Δεν υποστηρίζεις τυφλά ένα συνδικαλιστικό αίτημα. Δεν υπερασπίζεσαι την διατήρηση των θέσεων εργασίας ανεξάρτητα από το σκοπό της εργασίας. Το κυριότερο όμως, διαθέτει πολιτική στόχευση και εμπεριέχει στοιχεία στρατηγικής. Στηρίζεις όποιον άνθρωπο έχει ανάγκη χωρίς ανταλλάγματα, αλλά δεν τρέχεις πίσω από κάθε συνδικαλιστικό αγώνα επειδή το επιτάσσει μία ανώτερη δύναμη. Η Αριστερά έχει πληρώσει τη νοοτροπία της κακώς εννοούμενης αλληλεγγύης τόσο όσο και το καπέλωμα κάποιων συνδικαλιστικών αγώνων ουσίας.
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΝΟΝΤΑΙ
«Μέρες αγάπης» χαρακτηρίζονται οι τελευταίες βδομάδες του χρόνου. Αυτές τις μέρες οι υπουργοί, οι δήμαρχοι, οι έχοντες και κατέχοντες φοράνε τα ακριβά τους γιορτινά ρούχα και μοιράζουν τρόφιμα μακράς διάρκειας και κουβέρτες στους αόρατους της κοινωνίας. Βγάζουν και καμιά φωτογραφία και εύχονται το νέο χρόνο να εξαλειφθεί η φτώχεια, η πείνα, η εξαθλίωση.
Μια βόλτα στο κέντρο της πόλης -και όχι μόνο πια- αρκεί για να δούμε πόσο έχουν αυξηθεί οι άστεγοι συμπολίτες μας, άνθρωποι που φοράνε ακόμα καλοκαιρινά ρούχα και ψάχνουν κάποιον να τους αγοράσει μια τυρόπιτα. Ένα βλέμμα στα γύρω σπίτια αρκεί για να δούμε πόσοι δεν έχουν τα χρήματα να ετοιμάσουν φαγητό για την οικογένειά τους ή να πληρώσουν το ρεύμα τους. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι, όμως, αόρατοι. Γι’ αυτούς και με αυτούς τους ανθρώπους οργανώνονται στέκια αλληλεγγύης, κοινωνικά παντοπωλεία, ιματιοθήκες, συσσίτια, αλληλέγγυα μαθήματα... Χωρίς πόρους, με πολύ μεράκι και με συνέπεια κάθε γειτονιά αυτοοργανώνεται. Όχι μόνο αυτές τις “μέρες αγάπης” αλλά ολόκληρο το χρόνο, κάθε μέρα. Αυτά τα στιγμιότυπα δεν ξεθωριάζουν, όπως οι “στημένες φωτογραφίες”.
Οι κινήσεις αλληλεγγύης δεν αποτελούν ευχή για έναν άλλο κόσμο, αλλά προσπάθεια στήριξης όσων έχουν ανάγκη. Η εποχή της αλληλεγγύης έχει ξεκινήσει και κάθε μέρα που περνά φτάνει σε κάθε γωνιά της χώρας, σε κάθε συμπολίτη που αντιστέκεται και παλεύει για μια ζωή αξιοπρεπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου