Είμαι 16άρης και δεν έχω Λύκειο…

Διώχνουν από το σχολείο 50.000 φτωχούς μαθητές
Γράφουν: Κική Μένου  -  Κώστας Προμπονάς

Αρχές Μαΐου και στο κοινοβούλιο φτάνει από τον υπουργό Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλο το περιβόητο νομοσχέδιο για το νέο σχολείο. Τα πιο μεγάλα εγκλήματα διαπράττονται εν μια νυκτί, έτσι και οι αλλαγές στο σχολείο έγιναν από την πίσω πόρτα και χωρίς να το πάρει κανείς χαμπάρι. Η επιστροφή τον Σεπτέμβριο, όμως, στα σχολεία δεν ακολουθεί την ίδια κανονικότητα που είχαν τα προηγούμενα, μνημονιακά σχολικά έτη. Ένα κακό σχολείο ετοιμάζεται να γίνει χειρότερο… Το σχέδιο για το «νέο Λύκειο» ακολουθεί κατά γράμμα τις επιταγές του κεφαλαίου και των πολιτικών του που επιβάλλονται από κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ. Δεν έφταναν οι πολιτικές επιλογές των νόμων Διαμαντοπούλου, όταν έκλειναν σχολικές μονάδες –σε πιο μικρή κλίμακα–, τα βιβλία έγιναν είδος προς εξαφάνιση, τα σχολεία δεν είχαν πόρους να αντιμετωπίσουν το κρύο και τα παιδιά πέθαιναν από την ασιτία. Αυτό το χάλι η σύγχρονη φασιστοειδής κυβέρνηση θέλησε να αλλάξει …προς το χειρότερο.
Ξεκινάμε από τις αιφνιδιαστικές αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα και την εξαφάνιση μαθημάτων, μέχρι τις συγχωνεύσεις σχολείων και τον εξοστρακισμό 20.000 εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας. Στο σχολείο που διαμορφώνεται κάθε χρόνο χάνονται πάνω από 32.000 διδακτικές ώρες λόγω ελλείψεων σε καθηγητές. Δεν καλύπτονται ούτε στοιχειώδεις ανάγκες, από τη στέγαση και τη θέρμανση, μέχρι τις καθαρίστριες και τους φύλακες (για τις χαμένες αυτές θέσεις εργασίας θα προνοήσει αργότερα ο υπουργός …Ανεργίας, Γ. Βούρτσης, εγκλωβίζοντας στη σύγχρονη 5μηνη σκλαβιά των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ, τους νέους μέχρι και 29 ετών). Την ίδια στιγμή μαύρο προδιαγράφεται το μέλλον για το μαθητικό πληθυσμό, ένα μέρος του οποίου εξωθείται να εγκαταλείψει τη γενική εκπαίδευση και να στραφεί κυρίως στην κατάρτιση και τη μαθητεία. Έχουμε τη δημιουργία ενός σχολείου σε καθολικό εξεταστικό κέντρο, όπου οι μαθητές μετατρέπονται σε κυνηγούς βαθμών. Με πανελλαδικές εξετάσεις, ουσιαστικά, από την Α΄ Λυκείου έως τη Γ΄ Λυκείου (συνολικά σε 39 μαθήματα!) με θέματα κατά 50% από τράπεζα θεμάτων, με ακόμα αυστηρότερες προϋποθέσεις προαγωγής από τη μια τάξη στην άλλη. Έτσι, με χειρουργική ακρίβεια οδηγούν εκτός εκπαίδευσης βαθμιαία 50.000 μαθητές κυρίως, από τις φτωχότερες τάξεις και στρώματα. Ας μην αναφερθούμε στον «ξαφνικό θάνατο», προσφιλής τακτική της κυβέρνησης, των ΕΠΑΣ, καθώς και στη μεσαιωνικού τύπου θεσμοθέτηση της παιδικής εργασίας, αφού η επονομαζόμενη «μαθητεία» αφήνει ελεύθερες τις επιχειρήσεις να έχουν στη δούλεψή τους 16χρονους μαθητές. Μοναδική υποχρέωση; Πέρα από ένα χαρζιλίκι των 200 ευρώ, την ασφαλιστική κάλυψη, άκουσον- άκουσον, μόνο σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος!
Σε αυτό το τόσο ποταπό μέλλον οι μαθητές στα περισσότερα σχολεία της χώρας πήραν τη θέση που τους αρμόζει. Τη θέση της ανατροπής και του αγώνα. Σε εκατοντάδες σχολεία από τις πρώτες κιόλας ώρες, οι μαθητές μέσα από τις συνελεύσεις τους τάχθηκαν στο πλευρό των σχεδόν απολυμένων καθηγητών τους. Σε αρκετές περιοχές μάλιστα, είδαμε καταλήψεις και αυθόρμητες πορείες, όπως το 3ο ΓΕΛ Περιστερίου με συμβολικό αποκλεισμό της μεγάλης λεωφόρου Κηφισού ή ακόμα και στα ζοφερά Πατήσια, από το 48ο ΓΕΛ την ημέρα του μεγαλειώδους πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου.
Αξιοσημείωτο είναι το ευρύ κάλεσμα που απευθύνουν πρωτοπόροι μαθητές αύριο στο 3ο Γυμνάσιο Περιστερίου σε μία μεγάλη μαθητική συνέλευση των σχολείων της Αθήνας. Με διεκδικητικό πλαίσιο για μια ολοκληρωμένη, ολόπλευρη μόρφωση σε ένα ενιαίο 12 χρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο, με ολιγομελή τμήματα, χωρίς τον πνευματικό ευνουχισμό των εξετάσεων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Ευτυχώς οι μαθητές δεν είναι …χαζοί και ούτε αποκομμένοι από την κοινωνία, γι’ αυτό και συνδέουν τα αιτήματα για το σύγχρονο σχολείο των αναγκών τους μέσα από την ανατροπή του υπάρχοντος συστήματος, αλλά και την αντιφασιστική πάλη για το τσάκισμα των νεοναζιστών της Χρυσής Αυγής και των αντιλήψεών τους. Με τις αγωνιστικές τους διαθέσεις όμως αναδεικνύουν αυτό που θέλουν οι «από πάνω» να ξεχάσουμε: Ότι η ταξική αλληλεγγύη δεν είναι ούτε φιλανθρωπία, ούτε μοιρασμός της φτώχειας μας, αλλά συνεχής διεκδίκηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Γι’ αυτό και τάσσονται στο πλευρό της απεργίας των καθηγητών τους, επιδιώκοντας τη δημιουργία πανεκπαιδευτικού – πανεργατικού ξεσηκωμού από σήμερα και μέχρι τη νίκη. Άλλωστε, αν απολύσουν τους καθηγητές τους, αυτοί θα είναι οι επόμενοι που θα δουλέψουν στις ίδιες θέσεις με πολύ λιγότερα εργασιακά δικαιώματα.
Πάντως το κάλεσμα του Ανυπότακτου Μαθητή ότι «θα συνεχίσουμε μέχρι τη νίκη και δε θα ξεχάσουμε ποτέ τον Παύλο, όπως δε ξεχάσαμε και τον Γρηγορόπουλο», το οποίο έχει φτάσει σε δεκάδες σχολεία σε όλη τη χώρα, εμπνέει πολλούς μαθητές για τη θερμή συνέχεια των αγώνων στα σχολεία.

ΠΗΓΗ:http://prin.gr/?p=1984#!prettyPhoto/0/

A.C.A.B. - All Cops Are Bastards

          

A.C.A.B.: All Cops Are Bastards (2012) - Movie Summary:

Η ιταλική ταινία A.C.A.B. (All Cops Are Bastards) είναι εμπνευσμένη από το ομώνυμο βιβλίο του Carlo Bonini και το οποίο διηγείται μία αληθινή ιστορία (δεν είναι και πολύ δύσκολο το σενάριο όταν έχει να κάνει με αστυνομική βία)… Η έκφραση A.C.A.B., η οποία είναι πολύ γνωστή στο κοινό της εξέδρας, αλλά και των δρόμων, (πλέον έχει γίνει της μόδας και την “κυκλοφορούν” ακόμη και άσχετοι), ξεκίνησε να χρησιμοποιείται στην Αγγλία τη δεκαετία του 70 ιδιαίτερα ανάμεσα σε ομάδες skinheads και όπως ήταν εύλογο, διευρύνθηκε στους δρόμους και στα γήπεδα. Στην ταινία αυτή, οι Cobra (Piefrancesco Favino), Nero (Filippo Nigro) και Mazinga (Marco Giallini) αποτελούν τρεις “bastard riot cops” που προσπαθούν να εκπαιδεύσουν τον νέο Adriano (Domenico Diele), στις πρακτικές και τη λογική της “Riot Police”, συμπεριλαμβανομένων των ταραχών στους δρόμους, τις πορείες, αλλά και τα επεισόδια στα γήπεδα. Μια οπτική γωνία για το πως λειτουργούν τα πράγματα “από μέσα” με θέα σημαντικά γεγονότα που περιλαμβάνουν τόσο την δολοφονία του Carlos Giuliani στη Γένοβα, το 2001 κατά τη διάρκεια του G8, έως τη δολοφονία του Gabrielle Santi το 2007.

πηγη:http://www.actionmoviesblog.com/acab-all-cops-are-bastards-2012/

ΜΗΝΥΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ-ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΙΑ

Σαν σήμερα το 1941 ιδρύθηκε το ΕΑΜ

                 

Ο Δ. Γληνός έγραψε τότε μια μπροσούρα 
     “Τι ειναι και τι θέλει το ΕΑΜ”. Παραθέτουμε εδώ μερικά αποσπάσματα…

“Ο σημερινός αγώνας του λαού μας στο περιεχόμενό του δεν μπορεί να είναι τίποτ’ άλλο παρά απελευθερωτικός. Πρόκειται να κατακτήσουμε τη λευτεριά μας, να διώξουμε τους ξένους επιδρομείς από τη χώρα μας, να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας στη ζωή και τον πολιτισμό. Πρόκειται ν’ ανοίξουμε το δρόμο για μιαν ελεύτερη, πολιτισμένη κι ευτυχισμένη Ελλάδα. Αυτός είναι ο πρώτος, ο υπέρτατος, ο μόνος σκοπός που μας προβάλλεται σήμερα επιτακτικά όσο ποτέ.Στη μορφή του, ο σημερινός αγώνας δεν μπορεί παρά να είναι παλλαϊκός, ν’ αγκαλιάσει όλα τα στρώματα του λαού, και τον εργάτη και τον αστό και τον αγρότη και τον διανοούμενο. Και μ’ αυτή την έννοια της παλλαϊκότητας, ο αγώνας αυτός χαρακτηρίζεται σαν αγώνας εθνικός. Ο σημερινός, λοιπόν, αγώνας που βγαίνει από τα πράγματα και την ψυχική διάθεση όλου του λαού, είναι αγώνας εθνικοαπελευθερωτικός, και μόνο αν έτσι κατανοηθεί και οργανωθεί μπορεί να φέρει το ποθητό αποτέλεσμα…”.***”Ορισμένα κόμματα συνειδητοποίησαν καθαρά τα συνθήματα που βγαίνουνε σήμερα και από τις αντικειμενικές συνθήκες και από τη διάθεση του λαού να παλέψει για τη ζωή του και τη σωτηρία του.Και τα κόμματα αυτά συγκροτήσανε πριν από ένα χρόνο το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, σα μια κοινή αφετηρία και κοινό στάδιο δράσης για όλη την πολιτική ηγεσία και καθοδήγηση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Από τη στιγμή που διαπιστώνεται πως ο εθνικός απελευθερωτικός αγώνας επιβάλλεται αναπόδραστα από τις σημερινές αντικειμενικές συνθήκες της χώρας μας και ανταποκρίνεται στην αγωνιστική διάθεση όλου του λαού, από τη στιγμή που διαπιστώνεται πως ο αγώνας αυτός είναι παλλαϊκός και ομαδικός και δεν μπορεί να πετύχει παρά μόνο με την ενότητα στους σκοπούς, στην οργάνωση και στην καθοδήγησή του, βγαίνει επιτακτικό το

             

χρέος, από τη μια μεριά, για όλο το λαό να ενταχθεί σε μιαν ενιαία εθνική ενότητα, αφήνοντας για την ώρα κατά μέρος κάθε διαφορά πολιτική ή ιδεολογική, που πηγάζει από τα μερικότερα συμφέροντα των κοινωνικών τάξεων, όταν για όλους τους Ελληνες και για όλες τις κοινωνικές τάξεις προβάλλει τώρα το υπέρτατο συμφέρον να σωθούν, να κατακτήσουν και να διατηρήσουν τη λευτεριά τους.Μπροστά σ’ αυτό το υπέρτατο παλλαϊκό συμφέρον, υποχωρούν όλα τ’ άλλα για τούτην τη στιγμή. Αρα, κάθε Ελληνας έχει την υποχρέωση ν’ αφήσει κατά μέρος όλα τα άλλα και να μπει στη γραμμή του αγώνα. Πλάι σ’ όλα τ’ άλλα αδέρφια του, γιατί μόνο η ένωση μπορεί να φέρει τη νίκη.Παράλληλα τώρα μ’ αυτό, από τους ίδιους όρους, βγαίνει, από την άλλη μεριά, και το χρέος για όλα τα πολιτικά κόμματα και για όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, όσοι είναι σύμφωνοι για την ανάγκη και τους σκοπούς του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα, να συγκροτήσουνε την ενιαία πολιτική και καθοδήγηση του αγώνα μέσα στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο.Ποια κόμματα και ποιοι πολιτικοί αρχηγοί μπορεί να μην είναι σύμφωνοι για την ανάγκη και τους σκοπούς του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα; Οι προδότες και οι φασίστες μόνο. Υπάρχουν άλλοι που πιστεύουν πως ο λαός πρέπει να δεχτεί μοιρολατρικά τη σκλαβιά ή να περιμένει να τον σώσουν άλλοι από τη σκλαβιά; Ας το δηλώσουν. Μα, κι αν δεν το δηλώσουν το ίδιο συμπέρασμα θα βγει από τη στάση τους απέναντι στον αγώνα και απέναντι στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο…”.***”Τι πρέπει να κάνεις; Να τι πρέπει να κάνεις. Πρώτα πρώτα, δεν πρέπει ποτέ, για κανένα λόγο, για καμιά περίπτωση να μείνεις μόνος, ξεκομμένος από το σύνολο, άτομο ξεμοναχιασμένο. Ενώσου με τους άλλους. Ενώσου με τους συναδέλφους σου, τους συντρόφους σου, τους συντεχνίτας σου. Εμπα στην οργάνωσή σου, στο σωματείο σου, στο συνεταιρισμό σου, στην ένωσή σου, στο επαγγελματικό σωματείο και γίνε μέλος ενεργητικό. Παίρνε μέρος σ’ όλους τους αγώνες, στις συζητήσεις για τα καθημερινά ζητήματα, προστάτευε τα δικαιώματά σου στη ζωή, για να εξασφαλιστεί η ζωή σου, η συντήρηση η δική σου και των δικών σου.Επειτα αναζήτησε γύρω σου τους φίλους και γνωστούς σου που μπορείτε να καταρτίσετε μια ομάδα του ΕΑΜ, ΕΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΑΜΝ, Εθνικής Αλληλεγγύης κτλ. Οργανωθείτε στην ομάδα αυτή, βγάλτε γραμματέα και συνδεθείτε με την τοπική επιτροπή.Διάβαζε τα δημοσιογραφικά όργανα της οργάνωσής σου και διάδινέ τα γύρω σου. Δίνε ταχτικά τη συνδρομή σου και παίρνε μέρος όσο μπορείς γενικότερα στους εράνους.Σκόρπιζε γύρω σου τα συνθήματα της καθημερινής πάλης και γενικότερα τα συνθήματα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Φρονημάτιζε και δυνάμωνε τους γύρω σου, εμψύχωνε τους δισταχτικούς, τους δειλούς και κοίταξε με κάθε τρόπο να πλατύνεις την οργάνωσή σου. Παίρνε μέρος ενεργητικό στους αγώνες, στις διαδηλώσεις, στις απεργίες, σε κάθε ομαδική εκδήλωση. Δείχνε απόλυτη αλληλεγγύη με όλους τους συναγωνιστές. Ξεσκέπαζε και κυνήγα τους προδότες και τους χαφιέδες. Ξεσκέπαζε όλους τους διασπαστές της απελευθερωτικής πάλης. Προφύλαττε τις γυναίκες από την επαφή με τους ξένους, από τη διαφθορά και την εκπόρνεψη. Σε κάθε στιγμή, κάνε το χρέος σου και μην αφήνεις ποτέ να περάσει μια μέρα χωρίς να ρωτήσεις τον εαυτό σου: Τι έκαμα σήμερα για τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα; Σε τι έβλαψα τους εχθρούς, σε τι βοήθησα το λαό μας να λυτρωθεί;”.



ΠΗΓΗ:http://www.kar.org.gr/?p=29068

ΘΥΜΉΣΟΥ...

                                                                           

             Ένας Κόσμος.Μια Επανάσταση

Θυμήσου τι συνέβει  πριν 2-3 χρόνια  και που καταλήξαμε .Αν ήρθε η ώρα  να το πάμε από την αρχή τότε πρέπει μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη.Αν είναι να πάμε για την ανατροπή να το κάνουμε σωστά αυτή την φορά ρε γμτ... γιατί οι στόχοι παραμένουν  ίδιοι. Γι'αυτό θυμήσου :

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΙΣΟΤΗΤΑ -ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ -  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ - ΟΧΙ ΦΑΣΙΣΜΟΣ

1992-2012: Η ματωμένη 20ετία της Χ.Α. και Φωτογραφίες από την αντιφασιστική πορεία 25/9

Η «Εφ.Συν.» παρουσιάζει την αναλυτική λίστα 
με την εγκληματική δράση μελών και στελεχών της Χρυσής Αυγής από το 1993 μέχρι το 2012. Πρόκειται για στοιχεία που συγκέντρωσαν οι συνεργάτες του βουλευτή Μανώλη Γλέζου και που εστάλησαν πρόσφατα στον υπουργό Νίκο Δένδια .

Η πρώτη συνάντηση μεταξύ του Νίκου Δένδια και του Μανώλη Γλέζου είχε πραγματοποιηθεί στις 30 Ιανουαρίου του 2013, όταν ο υπουργός Δημόσιας Τάξης επισκέφθηκε το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς και βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην οικία του, μετά από πρόσκληση του τελευταίου.

Η συνάντηση, που διήρκεσε περίπου μιάμιση ώρα, είχε περάσει τότε στα «ψιλά» των μέσων ενημέρωσης, ενώ εκείνες τις εβδομάδες η κυβέρνηση εφάρμοζε το δόγμα της «μηδενικής ανοχής» σε καταλήψεις.
Κατά τη συζήτηση ο Μανώλης Γλέζος είχε αναπτύξει την οπτική του γύρω από τα κρούσματα βίας και τις σχετικές καταγγελίες, με ιδιαίτερη έμφαση στα βίαια επεισόδια που προέρχονται από κατασταλτικές δυνάμεις, καθώς και παρακρατικά κέντρα που συνδέονται με την ακροδεξιά και τον φασιστικό χώρο. Ο βουλευτής Επικρατείας είχε μάλιστα καλέσει τον υπουργό να εγκύψει πάνω από το ζήτημα της παρακρατικής βίας, η οποία μπορεί να λάβει επικίνδυνες διαστάσεις σε περίπτωση κοινωνικής έκρηξης.
Οι δύο πλευρές διατήρησαν την επαφή τους, που περιελάμβανε και στοιχεία που συγκέντρωσαν οι συνεργάτες του βουλευτή και αφορούν τη δράση μελών και στελεχών της Χρυσής Αυγής. Τα στοιχεία αυτά εστάλησαν μάλιστα προ εβδομάδων στον υπουργό, ο οποίος τα αξιοποίησε δίνοντάς τα στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, στο πλαίσιο της σχετικής έρευνας.
Σήμερα η «Εφ.Συν.» παρουσιάζει τη συγκεκριμένη αναλυτική λίστα με την εγκληματική δράση μελών και στελεχών της Χρυσής Αυγής από το 1993 μέχρι το 2012.
Ν.ΣΒ.

Το γνωστότερο χτύπημα

16.6.1998: Η πιο γνωστή επίθεση της Χρυσής Αυγής με θύματα τρεις αριστερούς νέους. Με καθυστέρηση πολλών ημερών και μόνο μετά την υποβολή μήνυσης θα διωχθεί ο υπαρχηγός της οργάνωσης Αντώνιος Ανδρουτσόπουλος, αφού όμως του δοθεί ο χρόνος να διαφύγει. Θα παραδοθεί εφτά χρόνια αργότερα. Οι άλλοι 10 συνεργοί του δεν θα ανακαλυφθούν ποτέ.

Οι πρώτες επιθέσεις

30.4.1992: Επίθεση χρυσαυγιτών σε μέλη της ΟΣΕ.

25.5.1992: Επίθεση χρυσαυγιτών σε μέλη της ΟΣΕ.

17.3.1993: Είκοσι μέλη της Χρυσής Αυγής επιτίθενται και τραυματίζουν στον Ταύρο τέσσερα μέλη της Μαρξιστικής Κίνησης για τον Σοσιαλισμό που εκδίδει την εφημερίδα «Ξεκίνημα».

26.5.1993: Ο μαθητής Δ.Π. ξυλοκοπείται από χρυσαυγίτες.

28.10.1993: Μέλη της Χρυσής Αυγής κακοποιούν αλλοδαπούς στην περιοχή των Αμπελοκήπων. Ανάλογες επιθέσεις καταγγέλλονται σε Γουδή, Καισαριανή.

20.11.1993: Χρυσαυγίτες χαρακώνουν στο χέρι μαθητή στην Πάτρα και επιτίθενται σε μαθητικές καταλήψεις.

20.1.1994: Χρυσαυγίτες επιτίθενται σε μαθητικές καταλήψεις.

15.1.1995: Μαθητής, μέλος της YRE, δέχεται επίθεση στην Κυψέλη και τραυματίζεται από στέλεχος της Χρυσής Αυγής.

30.1.1995: Νέα επίθεση στελέχους της Χρυσής Αυγής σε μαθητή του 39ου ΓΕΛ, μέλος της YRE.

7.2.1995: Με ρόπαλα και μαχαίρια επιτέθηκαν χρυσαυγίτες σε Τούρκους και Κούρδους πολιτικούς πρόσφυγες στον ηλεκτρικό της Ομόνοιας.

8.3.1995: Ο Σ.Κ. δέχεται επίθεση από νεαρούς στους ΑγίουςΑναργύρους, επειδή τον πέρασαν για Αλβανό. Εκείνη την περίοδο είχε ξεσπάσει ένα πρωτοφανές «αλβανοκυνηγητό» στην περιοχή εξαιτίας της δολοφονίας τού Λ.Κ. από έναν Βορειοηπειρώτη. Πρωτοπόρα τα μέλη της Χρυσής Αυγής στην περιοχή.

25.1.1996: Δύο αδέλφια φοιτητές δέχονται επίθεση με μαχαίρια από ομάδα χρυσαυγιτών στον Πειραιά.

8.4.1996: Με πέτρες και ξύλα χρυσαυγίτες επιτέθηκαν σε μέλη της ΟΣΕ στη Φωκίωνος Νέγρη.

22.6.1996: Μέλος της ΚΝΕ και πρόεδρος του 15μελούς του 39ου ΓΕΛ Κυψέλης πέφτει θύμα επίθεσης χρυσαυγιτών στη Φωκίωνος Νέγρη.

24.6.1996: Αφρικανός μετανάστης ξυλοκοπείται στη μέση της Φωκίωνος Νέγρη από χρυσαυγίτες.

29.6.1996: 16χρονος, μέλος της YRE, ξυλοκοπείται από χρυσαυγίτες κοντά στον ηλεκτρικό Κάτω Πατησίων.

12.9.1996: Επίθεση από χρυσαυγίτες δέχτηκαν δύο Ελληνοπόντιοι και ένας Βορειοηπειρώτης στα Χανιά.

17.9.1996: Χρυσαυγίτες επιτίθενται στο Γκάζι στους μειονοτικούς κατοίκους της περιοχής και γεμίζουν τους τοίχους με φασιστικά συνθήματα.

17.9.1996: Στους Στύλους του Ολυμπίου Διός χρυσαυγίτες ξυλοκοπούν μέλη της ΚΝΕ.

31.1.1997: Τα δημοτικά συμβούλια Κερατσινίου και Δραπετσώνας καταγγέλλουν την επίθεση ναζιστών της Χρυσής Αυγής κατά του μαθητή Π.Γ. και του εργάτη Γ.Ι., μελών της ΟΑΚΚΕ.

28.2.1997: Ομάδα μελών της Χρυσής Αυγής ξυλοκοπεί τον μαθητή Γ.Χ. έξω από το 15ο Λύκειο Κυψέλης.

Μάρτιος 1997: Στο ΕΠΛ Αθήνας ένας 15χρονος, γιος Ζαϊρινού πρόσφυγα, μέλος της ομάδας μπάσκετ του ΠΑΟ, πέφτει θύμα ξυλοδαρμού από μέλη της Χρυσής Αυγής.

Μάιος 1997: Μαθητής του 15ου ΓΕΛ Κυψέλης πέφτει θύμα άγριου ξυλοδαρμού από μέλη της Χρυσής Αυγής.

Μάιος 1997: Στο ΕΠΛ Αθήνας, μέλη της Χρυσής Αυγής δέρνουν δύο μαθητές και κουρεύουν έναν άλλο.

23.5.1997: Ο φοιτητής των ΤΕΙ Αθήνας Κ.Μ. πέφτει θύμα ξυλοδαρμού από 4 μέλη της Χρυσής Αυγής στην πλατεία Κυψέλης.

28.5.1997: Μέλη της Χρυσής Αυγής βάζουν φωτιά σε μηχανές έξω από το κτίριο όπου στεγάζεται το Δίκτυο Κινήσεων για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα.

27.10.1997: Χρυσαυγίτες επιτίθενται με σουγιάδες κοντά στην πλατεία Βάθη στη 19χρονη Ν.Φ., μέλος του συντονιστικού της YRE, και στον 19χρονο Γ.Κ.

24.1.1998: Επίθεση τριών χρυσαυγιτών στον μουσικό Α.Κ. Τον εγκαταλείπουν αιμόφυρτο σε μικρή απόσταση από τα κεντρικά γραφεία τους.

27.7.1999: Το βράδυ, επί της Β. Σοφίας, στο ύψος του πάρκου Ελευθερίας, μέλη της Χρυσής Αυγής επιτίθενται και τραυματίζουν 4 νέους, μέλη της Νεολαίας Ενάντια στον Ρατσισμό στην Ευρώπη (YRE).

15.9.1999: Χρυσαυγίτης επιτίθεται σε Αλβανό μετανάστη στον Ηλεκτρικό, πριν από τον αγώνα Ολυμπιακού – Ρεάλ, τον βρίζει, τον χτυπά και τον αναγκάζει να κατέβει από το τρένο, αφού του κλέβει και 10.000 δρχ.

21.9.1999: Χρυσαυγίτες χτυπούν μέλη του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

26.1.2000: Ομάδες χρυσαυγιτών επιχειρούν έξω από το Πολυτεχνείο αφισοκόλληση φωνάζοντας συνθήματα όπως «Εξω οι ξένοι, Ζήτω ο εθνικισμός». Προσπαθούν στη συνέχεια να λιντσάρουν έναν από τους δύο φοιτητές που τους είπαν να μη φωνάζουν τέτοια συνθήματα και να μη ρυπαίνουν τον χώρο του Πολυτεχνείου. Ακολουθεί το κάψιμο ενός αυτοκινήτου από αναμμένες αφίσες τους που πετάχτηκαν μέσα σ’ αυτό.

25.3.2000: Με πρωτοβουλία μελών της Χρυσής Αυγής 25 μαθητές του 2ου Ε.Λ. Πετρούπολης ανοίγουν μια τεράστια σημαία με το σύμβολο της χούντας, κατά τη διάρκεια σχολικής γιορτής, παρουσία όλων των μαθητών και των καθηγητών του σχολείου.

8.4.2000: Μέλη της οργάνωσης χτυπούν και μαχαιρώνουν στην οδό Στουρνάρη τον 22χρονο φοιτητή της ΑΣΚΤ Ν.Π. που μεταφέρθηκε σε κρίσιμη κατάσταση στον Ευαγγελισμό. Κίνητρο της επίθεσης ήταν καθώς φαίνεται τα μακριά μαλλιά του θύματος, μια και δεν προηγήθηκε κανένα επεισόδιο και ο φοιτητής ήταν πολιτικά ανένταχτος.

20.4.2000: Χρυσαυγίτες επιτίθενται και χτυπούν δύο Τούρκους δημοσιογράφους έξω από τον χώρο ελληνοτουρκικής επίδειξης μόδας που διεξάγεται στο ξενοδοχείο Intercontinental.

28.5.2000: Φασίστες βεβηλώνουν 90 τάφους στο νεκροταφείο της Νίκαιας, γράφοντας ναζιστικά συνθήματα και προκαλώντας υλικές ζημιές. Το επεισόδιο γίνεται λίγες ημέρες μετά το μνημόσυνο που πραγματοποιήθηκε στο εβραϊκό νεκροταφείο της Νίκαιας για τα θύματα του ναζισμού. Η αστυνομία το καταγράφει ως απλό περιστατικό.

18.6.2000: Περίπου 15 μέλη της Χρυσής Αυγής επιτίθενται σε 4 μέλη της Πρωτοβουλίας «Στοπ Χάιντερ», τα οποία βρίσκονται στην πλατεία της Κυψέλης. Τους χτυπούν, τους απειλούν και καταστρέφουν το έντυπο υλικό τους.

20.6.2000: Στις 2.30 το μεσημέρι, 8 μέλη της Χρυσής Αυγής εισβάλλουν κραυγάζοντας φασιστικά συνθήματα στο «μαρξιστικό βιβλιοπωλείο» του ΣΕΚ, στην οδό Αναξαγόρα στην Ομόνοια. Προκαλούν υλικές ζημιές και απειλούν τον ταμία. Στο βιβλιοπωλείο γινόταν έκθεση αντιρατσιστικού βιβλίου.

16.11.2000: Νέα επίθεση νεοναζί στο Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο. Αγκυλωτοί σταυροί και συνθήματα όπως οι «Ναζί επιστρέφουν» αναγράφτηκαν στην είσοδο του βιβλιοπωλείου.

18.1.2001: Η εξώπορτα του Μανώλη Γλέζου σημαδεύεται από ναζιστές με το σύνθημα «Γλέζο, πρόσεχε». Η φασιστική ενέργεια αποδίδεται στο γεγονός ότι ο Γλέζος ήταν μάρτυρας υπεράσπισης των θυμάτων των νεοναζί σε πρόσφατη δίκη. «Πρέπει να σταματήσει ο ωχαδερφισμός απέναντι στην ανάπτυξη των νεοναζί, γιατί αυτό είναι οι χρυσαυγίτες», δηλώνει ο Μανώλης Γλέζος.

3.2.2001: Η οργάνωση πραγματοποιεί την καθιερωμένη της συγκέντρωση με ρατσιστικά και εθνικιστικά συνθήματα με αφορμή τη συμπλήρωση 5 χρόνων από την κρίση των Ιμίων.

27.4.2001: Χρυσαυγίτες πραγματοποιούν εξόρμηση και πορεία από την πλατεία Φλέμιγκ του Βοτανικού στο Γκάζι προκαλώντας και φωνάζοντας έξω οι Τούρκοι από το Γκάζι.

1.10.2001: Καταγγελίες για βίαιες επιθέσεις χρυσαυγιτών στο Παγκράτι στέλνονται στο αρχείο από την αστυνομία.

17.1.2009: Επίθεση κρανοφόρων μελών του ακροδεξιού Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου με παλούκια και πέτρες στην Ιατρική Σχολή Λάρισας, εναντίον διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν για τη δίωξη των συλληφθέντων του Δεκεμβρίου με τον «αντιτρομοκρατικό». Επέμβαση των ΜΑΤ για την προστασία των επιδρομέων.

21.1.2009: Ενέδρα ακροδεξιών έξω από την κατάληψη «Αντι-Info Cafe», στην πλατεία Γαρδένιας στου Ζωγράφου, κατά τη διάρκεια ρεμπέτικης βραδιάς. Απόκρουσή τους, με σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι ενός απ’ τους οργανωτές της εκδήλωσης.

21.1.2009: Φωτιά στον προσφυγικό καταυλισμό των Αφγανών στην Πάτρα (καταστροφή περίπου 40 παραπηγμάτων και του σχολείου-ιατρείου). Στο σημείο εκδήλωσης της πυρκαγιάς βρέθηκαν γκαζάκια, ενώ περίοικοι παρότρυναν τους πυροσβέστες να μην τη σβήσουν.

28.1.2009: Ρατσιστική επιδρομή 7 ατόμων σε σπίτι Πακιστανών στη Νίκαια. Ξυλοδαρμός των ενοίκων, αρπαγή χρημάτων και των διαβατηρίων τους.

242.2009: Δολοφονική επίθεση με χειροβομβίδα εναντίον του Στεκιού Μεταναστών και των γραφείων του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα. «Θάψιμο» του γεγονότος από τα ΜΜΕ με την ενεργό συμμετοχή «αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ.», που προσπαθούν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις με διάφορα ευφάνταστα σενάρια.

1-5.3.2009: Τρεις διαδοχικές ρατσιστικές επιθέσεις από ομάδα 10-15 φασιστών κατά ανύποπτων Πακιστανών σε δρόμους του Αιγάλεω, με αποτέλεσμα 4 τραυματίες (οι δυο σοβαρά) και τρεις τουλάχιστον ληστείες σε βάρος μεταναστών.

29.3.2009: Ενέδρα τριών μελών της Οργάνωσης Εθνικιστών Ρεθύμνου (ΟΕΡ, υποπροϊόντος της Χ.Α.) στον φοιτητή Γ.Μ., συνδικαλιστή της αριστερής παράταξης ΕΑΑΚ, και σοβαρός τραυματισμός του. Με καθυστέρηση κάμποσων ημερών, η ναζιστική οργάνωση «αποποιείται» την ευθύνη για «το θλιβερό περιστατικό», κάνοντας λόγο για «προβοκάτσια».

23.4.2009: Εκπρόσωποι της πακιστανικής κοινότητας Αθήνας καταγγέλλουν σε συνέντευξη Τύπου πάνω από 30 επιθέσεις εναντίον ομοεθνών τους μεταναστών από δύο μηχανοκίνητες ρατσιστικές συμμορίες μέσα στο τελευταίο 15νθήμερο (Ν. Ιωνία, Καλογρέζα, Γαλάτσι, Περισσός, Ηράκλειο), με τουλάχιστον 19 τραυματίες.

8-9.5.2009: Κινητοποίηση της «Χρυσής Αυγής» στην Καλαμάτα, εναντίον επετειακής εκδήλωσης της τοπικής αντιεξουσιαστικής κίνησης «Αλάνια του Νέδοντα» για την πολύνεκρη ιστορική απεργία του 1934. Επίθεση εναντίον ζευγαριού αντιεξουσιαστών σε ουζερί της πόλης, σοβαρός τραυματισμός τους και ξυλοδαρμός σερβιτόρου που επιχείρησε να παρέμβει

8.5.2009: Επιδρομή χρυσαυγιτών στον σιδηροδρομικό σταθμό σε αναζήτηση «αναρχικών», επιθέσεις σε εργαζομένους του ΟΣΕ και τραυματισμός 2 μεταναστών, χωρίς την παραμικρή αντίδραση της ΕΛ.ΑΣ.

10.5.2009: Επίθεση χρυσαυγιτών στην Καλαμάτα, με κατσαβίδια και λοστούς εναντίον εκδήλωσης κατά των παράνομων κεραιών κινητής τηλεφωνίας και τραυματισμός 3 ατόμων.

10.5.2009: Επίθεση «αγνώστων» στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Περιστερίου, με υλικές ζημιές.

23.5.2009: Νυχτερινός εμπρησμός από ομάδα «αγνώστων» ενός υπόγειου μουσουλμανικού χώρου προσευχής στην οδό Αριστομένους, στον Αγιο Παντελεήμονα. Μέσα στον χώρο βρίσκονταν πέντε μετανάστες από το Μπανγκλαντές, που απεγκλωβίστηκαν από την Πυροσβεστική και μεταφέρθηκαν τραυματισμένοι στο νοσοκομείο.

26.5.2009: Εμπρησμός από «αγνώστους» του υπογείου της εκκλησίας του Αγ. Παντελεήμονα, όπου ο (προγεγραμμένος από τους τοπικούς ρατσιστές) παπάς περιέθαλπε τον χειμώνα τους πρόσφυγες της περιοχής (8.45 μ.μ). Ξυλοδαρμοί δημοσιογράφων κι ενός μέλους του ΚΚΕ που διαμαρτυρήθηκε επειδή ακροδεξιοί με μαχαίρια απειλούσαν περαστικούς μετανάστες.

2.6.2009: Τρομοκρατική επιδρομή της «Χρυσής Αυγής» στην Ενωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, στην Αθήνα, με σκοπό τη ματαίωση της παρουσίασης του Ελληνο-Μακεδονικού Λεξικού από το «Ουράνιο Τόξο» με συμμετοχή Ελλήνων και ξένων πανεπιστημιακών.

3.6.2009: Πυρπόληση από «αγνώστους» του κεντρικού προεκλογικού περιπτέρου του αριστερού σχηματισμού ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μπροστά από την Εθνική Βιβλιοθήκη (0.30 π.μ.).

6.6.2009: Ομαδικός δημόσιος ξυλοδαρμός Σύρου μετανάστη στο Ρέθυμνο από 20-25 μέλη της ΟΕΡ.

9.6.2009: Επίθεση ροπαλοφόρων ακροδεξιών σε πολίτη που πήγε το παιδί του στην παιδική χαρά του Αγ. Παντελεήμονα, την οποία η τοπική «Επιτροπή Κατοίκων» έχει κλείσει διά της βίας. Προσαγωγή του πολίτη από τα ΜΑΤ στο αστυνομικό τμήμα για…«προκλητική συμπεριφορά» και πολιορκία του τμήματος από «αγανακτισμένους πολίτες».

5.7.2009: Νυχτερινή βομβιστική επίθεση (πυροσωλήνας με μπαρούτι) κατά του αριστερού στεκιού «Σφεντόνα» της φοιτητικής παράταξης «Αγωνιστικές Κινήσεις», στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Υλικές ζημιές στην είσοδο του κτιρίου και σε σταθμευμένο Ι.Χ.

7.7.2009: Χρυσαυγίτες επιτίθενται μέσα από τις γραμμές των ΜΑΤ, εκσφενδονίζοντας μολότοφ, εναντίον αντιρατσιστικής διαδήλωσης 2.500 ατόμων. Το γεγονός καταγράφεται φωτογραφικά, χωρίς την παραμικρή αντίδραση της «φυσικής και πολιτικής» ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ.

9.7.2009: Επίθεση 15-20 ακροδεξιών με μολότοφ, φωτοβολίδες και καπνογόνα στην κατάληψη στέγης Βίλα Αμαλίας (11.30 μ.μ.), μετά το τέλος θεατρικής παράστασης. Ορμητήριο των επιτιθέμενων ήταν η πλατεία Αγίου Παντελεήμονα, όπου μισή ώρα νωρίτερα οι συγκεντρωμένοι ρατσιστές είχαν συνομιλία με τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Χρήστο Μαρκογιαννάκη. Απόκρουση από τους καταληψίες των επιδρομέων, που εγκαταλείψουν τσάντα με 3 μολότοφ.

21.7.2009: Επίθεση «αγνώστων» με 3 μολότοφ σε εγκαταλειμμένο βαγόνι του ΟΣΕ, στην Πανεπιστημιούπολη του ΑΠΘ, που στεγάζει το αντιεξουσιαστικό Radio Revolt.

25.7.2009: Εκρηξη εμπρηστικού μηχανισμού (γκαζάκια) στην κατάληψη ΥΦΑΝΕΤ, στη Θεσσαλονίκη (5 π.μ.). Σβήσιμο της φωτιάς από τους κατοίκους, με τη βοήθεια γειτόνων.

1.8.2009: Επιδρομή 2 κρανοφόρων που επέβαιναν σε μοτοσικλέτα στην κατάληψη του κτήματος Πραποπούλου, στο Χαλάνδρι. Απόπειρα διάρρηξης και σοβαρός τραυματισμός με λοστούς στο κεφάλι ενός άστεγου μετανάστη που βρισκόταν συμπτωματικά εκεί. Οι δράστες φεύγουν εγκαταλείποντας πίσω τους ένα στουπί με βενζίνη.

4.8.2009: Νέα νυχτερινή επίθεση «αγνώστων» στο βαγόνι του Radio Revolt, στνο χώρο του ΑΠΘ, και πυρπόλησή του.

13.9.2009: Επιδρομή καμιάς εικοσαριάς κρανοφόρων ακροδεξιών με παλούκια στην κατάληψη Rosa Nera, στα Χανιά, ενώ σε άλλο σημείο της πόλης πραγματοποιούνταν το ετήσιο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ. Σπάσιμο της πόρτας κι εκτεταμένες φθορές στο εσωτερικό του κτιρίου. «Στην είσοδο χτύπησαν μια μητέρα, τον μαθητή γιο της, έναν φίλο του και έναν μετανάστη. Φεύγοντας χτύπησαν έναν ηλικιωμένο και τον γιο του, που φιλοξενούνται στην κατάληψη κι εκείνη την ώρα επέστρεφαν σ’ αυτήν» (από την ανακοίνωση της Rosa Nera).

1.10.2009: Πυρπόληση του κεντρικού προεκλογικού περιπτέρου του αριστερού σχηματισμού ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μπροστά από την Εθνική Βιβλιοθήκη (1.40 π.μ.). Οι δράστες άφησαν ως «επισκεπτήριο» φέιγ βολάν της «Χρυσής Αυγής». Περίπτερα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν επίσης καταστραφεί στα Χανιά (17.9), τη Ν. Ιωνία και το Παγκράτι.

1.10.2009: Επίθεση χρυσαυγιτών κατά της τραγουδίστριας Σοφίας Παπάζογλου με καυστικό σπρέι στο πρόσωπο έξω από το μετρό της Κατεχάκη, όταν αρνήθηκε να πάρει το προεκλογικό υλικό που μοίραζαν. Μεταφορά της κοπέλας στο νοσοκομείο με εγκαύματα. Η ναζιστική οργάνωση «διαψεύδει» το συμβάν.

29.10.2009: Επίθεση «αγνώστων» στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο του Παλιού Κυλικείου, στη Ρόδο (ξημερώματα). Υλικές φθορές.

30.10.2009: Επίθεση χρυσαυγιτών στον ηθοποιό Πάνο Μουζουράκη με δακρυγόνο σπρέι έξω απ’ το κλαμπ όπου εργάζεται, ως «τιμωρία» για κάποιο «αντεθνικό» βίντεό του. Η «Χρυσή Αυγή» αρνείται την πατρότητα της επίθεσης, με το επιχείρημα «δεν είμαστε οργάνωση, άρα δεν έχουμε μέλη»!

2.11.2009: Επίθεση με μολότοφ (4.30 π.μ.) στην κατάληψη στέγης της Λέλας Καραγιάννη 37, λίγες ώρες πριν από την αντιρατσιστική συναυλία στον Αγ. Παντελεήμονα. Σβήσιμο της φωτιάς από τους κατοίκους.

3.11.2009: Επίθεση τα ξημερώματα με μολότοφ στην κατάληψη στέγης Βίλα Αμαλίας.

8.11.2009: Επίθεση στο Μεσολόγγι 15 ατόμων με λοστούς και καδρόνια εναντίον 4 μεταναστών, σοβαρός τραυματισμός και μεταφορά τους στο νοσοκομείο.

15.11.2009: Απρόκλητη νυχτερινή επίθεση και ξυλοδαρμός δύο ενεργών πολιτών σε δρόμο των Χανίων από ομάδα 10 ακροδεξιών, που τους αποκαλούν «αναρχικούς» και «κουμούνια».

22.11.2009: Δημόσιος ξυλοδαρμός δύο παιδιών αραβικής καταγωγής σε κεντρική πλατεία του Αργους από ομάδα νεαρών Ελλήνων που τα καλούσε «να φύγουν από την Ελλάδα».

23.11.2009: Βραδινή ρατσιστική επιδρομή 40 κουκουλοφόρων ακροδεξιών με σιδερολοστούς, μολότοφ και μαχαίρια εναντίον καταστημάτων Αράβων στον Ν. Κόσμο. Υλικές καταστροφές, αρπαγή των ταμείων και σοβαρός τραυματισμός 3 μεταναστών.

8.12.2009: Επίθεση ομάδας ακροδεξιών σε μετανάστες σε κεντρική πλατεία των Χανίων, με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό ενός Παλαιστινίου κι ενός Μαροκινού.

11.12.2009: Επίθεση χρυσαυγιτών με σιδερογροθιές σε δύο νέους στο Σύνταγμα και τραυματισμός τους επειδή είχαν «αναρχίζουσα» εμφάνιση. Σύμφωνα με το επίσημο site της, η ναζιστική οργάνωση πραγματοποιούσε εκείνη την ώρα «πολιτική δράση» στην περιοχή.

15.12.2009: Μεσονύκτια επίθεση με 2 μολότοφ από ισάριθμους επιβάτες μοτοσικλέτας σε σπίτι στον Γαλατά Χανίων, όπου μένει ο πατέρας ενός από τα δύο θύματα της φασιστικής επίθεσης της 15ης Νοεμβρίου. Γι’ αυτήν την τελευταία, σύμφωνα με τον τοπικό Τύπο, συνελήφθη 20χρονος, ο οποίος… αφέθηκε ελεύθερος, λόγω παρέλευσης του αυτόφωρου. Από την επίθεση στο σπίτι προκλήθηκαν υλικές ζημιές και κινδύνευσαν 5 άτομα, ανάμεσά τους ένα μικρό παιδί που βρίσκονταν μέσα.

16.12.2009: Εμπρηστική επίθεση στο Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών στα Χανιά (7 π.μ.). Οι δράστες προκάλεσαν υλικές ζημιές κι «υπέγραψαν» στον τοίχο με σβάστικες.

18.12.2009: Επιδρομή κρανοφόρων ακροδεξιών στο Στέκι της Ανοιχτής Συνέλευσης Δυτικών Συνοικιών, στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης. Υλικές ζημιές και δυο τραυματίες.

18.12.2009: Εκρηξη εμπρηστικού μηχανισμού (γκαζάκια) στην κατάληψη του Βοτανικού Κήπου, στην Πετρούπολη.

23.12.2009: Εμπρηστική επίθεση «αγνώστων» στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο «Αγρός», στο πάρκο Τρίτση στο Ιλιον.

4.11.2003: Συμμορία δεκάδων νεαρών από τις περιοχές του Πειραιά, της Νίκαιας και του Ρέντη ξυλοκόπησαν Πακιστανούς κάτοικους της Παλιάς Κοκκινιάς.

7.11.2003: Σε άρθρα της η εφημερίδα «Χρυσή Αυγή» εγκωμιάζει τον ξυλοδαρμό.

9.11.2003: Η ίδια συμμορία ξυλοκοπεί εκ νέου Πακιστανούς κατοίκους της Παλιάς Κοκκινιάς εισβάλλοντας στα σπίτια τους. Τα θύματα της επίθεσης αναφέρουν ότι η αστυνομία παρευρισκόταν κοντά στο περιστατικό και αδιαφόρησε επιδεικτικά.

9.5.2009: Επίθεση εκατό περίπου κρανοφόρων χρυσαυγιτών με ασπίδες, ρόπαλα και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης (απ’ αυτές που διαθέτει η ΕΛ.ΑΣ.), υπό την κάλυψη και προστασία διμοιριών των ΜΑΤ, εναντίον των Ασιατών προσφύγων που στεγάζονται στον χώρο του Παλιού Εφετείου, στην Ομόνοια. Βίαιη διάλυση αντιφασιστών διαδηλωτών που είχαν συγκεντρωθεί για να προστατέψουν τους πρόσφυγες, απόπειρα εισβολής στο κτίριο και δυναμική απόκρουσή τους από αντιφασίστες και μετανάστες. Τουλάχιστον 5 μετανάστες τραυματίες.

Η εποχή των πογκρόμ

4.7.2004: Το βράδυ της κατάκτησης από την Ελλάδα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου η Χρυσή Αυγή πρωτοστατεί σε πογκρόμ κατά μεταναστών.

4.9.2004. Νέο πογκρόμ με θύματα Αλβανούς και αφορμή τη νίκη της ομάδας ποδοσφαίρου της Αλβανίας εναντίον της Ελλάδας.

26.8.2009: Επίθεση «αγνώστων» με κροτίδες στο υπόγειο τζαμί της οδού Αριστομένους, στον Αγιο Παντελεήμονα, ενώ πολλοί μουσουλμάνοι μετανάστες βρίσκονταν μέσα για το Ραμαζάνι (8.30 μ.μ.).

2.2.2008: Η κάμερα όλων των τηλεοπτικών σταθμών καταγράφει την κοινή επιδρομή ΜΑΤ και Χρυσής Αυγής εναντίον συγκεντρωμένων αντιφασιστών και αντιεξουσιαστών. Μαχαιρώνονται δύο αντιφασίστες από χρυσαυγίτες.

30.6.2008: Ομάδα χρυσαυγιτών μαχαιρώνει δύο νέους σε κοινωνικό στέκι στα Πετράλωνα, την ώρα που διεξάγονταν μαθήματα ισπανικών. Συνελήφθησαν δύο. Διέφυγαν δέκα.

24.11.2009: Εκρηξη ισχυρής βόμβας στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Buena Ventura της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Θεσσαλονίκης (3.55 π.μ.). Ο εκρηκτικός μηχανισμός ήταν παρόμοιος με αυτόν που χρησιμοποιήθηκε τον Ιούλιο κατά της «Σφεντόνας».

Από τις εκλογές του 2012και μετά

6.5.2012: Ομάδες μελών της Χρυσής Αυγής επιτίθενται σε περίπτερα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Περιστέρι, στην Πετρούπολη και στα Λιόσια. Προκαλούν φθορές και προπηλακίζουν όσους βρίσκονται εκεί.

10.5.2012: Oμάδες χρυσαυγιτών σε μηχανές ξυλοκοπούν τέσσερις Αιγύπτιους, από τους οποίους οι τρεις τραυματίζονται σοβαρά.

1.6.2012: Μηχανοκίνητη πορεία από μέλη της Χρυσής Αυγής επιτίθεται σε μετανάστες στη συμβολή Πειραιώς και Κωνσταντινουπόλεως. Δύο Πολωνοί και ένας Αλβανός μεταφέρονται στο νοσοκομείο με σοβαρά τραύματα από αιχμηρά αντικείμενα.

9.6.2012: Οκτώ μέλη της Χρυσής Αυγής, μεταξύ αυτών και ο βουλευτής στον Νομό Πέλλας, Ιωάννης Σαχινίδης, επιτίθενται σε αναρχικό στέκι στη Βέροια και τραυματίζουν έξι ανθρώπους. Παρ’ όλα αυτά αθωώνονται.

15.6.2012: Πέντε άνδρες χτυπούν πισώπλατα δύο Ινδούς εργαζόμενους πολυεθνικής εταιρείας έξω από τον χώρο της εργασίας τους στον Πειραιά. Η αστυνομία υποστηρίζει πως το συμβάν… δεν συνδέεται με την κοντινή συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής.

17.6.2012: (Ημέρα εκλογών) – 15 χρυσαυγίτες επιτίθενται και μαχαιρώνουν μετανάστη στον σταθμό του ΗΣΑΠ στην Αττική.

17.6.2012: Πενήντα μέλη της Χρυσής Αυγής με μηχανές επιτίθενται στο περίπτερο του ΣΥΡΙΖΑ στον Πειραιά και χτυπούν τον δημοτικό σύμβουλο Γιάννη Καρδαρά. 24.6.2012: Καίνε παράγκες μεταναστών στο Κιάτο.

15.7.2012: Σαράντα άτομα με κράνη, κουκούλες, ρόπαλα και μαχαίρια τραυματίζουν σοβαρά έναν Αρμένιο, έναν Ιρακινό και δύο μετανάστες από τη Συρία στον Νέο Κόσμο.

15.7.2012: Τρεις χρυσαυγίτες επιτίθενται στο στέκι «Παίρνω Αμπάριζα» στο Γαλάτσι. Πετούν πέτρες και σπάνε την τζαμαρία του χώρου.

17.7.2012: Χρυσαυγίτες επιτίθενται σε μετανάστες.

28.7.2012: Είκοσι μέλη της Χρυσής Αυγής, μεταξύ των οποίων βρισκόταν και ο βουλευτής της οργάνωσης Στάθης Μπούκουρας, άσκησαν σωματική βία στον δήμαρχο Κορίνθου Αλέκο Πνευματικό, αλλά και σε όσους έσπευσαν να τον βοηθήσουν. Λίγες μέρες νωρίτερα, σύμφωνα με μαρτυρίες του θύματος, φασίστες έριχναν στη θάλασσα όποιον μετανάστη έβρισκαν μπροστά τους.

4.8.2012: Επίθεση εναντίον των Τσιγγάνων στο Αιτωλικό της Αιτωλοακαρνανίας.

7.8.2012: Προσπάθεια να λιντσαριστεί ο κατηγορούμενος για απόπειρα δολοφονίας και τον βιασμό 15χρονου κοριτσιού στην Πάρο. Η ΕΛ.ΑΣ. και το λιμενικό επιτρέπουν τη μαζική είσοδο των χρυσαυγιτών στο πλοίο.

10.8.2012: Πρόκληση καταστροφών σε χώρο λατρείας μουσουλμάνων.

27.8.2012: Στις 27 Αυγούστου δύο μέλη της Χρυσής Αυγής ξυλοκοπούν δύο άνδρες επειδή είναι γκέι. Η αστυνομία και πάλι αναζητεί τους δράστες, ενώ αρνείται να συνοδεύσει λίγα μέτρα πιο πέρα τα θύματα, που φοβούνταν μήπως χτυπηθούν και πάλι.

5.9.2012: Επίθεση σε όσους μετανάστες καθάριζαν παρμπρίζ αυτοκινήτων στους δρόμους της Καλαμάτας. Η ΕΛ.ΑΣ. αδιαφορεί για τον άγριο ξυλοδαρμό.

7.9.2012: Επίθεση σε μικροπωλητές στη Ραφήνα με επικεφαλής τον βουλευτή Γερμενή.

10.9.2012: Επτά άτομα καταστρέφουν το κομμωτήριο Πακιστανού στη Μεταμόρφωση Αττικής και μαχαιρώνουν Ελληνα πελάτη του επειδή αντέδρασε.

14.9.2012: Δέκα φασίστες ληστεύουν μαγαζί Πακιστανού στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα.

2.6.2012: Είκοσι άτομα επιτίθενται σε πέντε Αιγύπτιους ψαράδες, την ώρα που αυτοί βρίσκονταν στο σπίτι τους στο Πέραμα. Τους τραυματίζουν σοβαρά και προκαλούν σοβαρές ζημιές στον χώρο.

27.12.2009: Ρατσιστική επίθεση «ομάδας κρούσης» με ρόπαλα του μπέιζμπολ και σιδερογροθιές εναντίον παρέας μεταναστών σε μπαρ των Χανίων, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό τριών νεαρών και μιας κοπέλας.

8.9.2012: Επίθεση σε μικροπωλητές στο Μεσολόγγι με επικεφαλής τον βουλευτή Μπαρμπαρούση. Συμμετοχή στις επιθέσεις είχε κι ο συνοδός αστυνομικός, ο οποίος στη συνέχεια τέθηκε σε διαθεσιμότητα.

ΠΗΓΗ:http://www.efsyn.gr/?p=119899

         
              Φωτογραφίες από την αντιφασιστική πορεία 25/9
                       
                       ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΆΤΩ ΛΙΝΚ                                                      http://syspeirosiaristeronmihanikon.blogspot.gr/2013/09/259_26.html

Τα μακριά μαχαίρια της Χρυσής Αυγής

                                                  

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΖΙΣΤΩΝ                                                                            

«Πρέπει να έχουμε πρότυπό μας το ωμό κτήνος», Εφημερίδα «Χρυσή Αυγή», 3.10.2007. Οι ίδιοι οι χρυσαυγίτες ομολογούν τον τρόπο δράσης και τα μαχαιρώματα των Ταγμάτων Εφόδου, επιβεβαιώνοντας τον χαρακτηρισμό της εγκληματικής οργάνωσης.

Για ακόμη μία φορά οι φιρερίσκοι της Χρυσής Αυγής διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους. Καμιά σχέση δεν έχει η οργάνωσή τους με το έγκλημα στο Κερατσίνι, το οποίο μάλιστα καταδικάζουν! Μάλιστα, ενώ το πρωί της Τετάρτης ο Κασιδιάρης στη Βουλή εκτόξευε ύβρεις και απειλές κατά των «άθλιων συκοφαντών του αντισυνταγματικού τόξου» που τολμούν να πιάσουν στο στόμα τους την άσπιλη Χρυσή Αυγή, το ίδιο βράδυ ο Μιχαλολιάκος ντύθηκε «υπεύθυνος» πολιτικός και καλούσε «όλα τα πολιτικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να μη δημιουργούν εμφυλιοπολεμικό κλίμα δίνοντας πολιτικό χαρακτήρα σε ένα τραγικό συμβάν». Πραγματική καρικατούρα, από τον άνθρωπο που με κάθε ευκαιρία καταγγέλλει όλα τα κόμματα και δηλώνει έτοιμος να ανατρέψει το «σάπιο κοινοβουλευτικό καθεστώς» και να εγκαθιδρύσει το αγνό «εθνικό κράτος».


Το σκηνικό αυτό είναι γνωστό. Κάθε φορά που υποδεικνύονται ως δράστες εγκληματικής ενέργειας κάποιοι χρυσαυγίτες, οι πρώτοι που σπεύδουν να τους αποκηρύξουν είναι οι ίδιοι οι αρχηγοί τους. Κάτι που θα ήταν αδιανόητο για οποιαδήποτε άλλη πολιτική οργάνωση, για τη Χρυσή Αυγή είναι ο κανόνας. Η εγκατάλειψη δηλαδή του μέλους της που συλλαμβάνεται να διαπράττει κάποια εγκληματική πράξη. Από τη Λατινική Αμερική μέχρι την Ιρλανδία, οι οργανώσεις πολιτικής βίας τιμούσαν πάντοτε τους συλλαμβανόμενους «μαχητές» τους και με κάθε τρόπο επιχειρούσαν να τους σώσουν. Αντίθετα, η Χρυσή Αυγή όχι μόνον αποκηρύσσει τα μέλη της που συλλαμβάνονται, αλλά φτάνει στο σημείο να καταγγείλει μαζί με τους πολιτικούς της αντιπάλους την ίδια την πράξη, επιχειρώντας να την απογυμνώσει από κάθε πολιτικό περιεχόμενο.

Ο λόγος είναι απλός. Η Χρυσή Αυγή δεν λειτουργεί με τους κανόνες μιας πολιτικής οργάνωσης -έστω και ένοπλης-, αλλά ως μια ομάδα καταδρομέων σε ξένο έδαφος, τα μέλη της οποίας όταν συλλαμβάνονται γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να ποντάρουν σε καμιά βοήθεια από την οργάνωσή τους και οφείλουν να δηλώνουν ότι έδρασαν μόνα τους. Τα μέλη που μετέχουν στον σκληρό πυρήνα των Ταγμάτων Εφόδου είναι σχετικά λίγα. Είναι οι «μυημένοι», εκείνοι που έχουν υποστεί μια πρώτη «δοκιμασία» και έχουν αποδεχτεί το ρίσκο να τους αδειάσει η οργάνωσή τους αν τυχόν συλληφθούν. Είναι η λογική των μυστικών υπηρεσιών που αναλαμβάνουν «επικίνδυνες αποστολές», αλλά ποτέ δεν αποδέχονται την ευθύνη τους όταν στραβώσει κάποια υπόθεση.

Για ακόμη μία φορά, λοιπόν, η Χρυσή Αυγή αρνείται την ενοχή της σε μια άνανδρη επίθεση. Και κάνει ότι δεν γνώριζε τον δράστη, παρά τα αποδεικτικά στοιχεία που έχουν ήδη δημοσιευτεί για τη συμμετοχή του στις δραστηριότητες της ναζιστικής ομάδας. Αυτό που θέλει να αποφύγει η Χρυσή Αυγή είναι να φανεί ότι όχι μόνον ο δράστης, αλλά όλη η ομάδα που επιτέθηκε στο Κερατσίνι ήταν ακόμα ένα Τάγμα Εφόδου της οργάνωσης. Γιατί αν η ευθύνη περιοριστεί στον δράστη, τότε μπορεί και ο εκ των υπαρχηγών του Μιχαλολιάκου, Χρήστος Παππάς, να ισχυρίζεται ότι πρόκειται για «ημιπαράφρονα».

Τον προσχηματικό χαρακτήρα των διαψεύσεων της Χρυσής Αυγής αποκαλύπτει η ίδια η εφημερίδα της, σε παλαιότερο σημείωμα που απευθύνεται σε κάποιον ανώνυμο αναγνώστη: «Η επίσημη θέση της Χρυσής Αυγής, σαν νομίμου πολιτικού κόμματος, που σέβεται τους θεσμούς, πρέπει να είναι κατά της βίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο κάθε ομοϊδεάτης δεν μπορεί να ενεργεί κατά συνείδηση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει η επίσημη έγκριση ή υποστήριξη αυτών των ενεργειών. Πιστεύω να έγινα σαφής» (9.12.1994). Η διατύπωση της κομματικής αυτής «εγκυκλίου» είναι όντως σαφής. Τα μέλη δέρνουν ή μαχαιρώνουν «κατά συνείδηση» και η οργάνωση «δεν εγκρίνει επισήμως», διότι έτσι «πρέπει», αλλά την ίδια στιγμή επιτρέπει στους «ομοϊδεάτες» της να δρουν κατ’ αυτόν τον τρόπο. Πρόκειται για μια κυνική ομολογία ενοχής.

Μόνο στις περιπτώσεις που συλλαμβάνονται κάποια ήδη γνωστά στελέχη της οργάνωσης, υποχρεώνεται η ηγεσία της να παραδεχτεί τη σχέση της μαζί τους. Σε όλες όμως αυτές τις περιπτώσεις αρνείται τη συμμετοχή τους στην εγκληματική ενέργεια και επιμένει ότι πρόκειται περί «σκευωρίας», ακόμα και μετά από την οριστική διαλεύκανση της υπόθεσης και τη διερεύνησή της σε όλες τις βαθμίδες της Δικαιοσύνης. Η γνωστότερη περίπτωση αυτού του τύπου είναι η υπόθεση του υπαρχηγού της οργάνωσης Αντώνιου Ανδρουτσόπουλου, του «Περίανδρου», ο οποίος επικεφαλής δεκαμελούς Φάλαγγας επιτέθηκε με δολοφονικές προθέσεις κατά τριών αριστερών νέων τον Ιούνιο του 1998. Οταν η υπόθεσή του έφτασε στο δικαστήριο το 2006, ύστερα από εφτά χρόνια φυγοδικίας, η οργάνωση επέλεξε και πάλι την τακτική του «αδειάσματος». Ενώ επισήμως μιλούσε για «σκευωρία» και για «πολιτική δίωξη», δεν υπήρχε ούτε ένα στέλεχός της μεταξύ των μαρτύρων υπεράσπισης προκειμένου να υποστηρίξει τη θεωρία της σκευωρίας. Μάλιστα μετά την αποφυλάκισή του ο Ανδρουτσόπουλος θα καταγγείλει τον Μιχαλολιάκο και τους συνεργάτες του για το «άδειασμα» και θα υπαινιχθεί ότι ο πρώην αρχηγός του γνώριζε κάποια πράγματα για την υπόθεση που όμως σκόπιμα τα απέκρυψε.

Μια άλλη υπόθεση, για την οποία και πάλι μιλούσε για σκευωρία η Χρυσή Αυγή, ήταν το μαχαίρωμα δύο νέων από τον Παναγιώτη Ρουμελιώτη (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Πόρκυ») το 2006. Μετά την εκδίκαση σε δεύτερο βαθμό της υπόθεσης, η εφημερίδα της οργάνωσης διαμαρτυρόταν για «κόκκινη τρομοκρατία στα δικαστήρια», επειδή επιβλήθηκαν 17 χρόνια φυλακή στον δράστη. Κακώς, κατά την εφημερίδα, η κατηγορία αναφερόταν σε απόπειρες ανθρωποκτονίας, ενώ «σε πάμπολλες δίκες μαχαιρώματα και πυροβολισμοί ακόμη θεωρούνται βαριές σωματικές βλάβες» (20.2.2008).

Η επίθεση στα Πετράλωνα

Αλλά υπάρχουν πολλές άλλες περιπτώσεις για τις οποίες η οργάνωση κρατά απόλυτη σιωπή. Δεν έχει, λ.χ., πει τίποτα για την υπόθεση που συνέβη το καλοκαίρι του 2008 με μαχαίρωμα δύο ατόμων ύστερα από επιδρομή δεκαμελούς Τάγματος Εφόδου της Χρυσής Αυγής.

Η υπόθεση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία διότι συνέβη το σπάνιο γεγονός όχι μόνο να συλληφθούν αμέσως μετά την επίθεση δύο από την ομάδα των δραστών, αλλά οι συλληφθέντες προχώρησαν και σε δυο εξαιρετικά διαφωτιστικές ομολογίες. Το κακό είναι ότι ακόμα και σήμερα, ενώ έχουν περάσει πάνω από πέντε χρόνια, η υπόθεση δεν έχει φτάσει στο ακροατήριο του Κακουργιοδικείου, ενώ και οι τότε συλληφθέντες δράστες κυκλοφορούν ελεύθεροι.

Η δικογραφία της υπόθεσης είναι εξαιρετικά αποκαλυπτική για την αδυναμία της πολιτείας απέναντι στους μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής, ακόμα και στις ελάχιστες αυτές περιπτώσεις

Το διαβιβαστικό της αστυνομίας προς την Εισαγγελία για την υποβολή της δικογραφίας εναντίον των συλληφθέντων Σ.Β. (γενν. 1982) και Σ.Α. (γενν. 1976) αναφέρει μεταξύ άλλων: «Την 18.30 ώρα περίπου, χθες, 30.6.2008, δέκα μέλη της οργάνωσης Χρυσή Αυγή, μεταξύ των οποίων ο πρώτος και δεύτερος των συλληφθέντων κατηγορουμένων συναντήθηκαν στην περιοχή του Ρουφ. Επιβαίνοντες σε δίκυκλες μοτοσικλέτες και φέροντες κράνη μετέβησαν την 19.30 της ιδίας, στη συμβολή των οδών […] στα Κάτω Πετράλωνα Αθηνών και εισβάλλοντας σε ημιυπόγειο διαμέρισμα της εκεί ευρισκόμενης πολυκατοικίας, επιτέθηκαν σε τέσσερα άτομα, τα οποία εκείνη την ώρα έκαναν μάθημα ισπανικής γλώσσας και τραυμάτισαν με αιχμηρό αντικείμενο τον Μ.Γ. 31 ετών και τον υπήκοο Ισπανίας R.S., 26 ετών και διέφυγαν με τις ως άνω δίκυκλες μοτοσικλέτες, διασκορπιζόμενοι προς διάφορες κατευθύνσεις. Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν με ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός για την παροχή πρώτων βοηθειών. Την 19.25 ώρα περίπου της 30.6.2008 αστυνομικοί του Τ.Α. Πετραλώνων εντόπισαν τη δίκυκλη μοτοσικλέτα ιδιοκτησίας του πρώτου να κινείται στην οδό Πειραιώς στην οποία επέβαιναν οι κατηγορούμενοι και τους προσήγαγαν στο Τ.Α. Πετραλώνων.

»Σε σωματική έρευνα που ενεργήθηκε, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν στον πρώτο, α) ένα πτυσσόμενο μαχαίρι με μήκος λάμας 8,5 εκατοστά, με χαραγμένο στη λάμα και τη λαβή αυτού τον αγκυλωτό σταυρό, β) ένα σκεπάρνι με ξύλινη λαβή και γ) ένα κράνος, χρώματος λευκού μαύρου με λεπτές ερυθρές ρίγες και στον δεύτερο, α) ένα πτυσσόμενο μαχαίρι με μήκος λάμας 8,5 εκατοστά και β) ένα κράνος μαύρου χρώματος. Εξεταζόμενοι οι κατηγορούμενοι, αποδέχθηκαν την παρουσία τους στη συμβολή των οδών […] στα Κάτω Πετράλωνα Αθηνών, μαζί με τα υπόλοιπα οκτώ άτομα, αρνήθηκαν όμως τη συμμετοχή τους στον τραυματισμό των δύο παθόντων».

Οι αποκαλυπτικές ομολογίες

Οι ομολογίες των δύο χρυσαυγιτών που δόθηκαν στην αστυνομία το ίδιο βράδυ της επίθεσης, προτού δηλαδή μεσολαβήσει το γνωστό διάστημα που απαιτείται για το κουκούλωμα των υποθέσεων, είναι εξαιρετικά διαφωτιστικές. Γιατί μπορεί και οι δύο να αρνούνται την προσωπική συμμετοχή στην πράξη του μαχαιρώματος, αλλά περιγράφουν με λεπτομέρειες τον τρόπο δράσης της Φάλαγγας. Οι δύο περιγραφές συμπίπτουν απολύτως. Ο πρώτος απαντά ως εξής στο ερώτημα των αστυνομικών:

«Εδώ και οκτώ χρόνια είμαι μέλος της οργάνωσης Χρυσή Αυγή και περιστασιακά συμμετέχω σε διάφορες εκδηλώσεις της οργάνωσης αυτής γιατί με εκφράζει. Πριν από ένα χρόνο, μαζί με την κοπελιά μου είχαμε πάει για φαγητό και βρισκόμασταν στην περιοχή των Πετραλώνων. Ξαφνικά και εντελώς απρόκλητα, εγώ και η κοπέλα μου δεχθήκαμε επίθεση από δέκα περίπου άτομα τα οποία μας χτύπησαν με τα κράνη και τα χέρια τους, προκαλώντας μας σωματικές βλάβες. Εδώ και πέντε περίπου μήνες γνώριζα ότι υπάρχει ένα στέκι στα Πετράλωνα, στο οποίο συχνάζουν αριστεριστές. Σήμερα και περί ώρα 16.00, από το τηλέφωνό μου πήρα το φίλο μου Σ.Α. [τον συγκατηγορούμενό του], τον οποίο γνωρίζω εδώ και τρία χρόνια από το γήπεδο και από εκδηλώσεις της Χρυσής Αυγής και του είπα να συναντηθούμε στο σούπερ μάρκετ Lidl που βρίσκεται στην οδό Πέτρου Ράλλη, όπου και συναντηθήκαμε περί ώρα 18.30. Εγώ μετέβην εκεί με τη μοτοσικλέτα μου. Ο Σ.Α. πήρε ένα κράνος χρώματος μαύρου από το αυτοκίνητό του και με τη μοτοσικλέτα μου μεταβήκαμε στην περιοχή του Ρουφ, όπου συναντηθήκαμε με άλλα δέκα περίπου γνωστά μου άτομα, τα οποία επίσης επέβαιναν σε μοτοσικλέτες και κατευθυνθήκαμε στα Πετράλωνα, χωρίς να γνωρίζω ακριβώς το σημείο, όπως δεν το γνώριζε και ο φίλος μου. Φτάσαμε σε μια πολυκατοικία, της οποίας δεν θυμάμαι τη διεύθυνση και κάποια από τα άτομα που ήταν μαζί μας μπήκαν σε ημιυπόγειο χώρο της παραπάνω πολυκατοικίας και εντός λίγης ώρας εξήλθαν χωρίς να γνωρίζω τι έκαναν εντός του ημιυπογείου. Τα άτομα αυτά, όπως κι εγώ με τον Σ.Α., φοράγαμε κράνη και εν συνεχεία αποχωρήσαμε προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Επαναλαμβάνω και πάλι ότι δεν γνωρίζω αν υπήρχαν στο προαναφερθέν ημιυπόγειο άλλα άτομα ούτε γνωρίζω τι συνέβη εκεί. Περί ώρα 19.15 και ενώ βρισκόμουν στην οδό Πειραιώς, κινούμενος με τη μοτοσικλέτα μου με συνεπιβάτη το φίλο μου, μας σταμάτησαν αστυνομικοί με πολιτικά για έλεγχο και εξακρίβωση των στοιχείων της ταυτότητάς μας και μας οδήγησαν στο Τμήμα Ασφαλείας Πετραλώνων. Σε ερώτηση αστυνομικών για το εάν έχω κάτι επάνω μου, έβγαλα και τους παρέδωσα από μόνος μου ένα σουγιά που έχω αγοράσει έναντι 30 ευρώ για σουβενίρ, ο οποίος φέρει χαραγμένο το ναζιστικό σταυρό μαζί με έναν αετό. Το ίδιο έκανε κι ο φίλος μου και παρέδωσε κι αυτός ένα σουγιά που έφερε μαζί του, τον οποίο εγώ έβλεπα για πρώτη φορά και δεν ήξερα ότι τον είχε μαζί του».

Ταυτόσημη ήταν η απολογία και του δεύτερου:

«Εδώ και πέντε χρόνια είμαι φίλος της οργάνωσης Χρυσή Αυγή και περιστασιακά συμμετέχω σε διάφορες εκδηλώσεις της οργάνωσης αυτής γιατί με εκφράζει. Σήμερα και περί ώρα 16.00 δέχτηκα κλήση στο κινητό μου τηλέφωνο από το φίλο μου Σ.Β., τον οποίο γνωρίζω εδώ και τρία χρόνια από το γήπεδο και από εκδηλώσεις της Χρυσής Αυγής και μου είπε να συναντηθούμε στο σούπερ μάρκετ Lidl περί ώρα 18.30. […] Ολα τα άτομα με μοτοσικλέτες κατευθυνθήκαμε προς τα Πετράλωνα χωρίς να γνωρίζω ακριβώς το σημείο, όπως δεν το γνώριζε ούτε ο φίλος μου ο Σ.Β. Φθάσαμε σε μια πολυκατοικία, της οποίας δεν θυμάμαι τη διεύθυνση και κάποια από το άτομα που ήταν μαζί μας μπήκαν σε ημιυπόγειο χώρο της παραπάνω πολυκατοικίας και εντός ολίγης ώρας εξήλθαν χωρίς να γνωρίζω τι έκαναν εντός του ημιυπογείου. Τα άτομα αυτά, όπως κι εγώ με τον Σ.Β. φοράγαμε κράνη και εν συνεχεία αποχωρήσαμε προς διάφορες κατευθύνσεις. […] Περί ώρα 19.15 και ενώ βρισκόμασταν εγώ και ο Σ.Β. στην οδό Πειραιώς, μας σταμάτησαν αστυνομικοί με πολιτικά για έλεγχο και εξακρίβωση στοιχείων ταυτότητας και μας οδήγησαν στο Τμήμα Ασφαλείας Πετραλώνων. Σε ερώτηση των αστυνομικών για το εάν έχω κάτι επάνω μου, έβγαλα και τους παρέδωσα μόνος μου ένα σουγιά που αγόρασα 3 ευρώ από ένα σούπερ μάρκετ. Το ίδιο έκανε και ο φίλος μου ο Β. και παρέδωσε και αυτός ένα σουγιά που έφερε μαζί του, τον οποίο εγώ έβλεπα για πρώτη φορά και δεν ήξερα ότι τον είχε μαζί του».

Το δικαστικό δίλημμα

Με δεδομένη την ομολογία των δύο χρυσαυγιτών η υπόθεση έφτασε στο ακροατήριο τον Μάιο του 2011. Οι κατηγορούμενοι αποχώρησαν πριν από την έναρξη της δίκης και ο συνήγορός τους επικαλέστηκε ότι βρέθηκαν σε «καθεστώς πανικού για τη ζωή τους λόγω βίαιων επεισοδίων που προηγήθηκαν».

Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών εξέτασε την υπόθεση και από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού και τις καταθέσεις των αυτοπτών μαρτύρων προέκυψε ότι «στην Αθήνα, στις 30.6.2008, οι κατηγορούμενοι, αφού συναντήθηκαν με άλλους μοτοσικλετιστές, των οποίων η ταυτότητα δεν κατέστη δυνατόν να εξακριβωθεί εξαιτίας του ότι είχαν καλυμμένες ή είχαν αφαιρέσει τις πινακίδες κυκλοφορίας των οχημάτων τους και συγκεντρώθηκαν, έτσι, συνολικά δέκα περίπου άτομα, εισέβαλαν σε ημιυπόγειο διαμέρισμα στα Κάτω Πετράλωνα, εντός του οποίου βρίσκονταν [τέσσερα άτομα].

Ειδικότερα, ενώ τα λοιπά άτομα της ομάδας έσπαγαν και κατέστρεφαν αντικείμενα του χώρου, οι κατηγορούμενοι κρατώντας ο μεν Σ.Β. ένα πτυσσόμενο μαχαίρι, συνολικού μήκους 20 εκατοστών και μήκος λάμας 8,5 εκατοστών και ένα σκεπάρνι, ο δε Σ.Α. ένα πτυσσόμενο μαχαίρι συνολικού μήκους 20 εκατοστών και λάμας 8,5 εκατοστών στράφηκαν εναντίον α) του Μ.Γ., ο οποίος δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να αμυνθεί και να διαφύγει και αφού έριξαν στο πρόσωπό του σπρέι κατάφεραν επ’ αυτού χτυπήματα σε πολλαπλά μέρη του σώματός του (μέτωπο, δεξιό γλουτό, δεξιό εξωμηριαίας επιφάνειας, πίσω δεξιά στο ύψος της μέσης όπως κατέθεσε αυτόπτης μάρτυρας) με αποτέλεσμα να πληγεί καίριο σημείο του σώματός του (αρτηρία), να απολέσει μεγάλη ποσότητα αίματος, αφού έλαβε επτά φιάλες αίμα, να πάθει αιμορραγικό σοκ και να χειρουργηθεί προς συρραφή του τραύματος, παραμένοντας νοσηλευόμενος επί εικοσαήμερο και β) του R.S., τον οποίο προσπάθησαν να πλήξουν στο θώρακα και αφού δεν κατάφεραν να καταφέρουν το πρώτο χτύπημα επαναπροσπάθησαν, όμως ο τελευταίος σήκωσε το πόδι σε αμυντική στάση με αποτέλεσμα να πληγεί στον αριστερό μηρό.

Οι ανωτέρω πράξεις των κατηγορουμένων εναντίον των θυμάτων τους τα οποία δεν μπορούσαν να αντιδράσουν αφενός μεν με τον τρόπο που ενεργήθηκαν οι πράξεις αυτές, από κοινού με άλλα άτομα, τα οποία κατέστρεφαν το χώρο με όργανα επικίνδυνα για την ανθρώπινη ζωή (σκεπάρνια) τα οποία χρησιμοποιούσαν με βιαιότητα εντός μικρού χώρου, αφετέρου δε με επανειλημμένα χτυπήματα με χρήση όπλων πρόσφορων να αφαιρέσουν ανθρώπινη ζωή, αποδεικνύουν την ανθρωποκτόνο πρόθεση των κατηγορουμένων.

Εντούτοις, η πρόθεσή τους αυτή δεν ολοκληρώθηκε επειδή ένα από τα άτομα της ομάδας φώναξε “τέλος χρόνου” με αποτέλεσμα την άμεση αποχώρηση όλων των επιτιθέμενων από το χώρο. Συνεπώς, η ανωτέρω ανθρωποκτόνος πρόθεσή τους δεν ολοκληρώθηκε επειδή ξεπεράσθηκαν τα χρονικά όρια της προμελετημένης εναντίον των θυμάτων επίθεσης και όχι από τη θέλησή των κατηγορουμένων» (Απόφαση 3048/2011).

Με αυτό το σκεπτικό το δικαστήριο μετέτρεψε την κατηγορία σε απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συρροή και παρέπεμψε την υπόθεση να εκδικαστεί στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο. Η ορθή αυτή κρίση οδηγεί, όμως, μέχρι σήμερα στην ατιμωρησία των δραστών, οι οποίοι ουδέποτε προφυλακίστηκαν, ενώ δεν έχει οριστεί ακόμα και η νέα δίκη τους.

Πάντως η διερεύνηση αυτής της υπόθεσης έριξε φως στον τρόπο δράσης των Ταγμάτων Εφόδου της Χρυσής Αυγής: μηχανοκίνητες ομάδες χρυσαυγιτών με καλυμμένους αριθμούς κυκλοφορίας, οπλισμένων με μαχαίρια και τσεκούρια που ειδοποιούνται να συναντηθούν σε προσυνεννοημένο σημείο, με άνωθεν εντολές, εναντίον στόχων που γνωρίζουν μόνο οι ιθύνοντες, δολοφονική επίθεση εναντίον άοπλων θυμάτων, συντεταγμένη αποχώρηση και προσπάθεια διαφυγής.

Ποιο άλλο στοιχείο θα χρειαζόταν για μια συμμορία προκειμένου αυτή να υπαχθεί σε όσα ορίζει για τις εγκληματικές οργανώσεις το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο προβλέπει για τους αρχηγούς αυτών των οργανώσεων αυστηρές ποινές; Και πότε κλήθηκε ο Νίκος Μιχαλολιάκος και οι συν αυτώ για να απολογηθεί μεταξύ άλλων και για το έγκλημα των Πετραλώνων;


 Γιατί μαχαιρώνουν οι ναζιστές;

Ακόμα και τώρα, που όλοι συνομολογούν τον ναζιστικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής, κάποιοι εξακολουθούν να μην κατανοούν τον λόγο που η οργάνωση καταφεύγει σε τόσο επιδεικτική άσκηση βίας, από τις στρατιωτικές παρατάξεις του Μελιγαλά μέχρι τη δολοφονία στο Κερατσίνι. Δεν εννοούμε βέβαια το Αβαταρ του πρωθυπουργού, τον Χρύσανθο Λαζαρίδη, ο οποίος ακόμα και την επαύριο της δολοφονίας επιμένει στις μικροκομματικές σκοπιμότητες των «δύο άκρων», αθωώνοντας ουσιαστικά τους ναζιστές. Τη δυσκολία να κατανοηθεί ο τρόπος δράσης της Χρυσής Αυγής συναντούμε σε μεγάλο μέρος των πολιτικών αναλυτών, οι οποίοι θεωρούν ότι η οργάνωση είναι ένα ακόμα «ακροδεξιό» ή «εθνικιστικό» μόρφωμα, όσο κι αν αναμασούν κι αυτοί τα περί «ναζισμού».

Αλλά ακριβώς ο ναζιστικός χαρακτήρας της οργάνωσης αυτής είναι η αιτία που η δράση της οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στα μαχαιρώματα και τις δολοφονίες. Ο ναζισμός δεν είναι απλώς ένα από τα ποικίλα ρεύματα του πολιτικού ολοκληρωτισμού. Η βία, το αίμα και η δολοφονία δεν είναι το πολιτικό μέσο για τα ναζιστικά κινήματα. Είναι το ίδιο το πολιτικό τους μήνυμα.

Απ’ αυτήν την άποψη ο ναζισμός δεν ταυτίζεται με τον φασισμό, ο οποίος στην πρώτη τουλάχιστον περίοδο της εφαρμογής του δεν στηριζόταν στη φυλετική θεωρία, αλλά στη θεοποίηση του συγκεντρωτικού «συντεχνιακού» κράτους. Ο γερμανικός εθνικοσοσιαλισμός δεν αναφέρεται στο κράτος, αλλά στη «λαϊκή φυλετική κοινότητα». Με κάθε ευκαιρία, οι χρυσαυγίτες χρησιμοποιούν αυτή τη διαφορά για να κοροϊδέψουν τους αφελείς. Στα επίσημα κείμενά τους και στις δηλώσεις της ηγεσίας τους επανέρχεται συχνά πυκνά η διαφοροποίησή τους από το φασιστικό κρατικιστικό μοντέλο. Και φυσικά έχουν δίκιο. Αυτό που παραλείπουν να προσθέσουν είναι η απόλυτη ταύτισή τους με τον γερμανικό εθνικοσοσιαλισμό, η οποία επισφραγίζεται ήδη από την παρουσία στην ονομασία της οργάνωσης του προσδιορισμού «Λαϊκός Σύνδεσμος».

Ως φανατικοί ναζιστές, οι άνθρωποι που συγκεντρώνει γύρω του ο Νίκος Μιχαλολιάκος αποδέχονται ότι όσοι δεν ανήκουν στη «λαϊκή φυλετική κοινότητα» δεν δικαιούνται τον χαρακτηρισμό του ανθρώπου. Είναι οι λεγόμενοι «υπάνθρωποι». Και σ’ αυτή την κατηγορία ανήκουν βέβαια πρώτα απ’ όλα όσοι δεν ανήκουν στη «λευκή φυλή», αλλά και οι μετανάστες (ανεξάρτητα από την καταγωγή τους), οι Εβραίοι, οι ομοφυλόφιλοι, οι «διαφορετικοί» και τελικά το σύνολο των πολιτικών αντιπάλων της οργάνωσης. Στην κατηγορία του «υπανθρώπου» ανήκουν όλα τα θύματα της Χρυσής Αυγής. Και αυτή η ναζιστικής προέλευσης κατάταξη επιτρέπει -αν δεν οδηγεί στις- ακραίες δολοφονικές πράξεις.

«Ο Φανατισμός είναι σπουδαίο συναίσθημα», έγραφε ο Περίανδρος λίγους μήνες πριν αποδείξει τι ακριβώς εννοεί με τη δολοφονική επίθεση της Φάλαγγας τον Ιούνιο του 1998. «Σε τονώνει όταν όλα δείχνουν χαμένα. Μα και σε σπρώχνει στην απληστία της δημιουργίας πολλαπλών χτυπημάτων στον αντίπαλο, εκμηδενίζοντας τον οίκτο, όταν εκείνος ικετεύει τάχα ηττημένος. […] Ο Φανατισμός χαρίζει υπομονή, επιμονή και λύσσα για την εκδίκηση, προσμονή της ημέρας που θα τιμωρήσουμε τους εχθρούς της πατρίδας μας και της φυλής μας. […] Είμαστε εθνικιστές και συνωμότες. Είμαστε γεμάτοι Φανατισμό που θα χαράξουμε με σπαθί και πένα, και θα διαχύσουμε με μελάνι και αίμα».

Η θεωρία των «υπανθρώπων» υπήρξε η βάση και του μεγαλύτερου μαζικού εγκλήματος της σύγχρονης εποχής, του Ολοκαυτώματος. Χωρίς την υπαγωγή των Εβραίων σ’ αυτήν την κατηγορία θα ήταν αδιανόητη η επιχείρηση «τελική λύση», δηλαδή η προετοιμασία της βιομηχανικής εξόντωσης όλων των Εβραίων της ευρωπαϊκής ηπείρου. Τη βιομηχανία αυτή δικαιολογεί, θαυμάζει και θα ήθελε να μιμηθεί η Χρυσή Αυγή. Γι’ αυτό συγκεντρώνει στις τάξεις της ανθρώπους που μπορούν ήδη από σήμερα να δώσουν το δικό τους δείγμα γραφής, με την παραδειγματική εξόντωση έστω και ενός «υπανθρώπου».

Διαβάστε

Κείμενα του «Ιού» στην «Εφ.Συν.» για τη Χρυσή Αυγή:
● «Πιστεύω εις έναν Αδόλφο»
Ο παγανιστικός «χριστιανισμός» της Χρυσής Αυγής (01.12.2012).
http://www.efsyn.gr/?p=4947
● «Γιατί χαιρετά ο κόσμος;
Η γενεαλογία του ναζιστικού χαιρετισμού (6.1.2013).
http://www.efsyn.gr/?p=12850
● «Το αλφαβητάρι με τη σβάστικα»
Μαθήματα νεοελληνικού ναζισμού (15.3.2013).
http://www.efsyn.gr/?p=32094
● «Οι “δικές μας” τυφλές βόμβες»
Η άγνωστη κληρονομιά της δικτατορίας (20.4.2013). http://www.efsyn.gr/?p=42906
● «Ο ναζισμός, η βία και ο νόμος»
Οι περιπέτειες του αντιρατσιστικού νόμου
(19.5.2013).
http://www.efsyn.gr/?p=51527
● «Η “Κρυπτεία” του κυρίου Γενικού»
Τι συνδέει τη Χρυσή Αυγή με τον Π. Μπαλτάκο; (25.5.2013).
http://www.efsyn.gr/?p=54003
● «Ο φερετζές του φασίστα»
Η βία ως «ελευθερία του λόγου»
(8.6.2013).
http://www.efsyn.gr/?p=58954
● «Ο μισελληνισμός των Ελληναράδων»
Η Ελλάδα, όπως την «αγάπησαν» οι ναζί κατακτητές (27.7.2013).
http://www.efsyn.gr/?p=81289
● «Ο αντιφασισμός στο εδώλιο» (2.9.2013).
http://www.efsyn.gr/?p=103260
● «Η εξαφάνιση της φαιάς κυρίας»
Γιατί απείχε η Χρυσή Αυγή από τη δίκη που η ίδια προκάλεσε (7.9.2013).
http://www.efsyn.gr/?p=107412

ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ: Τάσος Κωστόπουλος, Αντα Ψαρρά, Δημήτρης Ψαρράς ios@efsyn.gr

πηγη:http://www.efsyn.gr/?p=117594