Ο ρατσισμός της Μανωλάδας ΔΕΝ είναι φυλετικός

Όλοι εντόπισαν την πηγή του προβλήματος για το ζήτημα της Μανωλάδας και άλλα παρόμοια προβλήματα στον φυλετικό ρατσισμό.

Λάθος. Δεν πρόκειται για φυλετικό ρατσισμό.
Οι Έλληνες, ακόμη και οι... ρατσιστές, δεν είναι φυλετικοί ρατσιστές.

Αν πίστευαν άλλωστε πως οι μαύροι συλλήβδην είναι κατώτεροι και άξιοι πυροβολισμών, τότε δε θα μαζεύονταν κατά χιιλιάδες να αποθεώνουν τον Σισέ, τον Τζεμπούρ, τον Ριβάλντο, τον Ντομινίκ Ουίλκινς ή τον Ντέιιντ Ρίβερς παλιότερα, δε θα πλήρωναν αδρά τα Παρασκευοσάββατα για να πάνε στα club όποτε παίζει R'n'B κάποιος, ακόμη και άσημος, μαύρος DJ, δε θα κουνιόντουσαν στους ρυθμούς της Rihanna, του 50-Cent ή της Beyonce.
Εκείνους οι Έλληνες ρατσιστές τους θεωρούν ανώτερους. Αν έρχονταν μια βόλτα από την Ελλάδα, τσιμπούκια θα τους έκαναν για ένα αυτόγραφο ή μια ματιά έστω.

Ο φυλετικός ρατσισμός είναι η αντίληψη πως μια άλλη φυλή είναι κατώτερη από εμάς και άξια περιφρόνησης, λόγω της φυλετικής ή εθνικής της καταγωγής.
Ο κοινωνικός ρατσισμός διακρίνει τους ανθρώπους σε δυνατούς-ανώτερους και αδύναμους-κατώτερους, περιθωριοποιεί και αποκλείει ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και άτομα παραβιάζοντας απρόκλητα σημαντικά ανθρώπινα δικαιώματα.

Τι είναι αυτό που διαχωρίζει λοιπόν τη στάση του μέσου Έλληνα απέναντι στον Σισέ και απέναντι στον Μπαγκλαντεσιανό εργάτη;
Μα προφανώς η κοινωνική του θέση. Η τάξη.

Ο Σισέ είναι μεγαλοαστός. Πλούσιος, επιτυχημένος, μοδάτος, με κάτι κούρσες από δω ως απέναντι, με χιλιάδες γκόμενες τα πόδια του. Κυκλοφορεί πάντα καθαρός και μυρωδάτος. Και έχει δόξα και λεφτά. Πολλά λεφτά.
Ο Μπαγκλαντεσιανός εργάτης φράουλας τι έχει; Είναι οικονομικός μετανάστης, η κατώτερη δηλαδή θέση στην κοινωνική πυραμίδα. Είναι στη χώρα μας χωρίς πρόσωπο, χωρίς χαρτιά, χωρίς στέγη. Ενδεχομένως δεν μπορεί να πλένεται καθημερινά, διότι δεν έχει μπάνιο. Μάλλον τα ρούχα του δεν είναι η τελευταία λέξη της μόδας, αλλά σκισμένα κουρέλια. Δεν τον ξέρει κανείς, δεν έχει μία, γιατί του τα πήρε ο δουλέμπορος, δεν έχει πενήντα γκόμενες γιατί έχει δεν ε΄χει λεφτά και τη γυναίκα του την έχει αφήσει πίσω, στην πατρίδα και της στέλνει κάθε τόσο ό,τι βγάζει για να ταΐσει το παιδί τους.
Τον αφρικανικής καταγωγής Σισέ ο Έλληνας ρατσιστής τον αποθεώνει.
Τον Μπαγκλαντεσιανό εργάτη ο Έλληνςα ρατσιστής τον πυροβολεί.

Το έγκλημα στη Μανωλάδα λοιπόν δεν είναι απότοκο του φυλετικού ρατσισμού. Αλλά του κοινωνικού ρατσισμού.
Δεν είδα κανένα κουραδόμαγκα να αφήνει απλήρωτο ή να πυροβολεί τον Σισέ ή τη Rihanna.
Προφανώς γιατί είναι πλούσιοι και διάσημοι.
Οι κουραδόμαγκες με τις ακραμπίνες άνοιξαν πυρ κατά εξαθλιωμένων εργατών.
Κι αυτό επειδή διαμαρτυρήθηκαν επειδή ήταν επί μήνες απλήρωτοι.
Ό,τι ακριβώς περνούν και οι Έλληνες εξαθλιούμενοι εργαζόμενοι, αφού όπως γνωρίζουμε εκατοντάδες χιλιάδες απ' αυτούς είναι απλήρωτοι για παραπάνω από 6 μήνες.



Θα με ρωτήσει κάποιος τώρα...
"μα τους Έλληνες απλήρωτους εργαζομένους δεν τους πυροβολούν.
Αυτό δεν αποδεικνύει τον φυλετικό ρατσιστικό χαρακτήρα της πράξης;"

Απαντώ πως οι επιστάτες του κάθε λογής "Ρήγα Χορμόβα" (βλ. "Το χώμα βάφτηκε κόκκινο") θα πυροβολούσαν άνετα και Έλληνες εργαζομένους που διαμαρτύρονται. Δεν το κάνουν -ακόμη- διότι φοβούνται την τιμωρία, αφού ο Έλληνας πολίτης, όσο εξαθλιωμένος κι αν είναι, έχει περισσότερα μέσα διεκδίκησης του δίκιου του.
Ενώ τον Μπαγκλαντεσιανό τον πυροβολούν άνετα, διότι δε φοβούνται τον νόμο. Ένας μετανάστης χωρίς χαρτιά προφανώς και δεν είναι σε θέση να κάνει μήνυση ή να καταφύγει στην επιθεώρηση εργασίας η στο ΙΚΑ και επομένως οι επιστάτες δρουν εκ του ασφαλούς. Μια που θα πάει στις αρχές για να δικεκδικήσει το δίκιο του και μια που θα απελαθεί.

Στους Έλληνες απλήρωτους εργαζομένους χρησιμοποιούν άλλα όπλα: εκβιασμούς, εκφοβισμούς, απειλή της απόλυσης και πολλά άλλα.
Ο ρατσισμός της Μανωλάδας είναι όμοιος με τον ρατσισμό της Χαλυβουργίας, των ναυπηγείων, του Jumbo, της Ιερισσού, των εταιρειών τηλεφωνίας που νοικιάζουν εργαζομένους κλπ.
Η διαφορά του όπλου απέναντι στους μεν και στους δε δεν οφείλεται δηλαδή στην αντίληψη των εργοδοτών περί φυλών, αλλά στις δυνατότητες που τους δίνει η κατάσταση.
Αν είχαν τη δυνατότητα να πυροβολήσουν και τους Έλληνες, θα το έκαναν χωρίς κανένα φυλετικό δισταγμό.

Αν και, όπως το πάμε, όπου να 'ναι θα αρχίσουν οι πυροβολισμοί και εναντίον Ελλήνων εργαζομένων. Δε θα αργήσει η μέρα.
Όλες οι βεβαιότητες εξάλλου διαλύονται τα τελευταία τρία χρόνια.
Επομένως ήρθε η ώρα να διαλυθεί κι αυτή η βεβαιότητα.
Κι εμείς απλά περιμένουμε τη στιγμή των πυροβολισμών, για να καταδικάσουμε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται, όπου κι αν απευθύνεται και όπου κι αν αποσκοπεί.