Από τη Μηχανιώνα στη Μανωλάδα, τα Φιλιάτρά, την Αθήνα. Εργάτες θάλασσας, γης, κατασκευών, κλωστοϋφαντουργίας. 10ωρα, 12ωρα, 15ωρα με μεροκάματα από 20 ευρώ υπό την απειλή των χιλιάδων που περιμένουν να πάρουν τη θέση σου αν αντιδράσεις. Απλήρωτοι για μήνες μετά τη δουλειά. Χωρίς χαρτιά, χωρίς ασφάλεια. “Εδώ δεν μπορώ να καθίσω στο καφενείο, έπρεπε να έρθετε εσείς για να καθίσω, μετά από δύο χρόνια που δουλεύω εδώ, στο καφενείο” . “Δουλειά; Όχι! Μακριά! Είσαι στο συνδικάτο.”
Η εκμετάλλευση έχει ένα όνομα: Μετανάστης.
***
“Μία ύπαρξη είναι σε κάθε στιγμή ο εαυτός της και κάτι διαφορετικό” – Φρ. Ένγκελς, “Αντί-Ντύρινγκ”
***
Αφιερώνεται στους κολασμένους αυτής της γης και στον 46χρονο εργάτη Gulaf Miah από το Μπαγκλαντές που βρέθηκε νεκρός στο εργοστάσιο ανακύκλωσης
***
Το ντοκιμαντέρ πραγματεύεται τη σύγχρονη μετανάστευση μέσα από ένα οδοιπορικό στους εργασιακούς χώρους όπου απασχολούνται οι αλλοδαποί εργάτες, συχνά κάτω από αντίξοες συνθήκες.
Ο μετανάστης σε αυτή την ταινία τεκμηρίωσης αντιμετωπίζεται όχι μόνο ως «προϊόν» μιας μετακίνησης ανάγκης αλλά κυρίως ως το «αντικείμενο» μιας σκληρής εκμετάλλευσης της εργατικής του δύναμης.
Οι μετανάστες χρησιμοποιούνται ως αναλώσιμοι προκειμένου να μεγιστοποιηθεί το κέρδος, καθώς βρίσκονται γύρω μας ουσιαστικά «αόρατοι», χωρίς να τους έχουν παραχωρηθεί έστω και τα στοιχειώδη εργασιακά και ανθρώπινα δικαιώματα.
Παράλληλα σκιαγραφείται η αγωνία τους για ένα καλύτερο μέλλον, οι δυσκολίες διαβίωσης, ενσωμάτωσης αλλά και ο διογκούμενος ρατσισμός που υφίστανται.
Μέσα σε αυτό το δυσοίωνο τοπίο, αναδύεται η αλληλεγγύη, η οργή και ο αγώνας ώστε να υπερασπίσουν τα δικαιώματά τους: τόσο ως απόκληροι «ξένοι», όσο και ως οι πλέον βάρβαρα εκμεταλλευόμενοι εργαζόμενοι.
Σκηνοθεσία: Κώστας Σταματόπουλος, Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ζωή Μαντά, Μοντάζ-Μιξάζ: Λάσκαρης Αγοραστός, Κείμενα-έρευνα: Φώτης Μιχαλόπουλος, Αφήγηση: Αντώνης Βλησίδης, Φώτης Μιχαλόπουλος, Μετάφραση-Απόδοση στα Ελληνικά: Νικολέττα Γεωργακοπούλου , Μυρτώ Μαυροειδακου, μουσική τίτλων: Κώστας Κακογιάννης, Επιμέλεια Μοντάζ: Γιάννα Σπυροπούλου
πηγη:http://parallhlografos.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου