρωτοβουλία της οργάνωσης Global Poverty Project.


Τα εισιτήρια ήταν δωρεάν αλλά ανταλλάσσονταν με πόντους που συγκέντρωναν οι θεατές κατά την παρακολούθηση βίντεο στην ιστοσελίδα Globalcitizen.org τα οποία είχαν βασικό θέμα τις διάφορες αιτίες για τις συνθήκες της απόλυτης φτώχειας αρχίζοντας για παράδειγμα από την ελονοσία έως τη μητρική θνησιμότητα κατά τον τοκετό.


Οι θεατές μπορούσαν επίσης να κερδίσουν πόντους αναμεταδίδοντας τις πληροφορίες αυτές στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης.


Η οργάνωση Global Poverty Project επέλεξε να οργανώσει αυτή τη μεγάλη συναυλία τη στιγμή ακόμη που διεξάγεται στη Νέα Υόρκη η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.


"Οι πολιτικοί ξέρετε τί κάνουν;" ρώτησε τους δημοσιογράφους που είχαν συγκεντρωθεί στο σημείο αυτό ο γενικός διευθυντής του Global Poverty Project Χιου Εβανς. "Περιμένουν να δουν προς τα πού φυσάει ο άνεμος".


"Θέλουμε να οικοδομήσουμε ένα κίνημα. Δεν πρόκειται μόνο για μια συναυλία", τόνισε.


Στο τέλος της βραδιάς ο Αμερικανός Τζον Λέτζεντ ερμήνευσε το "Imagine" του Τζον Λένον, πριν ανεβεί στη σκηνή ο σομαλικής καταγωγής καναδός τραγουδιστής της χιπ-χοπ Κ΄νααν και το αμερικανικό ροκ συγκρότημα Band of Horses.
 Πηγή: ΑΜΠΕ

ΠΗΓΗ:http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=48631&category_id=99

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

To Κουβανικό φυσικό φάρμακο για τον καρκίνο....?



To Κουβανικό φυσικό φάρμακο για τον καρκίνο είναι αποδεδειγμένα αποτελεσματικό, λένε οι επιστήμονες / Cuban Natural Drug for Cancer Has Proven Efficacy, Scientists Say
    
                  
radiorebelde.cu, Myrsini Tsakiri

Κουβανοί επιστήμονες παρουσίασαν στην πρωτεύουσα Αβάνα τα οφέλη του ομοιοπαθητικού φαρμάκου Vidatox 30 CH, για τη θεραπεία του καρκίνου, που έχει αυξήσει το προσδόκιμο και την ποιότητα ζωής σε μια ομάδα ασθενών.

Κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Συνεδρίου LABIOFAM 2012, η Δρ. Eva Solomon, επικεφαλής της Ομάδας Ελέγχου του Καρκίνου και Κέντρο της νόσου στην Αβάνα, δήλωσε ότι το φάρμακο χορηγήθηκε σε 845 ασθενείς με καρκίνο σε προχωρημένο στάδιο του μαστού, των πνευμόνων, του παχύ εντέρου, του προστάτη και του τραχήλου της μήτρας, με θετικά αποτελέσματα.


Το φάρμακο χορηγείται σε πέντε υπογλώσσιες σταγόνες κάθε 12 ώρες, και μετά από έξι μήνες στο 87 τοις εκατό των ασθενών βελτιώθηκε η όρεξη τους και αισθάνθηκαν τον πόνο να έχει μειωθεί, και προέβησαν στη παύση λήψης μορφίνης, είπε ειδικός η οποία εργάζεται ως ερευνήτρια στον Όμιλο Επιχειρήσεων LABIOFAM, ο οποίος αναπτύσσει το προϊόν που λαμβάνεται από το δηλητήριο του σκορπιού junceus Rhopalurus.

Το φάρμακο έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό, τονίζεται όμως πως χρησιμοποιείται μετά την ολοκλήρωση της παραδοσιακής θεραπείας (χειρουργική επέμβαση, χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία).


πηγη:http://barbudosdesierramaestra.blogspot.gr/2012/09/to-cuban-natural-drug-for-cancer-has.html#more

(Y/Σ :αναδημοσιεύουμε την συγκεκριμένη είδηση με κάθε       επιφύλαξη για ευνόητους λόγους.Καλό θα ήταν να το ψάξουμε λιγάκι αν μας ενδιαφέρει...)