"Tinariwen" σημαίνει ”the Deserts”, οι "Έρημοι"

                           Τουαρέγκ
                           ' Τινάριγουεν"

                             
           Οι "Τινάριγουεν" αφήνουν την έρημο και έρχονται
                               στα φεστιβάλ του «Κόσμου»

Ο πρώτος τους δίσκος κυκλοφόρησε στη Δύση το 2001. Ως συγκρότημα, όμως, οι Tinariwen -από τη φυλή των Τουαρέγκ της Σαχάρας- υπήρχαν ήδη επί δύο δεκαετίες. Τη μουσική τους την έβρισκε κανείς σε κασέτες, κατά καιρούς απαγορευμένες στο Μάλι, εναντίον της κυβέρνησης του οποίου οι νομάδες Τουαρέγκ είχαν εξεγερθεί ζητώντας την ανεξαρτησία της Σαχάρας.

 » Τα χρόνια του '80, στην αρχική τους σύνθεση, οι Τινάριγουεν έπαιζαν στα στρατόπεδα εκπαίδευσης των ανταρτών Τουαρέγκ που είχαν δημιουργηθεί στη Λιβύη και την Αλγερία. Αργότερα και ώς το 1996 που     
επήλθε η εκεχειρία συνέχισαν στα ανταρτικά κρυσφήγετα στη Σαχάρα του Βόρειου Μάλι.
Σήμερα οι Τινάριγουεν παίζουν σε φεστιβάλ σ' όλο τον κόσμο, έχοντας αποκτήσει φανατικούς οπαδούς ανάμεσα σε ρόκερ όπως ο Ρόμπερτ Πλαντ που έχει παίξει μαζί τους, ο Κάρλος Σαντάνα, ο Κρις Μάρτιν των Coldplay, ο Τζάστιν Ανταμς των Strange Sensation που έκανε παραγωγή στο δίσκο τους «Amassakoul» ή οι Ρόλινγκ Στόουνς των οποίων άνοιξαν την περιοδεία του 2007, παίζοντας μπροστά σε 65.000 θεατές στο Δουβλίνο.
Οι Τινάριγουεν, πρώτοι μουσικοί Τουαρέγκ που χρησιμοποίησαν ηλεκτρικές κιθάρες στη μουσική τους, τραγουδούν στη διάλεκτο Ταμασέκ και στα γαλλικά. Οι «ειδικοί» εντάσσουν τον ήχο τους στο στιλ Tishoumaren, τη «μουσική των ανέργων», δηλαδή.
Μετά την περσινή θριαμβευτική τους εμφάνιση στο φεστιβάλ Σάνης στη Χαλκιδική, θα τους δούμε και στην Αθήνα, την 1η Ιουλίου στις εγκαταστάσεις του Ιππικού Ομίλου στο Γουδή και στο πλαίσιο του 1ου «Kosmos festival». Αυτή τη φορά θα παίξουν και κομμάτια από τον τελευταίο τους δίσκο «Imidiwan: Companions» που θα κυκλοφορεί εκείνες τις μέρες.
«Οι στίχοι μιλάνε για την επανάσταση, την πίστη, τη νοσταλγία, τα βάσανα και την καταπίεση, τη μνήμη, τη φυσική ομορφιά της ερήμου», μας λένε οι ίδιοι. «Αλλά και για τη σπουδαιότητα της εξέλιξης στην έρημο, της ειρήνης και της εκπαίδευσης. Δεν είμαστε, ούτε ποτέ υπήρξαμε παραδοσιακοί μουσικοί.
Τραγουδώντας για την καταπίεση
»Είμαστε μοντέρνο συγκρότημα και μιλάμε για την πραγματικότητα γύρω μας: θυμίζουμε ότι υπάρχει ένα μικρό μέρος του κόσμου που λέγεται Σαχάρα και πως αυτός ο τόπος είναι από τους πιο όμορφους και υπέροχους στη Γη μας. Και δεν είναι άδειος. Κατοικείται από πολλές και διαφορετικές εθνότητες: Τουαρέγκ, Μαυριτανούς, Σονγκάι, Πελ... Οι άνθρωποι αυτοί έχουν δυνατούς πολιτισμούς και όμορφες μουσικές. Βεβαίως έχουμε και προβλήματα, έλλειψης νερού, ανάπτυξης, μόρφωσης, ειρήνης ανάμεσα στις φυλές, αλληλεγγύης. Για όλα αυτά τραγουδάμε. Και αν μέσω της μουσικής μας ένας Ιάπωνας, ένας Αυστραλός, ένας Ισπανός ή ένας Ελληνας μαθαίνει τα πιο βασικά γεγονότα, αυτό είναι επιτυχία για μας».
Το 2001, στο πρώτο Φεστιβάλ της Ερήμου στο Tin Essako οι Γάλλοι LoJo που βρέθηκαν εκεί άνοιξαν τις πόρτες του κόσμου για τους Τινάριγουεν. Την ίδια χρονιά έκαναν την πρώτη τους ευρωπαϊκή τουρνέ και έπαιξαν σε μεγάλα φεστιβάλ: «Ηταν πια φανερό για μας», θυμούνται τώρα, «πως η μουσική μας είχε αποκτήσει πλέον παγκόσμια δυναμική».
Κι όταν κλήθηκαν για πρώτη φορά ν' ανοίξουν συναυλία των Ρόλινγκ Στόουνς στην Ιρλανδία;
«Ηταν περίεργο συναίσθημα», απαντούν. «Μόνο και μόνο το μέγεθος του τεχνικού εξοπλισμού... Ουάου! Δεν είχαμε ξαναδεί κάτι σαν κι αυτό. Η σκηνή ήταν αχανής. Και όταν έπαιξαν οι Ρόλινγκ Στόουνς, το πλήθος ήταν απίστευτο. Μας ρώτησαν πώς θ' αντιδρούσε ένας νομάς από τα μέρη μας αν τον οδηγούσαν εκεί μ' ένα ελικόπτερο κατευθείαν από την έρημο. Σίγουρα θα του καιγόταν το κεφάλι»!

- Και τώρα, τι συμβαίνει;
«Πίσω στη Σαχάρα, όλοι γνωρίζουν τα τραγούδια μας, οι στίχοι έχουν αυτή την ιδιαίτερη δύναμη γιατί είναι κατανοητά από το κοινό μας. Για την ακρίβεια, το κοινό είναι όπως εμείς. Δεν υπάρχει καμιά διαφορά. Συχνά στην έρημο τα κονσέρτα είναι για μας, την κοινότητά μας, τους φίλους και τις οικογένειές μας. Χαλαρά. Μακριά από την έρημο, όμως, ξαναβρισκόμαστε αμέσως σ' ένα επαγγελματικό, θα λέγαμε, απρόσωπο πλαίσιο. Ενα πλαίσιο προκατασκευασμένο. Εχουμε, όμως, πια σχεδόν παντού φίλους που μας δίνει χαρά να ξανασυναντάμε.
»Βέβαια, στις περιοδείες η κοινωνική μας ζωή είμαστε εμείς οι ίδιοι σαν να είμαστε στο στρατό! Αλλά μας αρέσει αυτή η πρόκληση. Να παίζουμε για ανθρώπους που δεν γνωρίζουν τους Τινάριγουεν, που δεν γνωρίζουν καν τι είναι ένας Τουαρέγκ. Αυτό σημαίνει πως από τη στιγμή που οι άνθρωποι αυτοί σε εκτιμούν, είναι η δύναμη της μουσικής που μιλά. Κι αυτό μας ικανοποιεί απόλυτα». 

ΤΟΥΑΡΕΓΚ 

Περιοχή εξάπλωσης των Τουαρέγκ (wikipedia)

 ΟΙ «ΚΟΥΡΔΟΙ» ΤΗΣ ΣΑΧΑΡΑΣ

             

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Οι Τουαρέγκ μπορεί να είναι στα μυαλά όλων όσοι έχουν ακούσει το όνομά τους αναπόσπαστα δεμένοι με τη Σαχάρα, αλλά πατρίδα οργανωμένη σε δικό τους κράτος δεν έχουν. Ζουν στην Αλγερία, στον Νίγηρα, στο Μάλι και σε δύο μεθοριακές ζώνες τηςνοτιοδυτικής Λιβύης και του Βορρά της Μπουρκίνα Φάσο.

Μοιάζουν σ' αυτό με τους Κούρδους. Είναι εκατομμύρια, αλλά είναι διασκορπισμένοι σε μια τεράστια έκταση της ερήμου χωρίς δική τους χώρα. Τώρα, ίσως αυτό να αρχίζει να αλλάζει σταδιακά, καθώς τα δύο τρίτα του εδάφους του Μάλι βρίσκονται στα χέρια των εξεγερμένων Τουαρέγκ.

                                 

Ολες οι πόλεις του βόρειου τμήματος του Μάλι, αρχής γενομένης από το θρυλικό στα μυθιστορήματα των αρχών του περασμένου αιώνα Τιμπουκτού, βρίσκονται στα χέρια των ανταρτών Τουαρέγκ. Παράδοξη φαινομενικά εξέλιξη, αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι στον Βορρά ζουν μόλις 1,3 εκατ. άνθρωποι - μόνο το ένα δέκατο δηλαδή των 13,2 εκατομμυρίων που ζουν στο νότιο κομμάτι του Μάλι, το οποίο βρίσκεται όμως όχι στην έρημο, αλλά στην τροπική υποσαχάρια Αφρική.

Το όνομα «Αζαουάντ» αρχίζει να εμφανίζεται στον διεθνή Τύπο. Είναι το όνομα με το οποίο οι Τουαρέγκ αποκαλούν τις περιοχές του Μάλι που ελέγχουν.

Υπάρχουν τρία κινήματα, ένοπλα, φυσικά, που δραστηριοποιούνται εκεί. Το πρώτο είναι λαϊκών καταβολών, μια παρεφθαρμένη μορφή των κλασικών εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Ονομάζεται Εθνικό Κίνημα για την Απελευθέρωση του Αζαουάντ - MNLA από το ακρωνύμιό του στα Γαλλικά, καθώς το Μάλι ήταν γαλλική αποικία. Τα άλλα δύο είναι ισλαμιστικά. Το ένα αποκαλείται Ανσάρ Εντίν και το άλλο AQMI - από τα αρχικά της ονομασίας Αλ Κάιντα του Ισλαμικού Μαγκρέμπ.

Οσο και αν ακούγεται παράξενα, η ανατροπή του καθεστώτος του Μουαμάρ Καντάφι στη Λιβύη από τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους με τη χρήση της στρατιωτικής μηχανής του ΝΑΤΟ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αποσταθεροποίηση του... Μάλι!

Αυτό οφείλεται στο ότι χιλιάδες σκληροτράχηλοι πολεμιστές Τουαρέγκ βρίσκονταν στην υπηρεσία του Καντάφι, ο οποίος υποσχόταν να τους βοηθήσει να φτιάξουν δικό τους κράτος. Μόλις το ΝΑΤΟ άρχισε την επίθεση κατά της Λιβύης, οι Γάλλοι συμβούλευσαν τους Τουαρέγκ να γυρίσουν στις χώρες τους. «Πήραμεόσο χρόνο χρειαζόταν για να εξοπλιστούμε καλά και κατόπιν διασχίσαμε την έρημο για να φύγουμε από τη Λιβύη», εξομολογείται στη γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ» ένας από αυτούς.

Ο οπλισμός τους ήταν πολύ βαρύς για τα αφρικανικά δεδομένα. Ιδίως η κατοχή κινητών εκτοξευτήρων πολλαπλών πυραύλων οδήγησε τους Τουαρέγκ του Μάλι σε αλλεπάλληλες στρατιωτικές νίκες επί των κυβερνητικών στρατευμάτων από τις αρχές αυτού του χρόνου. Οι πόλεις του Βορρά έπεφταν η μία μετά την άλλη στα χέρια των ανταρτών, αποκαλύπτοντας παράλληλα πόσο σαθρή ήταν η κυβέρνηση του προέδρου Αμαντού Τουμανί Τουρέ, η οποία χαρακτηριζόταν από εκτεταμένη διαφθορά και ανικανότητα.

Σε συνδυασμό με την ενδημική στα αφρικανικά κράτη έλλειψη οικονομικών πόρων και την απροθυμία των στρατιωτών του Νότου του Μάλι να πηγαίνουν να πολεμούν στη Σαχάρα, στο βόρειο τμήμα της χώρας τους, όπου ήταν παντελώς ξένοι και αντιμετωπίζονταν ως κατακτητές από τον τοπικό πληθυσμό, η κατάσταση επιδεινωνόταν διαρκώς. Οι στρατιωτικές ήττες και απώλειες πολλαπλασιάζονταν. Η δυσαρέσκεια γενικευόταν.

Μέσα στο κλίμα αυτό το στρατιωτικό πραξικόπημα που εκδηλώθηκε την 21η Μαρτίου 2012 στην πρωτεύουσα Μπαμακό έγινε δεκτό σχεδόν με ανακούφιση, παρόλο που διέκοπτε μια εικοσαετή συνεχή πορεία δημοκρατικής διακυβέρνησης, πράγμα πολύ σπάνιο για την Αφρική.

Η χούντα όμως δεν μπορεί να σταματήσει τους Τουαρέγκ. Το Μάλι είναι αδύνατον να επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση. Η πιο λογική λύση θα ήταν να παραχωρηθεί γρήγορα αυξημένη αυτονομία στο Αζαουάντ, πριν οι εξελίξεις στο στρατιωτικό πεδίο οδηγήσουν σύντομα στην πλήρη απόσχιση και ανεξαρτητοποίησή του. Καμία γειτονική χώρα δεν θα αναγνωρίσει ένα ανεξάρτητο Αζαουάντ, καθώς αυτό θα είναι προάγγελος της απόσχισης εδαφών από την Αλγερία, τον Νίγηρα, τη Λιβύη, τη Μαυριτανία, την Μπουρκίνα Φάσο - κάτι που ίσως μετατρέψει την πατρίδα των Τουαρέγκ σε χαίνουσα πληγή αιματοκυλίσματος επί δεκαετίες...

*

ΝΙΓΗΡΙΑ
Ειρηνοποιοί για... πλιάτσικο

Στρατιωτική επέμβαση στο Μάλι εξετάζει η Οικονομική Κοινότητα των Κρατών της Δυτικής Αφρικής (CEDEAO), με επικεφαλής τη Νιγηρία, καθώς οι μεγάλες χώρες δείχνουν απρόθυμες να εμπλέξουν τονΟΗΕ σε μια τέτοια περιπέτεια - πόσω μάλλον που όσες σφαγές και να γίνουν στο Μάλι, δεν απειλούνται κατά κανέναν τρόπο σημαντικά συμφέροντά τους. Από εκεί και πέρα όμως το παρελθόν των αφρικανικών ειρηνευτικών αποστολών, όπου λόγω πληθυσμιακού μεγέθους και στρατιωτικής ισχύος πρωτοστατεί η Νιγηρία, προκαλεί ανησυχίες. Οπως έδειξαν οι αποστολές στη Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε τη δεκαετία του 1990, οι Αφρικανοί «κυανόκρανοι» πρωτίστως... λεηλατούν, αρπάζουν,καταστρέφουν, βιάζουν, σφάζουν τους τοπικούς πληθυσμούς αντί να τους σώζουν.

πηγη:http://www.iskra.gr

πηγη:http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/

πηγη::enet.gr