"21 ΜΑΡΤΙΟΥ " ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟΥ
"Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον θρήνο, τη γεμάτη πόνο πραγματικότητα δυστυχίας και ένδειας που ταλανίζει τον κόσμο, αλλά ακριβώς επειδή δεν θέλουμε να ξεχάσουμε, δίνουμε έμφαση στον εορτασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τον αχόρταγο ζήλο των ανθρώπων να ενδυναμώσουν τη ζωή ενάντια στη δυστυχία και τον θάνατο". Με αυτά τα λόγια ξεκινά το μήνυμα του Καταλανού κουκλοπαίκτη και ζωγράφου Joan Baixas για την φετινή Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθεάτρου, που εορτάζεται σε όλο τον κόσμο στις 21 Μαρτίου. Στη χώρα μας, το Ελληνικό Κέντρο της Διεθνούς Ένωσης Κουκλοθεάτρου UNIMA συμμετέχει στον εορτασμό διοργανώνοντας μια διήμερη γιορτή, το Σαββατοκύριακο 24 και 25 Μαρτίου, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, που θα περιλαμβάνει, από τις 11 το πρωί έως τις 11 το βράδυ, παραστάσεις και εργαστήρια, με ελεύθερη είσοδο για μικρούς και μεγάλους φίλους του θεάτρου της κούκλας. Με την ευκαιρία των εκδηλώσεων αυτών, συνομιλήσαμε με τον Στάθη Μαρκόπουλο, υπεύθυνο του κουκλοθέατρου "Αγιούσαγια!" και πρόεδρο της UNIMA Ελλάς για την τέχνη της κούκλας και τη γοητεία που ασκεί σήμερα στα παιδικά (και όχι μόνο) μάτια...
* Η λέξη "κουκλοθέατρο" στο μυαλό των παλαιότερων φέρνει τον Mπαρμπα-Μυτούση. Πόσο έχει προχωρήσει το ελληνικό κουκλοθέατρο στην κατεύθυνση της καλλιτεχνικής του ωρίμανσης σε σχέση με εκείνη την εποχή;
Το γεγονός ότι στις μέρες μας υπάρχει και μεγάλο πλήθος παραστάσεων κουκλοθεάτρου που συνεχίζουν στα χνάρια του Μπαρμπα-Μυτούση σε όλα τα επίπεδα, αλλά και μεγάλο πλήθος κοινού που αυτό ζητάει και αυτό περιμένει, δείχνει ότι η εποχή του Κλούβιου δεν έχει παρέλθει. Ταυτόχρονα, όμως, τα τελευταία 20-30 χρόνια υπάρχει ένα ισχυρότατο ρεύμα ανανέωσης της τέχνης μας. Μια νέα και γενναία γενιά κουκλοθεατρίνων, που συνεχώς δυναμώνει και διευρύνεται, ερευνά, εφευρίσκει, πειραματίζεται και έχει αυτή τη στιγμή καταφέρει να έχουμε και στην Ελλάδα όλες σχεδόν τις εκδοχές και τάσεις θεάτρου κούκλας που υπάρχουν στην Ευρώπη. Καθώς η επαφή με το παγκόσμιο σύγχρονο θέατρο έχει διευκολυνθεί πάρα πολύ, τα ερεθίσματα και οι πηγές είναι εξαιρετικά πολλές. Το στοίχημα είναι με ποιο τρόπο θα γίνει η αφομοίωση, ώστε να είναι αποτέλεσμα δυναμικής σύνθεσης και βαθιάς, ουσιαστικής επιλογής.
Παρόλο που δεν πρέπει να υποτιμούμε τον «μπάρμπα» μας και να παριστάνουμε ότι δεν έχουμε καμία σχέση μαζί του, αυτό που ονομάζετε «καλλιτεχνική ωρίμανση» θα το εντόπιζα στο ότι η θεματολογία έχει αποκολληθεί από τον διδακτισμό, η δραματουργία δεν στηρίζεται στον έναρθρο λόγο και οι κούκλες έχουν κατακτήσει το δικαίωμα στη σιωπή, οι τεχνικές σχεδιασμού, κατασκευής και χειρισμού έχουν διευρυνθεί, ώστε να προσφέρονται σκηνοθετικές επιλογές πολλών επιπέδων (εστίασης στην ποίηση της εικόνας κι όχι στη «ρεαλιστική» περιγραφή της ζωής και αντίστροφα) και η αισθητική και η οπτική αφήγηση έχει ξεφύγει από αυτήν του «νηπιαγωγείου», όπου όλα πρέπει να είναι ροζ. Ακόμη, γίνεται συνδυασμός με άλλες παραστατικές τέχνες (μιμική, χορός, θέατρο) και διαμορφώνονται νέες σχέσεις μεταξύ κουκλοπαίκτη - κούκλας - χώρου - κοινού, ενώ η έννοια της κούκλας έχει επαναπροσδιοριστεί για να περιλάβει και αντικείμενα που πριν δεν νοούνταν ως κούκλες.
* Πόσες ομάδες ασχολούνται στη χώρα μας με την τέχνη της κούκλας;
Αν εξαιρέσουμε τους καραγκιοζοπαίκτες σαν ειδική κατηγορία (που πρέπει να είναι γύρω στους 30), οι επαγγελματικοί θίασοι κουκλοθεάτρου με τουλάχιστον πέντε χρόνια εμπειρίας είναι γύρω στους 40 πανελλαδικά. Υπάρχουν και πολλοί που κάνουν περιστασιακά παραστάσεις σαν δεύτερη ασχολία ή επαγγελματίες άλλων κλάδων (κυρίως της εκπαίδευσης και της θεραπείας) που χρησιμοποιούν την κούκλα σαν εργαλείο στη δουλειά τους.
* Τι αντιπροσωπεύει η UNIMA;
Η UNIMA, της οποίας αποτελούμε τμήμα, είναι ο πρώτος διεθνής θεατρικός οργανισμός. Ιδρύθηκε στην Πράγα το 1929 και σήμερα εδρεύει στη Γαλλία, με περίπου 70 εθνικά κέντρα. Το δικό μας κέντρο γεννήθηκε το 1990 και έχει βοηθήσει πάρα πολύ την εξέλιξη της τέχνης μας με ποικίλες δράσεις. Κάθε Μάρτιο οργανώνουμε μια μεγάλη γιορτή για την Παγκόσμια Ημέρα, αλλά και εργαστήρια, ημερίδες, εκδόσεις, εκθέσεις κ.ά. στη διάρκεια της χρονιάς. Εδώ και τρία χρόνια έχουμε σταθερή συνεργασία με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, όπου κάθε Κυριακή γίνονται παραστάσεις από θιάσους μας. Μέλη της ένωσης μπορούν να γίνουν όλοι οι φίλοι της κούκλας.
* Το ελληνικό κουκλοθέατρο απευθύνεται μονάχα στα παιδιά και τους γονείς τους; Πώς αντιμετωπίζουν ένα τέτοιο θέαμα τα σημερινά παιδιά, που βομβαρδίζονται από τηλεοπτικές εικόνες και πώς οι ενήλικες;
Το κουκλοθέατρο είναι μια τέχνη για όλους τους ανθρώπους. Παρά τον βομβαρδισμό και την κυριαρχία της τηλεόρασης, δεν έχει χάσει ούτε στάλα από τη δυναμική του και στο βαθμό που εμείς οι κουκλοπαίκτες προσφέρουμε την ψυχή μας, το κοινό όχι μόνο ανταποκρίνεται αλλά ανακαλύπτει έκπληκτο ότι η τηλεόραση δεν έχει καταφέρει ούτε να του καλύψει ούτε να αλλοτριώσει τις ανθρώπινες ανάγκες της κοινωνικής τελετουργίας, της μαγείας, της αυτο-παρωδίας και αυτοσαρκασμού, του γέλιου και της βαθιάς συγκίνησης. Το θέατρο είναι ζωντανός διάλογος, είναι συμμετοχικό μέσο ποίησης. Τη μισή δουλειά την κάνουν οι θεατές. Και παρόλο που οι περισσότεροι έχουμε πάψει να είμαστε παραγωγοί κι έχουμε μετατραπεί σε καταναλωτές, η διαδικασία μάς ξαφνιάζει ευχάριστα. Ειδικά τα παιδιά, για τα οποία η εμψύχωση είναι ακόμα εξαιρετικά ισχυρό και ζωτικά αναγκαίο εργαλείο εξερεύνησης του κόσμου, βρίσκονται στο στοιχείο τους. Οι ενήλικες που έχουν λογικευτεί και υποτίθεται κατέχουν την αλήθεια, όμως όταν ξεπεράσουν την προκατάληψη ότι οι κούκλες είναι για τα «παιδάκια» και δουν την παράσταση, μαγεύονται επίσης και ντρέπονται να παραδεχτούν ότι τελικά δεν έχουν μεγαλώσει και τόσο...
* Πώς σκοπεύετε να εορτάσετε την Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθεάτρου;
Σαν οικογένεια που καλεί τους φίλους της σε πάρτυ... Έχουμε το προνόμιο να έχουμε καλές σχέσεις μεταξύ μας, να σεβόμαστε ο ένας το έργο του άλλου και ως εκ τούτου οι δράσεις μας είναι πραγματικά συλλογικές. Συμμετέχουμε στην UNIMA αφιλοκερδώς και προσφέρουμε εθελοντικά τις παραστάσεις και τον κόπο μας για το καλό όλων των κουκλών του κόσμου. Αυτή την αίσθηση ειλικρινούς αφοσίωσης θέλουμε να δίνει η γιορτή μας, γιατί οι κούκλες μας το αξίζουν...
Παραστάσεις στην Τεχνόπολη
Σάββατο 24 Μαρτίου
«Περιπέτεια στη ζούγκλα», Θίασος Ανέμη (12.00)
«Το κορίτσι που ήθελε να αγγίξει το μισοφέγγαρο», θίασος ParaMana (15.00)
«Σούπα με ουρά», θίασος Ψευτιά με Αυτιά (16.15)
«Τα τρία γουρουνάκια», Θέατρο της Κούκλας (18.00)
«Κακούλα Παλούκ», θίασος "Πύραυλος" (19.15)
«Ice Dream», Ελένη Βογιατζίδου (20.30)
«Fidel & Lucy», Μαριάν Χαραλαμπίδου (20.50)
Κυριακή 25 Μαρτίου
«Μια φορά κι ένα καιρό ένα κομμάτι έλειπε», Ομάδα X-Saltibagos (11.15)
«Ένα μαμούθ στον υπολογιστή μου», Κουκλοθέατρο Αγιούσαγια! (11.50)
«Mr. D», ομάδα Splish-Splash (15.00)
«Λεμονιά», Ομάδα Τέχνης Νεύμα (15.50)
«Οικολογήματα», Κόκου-Μούκλο (17.00)
«Νερόμυλε... για σένα», Κουκλοθέατρο Χάρχουτ (18.15)
«Γοργόνα γοργονίτσα», Ομάδα Πράσσειν Άλογα (19.30)
Παράλληλα, θα δίνονται και τις δύο ημέρες παραστάσεις δρόμου, ενώ θα διοργανωθούν εργαστήρια κατασκευής και εμψύχωσης κούκλας.
πηγη:http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=676104
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου