Λευτεριά στον Paul Watson

Λευτεριά στον Paul Watson - Στο υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένοι οι επαναστάτες.

               

Στις Γερμανικές φυλακές βρίσκεται ένας από τους ελάχιστους αληθινούς ακτιβιστές. Δεν θα γράψω για το ποιος είναι, όποιος θέλει μαθαίνει. Τον Paul Watson τον είχα δει πρώτη φορά πριν αρκετά χρόνια στο ντοκιμαντέρ Sharkwater (πληροφορίες για το Sharkwater γράφω παρακάτω).

Τότε ( 2002) o Rob Stewart's έψαχνε για βοήθεια στην προσπάθειά του να δείξει στον κόσμο την αλήθεια για τους καρχαρίες και έτρωγε πόρτα απ΄ όλες τις γνωστές σε μας οργανώσεις. Τότε στράφηκε στον πιο τρελό και παθιασμένο ακτιβιστή των ωκεανών Paul Watson ο οποίος μαζί με την Sea Shepherd κατέβηκαν στην Κόστα Ρίκα και τα έβαλαν με την μαφία και κατ επέκταση και τις αρχές του τόπου που η μαφία ελέγχει. Τα πράγματα πήραν άσχημη τροπή με τον Watson να κάνει ηρωική έξοδο κυνηγημένος από ολόκληρο το λιμενικό της χώρας που ήθελε το κεφάλι του. 

Αυτός είναι και ο λόγος που βρίσκεται σήμερα στις Γερμανικές φυλακές και απειλείται με έκδοσή  στην Κόστα Ρίκα όπου το πιθανότερο είναι, αν καταλήξει εκεί, να σαπίσει στην φυλακή για πάντα.

Τότε βλέποντάς τον θεώρησα ότι είναι ένας τρελαμένος που κάποια στιγμή του λασκάρισε η βίδα και άρχισε να διακινδυνεύει την ζωή του για να σώσει κάτι φάλαινες, κάτι δελφίνια μέχρι και τους μισητούς σε μας καρχαρίες.  Σήμερα μετά από χρόνια όπου παρακολουθώ την δράση του κατάλαβα ένα πράγμα : ότι από αυτό το υλικό είναι φτιαγμένοι όλοι οι επαναστάτες που κατάφεραν και άλλαξαν κάτι σε αυτό τον κόσμο είτε σε περιβαλλοντικά θέματα είτε σε ανθρωπιστικά. Είναι όλοι οι τρελοί και παλαβοί που πολέμησαν με απίστευτο πάθος και αυταπάρνηση ενάντια στην τυραννία, ενάντια στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενάντια στην φτώχεια και την καταπίεση.

 Αυτοί που δίνουν στην λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ τα χαρακτηριστικά που μας κάνουν περήφανους για το είδος μας, τα χαρακτηριστικά που χωρίς αυτούς δεν θα ξέραμε καν ότι υπάρχουν κάπου μέσα μας, την γενναιότητα, την συμπόνια, την αυταπάρνηση,την έννοια του δικαίου, την ηθική,  την πίστη, το όραμα, το πάθος και την τρέλα που χρειάζεται αυτός ο κόσμος για να αλλάξει.

Sharkwater

Το Sharkwater είναι ένα ντοκιμαντέρ που καταδεικνύει την παράλογη   (όπως δείχνουν και οι αριθμοί της φωτογραφίας παραπάνω) φοβία που λόγο χόλιγουντ  κυρίως ( α ρε σπιλμπεργκ) έχουμε για τους καρχαρίες. Αυτό έχει οδηγήσει στην από μέρους μας εξολόθρευση του είδους αφού κανένας νόμος και καμία οργάνωση δεν ασχολείται για την προστασία του καρχαρία. Η συμμετοχή του ανώτερου αρπακτικού στην επιβίωση των ωκεανών είναι τρομερά σημαντική όσο και αυτό να φαίνεται περίεργο και περιγράφεται με σαφήνεια στο SharkWater. Οι καρχαρίες σκοτώνονται μόνο και μόνο για το πτερύγιο, ενώ το υπόλοιπο κορμί τους πετιέται ξανά στην θάλασσα όπου και ψυχορραγεί αφού δεν μπορεί χωρίς το πτερύγιο να κολυμπήσει με αποτέλεσμα να βυθίζεται στον πάτο της θάλασσας.

100.000.000 καρχαρίες σκοτώνονται κάθε χρόνο για το πτερύγιό τους το οποίο κοστολογείται στα 300$ το κιλό. Φανταστείτε δηλαδή να σκοτώνουμε 100 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο μόνο και μόνο για το αριστερό τους αφτί επειδή έχουμε την εντύπωση ότι άμα το φάμε θα μας σηκωθεί το πέος για παράδειγμα.

Στην Κόστα Ρίκα η Μαφία της περιοχής που είναι κράτος εν κράτει  ελέγχει το επικερδέστατο εμπόριο του πτερυγίου του καρχαρία και μαζί με αυτό τις αρχές του τόπου. Εκεί γυρίστηκε αυτό το αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ που αλλάζει την γνώμη που έχουμε για τον ανώτερο αρπακτικό των ωκεανών.

Όποιος θέλει να το δει μπορεί στο

 http://www.sharkwater.com  ενώ πληροφορίες και ενημέρωση για τον Paul στο http://www.seashepherd.org/

                        

πηγη:http://kolopaidablog.blogspot.com/2012/05/paul-watson.html