Χρυσαυγίτες: Μούτσοι των εφοπλιστών, τσιράκια των βιομηχάνων

                                                                       Νίκος Μπογιόπουλος  «Unfollow»

Πώς λέγεται αυτός που:
Τον παίρνει από το χεράκι ο μεγιστάνας Ανιέλι και τον παρουσιάζει στους βιομήχανους ως τον πιστότερο υπηρέτη της τάξης του, όπως έγινε το Μάρτη του 1919 με τον Μουσολίνι στην έδρα του Συνδέσμου Βιομηχάνων της Ιταλίας;
Συγκροτεί τάγματα εφόδου χρηματοδοτούμενα από εργοστασιάρχες και χτυπά εργάτες και απεργίες, όπως έκαναν το 1920 στην Ιταλία οι μελανοχίτωνες;
Αυτόν που ο βασιλιάς Βιτόριο Εμμανουέλε παίρνει υπό την αγκάλη του και τον διορίζει πρωθυπουργό, όπως έγινε το 1922 με τον Ντούτσε;
Που κάνει πραξικόπημα το 1923 και δέκα χρόνια αργότερα οι τραπεζίτες και οι βιομήχανοι τον διορίζουν Καγκελάριο, όπως έγινε το 1933 με τον Χίτλερ;
Έχει καταλάβει την εξουσία και υπόσχεται από τη Λέσχη των Γερμανών Βιομηχάνων του Ντίσελντορφ ότι θα τεθεί «το κράτος στην υπηρεσία του ιδιωτικού κεφαλαίου», όπως έκανε το 1933 ο Φύρερ;
Αυτός λέγεται -και είναι- φασίστας και ναζιστής. Καθότι φασισμός και ναζισμός είναι να παριστάνεις τον «αντισυστημικό» και να είσαι το πιο πιστό σκυλάκι και το πιο σιχαμερό φιδάκι στην υπηρεσία του συστήματος. Ας δούμε πίσω από την «αντισυστημική» μάσκα του φασισμού και του ναζισμού, πίσω από τα μούσκουλα του χρυσαυγίτικου υπόκοσμου, τι δουλικά του συστήματος κρύβονται:
Όταν διαπράχτηκε το σκάνδαλο της παραχώρησης της Αγροτικής Τράπεζας στην Πειραιώς, το μοναδικό κόμμα της αντιπολίτευσης που συντάχθηκε πλήρως με την κυβέρνηση, που όχι μόνο δεν υπερψήφισε αλλά και μπλόκαρε την πρόταση για τη σύγκληση της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων για το θέμα (3/8/2012), ήταν τα «χρυσαύγουλα» των τραπεζιτών.
Ίσως αυτή είναι και η εξήγηση για το ότι η Χρυσή Αυγή επαινείται τόσο συχνά από το πόρταλ bankingnews.
Όταν ο Λάτσης ζήτησε από το δημόσιο να φορτωθεί τη συντήρηση του Μουσείου του, ο πιο ένθερμος οπαδός του στη Βουλή αποδείχτηκε η Χρυσή Αυγή, που διό στόματος Παναγιώταρου (19/9/2012) επιδαψίλευσε ύμνους για την «προσφορά» και μίλησε με ανυπόκριτο θαυμασμό για «έναν εκ των πλουσιοτέρων ανθρώπων της γης».
Όταν ο λαός διαδήλωνε ενάντια στο δεύτερο Μνημόνιο, ο Κασιδιάρης έβλεπε «τρομοκράτες» και ζητούσε στη Βουλή (20/9/2012) να δοθεί οικονομική ενίσχυση για τις ζημιές που είχαν υποστεί τα υποκαταστήματα των τραπεζιτών και των πολυεθνικών «από τους τρομοκράτες και αυτούς που δημιούργησαν τα επεισόδια».
Όταν η κυβέρνηση Σαμαρά έφερνε με το Μεσοπρόθεσμο μέτρα δισεκατομμυρίων ευρώ σε βάρος του λαού, η έγνοια των χρυσαυγι τών ήταν να απαλλαγούν οι εφοπλιστές ακόμα και από την «έκτατη εισφορά» του γελοίου (για τα μεγέθη τους) ποσού των 80 εκατ. ευρώ: «Ο κλάδος της ναυτιλίας έχει στηρίξει την ελληνική οικονομία κατά το παρελθόν, εσείς πάλι συμβάλλετε καθοριστικά στην καταστροφή του» ωρυόταν (5/11/2012) ο Γερμενής ή «Καιάδας» μέσα στρ Βουλή.
Όταν ήρθε στη Βουλή ο προϋπολογισμός-καρμανιόλα, η αγωνία των ναζιστών ήταν μη χάσουν έστω και ένα ευρώ οι εταιρείες όπλων και το NATO: «Να μην περικοπεί έστω κι ένα ευρώ από την άμυνα», δόλωνε (11/11/2012) ο χρυσαυγίτης Ζησιμόπουλος.
Όταν έγινε η απεργία των εργολαβικών εργαζόμενων στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, το Νοέμβριο του 2012, οι πρώτοι που εξέδωσαν ανακοίνωση ζητώντας από τους εισαγγελείς να παρέμβουν κατά των απλήρωτων εργαζόμενων ήταν οι νεοναζί.
Όταν έσκασε η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, ανάμεσα σε εκείνους που ψήφισαν «όχι» στη σύσταση εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, ήταν και ο χρυσαυγίτης Αρβανίτης. Όπως είπε αργότερα (20/12/2012) ψήφισε έτσι «κατά λάθος».
Όταν ήρθε στη Βουλή η τροπολογία για ξεπούλημα ακόμη και ολόκληρων νησιών και βραχονησίδων, ο Παναγιώταρος ψήφισε 14/2/2012) υπέρ της τροπολογίας! Μιάμιση ώρα αργότερα και μετά to σάλο από το ξεβράκωμα, είπαν πάλι ότι είχαν κάνει λάθος.
Αυτοί είναι. Μούτσοι των εφοπλιστών, τσιράκια των βιομηχάνων.

πηγη:http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2014/06/blog-post_8698.html