Το θέατρο των μεταναστών

 


ΠΗΓΗ:http://culture.ana-mpa.gr/view1.php?id=5680

Εκφράσανε την μοναξιά τους παίζοντας ρόλους διάφορους, «χτίσανε» την αυτοπεποίθησή τους σε στέρεες βάσεις πατώντας στο θεατρικό σανίδι και απέκτησαν μια αληθινή οικογένεια σε έναν τόπο που αισθάνονται ξένοι.
Η τέχνη ένωσε μετανάστες διαφόρων εθνικοτήτων, οι οποίοι δημιούργησαν μια θεατρική ομάδα για να μπορέσουν έτσι «να επικοινωνήσουν με τους γύρω τους», όπως χαρακτηριστικά λένε. Πρόκειται για την θεατρική ομάδα μεταναστών και μεταναστριών του «Οδυσσέα», του σχολείου ελληνικής γλώσσας για μετανάστες που λειτουργεί εδώ και περίπου 10 χρόνια στη Θεσσαλονίκη
Η θεατρική ομάδα αποτελείται από 16 άτομα με επικεφαλής και εμψυχωτή την Μαρία Μπαρμπατσάλου, η οποία την δημιούργησε το Νοέμβριο του 2000.
«Επρόκειτο για ένα αίτημα των ίδιων των μεταναστών, οι οποίοι παρακολουθούσαν τότε μαθήματα ελληνικών στον «Οδυσσέα» και θεώρησαν ότι η ενασχόλησή τους με το θέατρο θα τους βοηθούσε και στην εκμάθηση της γλώσσας», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Μπαρμπατσάλου.
Πάντως για την Οζρα Γιαχγιαϊ από το Ιράν, η συμμετοχή της εδώ και 8 χρόνια στην ομάδα δεν είναι απλά η έκφραση της αγάπης της για το θέατρο, αλλά λειτουργεί και σαν ένα είδος ψυχοθεραπείας.

«Απέκτησα αυτοπεποίθηση και οικογένεια, αδέρφια, γιατί όλοι μου οι συγγενείς είναι στο Ιράν. Για μένα δεν είναι τόσο σημαντικό να παίζω, όσο να αισθάνομαι κοντά μου όλους αυτούς τους ανθρώπους της θεατρικής ομάδας που τους θεωρώ οικογένειά μου», λέει η Οζρα τονίζοντας ότι αυτό που τους ενώνει πιο πολύ είναι ότι όλοι βρίσκονται στην ίδια θέση, όλοι έχουν αφήσει πίσω τους συγγενείς και φίλους και νοιώθουν μοναξιά.
Ο Μπεντρί Χότζα, από την Αλβανία, ονειρεύεται από την πλευρά του, να ασχοληθεί επαγγελματικά με το θέατρο και να παρατήσει το επάγγελμα του λουστραδόρου, που ασκεί. «Είναι το πιο ωραίο πράγμα που μπορώ να κάνω αλλά συνάμα, και το πιο δύσκολο γιατί δεν μπορώ να βρω δουλειά ως ηθοποιός», διαπιστώνει ο Μπεντρί που γι΄ αυτόν το θέατρο είναι ένα κομμάτι της χαράς της ζωής που βγαίνει από την καρδιά.
«Μ΄αρέσει να δίνω χαρά στον κόσμο μέσα από το θέατρο γιατί στην εποχή μας περνάμε δύσκολα», λέει ο 20χρονος, Σαρίφ Ταβακουλί, από το Αφγανιστάν, ενώ ο Κλοντιάν Κάκο από την Αλβανία δηλώνει και αυτός ενθουσιασμένος από τη συμμετοχή του στην ομάδα.
Ο Αρμένιος, Αλέξης Μιρζογιάν, υπογραμμίζει ιδιαίτερα το γεγονός ότι το θέατρο τον βοήθησε πολύ στην εκμάθηση των ελληνικών
«Στην αρχή μάθαινα απ' έξω τα λόγια του ρόλου μου χωρίς να ξέρω τι σημαίνουν αλλά σιγά- σιγά, με τη βοήθεια όλων, άρχισα να καταλαβαίνω περισσότερα. Βοηθάει άλλωστε και το ότι μεταξύ μας μιλάμε μόνο Ελληνικά και όχι ρώσικα όπως αναγκάζομαι να μιλάω όλη μέρα με τους εργάτες που δουλεύω στην οικοδομή».
Η θεατρική ομάδα του «Οδυσσέα» ήδη ανέβασε στις 20 Δεκεμβρίου, στο δημοτικό θέατρο Πολίχνης, την παράσταση «Για της πατρίδας το καλό» της Τίμπερλεϊκ Γουρτεμπέικερ και θα συνεχίσει να ανεβάζει παραστάσεις, όπου την προσκαλούνε.
«Για μας η θεατρική ομάδα είναι η οικογένειά μας, γιατί όλους μας ενώνει ο ίδιος πόνος», λένε χαρακτηριστικά. Επειτα φοράνε βιαστικά τα κουστούμια τους και αφήνουν την αγάπη και την μοναξιά τους να μιλήσει μέσα από τις λέξεις του θεατρικού έργου.