Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Επιστολή της Ανοιχτής Συνέλευσης στους πολιτιστικούς συλλόγους του νησιού




Την προηγούμενη βδομάδα η Συνέλευση απευθύνθηκε στους πολιτιστικούς συλλόγους σχετικά με το θέμα των χαρατσιών στη ΔΕΗ στα πλαίσια της προσπάθειας κινητοποίησης όσο περισσότερων κατοίκων της Νάξου για αποτελεσματικότερη αντίσταση. Μαζί με το παρακάτω γράμμα επισυνάφθηκαν και τα κείμενα που έχει διακινήσει η συνέλευση στις παρεμβάσεις της στη ΔΕΗ.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΝΑΞΟΥ                                        ΠΡΟΣ
22/01/2012                                                ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΝΑΞΟΥ

ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΜΑ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
Για τη δημιουργία Δικτύου Αλληλεγγύης και Αντίστασης

Η επιβολή των χαρατσιών στους λογαριασμούς της ΔΕΗ και το κίνημα ανυπακοής που έχει αναπτυχθεί σε όλη την Ελλάδα, ανάγκασε την κυβέρνηση, να δώσει παράταση στις διακοπές του ρεύματος αλλά και να εξαιρέσει νοικοκυριά, από την υποχρέωση πληρωμής του.

Ξέρουμε ότι το κράτος θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να το επιβάλει και να το παγιώσει μαζί με μια σειρά από νέα αντιλαϊκά μέτρα που έρχονται. Δεν θα πρέπει ούτε μια στιγμή να επαναπαυτούμε, αλλά θα πρέπει να κλιμακωθούν οι προσπάθειες οργάνωσης του κόσμου με αίτημα να πάρει η κυβέρνηση πίσω τους εξοντωτικούς και άδικους φόρους.

Θεωρούμε ότι οι πολιτιστικοί σύλλογοι θα μπορούσαν να συμβάλουν στο όλο και μεγαλύτερο κίνημα άρνησης πληρωμών ανοίγοντας το θέμα στις περιοχές δράσης τους, ενημερώνοντας τον κόσμο και συσπειρώνοντάς τον ενάντια στην σκληρή πολιτική των κυβερνήσεων του ΔΝΤ.

Οι πολιτιστικοί σύλλογοι σαν ομάδες πολιτών που υπερασπίζονται τον πολιτισμό από τη θέση τους έχουν να παίξουν σοβαρό ρόλο στην ανάπτυξη της αλληλεγγύης και της αντίστασης σε συλλογικό επίπεδο απέναντι στην λαίλαπα που βιώνουμε.

Η Ανοιχτή Συνέλευση Νάξου προωθεί τη δημιουργία τέτοιων δικτύων για να αποτρέψει της διακοπές ρεύματος αλλά και να συμβάλει στην επανασύνδεσή του σε περίπτωση που κάποιο σπίτι μείνει χωρίς ρεύμα.

Για να έχει αποτέλεσμα αυτό είναι απαραίτητο να υπάρξει συνεργασία με κατοίκους από κάθε περιοχή, χωριό, και γειτονιά της Νάξου, καθώς επίσης να δημιουργηθούν τέτοια δίκτυα σε κάθε κοινότητα.

Κανένας να μη μείνει μόνος του, όλοι μαζί με αλληλεγγύη

Η αντίσταση στη σύγχρονη βαρβαρότητα είναι η καλύτερη υπηρεσία στον πολιτισμό
Η Ανοιχτή Συνέλευση Νάξου συνεδριάζει κάθε Δευτέρα στις 6.μμ στον πολιτικό-κοινωνικό χώρο Αντιμάμαλο, στην Χώρα Νάξου στην οδό Παπαβασιλείου. Επίσης μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στο email: krisisassemblynaxos@gmail.com και στα παρακάτω τηλέφωνα.

6997220691
6971832042
2285022394

Ζητούνται Ξυλοκόποι!



Συνεχίζεται η συλλογή αιτήσεων για το «χαράτσι» από το Δήμο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων



Κάλεσμα στους δημότες να συνεχίσουν να πληρώνουν στις Τράπεζες μόνο το λογαριασμό του ρεύματος και όχι το χαράτσι κάνει σε ανακοίνωση που εξέδωσε η Επιτροπή Αλληλεγγύης του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων.
Όπως σημειώνεται ήδη έχουν συγκεντρωθεί από το Δήμο 600 αιτήσεις που αφορούν περίπου 1.000 παροχές ηλεκτρικού ρεύματος ενώ καλούνται «οι δημότες τώρα, στη δεύτερη δόση του χαρατσιού, ν’ ανταποκριθούν ακόμη περισσότερο».
Η Επιτροπή αναφέρεται και στη συνάντηση του Δημάρχου με τον προϊστάμενο της ΔΕΗ και στην παράσταση διαμαρτυρίας που έγινε έξω από τη ΔΕΗ την ίδια ώρα, που είχαν «θετικά» αποτελέσματα αφού αυτό που ανακοινώθηκε από τον κ. Μαρούλη (προϊστάμενο της ΔΕΗ) ήταν ότι δεν θα διακοπεί κανένα ηλεκτρικό ρεύμα σε σπίτια ενώ σε ότι αφορά τους επαγγελματικούς χώρους, θα γίνεται διακοπή μόνο σε εκείνους που για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν έχουν εξοφλήσει τις οφειλές τους.
Τέλος η Επιτροπή Αλληλεγγύης ενημερώνει για μια ακόμη φορά τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να πληρώσουμε μόνο το ηλεκτρικό ρεύμα και όχι το «χαράτσι».
Να σημειώσουμε ότι την Παρασκευή το απόγευμα σε συνάντηση που έγινε στη Βιβλιοθήκη του Δήμου μετά από πρόσκληση της Επιτροπής, αποφασίστηκε να ενημερωθούν διεξοδικά και οι κάτοικοι των χωριών της Νάξου σχετικά με τις πληρωμές μόνο του ηλεκτρικού ρεύματος.


Διαβάστε αναλυτικά την ανακοίνωση της Δημοτικής Επιτροπής Αλληλεγγύης:


Η συγκέντρωση των 100 περίπου δημοτών μας, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Δημοτικής Επιτροπής Αλληλεγγύης (στις 25 Γενάρη) για να διαμαρτυρηθούν στη ΔΕΗ για τα άνομα και ληστρικά χαράτσια, καθώς και η παράσταση του Δημάρχου με τους επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης και της Κίνησης «Πολίτες για τα νησιά μας» – παραβρέθηκαν επίσης μέλη της Ανοιχτής Συνέλευσης – είχαν σαν αποτέλεσμα την δέσμευση της ΔΕΗ να μην προχωρήσει σε καμία διακοπή οικιακής παροχής ρεύματος και, σε ό,τι αφορά τους επαγγελματικούς χώρους, να γίνεται διακοπή μόνο σε εκείνους που για μακρό χρονικό διάστημα δεν έχουν εξοφλήσει τις οφειλές τους.
Συμπολίτες, γινόμαστε καθημερινά αποδέκτες όλο και περισσότερων φοροεισπρακτικών μέτρων – η τρόικα απαίτησε και νέες μειώσεις στους μισθούς και στις επικουρικές συντάξεις (27/1/12) παρά το ότι η πολιτική λιτότητας που επέβαλαν μέχρι σήμερα απέτυχε οδηγώντας την οικονομία μας σε ύφεση – με προφανή πλέον στόχο την πλήρη εξαθλίωσή μας. Αναλαμβάνοντας την ατομική μας ευθύνη απέναντι στη ζωή μας, στα παιδιά μας, στο μέλλον της χώρας μας, αρνούμαστε να πληρώσουμε τα χαράτσια.
Ο Ναξιακός λαός ήδη κατέθεσε στο Δήμο 600 εξουσιοδοτήσεις, που αφορούν περίπου 1000 παροχές. Πανελλαδικά 1.500.000 παροχές παραμένουν απλήρωτες. Όλοι μαζί μπορούμε ν’ αντισταθούμε. Καλούμε τους δημότες τώρα, στη δεύτερη δόση του χαρατσιού, ν’ ανταποκριθούν ακόμη περισσότερο.
Για τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί, μπορείτε να βρείτε οδηγίες στο Δήμο, στις δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες και σε κεντρικά πρακτορεία εισιτηρίων.
Τα παρακάτω μέτρα αφορούν σε πρακτικές ενέργειες, ώστε ν’ απομονωθεί το χαράτσι από τον υπόλοιπο λογαριασμό της ΔΕΗ και να αρνηθούμε έτσι την πληρωμή του:
Α) Πληρωμή μέσω των αυτόματων ταμειακών μηχανών (ΑΤΜ) των τραπεζών, που έχουμε λογαριασμό.
Ποια είναι η διαδικασία: Πατάμε κατά σειρά τις εξής επιλογές: «Άλλες Συναλλαγές», «Πληρωμές ΔΕΚΟ», «ΔΕΗ». Πληκτρολογούμε το 12ψήφιο κωδικό ηλεκτρονικής πληρωμής που υπάρχει πάνω στο λογαριασμό και, τέλος, πληρώνουμε μόνο το ποσό που προκύπτει αφού αφαιρέσουμε τη δόση του χαρατσιού. Ο τρόπος αυτός ισχύει ήδη και χρησιμοποιείται μέχρι τώρα από όσους κάνουν άτυπο διακανονισμό εξόφλησης των λογαριασμών τους με δόσεις.
Β) Πληρωμή μέσω ΚΑΣ (είναι τα μηχανήματα που βρίσκονται μέσα στα καταστήματα της ALPHA BANK και της ΠΕΙΡΑΙΩΣ). ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ.
Ακολουθούμε την ίδια διαδικασία με το ΑΤΜ με τη διαφορά ότι βάζουμε στο μηχάνημα μετρητά το ποσό που θέλουμε να πληρώσουμε.
Γ) Πληρωμή μέσω e-banking
Η διαδικασία είναι γνωστή για όσους πληρώνουν με αυτό τον τρόπο.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗ ΔΕΗ
Στη συνέχεια με φωτοτυπία του αποκόμματος της συναλλαγής πηγαίνουμε στο Δήμο Νάξου (πρωτόκολλο) και συμπληρώνουμε υπεύθυνη δήλωση ότι με το ποσό που πληρώσαμε θέλουμε να εξοφληθεί το σύνολο του λογαριασμού μας ΕΚΤΟΣ του Έκτακτου Ειδικού Τέλους Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών (Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε.).
Στη συνέχεια ο Δήμος Νάξου θα καταθέσει μαζικά τις δηλώσεις αυτές στη ΔΕΗ. Σε περίπτωση που η ΔΕΗ αρνηθεί να τις παραλάβει, τότε ο Δήμος θα στείλει τις δηλώσεις με ομαδικό εξώδικο.
Τηλέφωνα επικοινωνίας.
Λυκουρόπουλος Μανώλης: 6976436390
Βερύκοκκος Λευτέρης: 22850-23309
Αναστασία Περιστεράκη: 22850-24382 & 6949802948
Σοφία Σπανέλη: 41376 & 6984623239

Ζαπατίστας: 18 χρόνια εξέγερσης και αντίστασης



zapatistas.jpg

Της MARCELA SALAS CASSANI
Εκατοντάδες ακτιβιστές και πανεπιστημιακοί από όλο τον κόσμο συγκεντρώθηκαν στο Διεθνές Σεμινάριο "Πλανήτης Γη: Αντι-συστημικά Κινήματα" για να συζητήσουν τη σημασία της εξέγερσης των Ζαπατίστας, το 1994, στη 18η επέτειό της. Στο πλαίσιο των λαϊκών εξεγέρσεων που έχουν ξεσπάσει αυτό το χρόνο σε όλη την υδρόγειο, το σεμινάριο που πραγματοποιήθηκε από τις 30 Δεκεμβρίου μέχρι τις 2 Ιανουαρίου στο San Cristobal de las Casas, στην Chiapas, κατέληξε στο συμπέρασμα, μαζί με τον πορτογάλο κοινωνιολόγο Boaventura de Sousa Santos, ότι φαίνεται εκ των υστέρων ότι η επιρροή των Ζαπατίστας έχει γίνει τόσο ισχυρή ώστε «κανείς δεν μπορεί να δει την αριστερά ή τον αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό, χωρίς αυτό το σημείο αναφοράς».

Ο De Sousa Santos δήλωσε ότι η εκρηκτική εμφάνιση του Ζαπατιστικού Στρατού Εθνικής Απελευθέρωσης (EZLN) στη σκηνή, την 1 Γενάρη του 1994, ήταν η πρώτη σημαντική στιγμή της παγκόσμιας αντίστασης στο νεοφιλελευθερισμό. Η εξέγερση έκανε ορατούς τους αυτόχθονες αγώνες που αναπτύσσονταν από τη δεκαετία του '80 στη Λατινική Αμερική και σύντομα έγινε προάγγελος και άλλων κινημάτων.

«Μας δίδαξαν έναν άλλο τρόπο θεώρησης του κόσμου. Διέρρηξαν τη μαρξιστική ορθοδοξία, αναπτύσσοντας έναν νέο λόγο, μια νέα σημειολογία και νέες ιδέες. Μας δίδαξαν μια νέα οργανωτική λογική που είχε θεμελιώδη επίδραση σε ολόκληρο τον κόσμο», δήλωσε ο De Sousa Santos σε μια συνέντευξη.

Ο Paulina Fernandez, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο UNAM, ο οποίος ακολούθησε το κίνημα των Ζαπατίστας από την έναρξή του, μίλησε για την υπεροχή των Ζαπατίστας. «Δεν είναι ακόμα δυνατό να δούμε καθαρά το μέγεθος της σημασίας της εξέγερσης των Ζαπατίστας. Παρακολουθώ τις ειδήσεις στο διαδίκτυο καθημερινά και ο EZLN παρατίθεται συνέχεια για τον ένα ή τον άλλο λόγο - είναι μια μόνιμη αναφορά».

«Παρά τις προσπάθειες φίμωσης και απόκρυψης, περιθωριοποίησης και απομόνωσης του κινήματος πάνω στα βουνά, και χωρίς πληροφορίες από τα μέσα ενημέρωσης σχετικά με το τι κάνουν, οι Ζαπατίστας οικοδομούν μια πραγματική εναλλακτική διαδικασία σε καθημερινή βάση. Είναι η απόδειξη ότι η χώρα αυτή μπορεί να λειτουργήσει με διαφορετικό τρόπο, όταν οι άνθρωποί της έχουν δεσμευτεί και δρουν χωρίς την παρέμβαση των νόμων, των θεσμών, των κομμάτων, των πολιτικών, και των πρακτικών αυτών των επίσημων φορέων που είναι ένοχοι για τη διαφθορά αυτής της χώρας», πρόσθεσε ο Fernandez.

Οι εκπρόσωποι των αυτοχθόνων λαών συμφώνησαν ότι «από όλες τις διαδικασίες που έχουμε βιώσει ως αυτόχθονοι, οι Ζαπατίστας έχουν πολύ σημαντικό ρόλο. Πριν, οι αυτόχθονες αγώνες ήταν μεμονωμένοι και δεν συνδέονταν, αλλά από το 1994 αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι υποφέραμε από κοινά προβλήματα και αρχίσαμε να αλληλεπιδρούμε και να αναπτύσσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, όχι μόνο στο Μεξικό αλλά και σε όλο τον κόσμο».

Ο Campanur σημείωσε: «Παρά το γεγονός ότι οι λέξεις ''αξιοπρέπεια'', ''ελευθερία'' και ''δικαιοσύνη'' υπήρχαν ήδη, ήταν οι Ζαπατίστας, αδελφοί και αδελφές, που το 1994 μας δίδαξαν να τις χρησιμοποιούμε σε κάθε έναν από τους αγώνες μας».

Ο Javier Sicilia, ποιητής και επικεφαλής του Κινήματος για Ειρήνη με Δικαιοσύνη και Αξιοπρέπεια, δήλωσε σε μια συνέντευξη ότι «τα τελευταία 18 χρόνια είναι θεμελιώδη αφού οι Ζαπατίστας, αποκαλύπτοντας την άρνηση των ιθαγενών που συνεχίζεται εδώ και αιώνες, αποκάλυψαν, επίσης, την ανικανότητα του κράτους και του νεοφιλελεύθερου συστήματος, και έδωσαν νέο περιεχόμενο και νέες δυνατότητες όχι μόνο στο έθνος αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο».

Τα νέα κινήματα και οι Ζαπατίστας
Πολλοί συμμετέχοντες συνέδεσαν το κίνημα των Ζαπατίστας με τα νέα κινήματα στην Ισπανία, την Ελλάδα, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Τυνησία, την Αίγυπτο, την Υεμένη και αλλού. Ο γάλλος ιστορικός Jerome Baschet δήλωσε: «Η λογική του καπιταλισμού μάς κάνει να χάσουμε τον έλεγχο της ζωής μας, και είναι καιρός να ανακτήσουμε τον έλεγχο αυτό. Το παγκόσμιο κίνημα έχει ανακύψει ως σταυροδρόμι όλων των αγώνων: των αγώνων ενάντια στη λεηλασία των υλικών αγαθών, της γης, των τρόπων ζωής, της ικανότητας να αποφασίζουμε. Είναι ένα κίνημα που καλεί τον καθένα που αισθάνεται στερημένος». Πρόσθεσε ότι οι τελευταίες εξεγέρσεις «αντικατοπτρίζουν μια γενική αίσθηση αδικίας και τη δυνατότητα μιας συλλογικής αφύπνισης να εντείνει τις αντιδράσεις απόρριψης που έχουμε δει μέχρι τώρα».

Η φεμινίστρια ανθρωπολόγος Mercedes Olivera παρατήρησε ότι οι Ζαπατιστικές κοινότητες έχουν αναπτυχθεί έξω από το μερκαντιλιστική λογική, και μπορούν να είναι ένα βιώσιμο σημείο εκκίνησης για «να τολμήσουν οι άνδρες και οι γυναίκες να γνωρίσουν τη δομή ενός άλλου πολιτισμού που βασίζεται στην αλληλεγγύη και όχι στην εκμετάλλευση, να προσπαθήσουν να αναδημιουργήσουν το ανθρώπινο νόημα της ύπαρξης, να ανακτήσουν τη ζωτική σημασία της γης και τη βιωσιμότητα της παραγωγής για την κατανάλωση, να είναι σε θέση να εφαρμόσουν νέες μορφές χρήσης και φροντίδας για τους φυσικούς πόρους, και με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να αλλάξουμε και να επαναπροσδιορίσουμε τις στρατηγικές μας προς την οικοδόμηση ενός νέου παραδείγματος της ανάπτυξης και να επιχειρήσουμε μια πολιτιστική διαδικασία βασισμένη στη ζωή και όχι στην καταστροφή, όπως κάνουν οι Ζαπατίστας στην αυτονομία τους».

Στο κίνημα Occupy Wall Street, στις Ηνωμένες Πολιτείες, που έχει εξαπλωθεί σε πόλεις σε όλη τη χώρα και στον υπόλοιπο κόσμο, «υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν επηρεαστεί έντονα από τον αγώνα των Ζαπατίστας», λέει η Marlina από το Movimiento por la Justicia en el Barrio (Κίνημα για τη Δικαιοσύνη στο Barrio), μια συλλογικότητα λατίνων που είναι ενταγμένη στο πλαίσιο της Άλλης Καμπάνιας στη Νέα Υόρκη και στο κίνημα Occupy Wall Street. Η Marlina υποστηρίζει ότι «αυτό που πολλοί άνθρωποι του κινήματος Occupy προσπαθούμε να κάνουμε είναι να σπάσει η σχέση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την ανθρωπότητα», σημειώνοντας ότι οι Ζαπατίστας έχουν παράσχει σαφή και εμπνευσμένα μηνύματα για τους ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Η αντίσταση των Ζαπατίστας μάς ενθαρρύνει να συνεχίσουμε την πάλη για την οικοδόμηση ενός διαφορετικού κόσμου», κατέληξε.

Η Marlina αφηγήθηκε ότι «γυναίκες από το κίνημα ήρθαν ένα βράδυ στην Liberty Plaza και αντί να μιλήσουν για τις οικονομικές πολιτικές και τους πολιτικούς αγώνες, μίλησαν για το τι σημαίνει να είσαι γυναίκα, μητέρα και μιγάδα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μίλησαν για τις οικογένειές τους και την αξιοπρέπειά τους, και έκλαψα κατά τη διάρκεια της ομιλίας, επειδή για μένα η συζήτηση για το ''δικαίωμα στη ζωή'' ή την ''καλή διαβίωση'' ήταν κάτι πολύ διαφορετικό από τις φανταχτερές συζητήσεις για την οικονομική πολιτική. Και πιστεύω ότι η δύναμη του Κινήματος για τη Δικαιοσύνη στο Barrio είναι να μιλάμε για την αλήθεια της ανθρώπινης εμπειρίας και την αλήθεια της καταστροφής της Γης, και αυτός είναι ένας λόγος που δεν μπορεί απαραίτητα να εννοηθεί με καπιταλιστικούς όρους».

Η Daniela Carrasco συμμετείχε στο σεμινάριο παρουσίασης ενός από τα πιο σημαντικά κινήματα του 2011: το φοιτητικό κίνημα της Χιλής. Η χιλιανή φοιτήτρια από την κολλεκτίβα Tendencia Estudiantil Revolucionaria, συλλογίστηκε τις επιδράσεις των Ζαπατίστας στο σπουδαστικό κίνημα της Λατινικής Αμερικής.

«Το μεγάλο παράδειγμα που έχουμε πάρει από το κίνημα των Ζαπατίστας είναι η συνέλευση ως μορφή οργάνωσης. Για πολλά χρόνια, το κίνημα της Χιλής ήταν πολύ γραφειοκρατικό και πρωσοποκεντρικό, καθώς ήταν εστιασμένο σε ορισμένους προέδρους που κατέληξαν να διαπραγματεύονται με την κυβέρνηση και συχνά πρόδιδαν το κίνημα. Φέτος αυτή η λογική έσπασε, η δεξιά που αποτελούνταν από μέρος της Συνομοσπονδίας Φοιτητών εκδιώχθηκε, και η συνέλευση υιοθετήθηκε ως μέθοδος επικύρωσης όλων των αποφάσεων που παίρνουμε. Έχουμε φτάσει στο σημείο όπου ψηφίζουμε ακόμη και για το αν θα κάνουμε ένα οδόφραγμα -ναι ή όχι- στη συνέλευση, και αυτό είναι πολύ ικανοποιητικό. Όλα τα μέλη μας ψηφίζουν με ανάταση των χεριών, γνωρίζοντας ότι συμμετέχουν, και δεν είναι απλώς θεατές, σε μια πράξη εκ νέου ανάληψης του αγώνα στους δρόμους».

«Για μεγάλο χρονικό διάστημα, λεγόταν ότι οι φοιτητές δεν συμμετέχουν, ότι δεν έχουν πολιτική κατάρτιση, ότι δεν είχαν εμπλακεί σχεδόν σε τίποτα, ότι δεν τους ένοιαζε τι συνέβενε στην κοινωνία. Αλλά αυτή τη χρονιά -οι συμμετέχοντες στο σεμινάριο συμφώνησαν- έχει φανεί το αντίθετο στη Λατινική Αμερική, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στις αραβικές χώρες και στην Ευρώπη, όπου οι νέοι, ασθενείς ενός συστήματος που παράγει ανισότητα, φτώχεια, ανεργία και απόγνωση, αναρωτιούνται τι συμβαίνει και προχωρούν πέρα από τη διαμαρτυρία». «Χτίσαμε ένα χιλιανό κίνημα που επεκτείνεται σε μια ''σπουδαστική άνοιξη'' στην Κολομβία, στην Κόστα Ρίκα, στο Μεξικό...».

Ο Carlos Marentes, από την Ένωση Συνοριακών Γεωργικών Εργατών (Unión de Trabajadores Agrícolas Fronterizos) του Ελ Πάσο, στο Τέξας, είπε ότι «η επιρροή των Ζαπατίστας συνεχίζει να διευρύνεται μεταξύ μας, ειδικά γύρω από την ανάγκη του να οργανωθούμε από τα κάτω μαζί με άλλα κινήματα και τη σημασία της προαγωγής μιας εναλλακτικής λύσης απέναντι στο βιομηχανικό μοντέλο της γεωργίας που απειλεί τον πλανήτη μας».

Αυτό που φαινόταν μια “μεταμοντέρνα εξέγερση ιθαγενών”...
Ο Fernanda Navarro, καθηγητής φιλοσοφίας που έχει ακολουθήσει το κίνημα των Ζαπατίστας από το 1994, μίλησε στο απογευματινό πάνελ, την τελευταία ημέρα του σεμιναρίου. Είπε ότι οι κύριες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι Ζαπατίστας «είναι να συνεχίσουν να οικοδομούν την αυτονομία, ενισχυόμενοι οι ίδιοι και αποδεικνύοντας ότι οι κακές κυβερνήσεις, η διαφθορά και η βία δεν μπορούν να ξεριζώσουν τους σπόρους που έχουν φυτευτεί και αναπτύσσονται στα βουνά της Τσιάπας».

Το κίνημα των Ζαπατίστας «ήταν ένα εντελώς νέο πολιτικό φαινόμενο που έσπασε το καλούπι και γι' αυτό έχει γίνει σημείο αναφοράς για πολλά κινήματα για την κοινωνική δικαιοσύνη, για τις γυναίκες, τους μικρούς αγρότες, τους εργαζόμενους, άτομα που ζουν στο περιθώριο, λόγω των καινοτόμων τρόπων τους που ήρθαν σε ρήξη με τον κλασικό μαρξισμό», είπε η καθηγήτρια και ερευνήτρια σε θέματα ισότητας των φύλων Sylvia Marcos.

Η Julieta Paredes, από τη βολιβιανή οργάνωση Γυναίκες Δημιουργώντας Κοινότητα (Women Creating Community), καταδίκασε τον τρόπο με τον οποίο τα κοινωνικά κινήματα συνήθως βλέπουν τις γυναίκες ως «απλώς έναν άλλον τομέα» και τα ζητήματα των γυναικών «ως ένα από τα πολλά θέματα της αριστεράς».

«Αλλά οι γυναίκες είναι το ήμισυ όλων των τομέων και τα μισά από όλα τα θέματα, και η φεμινιστική κοινότητα -μια αναλυτική κατηγορία που αντιπροσωπεύει το κίνημα στο οποίο παίρνουν μέρος- τοποθετεί την πατριαρχία ως ένα σύστημα που συνδέει όλες τις μορφές καταπίεσης, που ιστορικά βασίζονται στην καταπίεση των γυναικών. Με αυτή την έννοια, μέσω της ήττας της πατριαρχίας, «η κοινότητα μπορεί να συμπεριλάβει ολόκληρο το κοινωνικό σώμα που είναι σε θέση να οικοδομήσει σχέσεις ελευθερίας».

Ο Pablo Gonzalez Casanova, εξέχουσα πνευματική μορφή του Μεξικού, δεν μπόρεσε να παρευρεθεί, αλλά έστειλε ένα μήνυμα στο σεμινάριο δηλώνοντας: «Απλά σκεφτείτε την τεράστια κινητοποίηση των Indignados και του κινήματος Occupy που αγωνίζονται για έναν άλλον πιθανό κόσμο... Δεν έχει υπάρξει ποτέ μια κινητοποίηση τέτοιου μεγέθους, και η κινητοποίηση ξεκίνησε στις ζούγκλες της Τσιάπας, με τις αρχές της συμπερίληψης και του διαλόγου». Ο Gonzalez Casanova πρόσθεσε ότι «όλο και περισσότεροι, σε όλο τον κόσμο, άνθρωποι αγωνίζονται για αυτό που το 1994 φαινόταν μόνο ''μια μεταμοντέρνα εξέγερση ιθαγενών''».

Η Marcela Salas Cassani γράφει για το Desinformemonos.org, ένα «πρότζεκτ αυτόνομης, παγκόσμιας επικοινωνίας», που καλύπτει λαϊκά κινήματα σε όλο τον κόσμο, τις ιδέες και τις επιδιώξεις τους.

Μετάφραση: Δ. Κ. στην Εφημερίδα Δράση

Σωματεία Εργαζομένων στην Ψυχική Υγεία: "Υπερασπιζόμαστε τις υπηρεσίες και την εργασία μας, πριν διαλύσουν την ψυχική υγεία"




"Υπερασπιζόμαστε τις υπηρεσίες και την εργασία μας, πριν διαλύσουν την ψυχική υγεία"
Οι επιλογές μας είναι λοιπόν δύο. Ή να περιμένουμε να διαλύσουν την ψυχική υγεία και να πετάξουν εμάς στο χάος της ανεργίας, ή να διεκδικήσουμε να κρατήσουμε τις υπηρεσίες μας και την εργασία μας

Την Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 συναντηθήκαμε εκπρόσωποι και εργαζόμενοι των εξής τεσσάρων σωματείων: Σωματείο Εργαζομένων στο Περιβολάκι, Σωματείο Εργαζομένων στην ΠΕΨΑΕΕ, Σωματείο Εργαζομένων Ψυχαργώς Αττικής και Κλαδικό Σωματείο ΣΕΨΑΕΚΟ. Η συνάντηση προέκυψε ύστερα από μια σειρά ανησυχητικών και άκρως επικίνδυνων περιστατικών. Πριν τις γιορτές προτάθηκε στους εργαζόμενους του ΕΠΙΨΥ να δώσουν τις δικές τους προτάσεις περικοπών δεδομένου ότι η χρηματοδότηση του ΥΥΚΑ προς το Ψυχαργώς είναι κομμένη 50% για το 2012. Στο ΕΠΙΨΥ, κατόπιν συνάντησης του ΣΕΨΑΕΚΟ με το διευθυντή, ανανεώθηκαν οι συμβάσεις όλων για το πρώτο δίμηνο του 2012, χωρίς να γίνουν για την ώρα περικοπές. Το ίδιο ζητήθηκε και από τους εργαζόμενους στο Περιβολάκι πριν τις γιορτές όπου δυστυχώς στις 9 Ιανουαρίου έγιναν τρεις απολύσεις (μη ανανέωση συμβάσεων) παρά τις διαβεβαιώσεις για το αντίθετο λίγες μέρες πριν,  που αποτελεί την αρχή του «μαζέματος», όπως ισχυρίστηκε η διοίκηση εκεί. Το σωματείο εργαζομένων αντέδρασε άμεσα με 48ωρη απεργία. Στο Ίρις το τελευταίο διάστημα έγιναν 8 απολύσεις. Πιθανή περίπτωση μειώσεων προτάθηκε και στους εργαζόμενους της ΠΕΨΑΕΕ. Με ανεπίσημο τρόπο διοικήσεις άλλων φορέων ψιθυρίζουν μειώσεις μισθών και απολύσεις επίσης.


Ενώ οι προϋπολογισμοί για την ψυχική υγεία δεν ήταν ποτέ ικανοποιητικοί από το 2005, είναι η πρώτη φορά που πολλές διοικήσεις έχουν αποδεχτεί πως φέτος αυτό δεν θα αλλάξει επικαλούμενες τη γενικότερη κρίση της χώρας μας. Για μας δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι δεν υπήρχε και δεν υπάρχει καμία πολιτική βούληση για την υποστήριξη των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και τόσο χρόνια οι κινητοποιήσεις μας είναι αυτές που έχουν αναγκάσει την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας να χρηματοδοτεί τις υπηρεσίες. Δυστυχώς, μέσα στην κρίση, όλο το κοινωνικό κράτος συρρικνώνεται με γεωμετρική πρόοδο, παράλληλα με την αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Κανείς δεν περιμένει από την παρούσα διορισμένη κυβέρνηση να μεριμνήσει για εμάς και τις ανάγκες του πληθυσμού, αφού μοναδικός σκοπός της είναι να εξαφανίσει κάθε δικαίωμα, να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία και να ωφελήσει τους κερδοσκόπους με τους καλύτερους για αυτούς όρους. Δεν είναι πρώτη φορά που αυτό συμβαίνει, αλλά έχει συμβεί όπου το ΔΝΤ έχει βάλει το χέρι του. 


Οι επιλογές μας είναι λοιπόν δύο. Ή να περιμένουμε να διαλύσουν την ψυχική υγεία και να πετάξουν εμάς στο χάος της ανεργίας, ή να διεκδικήσουμε να κρατήσουμε τις υπηρεσίες μας και την εργασία μας. Είναι δεδομένο ότι ο τρόπος για να το πετύχουμε αυτό δεν είναι με μια διαπραγμάτευση για το τι να περικόψουμε αφού έχουμε μόνο το 45% της απαιτούμενης χρηματοδότησης αλλά να μην αποδεχτούμε αυτό το ποσό, να μη δεχτούμε καμία απόλυση, μείωση του μισθού μας και υποβάθμιση του θεραπευτικού μας έργου. Οποιαδήποτε υποχώρηση τώρα, έστω και “μικρή” (π.χ. μείωση 15% στους μισθούς) θα είναι μόνο η αρχή του “μαζέματος” και της συνολικής κατάρρευσης και γι αυτό είμαστε τόσο ανυποχώρητοι. Επιπλέον, οι υπηρεσίες μας δεν επαρκούσαν πριν την κρίση και δεν επαρκούν πολύ περισσότερο τώρα που η απελπισία του κόσμου έχει φτάσει σε επικίνδυνα επίπεδα. Το να μειώσουμε το κόστος σημαίνει εγκατάλειψη των παιδιών, εφήβων και ενηλίκων που έχουν νοσήσει και που θα νοσήσουν, σημαίνει δημιουργία ασύλων που τόσο ντρόπιασαν κάποτε τη χώρα μας και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και εμείς αυτό δεν θα επιτρέψουμε να γίνει. Ο τρόπος είναι να ενεργοποιηθούμε όλοι εμείς και να πολλαπλασιάσουμε τη δύναμή μας οργανώνοντας μεγάλους αγώνες για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς. Αν τολμά η πολιτική ηγεσία, ας πει δημόσια ότι δεν τους ενδιαφέρουν οι άνθρωποι, οι ψυχικά ασθενείς και οι εργαζόμενοι.


Σε συνάντηση με το Δίκτυο Αργώς που θα πραγματοποιηθεί, κατόπιν αιτήματός μας, τη Τρίτη 31 Ιανουαρίου θα τεθεί το ερώτημα αν θα ανεχτούν την εξαφάνιση της όποιας ψυχικής υγείας υπάρχει αποδεχόμενοι την απάνθρωπη πρακτική των περικοπών που ισοδυναμεί με κοινωνικό έγκλημα ή αν θα απορρίψουν τις επιταγές της κυβέρνησης και θα υπερασπιστούν την ψυχική υγεία. Αν θα επιλέξουν το δεύτερο δρόμο αυτό θα σημάνει ότι δεν θα απολύσουν κανένα εργαζόμενο που έτσι κι αλλιώς κανείς δεν περισσεύει και δεν θα επιδιώξουν καμία μείωση του ήδη χαμηλού μισθού μας.


Στη συνάντηση των σωματείων αποφασίσαμε να προτείνουμε σε όλα τα σωματεία και τους εργαζόμενους να κηρύξουμε σαν πρώτη κίνηση μέσα στο 2012 μια 24ωρη απεργία με μεγάλη κινητοποίηση στο υπουργείο υγείας την Τρίτη 7 Φεβρουαρίου. Προφανώς, η κινητοποίηση αυτή θα είναι η αρχή γιατί θα χρειαστεί να συνεχίσουμε μέχρι να αναγκάσουμε τους ιθύνοντες να συνεχίσουν τη λειτουργία των δομών. Τις επόμενες ημέρες προτείνουμε στα σωματεία να αποφασίσουν μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις για τη συμμετοχή τους στην απεργιακή κινητοποίηση και να εμπλουτίσουν με τις ιδέες τους τον τρόπο συνέχισης του αγώνα μας. Πλέον δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα αν κινητοποιηθούμε. Απεναντίας θα χάσουμε τα πάντα αν αδρανήσουμε. Η ύπαρξη μας μετά από εφτά χρόνια υποχρηματοδότησης και η πρόσφατη νίκη μας με την κατάργηση της απόφασης του Αυγούστου για περικοπές του προϋπολογισμού οφείλεται στους αγώνες μας και μόνο.


Η στήριξη του συντονιστικού από τα σωματεία στην απεξάρτηση, την πρόληψη και την ειδική αγωγή θεωρείται δεδομένη και από κοινού θα συνεχίσουμε να παλεύουμε.    

Οι υπογράφοντες:

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων ΕΠΡΟΨΥΗ ΄΄ΠΥΞΙΔΑ΄΄
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων ΕΨΙΚΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων ΕΨΙΚΑ ΔΡΑΜΑΣ
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων ΘΕΨΥΠΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων στο ΠΕΡΙΒΟΛΑΚΙ
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων ΠΕΨΑΕΕ
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΨΥΧΑΡΓΩΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων ΣΕΨΑΕΚΟ

ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ



από:ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
 
 Πολύ καλό το δισέλιδο που υπογράφει ο Στάθης στην Realnews. Καυστική πένα, εμπνευσμένα σκιτσάκια. Παραθέτουμε ένα κειμενάκι του και όλα τα σκίτσα του.

ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ

Παλιά στην πολιτική, όταν ακόμα δεν είχε υποταχτεί σύνολη στους τοκογλύφους όποτε γινόταν μια καταστροφή, έλεγαν ότι: «Αυτό δεν ήταν έγκλημα, ήταν λάθος». Εννοώντας με αυτήν την απόφανση πως για έναν πολιτικό το σημαντικό λάθος είναι κάτι χειρότερο κι από έγκλημα.

Σήμερα η πολιτική έχει εκπέσει από καιρό σε επίπεδο Μέρκελ ή Γιωργάκη. Ομως οι πολιτικές ευθύνες ενός πολιτικού για μια καταστροφή παραμένουν πολύ σοβαρότερες από τα τυχόν ποινικά αδικήματα που αυτή η καταστροφική πολιτική προϋποθέτει ή συνεπάγεται.

Οχι πως τα τυχόν ποινικά αδικήματα πολιτικών προσώπων είναι για πέταμα (ή για παραγραφή), όμως είναι αρμοδιότητα του φυσικού τους δικαστή. Τουλάχιστον όταν υπάρχει η διάκριση των εξουσιών, χωρίς αυτή να συσκοτίζεται από τη Διαπλοκή, τις Ανεξάρτητες Αρχές, τις ΜΚΟ και τα συναφή.

Οι εκάστοτε πολιτικές ευθύνες όμως είναι αρμοδιότητες του λαού. Και οι λαοί πολλά συγχωρούν, ποτέ όμως την προδοσία.

Οταν τίθεται εν κινδύνω το αυτεξούσιον ενός λαού, ξυπνάει το έθνος. Δηλαδή το πολιτικό αυτονόητο του συνανήκειν. Οπως έγινε στην Κύπρο με το Σχέδιο Ανάν, κι όπως γίνεται τώρα στην Ελλάδα με το Μνημόνιο.
Κι όταν λέμε έθνος δεν εννοούμε ούτε τους εθνικιστές; ούτε τους εθνικόφρονες ούτε τους πολεμοκάπηλους ούτε τους ραγιάδες όπως οι δωσίλογοι της Κατοχής ή οι Γενίτσαροι της
Τουρκοκρατίας.
Εννοούμε τους ποιητές μας, την ευχή της μάνας μας κι ότι δεν θα παραδώσουμε την πατρίδα μικρότερη απ' όσην την παραλάβαμε, ή σκλάβα.

Στην ιστορία οι γραικύλοι κουμάντο έκαναν προσωρινώς. Οσο κι αν άνοιγαν κουβέντα με τον Διάολο, κουβέντα με τον Θεό ανοίγουν πάντα οι ήρωες και οι άγιοι - με έναν λόγο οι αντάρτες και οι τίμιοι...


ΜΙΣ ΑΣΤΕΓΗ



 

Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία, docu-fiction, βελγικής παραγωγής των Daniel Lambo και Peter De Maegd. Στην ταινία πρωταγωνιστούν πραγματικοί ηθοποιοί, αλλά και πραγματικοί άστεγοι άνθρωποι.
H Νικόλ είναι μια αμερικανίδα ηθοποιός που τα τελευταία δώδεκα χρόνια ζει με τον άνδρα της Ρούντολφ, στις Βρυξέλλες. Ο Ρούντολφ θέλει να γυρίσει μια ταινία για μια άστεγη γυναίκα, αλλά δεν θέλει να δώσει το ρόλο στη σύζυγό του. Για να αποδείξει ότι είναι η ιδανική για το ρόλο, η Νικόλ αποφασίζει να βγει και να ζήσει στους δρόμους. Σε αυτή της την πορεία του “method acting” την ακολουθεί και ένα κινηματογραφικό συνεργείο. H Νικόλ γνωρίζεται με άλλους αστέγους και διδάσκεται πώς να ζει στο δρόμο, να βρίσκει τροφή, καταφύγιο κ.λπ. Όταν δέχεται μία επίθεση, μπαίνει στη μέση ένας άνδρας, εξαρτημένος στις ναρκωτικές ουσίες και τη σώσει. Είναι ο Ράντκο.

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Μαριονέτες με καπέλο



του Δημήτρη Μυ
Απ ότι φαίνεται,  στους δανειστές δεν αρκεί ότι τοποθέτησαν κάποιον Παπαδήμο πρωθυπουργό, παραμερίζοντας τις δημοκρατικές διαδικασίες και γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τη λαϊκή βούληση. Θέλουν να φορέσουν και καπέλο στη μαριονέτα…
Ετσι λοιπόν, μέσω μεγάλων ειδησεογραφικών πρακτορείων καλλιεργήθηκε το περασμένο διήμερο—και πριν τη σημερινή σύνοδο κορυφής της ΕΕ, ότι η Ελλάδα θα πρέπει να δεχτεί για ορισμένο χρονικό διάστημα την εκχώρηση της εθνικής της κυριαρχίας στην ΕΕ και να δεσμευτεί επίσης νομικά ότι θα διαθέτει τα έσοδα πρωτίστως και κυρίως για την εξόφληση του χρέους της. Κύκλοι της γερμανικής κυβέρνησης επιβεβαίωσαν στη Deutsche Welle, ότι πράγματι συζητείται αυτό το διάστημα στα πλαίσια του Eurogroup στις Βρυξέλλες η πρόταση να οριστεί από την ΕΕ ένας «εντεταλμένος (το καπέλο που λέγαμε) προϋπολογισμού» για την Ελλάδα.
Επίσης το πρακτορείο Reuters και οι Financial Times, μετέδωσαν ότι ο «εντεταλμένος» θα επιτηρεί όλες τις μεγάλες δαπάνες στην Ελλάδα και ταυτόχρονα θα έχει την αρμοδιότητα να θέτει βέτο στις δημοσιονομικές αποφάσεις, εφόσον δεν συνάδουν με τους στόχους των διεθνών δανειστών.
Χούντα νέου τύπου
Ο στόχος όλης αυτής της ιστορίας, απ ότι φαίνεται, δεν είναι  η νομική δέσμευση της Ελλάδας, καθώς αυτή—όπως θα δούμε παρακάτω—υπάρχει. Ο στόχος  έχει να κάνει με τους συμβολισμούς και με την μέτρηση των αντανακλαστικών της ελληνικής κοινωνίας. Οι … τύποι, γνωρίζοντας ότι οι πολιτικοί …ταγοί του τόπου δε μπορούν να κυκλοφορήσουν στο δρόμο, στήνουν μαριονέτες, διορίζουν υπαλλήλους,  και καλλιεργούν το έδαφος για να φυτρώσει η κυβέρνηση αρίστων: Δηλαδή ανεξάρτητα από το πότε θα γίνουν οι εκλογές και το ποιος θα νικήσει, να προκύψει μια κυβέρνηση αρίστων, Παπαδήμων, υπαλλήλων της κομισιόν και πολιτικών αντιγράφων της  Διαμαντοπούλου. Η οποία, παρεμπιπτόντως, μπορεί να ψάχνει τη ψήφος της, αλλά ως άριστη, φιλοδοξεί να σώσει τη χώρα και τους άσωτους συμπολίτες της εσαεί…
Δεσμευμένοι με τη Βούλα

Δύσκολα μπορεί να κατανοήσει κανείς τι εννοούν οι Γερμανοί (που είναι φίλοι μας) όταν ζητούν από τη χώρα  να δεσμευτεί νομικά ότι θα διαθέτει τα έσοδα πρωτίστως και κυρίως για την εξόφληση του χρέους της. Απ ότι θυμόμαστε αυτό έχει ήδη γίνει, από τις 30 Ιουνίου 2011,με το νομοσχέδιο για τα
«ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ 2012 - 2015»

Για όσους δεν ενθυμούνται  μεταφέρουμε  χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τα επίσημα Πρακτικά της ΡΞΣΤ της Ολομέλειας της Βουλής, στην οποία
ψηφίστηκε το παρακάτω σχέδιο νόμου:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄
ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ
ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
Άρθρο 1
Σύσταση - Σκοπός
Επωνυμία - Έδρα - Διάρκεια
Παράγραφος 1. Συνιστάται ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ Α.Ε.» (Ταμείο). Το Ταμείο έχει αποκλειστικό
σκοπό την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων της ιδιω-
τικής περιουσίας του Δημοσίου, καθώς και περιουσιακών
στοιχείων των δημοσίων επιχειρήσεων των οποίων το
μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμε-
σα, στο Δημόσιο ή σε Ν.Π.Δ.Δ., όπως ορίζεται στην πα-
ράγραφο 1 του άρθρου 5, σύμφωνα με τις επικρατούσες
συνθήκες της αγοράς και με εγγυήσεις πλήρους διαφά-
νειας, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι των εσό-
δων. Τα περιουσιακά στοιχεία μεταβιβάζονται στο Τα-
μείο, σύμφωνα με τις επόμενες διατάξεις.
Παράγραφος 2. Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας (…)

Παράγραφος 6. Η διάρκεια του Ταμείου είναι έξι (6) έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Με αποφάσεις του
Υπουργού Οικονομικών, που δημοσιεύονται στην Εφημε-
ρίδα της Κυβερνήσεως, η διάρκεια αυτή μπορεί να παρα-
τείνεται, εφόσον ο σκοπός του Ταμείου δεν έχει εκπλη-
ρωθεί.

Άρθρο 2
Κεφάλαιο - Περιουσία - Έσοδα - Διάθεση εσόδων

Παράγραφος 4. Στο Ταμείο μεταβιβάζονται και περιέρχονται, χωρίς αντάλλαγμα:
α) Κατά πλήρη κυριότητα, κινητές αξίες εταιρειών από
αυτές που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατι-
κοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονο-
μικής Στρατηγικής 2012 – 2015 του άρθρου 6Α του
ν. 2362/1995 (Α΄ 247).
β) Περιουσιακής φύσεως δικαιώματα, δικαιώματα δια-
χείρισης και εκμετάλλευσης, κεκτημένα οικονομικά συμ-
φέροντα, άυλα δικαιώματα και δικαιώματα λειτουργίας,
συντήρησης και εκμετάλλευσης υποδομών, που περι-
λαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του
Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής
2012 – 2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995.
γ) Κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, ακίνητα
που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιή-
σεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής
Στρατηγικής 2012 – 2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/
1995.
5. Οι κινητές αξίες, τα περιουσιακής φύσεως δικαιώμα-
τα και τα ακίνητα που αναφέρονται στις περιπτώσεις α΄,
β΄ και γ΄ της προηγούμενης παραγράφου μεταβιβάζο-
νται και περιέρχονται στο Ταμείο, με απόφαση της Διυ-
πουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικο-
ποιήσεων (Δ.Ε.Α.Α.) που προβλέπεται στο άρθρο 3 του
ν. 3049/2002 (Α΄ 212).
Με απόφαση της ίδιας Επιτροπής, μπορεί να μεταβιβά-
ζονται και να περιέρχονται στο Ταμείο χωρίς αντάλλαγ-
μα, για τους σκοπούς της παραγράφου 1 του προηγού-
μενου άρθρου, και άλλα περιουσιακά στοιχεία που υπά-
γονται σε μία από τις κατηγορίες περιουσιακών στοιχεί-
ων των περιπτώσεων της προηγούμενης παραγράφου.
Τα ανωτέρω περιουσιακά στοιχεία περιέρχονται στο Τα-
μείο, κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή και το Δη-
μόσιο απεκδύεται κάθε δικαιώματός του επί αυτών από
τη δημοσίευση της απόφασης της Δ.Ε.Α.Α. στην Εφημε-
ρίδα της Κυβερνήσεως.
Για την εφαρμογή των προηγούμενων εδαφίων και
προκειμένου για τη μεταβίβαση στο Ταμείο της κυριότη-
τας, νομής και κατοχής ακινήτων, στη Δ.Ε.Α.Α. συμμετέ-
χει αντί του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλι-
σης, ο Υπουργός στη διαχειριστική αρμοδιότητα του ο-
ποίου υπάγεται το ακίνητο που μεταβιβάζεται και περιέρ-
χεται στο Ταμείο.

Παράγραφος 7: Το πράγμα ή το δικαίωμα που μεταβιβάστηκε ή παραχωρήθηκε στο Ταμείο, σύμφωνα με την παράγραφο 5
του παρόντος άρθρου, δεν μπορεί να αναμεταβιβαστεί
στον προηγούμενο κύριο ή δικαιούχο, καθ’ οιονδήποτε
τρόπο. Από τη μεταβίβαση του πράγματος ή την παρα-
χώρηση του δικαιώματος στο Ταμείο, ο προηγούμενος
κύριος ή δικαιούχος παραμένει στη διοίκηση και διαχείρι-
ση του πράγματος ή του δικαιώματος, ως εκ του νόμου
εντολοδόχος του Ταμείου, χωρίς αμοιβή, υποχρεούται
να το διατηρεί κατάλληλο για τον προορισμό του, σύμ-
φωνα και με τις οδηγίες που δίνονται εγγράφως σε αυ-
τόν από το Ταμείο και εξακολουθεί να βαρύνεται με τις
δαπάνες που προκύπτουν από τη διοίκηση και διαχείριση
του πράγματος ή του δικαιώματος (…)

Παράγραφος 8. Εμπράγματα δικαιώματα τρίτων μπορεί να κηρύσσο-
νται αναγκαστικώς απαλλοτριωτέα με απόφαση του Υ-
πουργού Οικονομικών, για λόγους μείζονος σημασίας
δημοσίου συμφέροντος, αν κρίνονται αναγκαία για την
αξιοποίηση περιουσιακού στοιχείου του Ταμείου ή εται-
ρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολο-
κλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο ή αν κρίνονται ανα-
γκαία για την πραγματοποίηση επενδυτικού σχεδίου ει-
δικού διαδόχου του Ταμείου ή εταιρείας της οποίας το
μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμε-
σα, στο Ταμείο.(…)

Παράγραφος 14. Το τίμημα που εισπράττει το Ταμείο από την αξιοποίηση των περιουσιακών του στοιχείων, μεταφέρεται το
αργότερο μέσα σε δέκα (10) ημέρες από την είσπραξή
του, σε πίστωση του ειδικού λογαριασμού της περίπτω-
σης δ΄ του άρθρου 5 του ν. 3049/2002 (Α΄ 212), με την ο-
νομασία «Ελληνικό Δημόσιο – Λογαριασμός Εσόδων –
Αποκρατικοποιήσεις», αφού αφαιρεθούν τα αναλογού-
ντα λειτουργικά έξοδα και οι διοικητικές δαπάνες του
Ταμείου για την αξιοποίηση του περιουσιακού στοιχείου,
και χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή
του δημόσιου χρέους.

17. Έσοδα του Ταμείου είναι:
α) Το τίμημα από την αξιοποίηση των περιουσιακών
στοιχείων που μεταβιβάζονται και περιέρχονται σε αυτό.
β) Οι τόκοι, τα μερίσματα και οι κάθε είδους αποδόσεις
των παραπάνω περιουσιακών στοιχείων και των χρηματι-
κών διαθεσίμων του.
γ) Επιχορηγήσεις από το Δημόσιο, ανάλογα με το πρό-
γραμμα αξιοποίησης και τις ανάγκες του.
δ) Έσοδα από κάθε άλλη νόμιμη αιτία.
18. Τα έσοδα του Ταμείου διατίθενται για:
α) Την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους.
β) Την αποπληρωμή τυχόν χρεών του.
γ) Την κάλυψη των λειτουργικών του εξόδων.
δ) Την πληρωμή των κάθε είδους δαπανών που απαι-
τούνται για την εκπλήρωση του σκοπού του.

Τι άλλο θέλουν; Προφανώς να το χωνέψουμε: «Οι Γερμaνοί είναι φίλοι μας»

Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην υγεία: οιωνοί μιας ελληνικής τραγωδίας





Κυριάκος Κατζουράκης, "Φυλακη 2"


Τα «Ενθέματα» δεν δημοσιεύουν, συνήθως, ειδικές επιστημονικές μελέτες, και δη ιατρικές — θα το ξέρετε. Ωστόσο, το άρθρο που ακολουθεί έχει ευρύτερη, και βαρύνουσα, σημασία: δημοσιεύτηκε στο έγκυρο ιατρικό βρετανικό περιοδικό Τhe Lancet (τόμ. 378, 22.10.2011) και το υπογράφουν έξι διαπρεπείς ερευνητές, ο Αλέξανδρος Κεντικελένης (Τμήμα Κοινωνιολογίας, Cambridge), η Μαρίνα Καρανικολού (London School of Hygiene and Tropical Medicine), η Ειρήνη Παπανικόλα (Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής-LSE Health), ο Sanjay Basu (Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής-LSE Health και Τμήμα Ιατρικής, University of California), ο Martin Mc Kee (London School of Hygiene and Tropical Medicine και Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής-LSE Health) και ο David Stuckler (Τμήμα Κοινωνιολογίας, Cambridge και London School of Hygiene and Tropical Medicine). Η μελέτη, υπό τον εύγλωττο τίτλο «Οιωνοί μιας ελληνικής τραγωδίας», καταδεικνύει τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην υγεία των Ελλήνων (στη διπλανή σελίδα δημοσιεύουμε ένα ευρύτερο σχόλιο του Αλέξη Μπένου για το ζήτημα). Είναι προσιτή στο http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736%2811%2961556-0/fulltext, όπου και τα πλήρη στοιχεία (πίνακες, παραρτήματα και στατιστικά). Οι έξι ερευνητές γράφουν στην αυστηρή, ίσως και ψυχρή, γλώσσα της επιστήμης — και αυτό είναι ένα από τα προσόντα του άρθρου. Ωστόσο, τόσο ο τίτλος όσο και η ακροτελεύτια παράγραφος, (όπου, μεταξύ άλλων, διαβάζουμε: «η κρίση δεν πρέπει να υπονομεύσει την πιο σημαντική πηγή του πλούτου της χώρας: τους ανθρώπους της»), μας υπενθυμίζει τη βαθιά ανθρωπιστική αποστολή της ιατρικής, και ότι τίποτε ψυχρό, εν τέλει, δεν μπορεί να υπάρχει όταν μιλάμε για τους ανθρώπους, τις κοινωνίες τους και την υγεία.
ΕΝΘΕΜΑΤΑ

των Αλέξανδρου Κεντικελένη, Μαρίνα Καρανικολού, Ειρήνη Παπανικόλα, Sanjay Basu,Martin McKee, David Stuckler
μετάφραση: Παύλος Καζακόπουλος

Έργο του Γιάννη Ψυχοπαίδη, από το λεύκωμα "Άνθη της πέτρας"


[…] Ο Ρίτσαρντ Χόρτον αναρωτιέται αν παρακολουθεί κανείς τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην υγεία και την υγειονομική περίθαλψη στην Ελλάδα, δεδομένων των δυσμενών επιπτώσεων που έχουν καταγραφεί σε περιόδους ύφεσης στο παρελθόν. Στο άρθρο αυτό, περιγράφουμε μεταβολές στην υγεία και την υγειονομική περίθαλψη στην Ελλάδα, επί τη βάσει ανάλυσης δεδομένων, τα οποία προέρχονται από τις στατιστικές της Ε.Ε. για το εισόδημα και τις συνθήκες διαβίωσης· τα δεδομένα αυτά παρέχουν συγκρίσιμες συγχρονικές και διαχρονικές πληροφορίες για τα οικονομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά, καθώς και τις συνθήκες διαβίωσης σε όλη την Ε.Ε. Στην Ελλάδα, επιλέχθηκαν, με την κατάλληλη μεθοδολογία, αντιπροσωπευτικά δείγματα 12.346 και 15.045 ανθρώπων, το 2007 και το 2009 αντίστοιχα· για 26.489 εξ αυτών, συνολικά, διαθέτουμε πλήρη κοινωνικοδημογραφικά στοιχεία. Αντλήσαμε επίσης στοιχεία από εκθέσεις ιατρικών ερευνητικών ινστιτούτων, υγειονομικών περιφερειών και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ). Οι εκθέσεις αυτές περιλαμβάνουν επιδημιολογικούς δείκτες, στοιχεία για τις εισαγωγές σε νοσοκομεία, καθώς και αναφορές για τα προβλήματα ψυχικής υγείας και την κατάσταση των ευπαθών ομάδων.
Σε σύγκριση με το 2007 –πριν από την κρίση, δηλαδή–, 2009 παρατηρούμε σημαντική αύξηση των ανθρώπων που αναφέρουν ότι δεν πήγαν στον γιατρό ή τον οδοντίατρο, παρόλο που πίστευαν ότι ήταν απαραίτητο (λόγος συμπληρωματικών πιθανοτήτων 1,15, με 95% διάστημα εμπιστοσύνης 1,02–1,30 για τις επισκέψεις στον γιατρό· 1,14, 1,01–1,28 για τις επισκέψεις στον οδοντίατρο), με σταθμισμένες τις διαφορές μεταξύ των συμμετεχόντων στην έρευνα, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας, του φύλου, της οικογενειακής κατάστασης, του μορφωτικού επιπέδου και της διαμονής σε πόλη ή στην ύπαιθρο. Οι βασικοί λόγοι που δεν ζητήθηκε ιατρική βοήθεια δεν φαίνεται να συνδέονται με την αδυναμία πληρωμής (0,87, 0,74–1,02), αλλά με τον μεγάλο χρόνο αναμονής (1,83, 1,26–2,64), την απόσταση που πρέπει να διανυθεί (2,50, 1,35–4,63), την προσδοκία βελτίωσης (1,93, 1,26–2,96) και άλλους λόγους που δεν καταγράφει η έρευνα (1,54, 1,05–2,27). Εφόσον το δημόσιο σύστημα υγείας στην Ελλάδα δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες και τους ασφαλισμένους να επισκέπτονται γενικούς γιατρούς δωρεάν, και τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων έναντι 0-5 ευρώ, οι παρατηρούμενες μειώσεις στην πρόσβαση πιθανώς οφείλονται σε προβλήματα στην προσφορά υπηρεσιών: περικοπές κατά 40% περίπου στη χρηματοδότηση των νοσοκομείων, ελλείψεις προσωπικού, περιστασιακές ελλείψεις σε ιατρικό υλικό, και «λάδωμα» του προσωπικού για παρακάμψη της ουράς στις υπερφορτωμένες λίστες αναμονής των νοσοκομείων.
Παρόλο που η πιθανότητα επίσκεψης σε γενικούς γιατρούς ή εξωτερικά ιατρεία μειώθηκε κατ’ άτομο, το 2010 παρατηρήθηκε αύξηση 24% στις εισαγωγές σε δημόσια νοσοκομεία σε σχέση με το 2009, και επιπλέον αύξηση 8% το πρώτο εξάμηνο του 2011 σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2010. Οι μεγάλοι ιδιωτικοί πάροχοι υπηρεσιών υγείας, αν και καλύπτουν μικρότερο κομμάτι του τομέα σε σχέση με τους δημόσιους πάροχους, επλήγησαν και αυτοί από τη συμπίεση των οικογενειακών προϋπολογισμών, καταγράφοντας ζημίες με το ξεκίνημα της κρίσης. Μια μελέτη του 2010 ανέφερε μείωση 25-30% στις εισαγωγές σε ιδιωτικά νοσοκομεία.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι η κατάσταση της υγείας έχει επιδεινωθεί, ειδικά στις ευπαθείς ομάδες. Παρατηρήσαμε σημαντική αύξηση στον επιπολασμό των ανθρώπων που δηλώνουν ότι η κατάσταση της υγείας τους είναι «κακή» ή «πολύ κακή» (1,14, 1,02–1,28). Οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 17% το 2009 σε σχέση με το 2007, και ανεπίσημα στοιχεία που κατατέθηκαν στη Βουλή δείχνουν αύξηση 25% το 2010 σε σχέση με το 2009.Ο υπουργός Υγείας ανέφερε αύξηση 40% το πρώτο μισό του 2011 σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2010. Η εθνική γραμμή πρόληψης των αυτοκτονιών ανέφερε ότι το 25% των ανθρώπων που τηλεφώνησαν αντιμετώπισε οικονομικές δυσκολίες το 2010, ενώ έρευνες στα ΜΜΕ υποδεικνύουν ότι η αδυναμία αποπληρωμής προσωπικών δανείων μπορεί να αποτελεί βασική αιτία της αύξησης των αυτοκτονιών. Η βία έχει επίσης αυξηθεί: οι ανθρωποκτονίες και οι κλοπές σχεδόν διπλασιάστηκαν μεταξύ 2007 και 2009. Ο αριθμός όσων δικαιούνται επιδόματα πρόνοιας μειώθηκε (0,61, 0,38–0,98) μεταξύ 2007 και 2009, πιθανόν εξαιτίας της περικοπής των κρατικών δαπανών, ενώ με την πλήρη εφαρμογή των μέτρων λιτότητας αναμένεται περαιτέρω μείωση τόσο των δικαιούχων όσο και του ύψους των επιδομάτων.
Στο τέλος του 2010 είχαμε σημαντική αύξηση των κρουσμάτων του HIV. Τα πιο πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι τα κρούσματα θα αυξηθούν κατά 52% το 2011 συγκριτικά με το 2010 (922 νέες περιπτώσεις έναντι 605), ενώ η μισή από την παρατηρούμενη αύξηση οφείλεται στη μόλυνση από ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών. Τα στοιχεία για τους πρώτους εφτά μήνες του 2011 δείχνουν δεκαπλασιασμό των νέων κρουσμάτων σε χρήστες ναρκωτικών σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2010. Ο επιπολασμός της χρήσης ηρωίνης αυξήθηκε κατά 20% το 2009, από 20.200 σε 24.100, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά. Οι περικοπές δαπανών του 2009 και 2010 είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση των προγραμμάτων βοήθειας στο δρόμο κατά το ένα τρίτο. Μια έρευνα μεταξύ 275 χρηστών στην Αθήνα, τον Οκτώβριο του 2010, εντόπισε ότι το 85% δεν συμμετείχε σε πρόγραμμα επανένταξης. Πολλά νέα κρούσματα του HIV σχετίζονται επίσης με την αύξηση της πορνείας (και το σεξ χωρίς προφύλαξη που συνδέεται με αυτή). Μια έγκυρη έρευνα ανέφερε περιπτώσεις εκούσιας αυτομόλυνσης από κάποια άτομα με σκοπό να λάβουν το μηνιαίο επίδομα των 700 ευρώ ή να εισαχθούν ταχύτερα σε προγράμματα απεξάρτησης. Τα προγράμματα αυτά παρέχουν πρόσβαση σε συνθετικά οπιοειδή, και η λίστα αναμονής μπορεί να φτάσει ή και να ξεπεράσει τα τρία χρόνια στα αστικά κέντρα.
Ένας άλλος δείκτης των επιπτώσεων της κρίσης είναι η χρήση των κινητών μονάδων υγείας διαφόρων ΜΚΟ. Μέχρι πρόσφατα, οι μονάδες αυτές χρησιμοποιούνταν κυρίως από μετανάστες, αλλά οι Έλληνες Γιατροί του Κόσμου εκτιμούν ότι το ποσοστό των Ελλήνων που απευθύνονται στις μονάδες τους αυτές έχει αυξηθεί, από 3-4% πριν την κρίση, σε περίπου 30%.
Παρά τα πολλά αρνητικά σημάδια, υπάρχουν και ενδείξεις βελτίωσης σε κάποιους τομείς. Η κατανάλωση αλκοόλ ελαττώθηκε αισθητά και, σύμφωνα με στοιχεία της Αστυνομίας, η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ έχει επίσης μειωθεί. Οι μειώσεις αυτές δεν είναι τεχνητές, δεν οφείλονται δηλαδή σε μειωμένο εντοπισμό λόγω περικοπών του προϋπολογισμού, αφού οι έλεγχοι της Αστυνομίας δεν μειώθηκαν, αντιθέτως περισσότεροι οδηγοί ελέγχθηκαν το 2009 απ’ ό,τι το 2008.
Συνολικά, η εικόνα της υγείας στην Ελλάδα είναι ανησυχητική. Μας υπενθυμίζει ότι, στην προσπάθεια να βρεθούν χρήματα για το χρέος, οι απλοί άνθρωποι πληρώνουν το έσχατο τίμημα: χάνουν την πρόσβαση στην περίθαλψη και την πρόληψη, αντιμετωπίζουν υψηλότερους κινδύνους για μόλυνση από HIV ή άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και σε κάποιες περιπτώσεις πληρώνουν ακόμα και με την ίδια τους τη ζωή. Χρειάζεται να δοθεί μεγαλύτερη σημασία στην υγεία και την περίθαλψη, προκειμένου η κρίση στην Ελλάδα να μην υπονομεύσει την πιο σημαντική πηγή του πλούτου της χώρας: τους ανθρώπους της.

2.500 μερίδες φαγητού για 25.000 άστεγους.....


                                                                
                                       
                                    Στους -4ο C δικαιούνται στέγη,

                              
                               στους -3ο C πεθαίνουν στους δρόμους

                                            
                                

* Καθημερινά ο δήμος Αθηναίων διανέμει 2.500 μερίδες φαγητού, οι οποίες όμως αρκούν μόνο για το 1/10 των αστέγων της πόλης, οι οποίοι υπολογίζονται στους 25.000. Η κυβέρνηση απαντά στις ανάγκες σίτισης των πολιτών της ποινικοποιώντας τα αλληλέγγυα συσσίτια. Συγκεκριμένα ο γενικός γραμματέας Δημόσιας Υγείας, Αντώνης Δημόπουλος, με εγκύκλιό του απαγορεύει τη διανομή συσσιτίου από «μη αρμόδιους φορείς», προκειμένου «να προστατευθεί η δημόσια υγεία». Οι φορείς καλούνται «να ενημερώνουν εγκαίρως και γραπτώς για τη δραστηριότητά τους αυτή, ώστε να μπορεί να υπάρχει επίβλεψη της εφαρμογής όλων των υγειονομικών όρων και προϋποθέσεων».
* O δήμος Αθηναίων συνεχίζει να γυρνά την πλάτη στους μη έχοντες, αφού παρότι έχουν αυξηθεί οι ανάγκες, ο ίδιος κρατά καλά κλειδωμένο το νεόδμητο ξενώνα αστέγων στην Πατησίων. Σοκ προκαλεί και η εγκύκλιος (11/1/2012) του υπουργείου Υγείας που καλεί τους δήμους να ορίσουν «άμεσα έναν ή περισσότερους θερμαινόμενους χώρους που θα είναι προσβάσιμοι κατά τις ημέρες που η θερμοκρασία περιβάλλοντος θα είναι κάτω των 4 βαθμών Κελσίου(!) ώστε να φιλοξενούνται προσωρινά άστεγα άτομα». Λες και από τους -4 και κάτω θεωρείται παγωνιά...
* Την εγρήγορση και την έγνοια που δεν δείχνει το κράτος πρόνοιας απέδειξαν οι Βολιώτες που κατάφεραν να βρουν 10 άδεια σπίτια, που θα στεγάσουν όσους δεν έχουν στέγη.
                                                

Ραβασάκι ξεπουλήματος από τρόικα σε Παπαδήμο



Ραβασάκι ξεπουλήματος Του Τάσου Ζάχου


To newsbomb.gr σας αποκαλύπτει σήμερα κείμενο 8 σελίδων το οποίο οι επικεφαλής της τρόικας παρέδωσαν στον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο.


Αυτό το κείμενο φέρεται να δόθηκε από τον κ. Παπαδήμο στους κ.κ. Γιώργο Παπανδρέου, Αντώνη Σαμαρά και Γιώργο Καρατζαφέρη στο πλαίσιο της σημερινής σύσκεψης στο Μέγαρο Μαξίμου. 
Μέσα σε 8 σελίδες η τρόικα καταγράφει την κατάσταση στην ελληνική ιδιωτική αγορά εργασίας, την οποία χαρακτηρίζει ως «διαστρεβλωμένη με ιδιαίτερα βαρείς περιορισμούς που επιβάλλονται σε επιχειρήσεις και επηρεάζουν τον ανταγωνισμό και την ανάπτυξη». 
Σε έγγραφο γίνεται επίσης σαφής αναφορά μεταξύ άλλων στην κατάργηση του 13ου και 14ου μισθούμε εισαγωγή νομοθετικής ρύθμισης από κάθε διάταξη νόμου, στην εισαγωγή νομοθετικής διάταξης για την κατάργηση της μονιμότητας στις ΔΕΚΟ, σε αλλαγές σχετικά με τις συλλογικές συμβάσεις και τη διαιτησία και στο θέμα των προσλήψεων και απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα. 
Αντίθετα δεν γίνεται κάποια αναφορά στον κατώτατο μισθό, τον οποίο φέρεται επίσης να έχουν βάλει στο μάτι οι επικεφαλής της τρόικας. 
«Κόψτε τα δώρα με νόμο»
Στο ζήτημα του 13ου και 14ου μισθού οι πιστωτές εμφανίζονται κάθετοι. Σε οριζόντιες παρεμβάσεις, όπως τις χαρακτηρίζουν για την αύξηση της ευελιξίας του συνόλου της αγοράς προτείνουν χαρακτηριστικά :
- Εισαγωγή νομοθετικής ρύθμισης για την κατάργηση αυτών των δώρων από κάθε διάταξη νόμου (συμπεριλαμβανομένων των ΥΑ και των ΠΔ)/ κανονισμό εργασίας / Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) . Όπως τονίζεται παρότι η συχνότητα πληρωμών δεν αποτελεί στρέβλωση ως έχει, το να γίνουν αυτά τα δώρα προαιρετικά αποτελεί έναν συντεταγμένο τρόπο μείωσης του κόστους στην οικονομία και αύξησης της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης και της ανάπτυξης.
- Λήξη ισχύος των συλλογικών συμβάσεων: εισαγωγή νομοθετικής ρύθμισης που να προβλέπει ότι 6 μήνες μετά τη λήξη της ΣΣΕ, οι όροι καθορίζονται από άλλες συντρέχουσες συλλογικές συμβάσεις. Οι εργαζόμενοι δεν θα πρέπει να εξακολουθούν να λαμβάνουν όλες τις παροχές από τις προηγούμενες συμβάσεις αλλά θα μπορούν να προσαρμόζονται στις μεταβαλλόμενες συνθήκες, όπως χρειάζεται για μια υγιή οικονομία που μπορεί να αντοποκριθεί σε αυτές.
- Προσφυγή στη διαιτησία μόνο αν τα δύο μέρη (τα σωματεία ΚΑΙ ο εργοδότης) συμφωνούν σε αυτό.

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Τα παιδιά του Παραδείσου


Στην Ελλάδα οι πλούσιοι θέλουν να αντιμετωπίζονται ως φτωχοί, οι πόρνες ως παρθένες, οι κλέφτες ως ευεργέτες και οι αυριανιστές ως σατιρικοί.
                   Σκηνή από την ταινία Enfants du Paradis 
 
Σκηνή από την ταινία Enfants du Paradis
Eίσαι απίστευτος, Εδουάρδε! Όχι μόνο είσαι πλούσιος, αλλά θέλεις ν’ αγαπιέσαι και σαν να ήσουν φτωχός! Τι θ’ απομείνει τότε στους φτωχούς; Λογικέψου. Mη θέλεις να τους τα στερήσεις όλα!
Στα "Παιδιά του Παραδείσου" (το αριστούργημα του Μαρσέλ Καρνέ που εξέφρασε ανεπανάληπτα το μποέμικο ήθος των θεατρίνων και το λεπτό όριο μεταξύ αλητείας και ευυπόληπτης ζωής) ηρωίδα είναι η Γκαράνς - παιγμένη από την ολέθρια Αρλετύ. Η Γκαράνς, μεγαλωμένη χωρίς μάνα στα ζόρικα σοκάκια του Μελιμοντάν, είναι κάτι μεταξύ φιλοσόφου και εύκολης γυναίκας - με το γερό κόκαλο που θρέφει η μοναξιά κι ο δρόμος, με την έλλειψη ηθικολογίας που γεννά η ανάγκη για τα βασικά. Είναι όμορφη, νέα και την έχουν ερωτευτεί όλοι. Κι εκείνη εξίσου δίνεται σε  δολοφόνους και ποιητές, χαμογελώντας. Ώσπου, σε μια στροφή της τύχης, παραδίνεται και παντρεύεται μ’ έναν ζάπλουτο νεαρό κόμη, με τον οποίο διατηρεί μια amitié amoureuse, μπλεγμένη με τις συνήθεις συμβάσεις του πλούτου.
Όταν όμως συναντά έναν παλιό της έρωτα, της φτώχιας και του δρόμου (στο Βουλεβάρτο του Εγκλήματος!), κάτι αναθαρρεύει μέσα της προς μεγάλη ζήλια του κόμη. Ο οποίος διακρίνει ότι όσο κι αν είναι συμφωνημένα τα πράγματα, η καρδιά είναι ένα ελεύθερο αγρίμι. Τότε, σε μια από τις πιο ωραίες στιγμές της ταινίας (σε σενάριο Ζακ Πρεβέρ), η Γκαράνς γυρίζει στον ανάστατο νεαρό κόμη και με το ευθύ βλέμμα της του λέει: «Eίσαι απίστευτος, Εδουάρδε! Όχι μόνο είσαι πλούσιος, αλλά θέλεις ν’ αγαπιέσαι και σαν να ήσουν φτωχός! Τι θ’ απομείνει τότε στους φτωχούς; Λογικέψου. Mη θέλεις να τους τα στερήσεις όλα!».
Η φράση αυτή μου έρχεται συνέχεια στο μυαλό, αφότου ξέσπασε η κρίση στην Ελλάδα και οι άνθρωποι αλλάζουν ραγδαία μοίρα και στρατόπεδα -  σχεδόν όλοι ξεχνώντας ποιοι είναι και τι έκαναν μόλις πριν από πέντε χρόνια.
«Είσαι απίστευτος, Εδουάρδε!» λέω όταν βλέπω κλέφτες του Χρηματιστηρίου να θέλουν να διατηρήσουν τις κούφιες επιχειρήσεις που έστησαν με θαλασσοδάνεια, τείνοντας χείρα βοηθείας και κάνοντας χρήση του δόλιου άρθρου 99 για να σώσουν ΚΑΙ τις τρεις επαύλεις τους, ΚΑΙ τα δύο σκάφη τους ΚΑΙ τα πέντε αυτοκίνητά τους - ενώ απολύουν χωρίς αποζημίωση τους συνεργάτες τους.
«Είσαι απίστευτος, Εδουάρδε!» λέω όταν βλέπω τα πρωτοπαλίκαρα της παλιάς διεφθαρμένης κατάστασης να κάνουν τώρα κριτική ανεβασμένοι σε φλώρικα οδοφράγματα, επειδή η παλιά φάση καταρρέει και αυτοί βιάζονται να καβατζωθούν στο επόμενο άρμα. Δεν γίνεται να βρίζεις ως διεφθαρμένο τον Παράγοντα με τον οποίο πέρναγες όλες σου τις Πρωτοχρονιές μαζί - επειδή σε έριξε στη μοιρασιά!
«Είσαι απίστευτος, Εδουάρδε!» λέω όταν βλέπω τον Σαμαρά να καλεί στα όπλα τον κομπλεξικό, μαζοχιστή κι επιλήσμονα αυτό λαό (τον δήθεν εξαπατημένο και δήθεν αφελή), λες και κατέφθασε μόλις χθες μέσα σ’ ένα κοφίνι στις όχθες του Ποδονίφτη (ο Σαμαράς).
«Είσαι απίστευτος Εδουάρδε!» λέω, όταν διαβάζω κάθε μέρα την κίνηση στο ίντερνετ. Στην Ελλάδα, οι πλούσιοι θέλουν να τους αντιμετωπίζουν ως εάν να ήταν φτωχοί. Οι αλήτες ως εάν να ήταν ευγενείς. Οι ανίκανοι ως εάν να ήταν αστέρια. Οι κλέφτες ως εάν να ήταν ευεργέτες. Οι πουτάνες ως εάν να ήταν παρθένες. Οι κιτς ως εάν να ήταν πρωτοποριακοί. Οι γονατισμένοι ως εάν να ήταν Μπουμπουλίνες. Οι αυριανιστές ως εάν να ήταν σατιρικοί.
Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει εντελώς ότι κάθε ζωή είναι το σύνολο των πράξεών της. Κι έχουν ξεχάσει ότι μερικοί ανάμεσα στο θολό ακροατήριό τους θυμούνται!
Περιμένω πώς και τι τη μέρα που θ’ ακουστεί η φωνή αυτών των λίγων που έχουν μνήμη και ιστορία καθαρή. Μια φωνή νέα, χωρίς αντήχηση από παλιά απωθημένα. Χωρίς το βάρος των «χαμένων ψευδαισθήσεων». Χωρίς σημαίες από παλιούς πολέμους. Νέα παιδιά που θέλουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια κι όλη αυτή η κατάσταση απλώς τους καθυστερεί, απλώς τους σκοτώνει.
Λυπάμαι, αλλά ως τώρα μόνο γνωστές φωνές με παράσιτα ακούω. Και μέσα βάζω και τη δική μου φωνή.

Naomi Klein :"Είναι από τις στιγμές που η μάσκα πέφτει τελείως"



Η Naomi Klein για την κυβέρνηση Παπαδήμου: "Είναι από τις στιγμές που η μάσκα πέφτει τελείως"



thumb
«Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ειπωθεί η ιστορία του νεοφιλελευθερισμού, μια από αυτές είναι και η ιστορία του πώς να δεθούν τα χέρια της δημοκρατίας…». Με τον τρόπο αυτό, η γνωστή δημοσιογράφος και συγγραφέας, Naomi Klein, επιχειρεί μια περιγραφή της απόπειρας αλλαγής των «κανόνων» της πολιτικής σκακιέρας, τόσο στην Ελλάδα, όσο και παγκοσμίως.
Η συγγραφέας του εξαιρετικού βιβλίου «το Δόγμα του Σοκ» σχολιάζει τις επιταγές της τρόικας, προχωρά σε συγκρίσεις και παρουσιάζει μια διαφορετική ερμηνεία των όσων συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας, βασισμένη σε ιστορικά αντίστοιχα παραδείγματα.
Παρακολουθείστε ένα μικρό απόσπασμα της συνέντευξης που παραχώρησε η Naomi Klein, στους Άρη Χατζηστεφάνου και Κατερίνα Κιτίδη για το νέο ντοκιμαντέρ που προετοιμάζουν, με τον τίτλο «Catastroika».


Συμβουλή από τον Einstein...



                        Συμβουλή από τον Einstein...

Ο Einstein είπε:
Ø Όταν τρέχεις γυμνός γύρω από ένα δέντρο με ταχύτητα 185.99 μίλια/δευτερ. υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να καταφέρεις να αυτογαμηθείς.
Ο Έλληνας συμπληρώνει:
Ø Μπορείς όμως χαλαρά να...
ξαναψηφίσεις ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ ...και να έχεις πάλι ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα!!!

Πάμε για πόλεμο! Μας έστειλαν τελεσίγραφο!



                      Μας έστειλαν τελεσίγραφο!

Το τελεσίγραφο  δημοσιεύθηκε στους  Financial Times έχει ως

εξής:
 
“Λαμβάνοντας υπόψη την απογοητευτική συμμόρφωσης μέχρι στιγμής,  η Ελλάδα  θα πρέπει  να αποδεχθεί την μετατόπιση δημοσιονομικής κυριαρχίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα.”
Αθήνα θα πρέπει  επίσης να αναγκαστεί να υιοθετήσει ένα νόμο  για την μόνιμη χρήση εισοδημάτων του κράτους προς εξυπηρέτησης του χρέος της “πρώτα απ ‘όλα”.
Η γερμανική κυβέρνηση (!!!)   -γράφουν οι FT- ζητά όπως  η Ελλάδα παραχωρήσει την κυριαρχία της στην  φορολογία και τις δαπάνες  του προϋπολογισμού σε  έναν “Επίτροπο του προϋπολογισμού” της ευρωζώνης. Το θέτει ως προϋπόθεση για να προχωρήσει σε μια δεύτερη διάσωση με € 130 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με αντίγραφο του αιτηματος  που έχουν οι Financial Times.
Αυτό  ισοδυναμει με μια εξαιρετική επέκταση συνεχίζουν οι Times του έλεγχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης επί  ενός κράτους μέλους. Ο νέος Επίτροπος θα έχει την εξουσία να ασκήσει βέτο σε δημοσιονομικές αποφάσεις που έλαβε η ελληνική κυβέρνηση, αν δεν ήταν σύμφωνες με τους στόχους που καθορίζονται από δανειστές. Ο νέος διαχειριστής, που  θα διορίζεται από άλλους υπουργούς οικονομικών της ευρωζώνης, θα αναλάβει την ευθύνη  και την επίβλεψη  για όλες τις  δαπάνες  της  ελληνικής κυβέρνησης.
Το γερμανικό σχέδιο, κυκλοφόρησε την Παρασκευή το απόγευμα  στα υπουργεία οικονομικών  υπουργείων των χωρών της ευρωζώνης που αποτελούν τη λεγόμενη «ομάδα εργασίας  του ευρώ»,και  υπογραμμίζει την βαθιά δυσπιστίας ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση  που είναι και δανειστές της.
Παρά το διορισμό του οικονομολόγου κ. Λουκά Παπαδήμου ως τεχνοκράτης πρωθυπουργός το Νοέμβριο, οι συμπεριφορές απέναντι στην Ελλάδα εντός της ΕΕ συνέχισαν να χειροτερεύουν Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ιδιωτικά δηλώνουν ότι έχει σημειωθεί ελάχιστη κίνηση για μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα υπό τον κ. Παπαδήμο.
Ένας ανώτερος Έλληνας αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών δήλωσε ότι στην Αθήνα ότι αγνοεί το τελεσίγραφο και δεν μπορεί να σχολιάσει. Ένας Γερμανός εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών αρνήθηκε να σχολιάσει.

Tο τελεσίγραφο από την Γερμανική κυβέρνηση


 Το Τελεσίγραφο δεν έρχεται από την ΕΕ αλλά απευθείας από την Γερμανική κυβέρνηση. Αν το δεχτούμε η  Χώρα περνά σε καθεστώς προτεκτοράτου.  Σχετικό κείμενο εδώ

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

Ένα βράδυ στο Μοναστηράκι…




                                   
 
 
Για την ποιήτρια Ελένη Βακαλό. Ένα από τα παγωμένα βράδια της προηγούμενης εβδομάδας βρέθηκα στο Μοναστηράκι. Καθώς τα μαγαζιά με τους ανύπαρκτους πελάτες κατέβαζαν τα ρολά τους εγώ έμεινα να κοιτάζω το φωτισμένο τζαμί και πίσω του την Ακρόπολη. Αιώνες ιστορίας σε ένα βλέμμα…
Τώρα, θα μου πείτε, εν μέσω κρύου και κρίσης τι γύρευα βραδιάτικα στην πόλη. Δεν καθόμουνα καλύτερα στο σπίτι; Το κλάδεμα ενός πεύκου μας έχει χαρίσει δωρεάν θέρμανση και το κρασί από το χωριό μπορεί να μην είναι ακριβό, αλλά είναι απολαυστικό. Να, όμως, που άφησα τη θαλπωρή για μια εκδήλωση περί ποιήσεως με τον μάλλον ζοφερό, αλλά εύστοχο τίτλο Ποιητές στη σκιά. Το τέταρτο μέρος ενός κύκλου που επιμελείται ο Γιώργος Μπλάνας. Μέχρι τώρα είχαν παρουσιαστεί οι Μίλτος Σαχτούρης, Νίκος-Aλέξης Ασλάνογλου και Νίκος Καρούζος. Εκείνο το βράδυ ήταν η σειρά της Ελένης Βακαλό…
Αν όμως τους τρεις προηγούμενους τους έχω διαβάσει, αγαπώντας ξεχωριστά τον Σαχτούρη, ομολογώ πως η Ελένη Βακαλό ήταν για μένα απολύτως άγνωστη ως ποιήτρια. Δεν είχα διαβάσει ούτε έναν στίχο της!
Η άγνοιά μου, αλλά και η παρουσία στο πάνελ των ομιλητών της Ευτυχίας Παναγιώτου και της Αντιγόνης Κατσαδήμα ήταν που έγειραν τη ζυγαριά και οδήγησαν τα βήματά μου στο art bar Ποιήματα και Εγκλήματα της οδού Αγίας Ειρήνης - το νέο στέκι των εκδόσεων Γαβριηλίδης. Την τρίτη ομιλήτρια Αγγέλα Γαβρίλη δεν την γνώριζα, αλλά αυτό δεν είχε σημασία…
Τρεις νέες ποιήτριες, λοιπόν, θα μιλούσαν για μια «πρόγονό» τους, που -όπως αποδείχθηκε- είχε ξεχωριστή σημασία για την καθεμιά τους. Μαζί τους η ηθοποιός Λυδία Φωτοπούλου αναλάμβανε να ζωντανέψει τα ποιήματα της Βακαλό με τη φωνή της.
Από την απαγγελία αυτή θα ξεκινήσω… Διότι ενώ έχω βρεθεί σε πολλές παρουσιάσεις βιβλίων, πρώτη φορά είδα κάποιον να διαβάζει ένα κείμενο σαν να ήταν δικό του. Αν κάποιος ήταν όπως εγώ, που δεν είχα εικόνα της Βακαλό, θα μπορούσε να πιστέψει πως η ίδια η ποιήτρια ήταν μαζί μας. Είχε ζωντανέψει και μας διάβαζε τους στίχους της:
Πώς έγινε ένας κακός άνθρωπος
Θα σας πω πώς έγινε
Έτσι είναι η σειρά

Ένας μικρός καλός άνθρωπος αντάμωσε στο
δρόμο του έναν χτυπημένο
Τόσο δα μακριά από κείνον ήτανε πεσμένος και λυπήθηκε
Τόσο πολύ λυπήθηκε
που ύστερα φοβήθηκε

Πριν κοντά του να πλησιάσει για να σκύψει να
τον πιάσει, σκέφτηκε καλύτερα
Τι τα θες τι τα γυρεύεις
Κάποιος άλλος θα βρεθεί από τόσους εδώ γύρω,
να ψυχοπονέσει τον καημένο
Και καλύτερα να πούμε
Ούτε πως τον έχω δει
Και επειδή φοβήθηκε
Έτσι συλλογίστηκε

Τάχα δεν θα είναι φταίχτης, ποιον χτυπούν χωρίς να φταίξει;
Και καλά του κάνουνε αφού ήθελε να παίξει με τους άρχοντες
Άρχισε λοιπόν και κείνος
Από πάνω να χτυπά

Αρχή του παραμυθιού καλημέρα σας

…κι έτσι μετάνιωσα!

…Κι έτσι μετάνιωσα για τον χαμένο χρόνο. Από αυτό το ποίημα που πολύ εύστοχα επιλέχθηκε για να μας βάλει στον κόσμο της Ελένης Βακαλό. Μιας γυναίκας περισσότερο γνωστής από τη Σχολή που δημιούργησε. Ο Γιώργος Μπλάνας μας υποψίασε λέγοντας πως αν διαβάσεις τις κριτικές για τα ποιήματα της Βακαλό και μετά διαβάσεις τα ίδια τα ποιήματα, τότε νομίζεις πως οι κριτικές έχουν γραφτεί για κάποιον άλλο!
Οι ομιλήτριες ξεδίπλωσαν η καθεμιά το δικό της γοητευτικό παραμύθι. Εδώ θα σας μεταφέρω κάποια αποσπάσματα, όμως σύντομα θα μπορέσετε να διαβάσετε όλα τα κείμενα σε σχετική έκδοση που θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδη.
Τη σκυτάλη πήρε πρώτα η Ευτυχία Παναγιώτου λέγοντας: «…Δεν ήξερα πως οφείλω τόσο πολλά στην Ελένη Βακαλό. Ήξερα μόνο για το ρόλο που έπαιξε η κυρα-Ροδαλίνα (πρόσωπο που πρωταγωνιστεί σε δύο μετέπειτα συλλογές της ως ηρωίδα μυθοπλασίας) στον ψυχισμό μου και στον τρόπο που διαβάζω ποίηση. Έναν χρόνο μετά την έκδοση του βιβλίου μου Μαύρη Μωραλίνα, μπορώ και πλάθω πια την παρουσία της στη ζωή μου. Η κυρα-Ροδαλίνα τής Βακαλό με τις παλάβρες και τις περιπέτειές της με βγάζει έξω από το σπίτι μου, με πετάει στο δρόμο. Γιατί η ποίηση είναι “του κόσμου”, το είπε με τον ολοδικό της τρόπο η Βακαλό, και με τους στίχους της το έκανε πράξη. …
…Αν αναλογιστούμε πως η Ελένη Βακαλό άρχισε να γράφει και να εκδίδει ποίηση τη δεκαετία του ’40, προτού καν οι γυναίκες αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου, γνωρίζοντας ότι η ιστορία της λογοτεχνίας δεν ήταν σε θέση να εντοπίσει Ελληνίδες ποιήτριες τη δεκαετία του ’30, ίσως συνειδητοποιήσουμε πόσο δύσκολο ήταν το εγχείρημά της. Το είχε αντιληφθεί; Ίσως και όχι. Πόσο πετυχημένο, όμως ήταν αυτό το εγχείρημα!
…Τα ποιήματά της που είναι το “άλλο του πράγματος”, τα μαντεύεις. Το έργο της Βακαλό προαπαιτεί μια ενεργητική συμμετοχή. Δεν θα κλάψεις, αναγνώστη, διαβάζοντάς την, δεν θα προφυλαχθείς, δεν θα επιβεβαιώσεις τον κόσμο σου, δεν θα προβείς σε διανοητικά άλματα σχετικά με τις διακειμενικές της αναφορές (που είναι πολλές, αλλά χωνεμένες στις λέξεις της), δεν θα σου περάσει από το μυαλό να τη συγκρίνεις.
Ίσως γι’ αυτό την αγαπώ πολύ. Σαν τον τελευταίο έρωτα, όχι σαν τον πρώτο…».
H Αντιγόνη Κατσαδήμα ήταν η επόμενη ομιλήτρια, η οποία είπε τα εξής: «….Kαθένας από εμάς είναι και μια κιβωτός πολλών άλλων μαζί· είναι οι φωνές προσώπων αγαπημένων, εκείνων που γνωρίζουν και ήταν μαζί στη διαμόρφωση της ιστορίας του, ως συνδημιουργοί, και εκείνων που γνωρίζουν εκ των υστέρων την ιστορία του, αλλά καθώς δεν ήταν εκεί, τη στιγμή της δημιουργίας, έχουν μεγαλύτερο δικαίωμα στη φαντασία. Κοινωνοί είτε της ιστορίας είτε/και της φαντασίας, όλοι γινόμαστε συνδημιουργοί…
…Η ποίησή της Ελένης Βακαλό, είναι σαν να μιλά γι’ αυτό που δεν μπορεί να πει. Για τη διάρκεια της μιας στιγμής που φεύγει και χάνεται, άφτερη, ενώ δεν μας απομένει παρά ο απόηχος, η λέξη, η φωνή που τέλειωσε… “Και χέρι μου ένευε/ Ο αριθμός είναι ρόδο”…
…Οι ποιητές κυνηγούν τη γλώσσα, δεν έχουν τη γλώσσα και όμως καλούνται να αντέξουν από αυτό που δεν έχουν. Γι’ αυτό και είναι οι μεγάλοι άστεγοι που ζουν στη σκιά του εφήμερου με βλέμμα, εν τούτοις, παντοκράτορα. Κλείνω με τους τελευταίους στίχους της Ελένης Βακαλό:
Θανατηφόρα η λέξη
Το πράγμα ακύρωσε

Το κορίτσι φεύγει.

Η Βακαλό έφυγε και όμως είναι εδώ. Και μας θυμίζει ότι η εμπειρία της γλώσσας και της συνδημιουργίας «κλειδώνει» στο όνομά της…».

Έκπληξη για μένα και η τοποθέτηση της τρίτης ομιλήτριας, της Αγγέλας Γαβρίλη που όπως είδα, εκ των υστέρων, έχει και η ίδια μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ποιητική συλλογή στο ενεργητικό της:
«…Οι ταμπέλες και οι φιλολογικές ερμηνείες δεν την αφορούν: έχει να πει κάτι, το λέει - τελεία. Ακόμα κι αν την απορρίπτουν, η δουλειά έχει γίνει. Τέτοια εργάτρια ήταν η Βακαλό, τέτοιοι εργάτες είναι όλοι οι ποιητές και οι καλλιτέχνες που σέβομαι και από τους οποίους αντλώ και θεωρώ προγόνους μου…
…Η τέχνη ή υπάρχει για όλους και απευθύνεται σε όλους ή δεν είναι τέχνη.
Ο καλλιτέχνης είτε λόγω ταλέντου, κλίσης, χαρίσματος ή απλά επειδή έχει την πετριά στο κεφάλι, βλέπει, ακούει, αντιλαμβάνεται περισσότερα ακριβώς όπως ο σκύλος ακούει και μυρίζει όσα ένας άνθρωπος δεν μπορεί. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι είναι ανώτερος να τον βάλουμε στο βάθρο, ούτε και ο γραφικός τρελός του χωριού. Είναι ξεχωριστός μεν αλλά ταυτόχρονα είναι ένας όπως όλοι οι άλλοι - γιατί χωρίς τους άλλους δεν υφίσταται ούτε ο ίδιος ούτε το έργο του, όπως η τέχνη χωρίς απεύθυνση δεν είναι τέχνη…
…Ο λήπτης, σύμφωνα με την αντίληψη τής Βακαλό, δεν είναι παθητικός: ερμηνεύει και ανασυνθέτει το έργο και έτσι γίνεται συνδημιουργός. Κι αυτό νομίζω - η άρνηση της διαχωριστικής γραμμής ανάμεσα στο δημιουργό και το ''κοινό'', είναι ιδιαίτερα ισχυρή στην ποίησή της, γι’ αυτό η ίδια χαρακτηρίζει τον λόγο της αντιεξουσιαστικό…».

Οι ομιλίες τέλειωσαν. Έξω στην παγωμένη αιθρία τα λόγια, οι στίχοι στριφογυρνούσαν στο μυαλό μου. Αποφάσισα να διαβάσω Ελένη Βακαλό.
Κώστας Στοφόρος

 
                                                                                
 
ΥΓ. Στις 26 Ιανουαρίου, στο πλαίσιο του ίδιου κύκλου, η βραδιά θα είναι αφιερωμένη
στο Μιχάλη Κατσαρό.
*Από συνέντευξη στον Άρη Σκιαδόπουλο