επιλογή βίντεο: Τέχνης Άνεμος (για να χαλαρώσουμε λίγο)
Μόνος με την κιθάρα και τη φωνή του, ο ζωντανός θρύλος της διεθνούς μουσικής σκηνής Έλβις Κοστέλο έρχεται ξανά στην Αθήνα για να μας θυμίσει ότι υπάρχει ελπίδα στα τραγούδια όχι επειδή αλλάζουν τον κόσμο γύρω μας αλλά επειδή παρηγορούν και ανακουφίζουν τους ανθρώπους. Ο Έλβις Κοστέλο θα βρίσκεται σε λίγο ξανά ανάμεσα μας. Μόνος, αυτή τη φορά, επί σκηνής. Αυτός (με το καπέλο και τα γυαλιά του –σήμα κατατεθέν), η κιθάρα του και το κοινό. Τίποτα άλλο. Σε μια από εκείνες τις σπάνιες μουσικές εξομολογήσεις του. Και να είστε σίγουροι πως θα έχει πολλά να πει και να μοιραστεί με τους θεατές, καθώς, όπως δηλώνει, το πλεονέκτημα που του δίνει η νέα του solo τουρνέ είναι η οικειότητα με τους θεατές. Η τελευταία του εμφάνιση στη χώρα μας, το καλοκαίρι του 2010, δεν έγινε ποτέ. Είχε ακυρωθεί την τελευταία στιγμή λόγω χαμηλής προπώλησης. Κακά τα ψέματα, ποιος από τους Έλληνες θαυμαστές του θα έτρεχε μέχρι το Terra Vibe στην Μαλακάσα για να τον απολαύσει ζωντανά; Όπως αποδείχτηκε, κανείς. Να, λοιπόν, που έχουμε μια ακόμη ευκαιρία να τον δούμε live, σε μια τελείως διαφορετική εμφάνιση. Το νέο ραντεβού με τον σύγχρονο μύθο της διεθνούς μουσικής σκηνής έχει οριστεί για την Τετάρτη 26 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής. «Έκανα πολλά πράγματα τα τελευταία τριάντα χρόνια και ηχογράφησα πολλούς δίσκους. Τώρα έχω διαφορετικές προτεραιότητες στη ζωή μου από αυτές που είχα πριν από πέντε ή ακόμη και δύο χρόνια. Δεν μπορώ πλέον να συμμετάσχω σε πολλά πράγματα, όπως έκανα στο παρελθόν. Τώρα κάνω αυτό που είναι πιο χρήσιμο για μένα, να δίνω συναυλίες. Το υπόλοιπο χρόνο, θα είμαι εξαφανισμένος».
«Είμαι ένας εργάτης της μουσικής»
Ο αεικίνητος και ακούραστος Έλβις Κοστέλο δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Εδώ και τρεις δεκαετίες, με πάνω από 30 άλμπουμ και περισσότερα από 400 τραγούδια, έχει γράψει τη δική του ιστορία στην παγκόσμια μουσική σκηνή. Και έχει αποδείξει αμέτρητες φορές ότι μπορεί να μετακινείται από το πανκ και το ροκ, στη σόουλ, τη τζαζ και την κλασική μουσική, με την ίδια άνεση που αναπνέει. «Αυτή είναι η δουλειά μου», δηλώνει σε πρόσφατες συνεντεύξεις του. «Δεν ξέρω τίποτα άλλο από το να γράφω μουσική και να περιοδεύω. Είμαι ένας εργάτης της μουσικής». Τα τελευταία χρόνια πολλά έχουν συμβεί στην ζωή του Ιρλανδικής καταγωγής Βρετανού μουσικού Έλβις Κοστέλο, ο οποίος φαίνεται πως ζει τη δεύτερη νιότη του. Το μοναδικό πράγμα που δεν έχει αλλάξει είναι το αμείωτο πάθος του για τη μουσική. Ζει πλέον μόνιμα στον Καναδά με τη σύζυγο του, τη διάσημη τραγουδίστρια της τζαζ, Νταϊάνα Κραλ, και τους δύο δίδυμους γιούς του. Έχει την δική του εκπομπή στην τηλεόραση, το πετυχημένο show “Spectacle”, περιοδεύει ασταμάτητα (εμφανίστηκε πρόσφατα μέχρι και στον Λευκό Οίκο) και δεν σταματά να δηλώνει «ερωτευμένος» με την γυναίκα του. «Όταν ήμουν νέος συνήθιζα να πειραματίζομαι με διάφορους τρόπους και διάφορα δηλητήρια. Τώρα όμως προσέχω τον εαυτό μου όσο μπορώ. Όταν έχεις δύο τετράχρονα παιδιά στην ηλικία μου προσπαθείς να βρίσκεσαι δίπλα τους όσο περισσότερο καιρό γίνεται. Και η γυναίκα μου, που είναι δέκα χρόνια νεότερη μου, δεν θέλω να με σέρνει σε ένα καρότσι σε καμία περίπτωση. Πρέπει να είμαι συνεχώς σε επαγρύπνηση», είχε δηλώσει πρόσφατα στην Βρετανική εφημερίδα Guardian.
Οι τελευταίες μουσικές περιπέτειες του Έλβις Κοστέλο καταγράφηκαν στο εμπνευσμένο άλμπουμ «National Ransom”, το 33ο της καριέρας του, που κυκλοφόρησε πέρυσι. Ηχογραφήθηκε εξ ολοκλήρου στο Νάσβιλ και ήταν έντονα επηρεασμένο από την αμερικανική μουσική παράδοση. Αυτός, ίσως, ήταν και ο λόγος που γνώρισε μεγαλύτερη επιτυχία στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Μάλιστα, το ομώνυμο τραγούδι (για το οποίο γράφηκαν πολλά) δεν ήταν τίποτα λιγότερα από μια επίθεση κατά της διαφθοράς και της απληστία της Wall Street – ένας ύμνος για την εργατική τάξη. Ανέκαθεν οι στίχοι των τραγουδιών του Έλβις Κοστέλο μιλούσαν για τη ζωή, την αγάπη και τη σύγχρονη κοινωνία, ενώ οι πρώιμες δουλειές του στη δεκαετία του ’70, που συνέπεσαν με την έκρηξη του πανκ, ήταν πιο θυμωμένες και σκοτεινές. Αλήθεια, στα 57 του χρόνια σήμερα ο ίδιος εξακολουθεί να είναι θυμωμένος; «Είμαι εξοργισμένος», απαντά, «Στις μέρες μας, όταν νιώθεις κάτι έντονο και το εκφράζεις σε ένα τραγούδι, δεν νομίζω ότι μπορείς να επιτρέψεις τον εαυτό σου να πιστέψει πως μπορεί να αλλάξει τα πράγματα γύρω σου. Υπάρχει ελπίδα στα τραγούδια και μερικές φορές είναι εκείνα που ανακουφίζουν και παρηγορούν τους ανθρώπους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου