Ο Σταθμός [mini docu]
Φιλοξενεί το βίντεο με χαρά και ευχαριστεί από καρδιάς τον δημιουργό του ο DrAluca.
Αν και το βίντεο τα λέει όλα από μόνο του…
Θα ήθελα, με την σειρά μου, να μοιραστώ κάποιες εικόνες που μοιράστηκε με εμένα ο δημιουργός του… όπως εγώ τις αντιλαμβάνομαι…
Εικόνες για κάποια πουλιά, που ζουν χαρούμενα στο Δέντρο τους….
Ζουν, παίζουν, μεγαλώνουν την οικογένειά τους….
όπως εσύ και γω…
Χαίρονται το Δέντρο τους….
όπως εσύ και γω….
Αγαπιούνται και χαίρονται τον ήλιο,
δουλεύουν σκληρά να χτίσουνε φωλία.
Όπως εσύ και γώ…
Μια μέρα όμως κάποιος κόβει το Δέντρο…..
Και τα πουλία δεν έχουν πια, πού να ζήσουν,
όπως εσύ και γω…
Είναι ο ίδιος κάποιος,
που κάποτε έδιωξε εσένα και εμένα
Και τα πουλιά πονούν,
όπως εσύ και γω…
Και αναγκάζονται να πετάξουν μακρυά,
σε άλλο Δέντρο….
Σε αυτό που μένεις εσύ….και γω….
Δεν το κάνουν όμως για να μας διώξουν…
Αλλα επειδή θέλουν να ζήσουν….
Όπως εσύ και γω….
Τα πουλιά αυτά…
ζητούν…όπως εσύ και γω
ένα Δέντρο…
που να μπορούν να ζήσουν.
“Λένε πως όπου
μένει μυρωδιά ενός αρώματος και το οικείο βλέμμα ενός ξένου πια προσώπου
ότι ο χρόνος σου ζητά να επιστρέψεις όσα με τα δάκρυά σου ζητούσες ενώπιόν του
Λένε πως όπου
κάποιος ζητάει με εγωισμό ό,τι δεν του ανήκει για πάντα να κάνει δικό του
ότι όλα αυτά που είχε επιζητούν πίσω κάθε στιγμή και θα τον βρούν το βραδυ στο όνειρο του…” (Ρ.Φ)
Χαμογελατε…
Shortlink: http://wp.me/p1pa1c-ag2
Αν και το βίντεο τα λέει όλα από μόνο του…
Θα ήθελα, με την σειρά μου, να μοιραστώ κάποιες εικόνες που μοιράστηκε με εμένα ο δημιουργός του… όπως εγώ τις αντιλαμβάνομαι…
Εικόνες για κάποια πουλιά, που ζουν χαρούμενα στο Δέντρο τους….Ζουν, παίζουν, μεγαλώνουν την οικογένειά τους….
όπως εσύ και γω…
Χαίρονται το Δέντρο τους….
όπως εσύ και γω….
Αγαπιούνται και χαίρονται τον ήλιο,
δουλεύουν σκληρά να χτίσουνε φωλία.
Όπως εσύ και γώ…
Μια μέρα όμως κάποιος κόβει το Δέντρο…..
Και τα πουλία δεν έχουν πια, πού να ζήσουν,
όπως εσύ και γω…
Είναι ο ίδιος κάποιος,
που κάποτε έδιωξε εσένα και εμένα
Και τα πουλιά πονούν,
όπως εσύ και γω…
Και αναγκάζονται να πετάξουν μακρυά,
σε άλλο Δέντρο….
Σε αυτό που μένεις εσύ….και γω….
Δεν το κάνουν όμως για να μας διώξουν…
Αλλα επειδή θέλουν να ζήσουν….
Όπως εσύ και γω….
Τα πουλιά αυτά…
ζητούν…όπως εσύ και γω
ένα Δέντρο…
που να μπορούν να ζήσουν.
“Λένε πως όπου
μένει μυρωδιά ενός αρώματος και το οικείο βλέμμα ενός ξένου πια προσώπου
ότι ο χρόνος σου ζητά να επιστρέψεις όσα με τα δάκρυά σου ζητούσες ενώπιόν του
Λένε πως όπου
κάποιος ζητάει με εγωισμό ό,τι δεν του ανήκει για πάντα να κάνει δικό του
ότι όλα αυτά που είχε επιζητούν πίσω κάθε στιγμή και θα τον βρούν το βραδυ στο όνειρο του…” (Ρ.Φ)
Χαμογελατε…
Shortlink: http://wp.me/p1pa1c-ag2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου