"Το ίδιο σκην…οικό"

H δίψα για έκφραση μέσω της τέχνης,αλλά ταυτόχρονα και η προσπάθεια των ανθρώπων να ξεφύγουν από την σκληρή καθημερινότητα μέσα από αυτήν, είναι γεγονός.
Αυτό φαίνεται  από τον μεγάλο  αριθμό καλλιτεχνικών ομάδων,  σε όλα τα επίπεδα, αλλά και  στα αποτελέσματα  των προσπαθειών αυτών , τα τελευταία χρόνια.
Δεν είναι τυχαίο αυτό που συνέβαινε την εποχή του Β'παγκοσμίου πολέμου στο Λονδίνο. Ενώ η πόλη βομβαρδιζόταν από την ναζιστική - φασιστική αεροπορία,  ένας οργασμός  τέχνης σε όλες  τις μορφές ,ήταν διάχυτος . Θεατρικά ,μουσικά κ.ά. δρώμενα έδιναν  απάντηση και  διέξοδο στην φρίκη του πολέμου που βίωνε η κοινωνία. Μέσω της τέχνης και της συλλογικότητας, έβρισκαν αλληλεγγύη και συντροφικότητα. Έτσι  αντλούσαν κουράγιο και αισιοδοξία να συνεχίσουν  να οραματίζονται ένα καλύτερο αύριο.
Έχουμε την εντύπωση πως κάτι ανάλογο συμβαίνει  σήμερα στην Ελλάδα και όχι μόνο. Σε τοπικό επίπεδο, οι προσπάθειες αυτές γίνονται χρόνο με το χρόνο ολοένα περισσότερες.
Mια αξιόλογη λοιπόν θεατρική προσπάθεια,  παρακολουθήσαμε  το Σάββατο βράδυ στην αίθουσα της κινηματογραφικής λέσχης Νάξου στο κάστρο. 
Την  παράσταση :"Το ίδιο σκην…οικό"
Αυτό που εισπράξαμε ήταν μια πολύ καλή, ειλικρινής και έντιμη προσπάθεια, από μια ομάδα νέων καλλιτεχνών,  η οποία είχε σαφή προσανατολισμό και στόχο.Νοήματα που έχουν να κάνουν με τις ανθρώπινες  σχέσεις  και  με τις θεμελιώδεις αρχές της ύπαρξης μας, περασμένα μέσα από προσωπικά φίλτρα.Δεν είναι εύκολο να πραγματεύεσαι τέτοια θέματα, γιατί είναι παρεξηγήσιμα, δύσκολα και πολλές φορές δυσνόητα. Η επιλογή όμως  που έκανε  η ομάδα "ΑΓΑΝ", να αποδώσει με την  δική της ματιά ,αποσπάσματα από τρία κλασικά θεατρικά έργα και να τα προσαρμόσει στην δική μας εποχή, νομίζoυμε  ότι εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκε.
Μας απέδειξε ότι δεν φοβάται τα δύσκολα ,απεναντίας τα αποζητά. Εξάλλου αυτό το σκοπό έχει η  πραγματική τέχνη. Σε βάζει στην διαδικασία να σκεφτείς , να προβληματιστείς ,αλλά ταυτόχρονα σου δίνει  αισιοδοξία και κουράγιο να συνεχίσεις.
Μπράβο σε όλους τους συντελεστές της παράστασης.  
Ελπίζω να υπάρξουν κι' άλλες  προσπάθειες  στο άμεσο μέλλον και, προπάντων, να θυμόμαστε ότι:

Όλες οι τέχνες υπηρετούν την μεγαλύτερη από τις 

τέχνες: την Τέχνη να ζεις .  
                                                      - Μπέρτολτ Μπρεχτ