Ο φασισμός σε θέλει δούλο των αφεντικών – τσάκισέ τον!

“Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον

καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει....

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν

και χάνονται βαθιά στα περασμένα.

Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,

μα όχι και το μίσος του για μένα...

.Μα πάλι θέ ν’ απλώσει σαν χολέρα

πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου,

και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα

αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.

Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.

Δε θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.!”

Μεταξύ “αστικής ευγένειας” και μικροαστικού παραληρήματος.....

Μία τρίτη ματιά* επιφύλασσε το άρθρο της τελευταίας σελίδας της Εφημερίδας των Συντακτών της Πέμπτης 25/07. Σε αυτό, η αρχισυντάκτρια του καλλιτεχνικού τμήματος της συνεταιριστικής εφημερίδας αποφάσισε να κάνει μια πολιτικοκοινωνική παρέμβαση, λέμε τώρα, και να μοιραστεί μαζί μας τη δυσφορία της για ένα σύνθημα σε ένα πανό, σε μια κατά τα άλλα συμπαθητική πορεία, αυτή στην Καλαμάτα στις 20/07.

Το αποτρόπαιο σύνθημα που χάλασε την αισθητική της συντάκτριας, αυτό το βίαιο “τσακίστε τους φασίστες”, δεν ταίριαζε με το ηλιόλουστο απόγευμα του περασμένου Σαββάτου στην Καλαμάτα. Βέβαια, αυτό μάλλον δεν θα το πρόσεξε η συντάκτρια (πού να προλάβει ανάμεσα στο φρέντο, στην παραλία και στις επαγγελματικές της υποχρεώσεις), η πορεία ήταν αντιφασιστική γιατί ήθελε να αποτρέψει να γίνει ένα φεστιβάλ φασιστικού μίσους στην ωραία πόλη της Καλαμάτας. Προφανώς αγνοεί η ίδια (ή κάνει πως), όπως και πολλοί άλλοι, πως ο φασισμός ποτέ στον παρελθόν δεν αντιμετωπίστηκε με ένα τσαχπίνικο γύρισμα της πλάτης και με μούντζες στην τηλεόραση. Αγνοεί προφανώς ότι ο νιγηριανός που τόσο θαύμασε να χορεύει, μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος με ένστολες ή όχι συμμορίες και να κινδυνεύσει μόνο και μόνο επειδή δεν αρέσει το χρώμα του. Αγνοεί, ή δεν την αφορά!

Η στάση αυτή, της αντιμετώπισης των φασιστών ως “πολιτικών αντιπάλων”, δυστυχώς δεν μένει μόνο στα όρια του των ανθρώπων του lifestyle. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα η ανακοίνωση του Σύριζα Αχαΐας**, ο οποίος για την αυτονόητη επιλογή αντιφασιστών, στις 24/07, στην Πάτρα να μην παραχωρήσουν ούτε σπιθαμή δημοσίου χώρου στους νεοναζί, φρόντισε να αποστασιοποιηθεί μιλώντας για καθαρά “πολιτικές και ιδεολογικές¨ μάχες που πρέπει να δίνονται, επιδιώκοντας προφανώς να διαχωρίσει τη θέση του, παρόλο που χτυπήθηκε νεαρό μέλος του από τους μαχαιροβγάλτες υπό το βλέμμα της ΕΛ.ΑΣ.

Ο πολιτικός στρουθοκαμηλισμός τού υπάρχει μόνο ειρηνικός αντιφασισμός, εκτός του ότι είναι πολιτικάντικος είναι και τυχοδιωκτικός. Μπορεί πρόσκαιρα να εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες, να καθησυχάζει ίσως ακόμα ψηφοφόρους και οπαδούς, αλλά ενθαρρύνει λογικές αδράνειας και ίσων αποστάσεων και καλλιεργεί αυταπάτες. Καταλήγει να καταγράφει τα περιστατικά βίας των φασιστών, πράγμα που απλά τους εξυπηρετεί!

Μέλη της συλλογικότητας της εργατικής εφημερίδας Δράση (που δεν πήγαν για καφέ στην Καλαμάτα)

πηγη:http://efimeridadrasi.blogspot.gr/2013/07/blog-post_27.html#more