Ένας έφηβος δολοφόνος
επιλογή βίντεο: Τέχνης Άνεμος
Ο έφηβος με το αγγελικό πρόσωπο και την οργή στην ψυχή περιμένει να βρει την κατάλληλη ευκαιρία για να κάνει μια ακραία πράξη. Τι είναι αυτό που οδηγεί τον ήρωα της ταινίας «Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν» της Λιν Ράμσεϊ να γίνει μαζικός δολοφόνος σκορπίζοντας το θάνατο στους συμμαθητές του; Πώς νιώθει μια μητέρα απέναντι στον σίριαλ κίλερ γιο της; Η ταινία βασίζεται στο πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα της Λάιονελ Σράιβερ.
Εικόνες μιας συνηθισμένης, ηλιόλουστης μέρας σε ένα σχολείο της Αμερικής.
Ένα 15χρονο αγόρι περπατά κρατώντας μια μεγάλη τσάντα.
Είναι ο Κέβιν που ζει σε ένα ακριβό προάστιο με τη μητέρα του Ίβα ,τον πατέρα του Φράνκλιν και τη μικρότερη του αδελφή, τη Σήλια .
Το μίσος και η οργή είναι αποτυπωμένα στο πρόσωπό του.
Η απόσταση ανάμεσα στο αίμα και το φως είναι μηδέν.
Το μίσος είναι μεγάλο φορτίο. Ο Κέβιν οπλίζει το τόξο.
Σημαδεύει.
Ο φονιάς τη στιγμή του φόνου είναι ήδη νεκρός
Το κλάμα του μικρού Κέβιν γίνεται ένας αντιπαθητικός μονόλογος, χωρίς λέξεις .
Το κόκκινο αίμα λερώνει την οθόνη. Γίνεται ένας τεράστιος λεκές και την καταπίνει. Κάπως έτσι η σκηνοθέτης μας συστήνει τον ήρωα της .
Αν κάτι περισσεύει στην ταινία ``We Need to Talk About Kevin`` είναι σίγουρα η οργή.
Η μητρότητα
Η Ίβα ,μια εύπορη, Δημοκρατική Αμερικάνα , ποτέ δεν ήθελε πραγματικά να γίνει μάνα. Προτιμούσε να γυρίζει τον κόσμο και να γράφει τους ταξιδιωτικούς οδηγούς της ή να απολαμβάνει τις μικρές πολυτέλειες της συζυγικής ζωής με τον Φράνκλιν, έναν περήφανο Ρεπουμπλικάνο..
Η Ίβα έμεινε έγκυος..Κράτησε το παιδί για να ευχαριστήσει τον άντρα της.
Η μητρότητα ήταν ένα ασήκωτο βάρος… εξομολογείται, αργότερα. Ποτέ δεν ένοιωσε το μητρικό σκίρτημα. Ποτέ δεν αγάπησε τον Κέβιν.
Από το πρώτο λεπτό , ο Κέβιν αποτραβιέται από την αγκαλιά της μάνας του, αρνούμενος ακόμη και το μητρικό γάλα.. Ο ομφάλιος λώρος έχει ήδη κοπεί από την κοιλιά.
Η οργή πλημμυρίζει τον Κέβιν από την πρώτη στιγμή που θα γεννηθεί και οι συχνές εκρήξεις του φέρνουν την Ίβα σε απόγνωση.
Αδιάφορος για τον άβουλο πατέρα, ο Κέβιν, ξεσπάει στη μάνα του, στους συμμαθητές του, στο όμορφο κορίτσι της τάξης,.
Τα πρώτα σημάδια κρύβονται κάτω από το χαλάκι του μπάνιου.
Η Ίβα ξέρει καλά να καθαρίζει τους λεκέδες και ο Φράνκλιν λατρεύει τον μοναχογιό του..
Ο Κέβιν, πριν κλείσει τα δεκάξι, σκηνοθετεί με τελετουργική ακρίβεια μια μαζική αποκρουστική δολοφονία.
Στο προαύλιο του σχολείου θα στηθεί το αλλόκοτο σκηνικό για το εφιαλτικό μακελειό .
Ο Κέβιν οπλίζει το τόξο. Η βαλλίστρα σημαδεύει ξανά και ξανά.
Οι επτά επίλεκτοι μαθητές και η αγαπημένη φιλόλογος πέφτουν νεκροί.
Ποιος όπλισε το χέρι του μαθητή
Μέσα από την αφήγηση- υπό μορφή επιστολών -η συγγραφέας Λάιονελ Σράιβερ αποτυπώνει το χρονικό μιας δυσλειτουργικής οικογένειας με τον πιο ωμό και αφοπλιστικό τρόπο.
Το θέμα της σχολικής βίας και των παιδιών σίριαλ κίλερ δίνεται με μια ιδιαίτερα αποστασιοποιημένη ,`ψυχρή `, μοντέρνα γραφή χωρίς να υποδεικνύει αθώους και ενόχους, αφήνοντας τον αναγνώστη να βγάλει την ετυμηγορία.
Είναι άραγε ο Κέβιν εκ γενετής κακός ή το δημιούργημα μιας ψυχρής γυναίκας;
Από πού πηγάζει η αγριάδα του Κέβιν, ενός λευκού παιδιού της εύπορης τάξης;
Ποιος όπλισε το χέρι του μαθητή;
Πίσω από το διαστροφικό βλέμμα και τη φαινομενική απάθεια που χαρακτηρίζει τον ανήλικο δολοφόνο κρύβεται ο τρόμος της απόρριψης,
η άρνηση της μητέρας να δεχτεί το βρέφος στην αγκαλιά.
Στην απέλπιδα προσπάθεια της να φανεί αντάξια μάνα, η Ίβα, θα ξεθάψει τις ενοχές από την ασφάλεια της λήθης και θα ορίσει μόνη της τη δικαιοσύνη.
Θα μείνει κοντά στον φονιά –γιο, ξετυλίγοντας το κουβάρι της ύπαρξης από την αρχή, προσπαθώντας να απαντήσει στο ερώτημα "πώς ανέθρεψε ένα δολοφόνο", βρίσκοντας τη λύτρωση στην αυτοτιμωρία
Μια κραυγή αγωνίας..
Μπορεί να ξέρουμε από την αρχή το φινάλε της ταινίας αλλά δεν είμαστε έτοιμοι γι’αυτό που θα αντικρίσουμε. Σίγουρα κάποιοι που διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα αναζητήσετε την ασφάλεια μιας ακόμη μυθοπλασίας με σπουδαίους πρωταγωνιστές και επιδέξια σκηνοθέτη. Και είναι αλήθεια ότι το βιβλίο της Σράιβερ απογειώθηκε στα χέρια της Ράμσε`ι` και η ερμηνεία της Τίλντα Σουίντον που παίζει με κάθε κύτταρο του κορμιού της , απλώς συγκλονιστική.
Οι υπόλοιποι θα νιώσετε σοκαρισμένοι αντικρίζοντας το ``άδειο`` βλέμμα του Κέβιν που σε κοιτάζει στα μάτια μ’ένα αφοπλιστικά σκληρό και αθώο ύφος και σε ρωτάει: γιατί τον γέννησε η μάνα του, γιατί δεν τον αγαπάει, γιατί η ζωή δεν του δίνει μια δεύτερη ευκαιρία..
Κάπου εκεί έξω , μακριά ή κοντά ,κρύβεται ένας οργισμένος έφηβος χωρίς επιλογές και προσδοκίες που θα περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να κάνει μια ακραία πράξη μ’ένα επαχθή τρόπο για να ξεχωρίσει , να αποκτήσει οντότητα, να ικετεύσει για την αγάπη που στερήθηκε. Γιατί ποιος μπορεί να ζήσει χωρίς αγάπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου