ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!

                                                                                                                                               

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!

Αφορμή για το παρακάτω κείμενο, υπήρξε μια καταγγελία του Συνδέσμου Τουριστικών Επιχειρήσεων Αγίου Αρσενίου Νάξου, του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και του Πολιτιστικού Συλλόγου προς το Δήμαρχο με κοινοποίηση στο Γραφείο Υγιεινής, το Αστυνομικό τμήμα και την εισαγγελία Νάξου.

Αρχικά, στην εν λόγω καταγγελία, πολύ προσεκτικά θίγεται το θέμα της μετανάστευσης με πολλές από τις αναφορές να μας προξενούν συγκίνηση: «Μείζον ζήτημα έχει ανακύψει το τελευταίο χρονικό διάστημα στην τοπική μας κοινότητα καθώς αυτή έχει μετατραπεί σε χώρο υποδοχής μεταναστών οι οποίοι λόγω της φτώχειας, της καταπάτησης των δικαιωμάτων τους, της πολιτικής και οικονομικής καταπίεσης στη χώρα καταγωγής τους αναζητούν μια καλύτερη ζωή στον τόπο μας…»… αλλά και οργή ενάντια στο σύστημα: «…πρόκειται αναμφισβήτητα για ανθρώπους που ως θύματα της πολυπλοκότητας της υλοποίησης της ιδέας της παγκοσμιοποίησης και της αδυναμίας του κράτους να χαράξει μια ορθή μεταναστευτική πολιτική… βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.»

Προς το τέλος της πρώτης παραγράφου αρχίζει να αποκαλύπτεται ο σκοπός της καταγγελίας, αφού αναφέρεται ότι οι μετανάστες ζουν σε οικονομική ένδεια επειδή δεν μπορούν να απορροφηθούν σε κάποια εργασία εξαιτίας των αυξημένων ποσοστών ανεργίας, ενώ υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσαν να αποτελέσουν παράγοντα οικονομικής ανάπτυξης.

Κάτι παραπάνω πρέπει να ξέρουν ορισμένοι επιχειρηματίες του Αγερσανίου, οι οποίοι επί δεκαετίες ξεζούμιζαν τους μετανάστες, ανεξαρτήτου καταγωγής, και θησαύριζαν σε βάρος τους. Είναι γνωστό σε όλους, ότι η τουριστική ανάπτυξη των περιοχών του Αγ. Προκοπίου, της Αγ. Άννας και της Πλάκας βασίστηκε στην ανασφάλιστη και απλήρωτη πολλές φορές εργασία των μεταναστών, αλλά και στην κακοπληρωμένη εργασία των ντόπιων από τη μεγάλη πλειοψηφία των επιχειρηματιών της περιοχής.

Έξυπνα οι προαναφερθέντες σύλλογοι κάνουν διαχωρισμό στην καταγγελία μεταξύ των μεταναστών. Οι αλλοδαποί από την Αλβανία διαβιούν ομαλά και ειρηνικά στον τόπο τους, ενώ εκείνοι με καταγωγή κυρίως από το Πακιστάν δημιουργούν πληθώρα κοινωνικών προβλημάτων που διαταράσσουν την κοινωνική συνοχή, την ηρεμία και την ασφάλεια που άλλοτε επικρατούσε στο χωριό τους. Και για να μην βιαστούμε και τους κατηγορήσουμε ως ρατσιστές, όχι δεν τους φταίει το χρώμα των Πακιστανών, αλλά οι πολιτισμικές διαφορές και αυτό δυσκολεύει την ενσωμάτωσή τους σε μια κοινωνία η οποία περιγράφεται αγγελικά πλασμένη. Από το 1990 με τη μαζική είσοδο των μεταναστών εκείνοι που δρούσαν ξενοφοβικά, την ίδια ακριβώς στιγμή διακήρυτταν ότι δεν είναι και ρατσιστές για να μη στιγματιστούν. Αλλά ποιον κοροϊδεύουν;

Το πιο σημαντικό βεβαίως επιχείρημα είναι ότι στοιβάζονται κατά δεκάδες σε κακής ποιότητας κατοικίες που βρίσκουν μέσω ιδιωτών ενοικιαστών. Και ανησυχούν ότι οι άσχημες συνθήκες διαβίωσης μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες μεταδοτικές. Αναρωτιόμαστε λοιπόν μήπως οι ιδιοκτήτες αυτών των επικίνδυνων για την υγεία καταλυμάτων είναι ντόπιοι; Και αν ναι, τότε δεν φέρουν αυτοί καμιά ευθύνη για το γεγονός ότι νοικιάζουν άθλια σπίτια χωρίς νερό και τουαλέτα σε φτωχούς μετανάστες που δεν έχουν άλλη επιλογή;

Δεν τολμάμε, βέβαια, να σκεφτούμε ότι η λύση στο παραπάνω θα δινόταν εάν οι ηθικοί ιδιοκτήτες, φρόντιζαν, ώστε τα σπίτια που αναίσχυντα νοικιάζουν, να είχαν στοιχειωδώς τις απαραίτητες εγκαταστάσεις που εξασφαλίζουν την υγιεινή, και είναι αυτές που μας γλίτωσαν από τις επιδημίες της χολέρας και του τύφου τον προηγούμενο αιώνα. Και βεβαίως κατά τη γνώμη τους δεν θα ήταν αυτό η λύση, γιατί όπως αναφέρουν, οι μετανάστες είναι πιο ευάλωτοι στις ασθένειες λόγω των συνθηκών εργασίας, της κακής διατροφής και επιπλέον της έλλειψης πρόσβασης σε υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης και υγείας «είτε είναι νόμιμοι είτε παράνομοι». Δεν εξοργίζονται για τη διάλυση της δημόσιας περίθαλψης που σιγά σιγά πετάει έξω ντόπιους και μετανάστες, και δεν καταγγέλλουν την υποβάθμιση ακόμα και της πρωτοβάθμιας περίθαλψης στο νησί, αλλά ανησυχούν μονάχα για τη μετάδοση ασθενειών από τους μετανάστες. Και ποιοι είναι υπεύθυνοι για τις κακές εργασιακές συνθήκες των μεταναστών αν όχι οι εργοδότες τους; Η κακή τους διατροφή δεν σχετίζεται με τα απαράδεκτα χαμηλά μεροκάματα που τους δίνουν; Φανταζόμαστε ότι μόλις οι μετανάστες φύγουν οι συντάκτες της καταγγελίας θα κοιμούνται ήσυχοι…

Η κοινωνική τους ευαισθησία κορυφώνεται στην προ-τελευταία παράγραφο της καταγγελίας όπου υποκριτικά αναγνωρίζουν ότι πολλοί μετανάστες παρουσιάζουν σωματικά και ψυχολογικά προβλήματα λόγω του ότι νιώθουν «μη επιθυμητοί» από την κοινωνία, την ίδια στιγμή που διατρανώνουν ότι αυτοί δεν τους θέλουν! Αναφέρουν δε, ότι τα περιστατικά βίας πληθαίνουν και γλαφυρότατα περιγράφουν τον τρόμο και την αγωνία που νιώθουν οι γονείς όταν τα παιδιά τους βρίσκονται εκτός σπιτιού. Αξίζει να αναφερθεί ότι το μοναδικό περιστατικό βίας μεταξύ παιδιών που είχε συμβεί, αποκαλύφθηκε ότι δεν είχε να κάνει με παιδί από το Πακιστάν, παρόλο που είχε κατηγορηθεί γι’ αυτό.

Τελειώνοντας, τα μέλη του ΣΤΕΑΑΝ και του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων καλούν το δήμαρχο και τις υπηρεσίες στις οποίες κοινοποιείται η καταγγελία, να επιληφθούν του θέματος και να φροντίσουν για την επίλυση του προβλήματος. Σημειώνουμε ότι έπειτα από την καταγγελία έγιναν επί τόπου αυτοψίες τόσο από το τμήμα υγιεινής όσο και από την αστυνομία, και δεν βρέθηκε κάτι μεμπτό όσον αφορά τους συγκεκριμένους μετανάστες από το Πακιστάν.

Η καταγγελία παρόλο που είναι προσεκτικά γραμμένη υποθάλπει επικίνδυνες ιδέες που μπορεί να οδηγήσουν στον κοινωνικό κανιβαλισμό. Ένα φαινόμενο που, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης του οικονομικού αλλά και κοινωνικοπολιτικού συστήματος, χρησιμοποιείται προκειμένου να εκτονωθούν η αγανάκτηση και η οργή. Στη σημερινή συγκυρία, που η κρίση φαίνεται να χτυπάει και στον τουρισμό όπου, ιδιαίτερα με τα μέτρα του πρόσφατου μνημονίου, οι μισθοί και των ντόπιων εργατών υποβαθμίζονται εντελώς αλλά και οι απαιτήσεις για εργατικά χέρια μειώνονται, ο αλληλοσπαραγμός μεταξύ των φτωχών και καταπιεσμένων δεν φαίνεται μακρινός, ιδιαίτερα εάν αφήσουμε τα ξενοφοβικά ιδεολογήματα αναπάντητα.

Με την ίδια λογική, στην αρχή της κρίσης έφταιγαν οι δημόσιοι υπάλληλοι, που φυσικά η επίθεση στα εργασιακά τους κεκτημένα, παρέσυρε στον πάτο και τους μισθούς και τις συμβάσεις του ιδιωτικού τομέα. Το σενάριο ότι οι μετανάστες φταίνε για την ανεργία και τη φτώχεια παίζεται πολύ συχνά και είναι αυτοί που χρησιμοποιούνται ως αποδιοπομπαίοι τράγοι.

Την περίοδο, όμως, που διανύουμε αποδεικνύεται πλέον περίτρανα ότι οι μετανάστες είναι από τα κοινωνικά εκείνα κομμάτια που πρώτα χτυπήθηκαν από την κρίση και που σίγουρα δεν ευθύνονται για τον αριθμό των ανέργων που ξεπερνάει το ένα εκατομμύριο, για τους εξευτελιστικούς μισθούς των 500 ευρώ, για τις ελαστικότατες σχέσεις εργασίας και την άνευ όρων παράδοση των εργαζομένων στη διάθεση των αφεντικών. Δεν ευθύνονται για τη διάλυση της δημόσιας περίθαλψης και της εκπαίδευσης, δεν ευθύνονται για την κατακόρυφη αύξηση της φορολογίας με την οποία το κράτος λεηλατεί τα ήδη χαμηλά εισοδήματα, δεν ευθύνονται για την καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων, δεν ευθύνονται για την ενίσχυση των τραπεζών αντί για την ενίσχυση των φτωχών, δεν ευθύνονται για τη διάλυση του κοινωνικού ιστού.

Ο καπιταλισμός πλέον διανύει ένα στάδιο ακόμα μεγαλύτερης βαρβαρότητας και πετάει στον καιάδα τους φτωχούς – μετανάστες ή όχι. Είναι στο χέρι μας να κατανοήσουμε ποιος είναι ο εχθρός –ο μετανάστης, που όπως περιγράφεται στην καταγγελία φεύγει κυνηγημένος από τη χώρα του, λόγω της πολιτικής και οικονομικής καταπίεσης, ή το κράτος και το κεφάλαιο που λυσσαλέα και βίαια καταπνίγουν κάθε ελπίδα επιβίωσης και αξιοπρέπειας; Ελπίζουμε ότι, παρόλο που η καταγγελία έχει υπογραφεί από αρκετούς κατοίκους τους χωριού, οι περισσότεροι είναι σε θέση να διακρίνουν ότι δεν αποτελούν οι μετανάστες απειλή για τη ζωή μας,  αλλά οι ίδιοι αυτοί κύκλοι που διεγείροντας τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας, σπέρνουν ρατσιστικές  και κανιβαλικές αντιλήψεις.

Επειδή λίγο απέχουμε και ίσως κάποιοι ήδη βρίσκονται στην κατάσταση των μεταναστών, ας καταλάβουμε ότι η δύναμή μας βρίσκεται στην ενότητα, την αλληλεγγύη και την αντίσταση απέναντι στη βαρβαρότητα αυτού του συστήματος.

 

Ανοιχτή Συνέλευση Νάξου

07/03/2012