Μοιάζει σίγουρα με την «εκδίκηση της γυφτιάς».
Τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 το κύριο σύνθημα της μετεμφυλιακής Δεξιάς
ήταν ότι «αν έρθουν οι αριστεροί στην εξουσία, θα αρπάξουν τα σπίτια του
κοσμάκη»! Με τον τρόπο αυτό προσπαθούσαν οι δεξιές κυβερνήσεις να
τρομοκρατήσουν τα πολιτικά καθυστερημένα λαϊκά στρώματα που έφτυναν αίμα για να
επιβιώσουν και να καλύψουν τις θεμελιωδέστερες των βιοτικών αναγκών
τους.
Η απειλή ότι «οι αριστεροί θα μας πάρουν τα σπίτια» πέρασε έτσι βαθιά στην ιδεολογία και στο πολιτικό
υποσυνείδητο των ψηφοφόρων της Δεξιάς. Δεν περιγράφεται, λοιπόν, η
σημερινή σύγχυση τους καθώς εμβρόντητοι παρατηρούν με πόση λύσσα η δεξιά
κυβέρνηση του Σαμαρά και του Βενιζέλου προσπαθεί μαινόμενη να τους πάρει αυτή τα
σπίτια «γδέρνοντας» τους κατόχους ακινήτων με την επιβολή αλλεπάλληλων νέων
χαρατσιών! Φόροι και πάλι φόροι που τελειωμό δεν έχουν.
Φτάσαμε στο
πολιτικά παρανοϊκό σημείο να γράφει στην πρώτη σελίδα της δεξιάς Καθημερινής ο
αρθρογράφος της Κώστας Ιορδανίδης: «Η αγωνία διατυπωνόταν στον μονόλογο του
πολλά ζήσαντος και παθόντος πατέρα των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του '50: "Μην
έρθουν οι κομμουνιστές και μας πάρουν το σπίτι"... (Σήμερα) άλλοι στρέφονται
προς την Αριστερά, στον ΣΥΡΙΖΑ, με την ελπίδα πως θα διασώσουν ό,τι απειλούσαν
να κατάσχουν πριν από εβδομήντα χρόνια οι κομμουνιστές»!
«Εάν αυτό
δεν είναι ανατροπή...» καταλήγει «σύννους τε και κατηφής» ο ακραία συντηρητικός
αρθρογράφος της δεξιάς εφημερίδας έχοντας απόλυτο δίκιο. Τα ύστερα του
κόσμου!
0 ΣΥΡΙΖΑ σώζοι τα... σπίτια!
Η
ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχασε την ευκαιρία να
πάρει εκδίκηση εκ μέρους ολόκληρης της Αριστεράς.
Η κυβέρνηση «εκτελεί
τις εντολές της τρόικας και απασφαλίζει τη βόμβα των πλειστηριασμών πρώτης
κατοικίας από την 1η Ιανουαρίου 2014» δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης
Τσίπρας, μιλώντας προ εικοσαημέρου στην Ηγουμενίτσα σε δημόσια
συγκέντρωση. Και αφού κατήγγειλε τον Αντώνη Σαμαρά και τον Βαγγέλη Βενιζέλο
ως «εντολοδόχους των δανειστών που είναι ο πραγματικός κίνδυνος για το σπίτι του
δανειολήπτη», έφτασε στην αποθέωση: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο πραγματικός προστάτης
και εγγυητής της ατομικής ιδιοκτησίας του πολίτη!» διακήρυξε, «κουφαίνοντας» όχι μόνο τους δεξιούς, αλλά και τους
αριστερούς, που τους «έπεσαν τα μαλλιά» με αυτά που άκουσαν.
Νέο... αριστερό «μολών λαβε»!
Με
ακόμη μεγαλύτερο πάθος ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης
Βίτσας, παρουσίασε με συνέντευξη του στην Εφημερίδα των Συντακτών το νέο «μολών
λαβέ» της Αριστεράς που εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ: «Με όποιο τρόπο, κόλπο,
επιχειρηματολογία, πράξη ή παράλειψη επιχειρήσει η κυβέρνηση να ξεκινήσουν οι
πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, θα αποτύχει οικτρά» δήλωσε ο γραμματέας του
ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη εβδομάδα και εξήγησε γιατί: «Στη Βουλή θα αξιοποιήσουμε όλα
τα κοινοβουλευτικά μέσα, αλλά περισσότερο στην κοινωνία, στη γειτονιά, δεν θα
επιτρέψουμε να επιχειρηθεί πλειστηριασμός και κατάσχεση... Απλά, δεν θα περάσει»
διακήρυξε διαμορφώνοντας «πολεμικό» κλίμα αντιπαράθεσης μέχρις εσχάτων στο θέμα
των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας που προωθούν οι Σαμαράς και
Βενιζέλος.
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το θέμα αυτό είναι
εξαιρετικά σημαντικό και ιδιαιτέρως φορτισμένο πολιτικά από συμβολική σκοπιά
στις συνειδήσεις των λαϊκών στρωμάτων. Πολύ πιο άμεσο και καυτό είναι το
πρόβλημα για περίπου 150.000 ιδιοκτήτες σπιτιών, τα στεγαστικά δάνεια των
οποίων, συνολικού ύψους 17 δις ευρώ, βρίσκονται ήδη «στο κόκκινο», έχουν,
δηλαδή, καθυστέρηση εξυπηρέτησης άνω των τριών μηνών.
Το πρόβλημα των
στεγαστικών δανείων είναι κοινωνικά σοβαρότατο και σε καμιά περίπτωση η λύση δεν
είναι η αρπαγή των σπιτιών από τις τράπεζες μέσω κατασχέσεων. Σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ
διακηρύσσει την κατηγορηματική αντίθεση του στους πλειστηριασμούς και απαιτεί να
βρεθεί φιλολαϊκή λύση. Η πολιτική του είναι σωστή. Από του σημείου αυτού όμως
μέχρι του σημείου να διακηρύσσει ο Αλέξης Τσίπρας ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο
πραγματικός προστάτης και εγγυητής της ατομικής ιδιοκτησίας του πολίτη» υπάρχει
μια ιδεολογική και πολιτική άβυσσος, η οποία απαιτεί θέμα άλλης, πολύ σοβαρής
συζήτησης. «Κυβέρνηση της
Αριστεράς» και «ΣΥΡΙΖΑ ως προστάτης και εγγυητής της ατομικής ιδιοκτησίας»
είναι, πάντως, δύο πράγματα εξ ορισμού ασυμβίβαστα και αλληλοαποκλειόμενα ακόμη
και σε μεταβατικό στάδιο γιατί «ατομική ιδιοκτησία» δεν είναι μόνο το σπιτάκι
του απλού πολίτη, αλλά και τα εργοστάσια και οι τράπεζες και οι μεγάλες ακίνητες
περιουσίες. Αν ο Αλέξης Τσίπρας προτίθεται να αποδειχθεί «προστάτης και
εγγυητής» και αυτού του είδους της «ατομικής ιδιοκτησίας», τότε... ζήτω που
κάηκαν τα εκατομμύρια των ψηφοφόρων του!
Ραγδαία επιδείνωση
Η κατάσταση στα
στεγαστικά δάνεια είναι πολύ δύσκολη, αλλά ακόμη δεν είναι τόσο τραγική όσο
φαντάζεται ο μέσος πολίτης που, δεν είναι επαρκώς ενημερωμένος. Πολύ πιο
ανησυχητική είναι η προϊούσα ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης, η οποία
προοιωνίζεται τα χειρότερα για το άμεσο μέλλον.
Για να γίνουμε
σαφέστεροι, το συνολικό ύψος των στεγαστικών δανείων σήμερα υπολογίζεται γύρω
στα 72 δις ευρώ. Από αυτά, όπως προαναφέραμε, επισφαλή έχουν καταστεί τα 17 δις
- κάτι λιγότερο, δηλαδή, από το 25% των δανείων. Τα υπόλοιπα στεγαστικά δάνεια,
ύψους 55 δις ευρώ, εξυπηρετούνται κανονικά για την ώρα.
Υπογραμμίζουμε
την επισήμανση «για την ώρα» επειδή το ανηλεές φορολογικό γδάρσιμο των Ελλήνων
από την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου περιορίζει με ανησυχητικά γρήγορους ρυθμούς
τη δυνατότητα των πολιτών να είναι συνεπείς προς τις δανειακές τους
υποχρεώσεις.
Τον Ιούλιο του 2010 τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια
ανέρχονταν συνολικά στο ποσό των 7 δις ευρώ μόνο. Μέσα σε τρία μόλις χρόνια
τα 7 δις ευρώ έγιναν 17 δις και, ενώ τότε τα «κόκκινα» δάνεια αποτελούσαν
μόλις το 8% του συνόλου των στεγαστικών δανείων, σήμερα έφτασαν στο 23,5%. Η
επιδείνωση είναι εξόφθαλμα ραγδαία.
Αυτή τη στιγμή, πάνω από
2.000.000 φυσικά πρόσωπα οφείλουν στο Δημόσιο ληξιπρόθεσμα μικρά ή μεγάλα
ποσά, που συνολικά συμποσούνται στο ύψος των 21,5 δις ευρώ. Δεν είναι
αυτονόητο ότι αυτό το τεράστιο χρέος των πολιτών προς το Δημόσιο θα επηρεάσει
αρνητικά την ικανότητα τους να εξυπηρετήσουν τα δάνεια τους προς τις
τράπεζες;
Είναι απολύτως βέβαιο - και, προσοχή, αναφερόμαστε μόνο στα
φυσικά πρόσωπα, όχι και στα νομικά (επιχειρήσεις, εταιρείες, ιδρύματα κ.λπ.) τα
συνολικά χρέη των οποίων προς το Δημόσιο, μαζί με εκείνα των φυσικών προσώπων,
θα ξεπεράσουν φέτος αισθητά το κολοσσιαίο ποσό των 60 (!) δις ευρώ έναντι
των 56 δις που ήταν στο τέλος του 2012 και των 44 δις ευρώ που ήταν στο τέλος
του 2011 ή των 38,7 δις ευρώ που ήταν στα τέλη του έτους 2010.
Νέο χαράτσι
Όλα αυτά όμως
καθόλου δεν συγκινούν τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, οι οποίοι από κοινού με
την τρόικα βυσσοδομούν και απεργάζονται σχέδια για το πώς θα αρπάξουν όσο το
δυνατόν συντομότερα τα σπίτια του κοσμάκη.
Νέο χαράτσι εφηύραν για
όλα τα ακίνητα: την υποχρεωτική ασφάλιση όλων των σπιτιών και διαμερισμάτων
από... σεισμό και καταποντισμό! Να βάλουν,
δηλαδή, όλους ανεξαιρέτως τους ιδιοκτήτες ακινήτων να πληρώνουν 200, 300, 500 ή
και περισσότερα ευρώ κάθε χρόνο - πέρα φυσικά από τον ενιαίο φόρο ακινήτων που
θα «σκάνε» όλοι υποχρεωτικά από το 2014!
Καθόλου δεν αρέσει
στον Σαμαρά και τον Βενιζέλο το γεγονός ότι μόνο το 15% των ακινήτων είναι
ασφαλισμένο στην Ελλάδα - και αυτό επειδή την τελευταία δεκαετία δεν δίνουν οι
τράπεζες στεγαστικό δάνειο αν δεν ασφαλίσεις υποχρεωτικά το ακίνητο που
αγοράζεις ή χτίζεις στη... θυγατρική ασφαλιστική τους εταιρεία για όλη τη
διάρκεια του δανείου ώστε για 20-30 χρόνια να
σου τρώνε κοροϊδίστικα λεφτά! Η υποχρεωτική ασφάλιση των ακινήτων
συνιστά νέα ληστεία των ιδιοκτητών. Όχι μόνο γιατί με τον εκβιασμό
του κράτους σού παίρνουν τα λεφτά θέλεις δεν θέλεις, έχεις δεν έχεις να
πληρώσεις, αλλά και γιατί σε περίπτωση
πραγματικής φυσικής καταστροφής μαζικής κλίμακας σιγά μην έχουν λεφτά οι
ασφαλιστικές εταιρείες να αποκαταστήσουν τις ζημιές!
Στην
πραγματικότητα, οι περισσότερες ασφαλιστικές εταιρείες είναι άκρως αμφίβολης
φερεγγυότητας, με υπερτιμημένα κατά πολύ τα αποθεματικά τους λόγω
προκλητικού «κόλπου» της Τράπεζας της Ελλάδος.
Πολλές από τις ελληνικές
ασφαλιστικές εταιρείες ετοιμάζονται να τις κατασπαράξουν γερμανικοί ή
γαλλικοί ασφαλιστικοί κολοσσοί αντί πινακίου φακής και έτσι ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και η τρόικα θέλουν να επιβάλουν
το νέο χαράτσι στα ακίνητα ως έναν ακόμη «κεφαλικό φόρο» των υπόδουλων Ελλήνων
στους κατακτητές της πατρίδας μας και στους γηγενείς συνεργάτες τους, σε όποιο
ποσοστό τούς αναλογεί. πηγη:http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2013/08/o_22.html
Τα ξημερώματα της 19ης Αυγούστου του 1936, ήρθε το τέλος για τον κορυφαίο ποιητή, ζωγράφο, δραματουργό και θεατρικό σκηνοθέτη, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Εκτελέστηκε στο Βίθναρ της Ισπανίας από παραστρατιωτικούς οπαδούς του Φράνκο που έθαψαν τη σορό του, μαζί με άλλα τρία άτομα που εκτέλεσαν εκείνη την αυγή σε ομαδικό τάφο.
Οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν ότι ο Λόρκα εκτελέστηκε στο Αλφακάρ και πολλοί πίστευαν ότι είχε ταφεί στην περιοχή αυτή, μαζί με άλλους εκτελεσθέντες. Πέρυσι, οι αρχές της Ανδαλουσίας διέταξαν το άνοιγμα του συγκεκριμένου τάφου, κατόπιν αιτήματος των οικογενειών των άλλων πέντε ανθρώπων που πιθανολογείτο ότι είχαν ταφεί εκεί. Από την ανασκαφή και την έρευνα που έγινε στο χώρο όμως δεν βρέθηκε τίποτα.
Το τέλος του πολέμου έφερε μαζί του και την «Συμφωνία για Λήθη», μια συμφωνία ανάμεσα στην κυβέρνηση και το στρατό, η οποία άνοιξε την πόρτα για τη Δημοκρατία με αντάλλαγμα γενική αμνηστία για το καθεστώς του Φράνκο. Πρόσφατα όμως εμφανίστηκαν ρωγμές στη συμφωνία.
Η κυβέρνηση των σοσιαλιστών, το 2007, ψήφισε το Νόμο της Ιστορικής Μνήμης, η οποία για πρώτη φορά αναγνώριζε επίσημα τα θύματα της δικτατορίας του Φράνκο. Ο νόμος επιτρέπει σε όποιον έχει αποδείξεις για ομαδικό τάφο να ζητήσει την βοήθεια του κράτους για την εκταφή και την ταυτοποίηση των λειψάνων.
Τον Οκτώβριο του 2008, μετά από μια δεκαετία προσπαθειών από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ισπανίας, ο δικαστής Μπαλτάσαρ Γκαρθόν διέταξε την εκταφή και αναγνώριση των θυμάτων από 19 ομαδικούς τάφους, μεταξύ των οποίων και αυτός όπου θεωρείται του Λόρκα. Ωστόσο, 73 χρόνια μετά το θάνατο του Λόρκα, η αντίσταση στην εκταφή της καταπιεσμένης μνήμης της χώρας παρέμενε ισχυρή. Μια εβδομάδα μετά την έκδοση της απόφασης του Γκαρθόν, ο ανώτατος εισαγγελέας της χώρας, Χαβιέρ Θαραγόθα, την αμφισβήτησε με το σκεπτικό ότι δεν ενέπιπτε στην αρμοδιότητα του Γκαρθόν η υπόθεση.
Ο δικαστής Γκαρθόν, πιθανόν φοβούμενος την περίπτωση σύμπνοιας του Ανώτατου Δικαστηρίου με τον Θαραγόθα, έστειλε την υπόθεση στα κατά τόπους δικαστήρια, επιχειρώντας έτσι να κρατήσει την υπόθεση ανοιχτή. Τελικά δόθηκε το «πράσινο φως» και η οικογένεια του Λόρκα που είχε αρχικά αντιρρήσεις, στο τέλος έδωσε τη συγκατάθεσή της και οι εργασίες ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 2009. Αλλά δεν βρέθηκε τίποτε που να αποδεικνύει ότι εκεί είχε ταφεί ο συγγραφέας του «Ματωμένου γάμου».
Φ. Γκ. Λόρκα: «Εγώ ποτέ δεν θα γίνω πολιτικός. Είμαι επαναστάτης, γιατί δεν υπάρχει αληθινός ποιητής που να μην είναι επαναστάτης»
Ο Φεντερίκο ντελ Σαγράδο Κοραθόν ντε Χεσούς Γκαρθία Λόρκα γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου του 1898 στο χωριό Φουέντε Βακέρος της Γρανάδα. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδας φιλοσοφία και λογοτεχνία ενώ έλαβε πτυχίο Νομικής. Από το 1919 μετακομίζει στην Μαδρίτη και συχνάζει στη φοιτητική εστία (Residencia de Estudiantes) όπου γνωρίζει και αναπτύσσει φιλία με πολλούς από τους διανοούμενους και καλλιτέχνες της εποχής, όπως είναι ο Λουί Μπουνιουέλ, ο Σαλβαδόρ Νταλί κ.α. Τον επόμενο χρόνο ανεβαίνει στο σανίδι το έργο του «Μάγια της Πεταλούδας» και κυκλοφορεί το πρώτο του βιβλίου με ποιήματα.
Το 1922 δημοσιεύεται το «Κάντε Χόντο» (Cante Jondo, παλιό λαϊκό είδος τραγουδιού, στο ύφος του φλαμένκο). Το 1925 διαβάζει στο Σαλβαδόρ Νταλί το θεατρικό του έργο «Μαριάνα Πινιέδα» ενώ το 1928 δημοσιεύει το «Ρομανθέρο Χιτάνο» , άλλη μια σημαντική ποιητική συλλογή του. Γράφει πλέον διαρκώς ενώ εκτός από το θέατρο, γράφει έργα και για κουκλοθέατρο, σχεδιάζει, ζωγραφίζει, δίνει διαλέξεις, γράφει εργασίες.
Το 1929, χάρη σε μια υποτροφία, επισκέπτεται τη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ. Πρόκειται για ένα ταξίδι που σημάδεψε το έργο του. Εντυπωσιάζεται από τον αμερικάνικο τρόπο ζωής, την παντοδυναμία του χρήματος και την παντελή έλλειψη πνευματικής ζωής. «Το εντυπωσιακό για το κρύο και τη σκληρότητα είναι η Wall Street. Σε κανένα μέρος του κόσμου δε γίνεται αισθητή όπως εκεί η ολική απουσία του πνεύματος: περιφρούρηση της καθαρής επιστήμης και δαιμονιακός σεβασμός του παρόντος», γράφει ο ίδιος. Οι μόνες ευχάριστες εντυπώσεις που αποκομίζει είναι οι αφροαμερικανοί, το Χάρλεμ και η μουσική τζαζ. Καταγράφει τις εμπειρίες του από το ταξίδι στη συλλογή «Ο ποιητής στη Νέα Υόρκη».
Μέσα στα επόμενα χρόνια ταξιδεύει στην Κούβα, το Παρίσι, το Λονδίνο, τη Σκωτία, σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής ενώ δημοσιεύονται έργα του που έμελε να μείνουν στην ιστορία του θεάτρου και της ποίησης, όπως η «Γέρμα», ο «Θρήνος για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας» , ο «Ματωμένος Γάμος».
Ταυτόχρονα ιδρύει τον θίασο «La Barraca» και ανεβάζει έργα κλασικών Ισπανών δραματουργών. Τελευταίο του έργο που δημοσιεύεται είναι «η Συλλογή του Ταμαρίτ».
Στις 16 Ιουλίου, μόλις τρεις μέρες πριν την έναρξη του Εμφυλίου, ο ποιητής φεύγει από τη Μαδρίτη για τη Γρανάδα, την πιο συντηρητική πόλη της Ανδαλουσίας. Η κοινωνικοπολιτική κατάσταση στη χώρα είναι πλέον εκρηκτική. Στις 19 του μήνα γίνεται αντικυβερνητική επανάσταση στη Γρανάδα (στις πρόσφατες εκλογές πρώτο είχε αναδειχθεί το Λαϊκό Κόμμα) και στις 3 Αυγούστου τουφεκίζεται από τους φαλαγγίτες ο κουνιάδος του και δήμαρχος της Γρανάδα, δρ. Μοντεσίνος. Ο Λόρκα καταφεύγει στο σπίτι του φίλου του Λουίς Ροσάλες, όπου συλλαμβάνεται τη νύχτα της 17ης Αυγούστου.
Κρατείται επίσημα στο Κυβερνείο όλη τη μέρα και το βράδυ μεταφέρεται στο Βιθνάρ. Τουφεκίζεται από παραστρατιωτικούς του Φράνκο στις 19 Αυγούστου του 1936 και το πτώμα του σωριάζεται σε ομαδικό τάφο, μαζί με άλλα τρία θύματα της φασιστικής κτηνωδίας, ένα δάσκαλο και δυο αναρχικούς. Το όνομα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα εμφανίζεται την επόμενη μέρα μεταξύ των εκτελεσμένων.
Πηγές:tvxs, The Nation, LosTiempos.com, margaritaxirgu.es, ElPaís.com, «Federico Garcia Lorca: Ποιήματα» εκδ. Κοροντζή, «Λόρκα – Ποιήματα της Ανδαλουσίας» Χ. Γουδή
Το βράδυ της Τρίτης, 13 Αυγούστου, ο19χρονος Θανάσης Καναούτηςεπιβιβάζεται σε τρόλεϊ με προορισμό την Ανθούπολη. Στο τρόλεϊ ύστερα από λίγο μπαίνει και ελεγκτής για έλεγχο εισιτηρίων. Σύμφωνα με μαρτυρίες επιβατών η συμπεριφορά του είναι άκρως επιθετική και ζητά επιτακτικά από τον Θανάση Καναούτη να του επιδείξει πρώτα το εισιτήριο και ύστερα την ταυτότητά του, απειλώντας τον ότι σε διαφορετική περίπτωση θα τον πάει στην αστυνομία. Ο 19χρονος απαντά πως δεν την έχει μαζί του. Ακολουθεί λογομαχία στην οποία συμμετέχει και ο οδηγός. Λίγη ώρα αργότερα και αφού ο ελεγκτής του έχει σκίσει την μπλούζα, ο 19χρονος βρίσκεται αιμόφυρτος και βαριά τραυματισμένος στο οδόστρωμα.
Tην δολοφονία του Θανάση Καναούτη, ακολουθεί η προσπάθεια να απομονωθεί το γεγονός από την γενικότερη κοινωνική και οικονομική κατάσταση, ειδικότερα των νέων με 67% ανεργία, την φτώχεια στην οποία οδηγούνται όλο και περισσότεροι άνθρωποι, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καλύψουν βασικές κοινωνικές ανάγκες όπως η τροφή, στέγαση, μετακίνηση, ιατρική περίθαλψη, κλπ, ενώ ταυτόχρονα εντείνεται η κρατική καταστολή και διαπερνά όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας. ΜΜΕ, συνδικαλιστές και φασίστες, όλοι μαζί στο χορό της παραπληροφόρησης και της συντηρητικοποίσης της κοινωνίας, βαφτίζουντο περιστατικό "μεμονωμένο " ενώ προσπαθούν να εκτονώσουν την κοινωνική ευαισθησία μέσα από συναισθηματισμούς κάνοντας λόγο “για τον νέο που έχασε την ζωή του για ένα εισιτήριο”, για τον “υπερβάλλοντα ζήλο” του ελεγκτή, χειραγωγώντας και κατευθύνοντας την κοινωνία, μακριά από το πραγματικό πρόβλημα της αρπαγής από το κράτος κάθε κοινωνικού αγαθού.
Σύμφωνα με την ισχύουσα διαδικασία της εταιρίας αρκετοί οδηγοί λεωφορείων και τρόλεϊ, στον ελεύθερο χρόνο τους ντύνονται εθελοντές ελεγκτές και εισπράττουν το 10% του προστίμου που κόβουν. Τελικά οι δύο, ελεγκτής και οδηγός, αφήνονται ελεύθεροι χωρίς κατηγορίες και η δικαιοσύνη "υπόσχεται" άλλη μια αναμενόμενη ως προς τα αποτελέσματα ψευδο-έρευνα.
Η δολοφονία του Θανάση από τα μακριά χέρια του κράτους και του συστήματος που επικροτεί και προμοτάρει την γενικευμένη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας και την κοινωνική συνευθύνη του "μαζί τα φάγαμε", εντάσσεται στην αυξανόμενη επίθεση του κράτους και των συνοδοιπόρων του στους εργαζόμενους, στους μετανάστες/πρόσφυγες, στους αγωνιζόμενους, στους φτωχούς και σε όποιον περισσεύει από το σώσιμο του συστήματος.
Απέναντι στην κρατική καταστολή και τους πρόθυμους εθελοντές της, από φασίστες μέχρι νομιμόφρονες κεφαλοκυνηγούς, κανένας δεν πρέπει να μένει μόνος. Να σπάσουμε τη σιωπή/συνενοχή που επιβάλλεται στην κοινωνία και απέναντι τους να αντιτάξουμε την αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη.
Δυόμισι μήνες μετά τη ρατσιστική επίθεση που δέχτηκε από χρυσαυγίτες, αποφάσισε να το δημοσιοποιήσει χρησιμοποιώντας το μοναδικό του όπλο
→Πριν από λίγες μέρες του ’χαν στήσει ξανά καρτέρι τέσσερις μοτοσικλετιστές χρυσαυγίτες, στο σχόλασμα από τη δουλειά του
Της Αφροδίτης Τζιαντζή Ο 40χρονος Μαμαντού Μπα από τη Γουινέα της Δυτικής Αφρικής ζει στα Πατήσια εδώ και εφτά χρόνια. Εχει νόμιμα χαρτιά πολιτικού πρόσφυγα και σταθερή δουλειά ως λαντζέρης σε εστιατόριο του κέντρου τα τελευταία πεντέμισι χρόνια. Οι δεκάωρες και δωδεκάωρες βάρδιες που δουλεύει κάθε νύχτα μάλλον δεν του αφήνουν πολύ χρόνο να παρακολουθεί στα μίντια τα κατορθώματα των νεοναζί -είτε ως εθελοντές δασοπυροσβέστες είτε ως λουόμενους με τατουάζ σβάστικα ή περικεφαλαίες. Ξέρει όμως να τους αναγνωρίζει όταν τους βλέπει στον δρόμο. «Από το στιλ τους», μας λέει. Και από το σημάδι που έχει αφήσει στο μέτωπό του ο σιδηρολοστός, που του κατέβασαν κατακούτελα τα ξημερώματα 22 προς 23 Μαΐου.
Χτύπημα με σιδηρολοστό
Οπως κάθε βράδυ, περίμενε το λεωφορείο γυρνώντας από τη δουλειά, στη στάση Παλαιά Αγορά στην Πειραιώς, 3.00 μετά τα μεσάνυχτα. «Είδα τέσσερις μοτοσικλέτες, δύο άτομα στην κάθε μία, ξυρισμένοι, με στρατιωτικά ρούχα και φουσκωτοί. Η πρώτη πέρασε, η δεύτερη με είδε και σταμάτησε τις υπόλοιπες. Κατάλαβα πως ήταν χρυσαυγίτες κι άρχισα να τρέχω. Ομως η μπροστινή μοτοσικλέτα με περίμενε και ο ένας με χτύπησε με σιδηρολοστό στο κεφάλι. Ετρεχα ημιλιπόθυμος, με τα αίματα ανάμεσα στα αυτοκίνητα. Κανείς δεν με βοήθησε. Οι μοτοσικλετιστές ήθελαν να με κυνηγήσουν, όμως άκουσα τον πρώτο να λέει “Ασ’ τον, θα πάει να πεθάνει”».
Ο Μαμαντού δεν πήγε στο νοσοκομείο. Ούτε στην αστυνομία. «Δεν τους έχω εμπιστοσύνη». Δυόμισι μήνες μετά, υποφέρει ακόμα από πονοκεφάλους. Και από έναν μόνιμο φόβο. Αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τώρα τη ρατσιστική επίθεση, επειδή πριν από λίγες μέρες του ’χαν στήσει ξανά καρτέρι τέσσερις μοτοσικλετιστές χρυσαυγίτες, στο σχόλασμα από τη δουλειά του. Κινήθηκαν απειλητικά εναντίον του, αλλά κατάφερε να τους ξεφύγει. «Το παιδί που δουλεύει στην καντίνα στην Ιερά Οδό με ξέρει. Μου φώναξε “φύγε” κι έτρεξα. Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο ή με έχουν στοχοποιήσει. Ποτέ δεν περίμενα να κινδυνεύω εκεί που δουλεύω. Φοβάμαι για τη ζωή μου», μας λέει. Τον παραπέμπουμε στο Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας, που την περασμένη χρονιά κατέγραψε πάνω από 100 αντίστοιχα περιστατικά μόνο στην Αττική: «Πρόκειται για κλασικό θύμα περιπολίας της Χρυσής Αυγής», μας λέει η συντονίστρια του Δικτύου εκ μέρους της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Ελένη Τάκου. «Υπάρχει ένα μοτίβο που το αναγνωρίζουν και οι ίδιοι οι αλλοδαποί: μηχανές, κράνη, στρατιωτικά ρούχα, οδηγούν κοντά στο πεζοδρόμιο με χαμηλή ταχύτητα για να κοιτάνε. Οι μετανάστες καταλαβαίνουν την επικινδυνότητα, αλλά δεν μπορούν να κάνουν κάτι. Το ενδιαφέρον με το συγκεκριμένο περιστατικό είναι ότι πρόκειται για έναν ενταγμένο μετανάστη, με αναγνωρισμένο καθεστώς πολιτικού πρόσφυγα και σταθερή εργασία. Αυτό καταρρίπτει πλήρως τον ακροδεξιό λόγο, που μιλάει είτε για ενδοφυλετικές συγκρούσεις, είτε για άμυνα απέναντι σε αλλοδαπούς που δήθεν κλέβουν. Ο άνθρωπος αυτός απλώς επέστρεφε σπίτι από τη δουλειά του και του επιτέθηκαν τυφλά, με ρατσιστικό κίνητρο».
Κι όμως, αυτό το κίνητρο ο Μαμαντού Μπα δύσκολα θα το αποδείξει, ακόμα και αν κάνει μήνυση κατά αγνώστων, καθώς οι πιθανότητες να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι δράστες είναι μηδαμινές, ενώ δεν υπάρχει καμία νομική προστασία για τα θύματα ρατσιστικών επιθέσεων. Η δημοσιοποίηση της καταγγελίας του είναι το μοναδικό του όπλο, ένας τρόπος να μοιραστεί τον φόβο του. Η συνειδητοποίηση και η αλληλεγγύη όλων μας είναι ο μόνος τρόπος ο φόβος αυτός να νικηθεί και να αλλάξει στρατόπεδο.
“Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για σένα αγόρι μας, είναι να γκρεμίσουμε τον κόσμο των ελεγκτών και του φόβου”
(γραμμένο μήνυμα στο σημείο της δολοφονίας του 19χρονου Θανάση Καναούτη)
Καλούμε σήμερα Παρασκευή 16/8/2013 σε συγκέντρωση στην πλατεία Δημαρχείου στις 16.00 (σταθμός μετρό Περιστέρι) και σε πορεία προς το νεκροταφείο του Αγίου Βασίλη όπου και θα κηδευτεί ο 19χρονος Θανάσης Καναόυτης στις 17:00. Μετά την κηδεία θα επιστρέψουμε στην πλατεία Δημαρχείου σε πορεία διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του.
Για την ενημέρωση, διάφορος κόσμος από το Περιστέρι που παραβρεθήκαμε προχθές το μεσημέρι στο Α.Τ. Μπουρναζίου αποφασίσαμε να καλέσουμε σε ανοιχτή συνέλευση ενημέρωσης και δράσης για το περιστατικό. Έτσι η προγραμματισμένη συνέλευση πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης στις 20:00 και ύστερα από την ενημέρωση προχωρήσαμε σε πορεία στην οποία συμμετείχαν περίπου 300 αλληλέγγυοι από το Περιστέρι, από τα Δυτικά αλλά και από άλλες περιοχές της Αθήνας. Η πορεία στάθηκε και στο σημείο της δολοφονία του 19χρονου, ενώ γράφτηκαν συνθήματα σε τράπεζες, διερχόμενα τρόλεϊ και λεωφορεία. Μετά το πέρας της πορείας αποφασίστηκε από τον κόσμο που συμμετείχαμε σε αυτήν η σημερινή συγκέντρωση-πορεία στις 16:00 το απόγευμα.
Επειδή κάποιοι έπεσαν απ τα σύννεφα με την συμπεριφορά του μοιραίου ελεγκτή του τρόλεϊ, κατά την διάρκεια του περιστατικού με το άτυχο παιδί αλλα και μετά, σκεφτήκαμε να κάνουμε μια πρόχειρη καταγραφή της ακροδεξιάς επιρροής στον χώρο των εργαζομένων στις Συγκοινωνίες, καθώς και τα "κατορθώματα" των - ανεξέλεγκτων - ελεγκτών και οδηγών σε γυναίκες, παιδιά, άτομα με ειδικές ανάγκες ή μετανάστες....
Όπου τους παίρνει, δηλαδη.
Συνδικαλιστές της ΕΘΕΛ-ΟΑΣΑ, οι «άγνωστοι κουκουλοφόροι».
Τέλη Ιουνίου 2011 και το δελτίο ειδήσεων του ALTER, προβάλλει το παρακάτω βίντεο.
Οι «αγνωστοι κουκουλοφόροι» που φέρονται να συνεργάζονται με τα ΜΑΤ, ήταν τελικά συνδικαλιστές της ΕΘΕΛ-ΟΑΣΑ.Το επιβεβαίωσε ο πρόεδρος των εργαζομένων της ΕΘΕΛ, Μιχάλης Λιάγουρης, το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΘΕΛ Απόστολος Κασιμέρης καθώς και ο ΓΓ του ΟΑΣΑ, Αλέξανδρος Κομίνης.
Η παρακάτω ανάρτηση είναι από το ιστολόγιο των εργαζομένων στον ΟΣΥ και στα Μέσα Σταθερής Τροχιάς (ΣΤΑΣΥ).
Καλούν τους συναδέλφους τους ανοιχτά σε χρυσαυγίτικη φιέστα.
Λίγο πιο ξεκάθαρη, ως προς την πολιτική της τοποθέτηση, με τσιτάτα του Ρούντολφ Ες, το ιστολόγιο «ΕΘΕΛ-Συνάδελφος».
Καταγγελίες για ελεγκτές και οδηγούς.
Αξίζει τον κόπο να ψάξετε στο διαδίκτυο για καταγγελίες επιβατών προς τραμπούκους ελεγκτές και οδηγούς. Είναι δεκάδες.
Σταχυολογήσαμε τις παρακάτω:
Καταγγελία επιβάτη. εθελοντές ελεγκτές, με τη συνέργεια του οδηγού τρόλεϊ, τον έσπασαν στο ξύλο.
«Σύμφωνα με καταγγελία επιβάτη, εθελοντές ελεγκτές, με τη συνέργεια του οδηγού τρόλεϊ, τον έσπασαν στο ξύλο, επειδή διαμαρτυρήθηκε για ρατσιστική και παράτυπη συμπεριφορά σε αλλοδαπούς επιβάτες».
Από άρθρο του Δημήτρη Αγγελίδη από την Εφημερίδα των Συντακτών, 22/07/13
Εθελοντές ελεγκτές τρόλεϊ έφτασαν στο σημείο να σπάσουν στο ξύλο, με τη συνέργεια του οδηγού, επιβάτη που τόλμησε να διαμαρτυρηθεί για ρατσιστική και παράτυπη συμπεριφορά σε αλλοδαπούς επιβάτες, σύμφωνα με επώνυμη καταγγελία του ίδιου προς την εταιρεία Οδικές Συγκοινωνίες (ΟΣΥ), από την οποία ζητάει να του δοθούν τα ονόματα των εμπλεκομένων για κάθε νόμιμη χρήση.
Σύμφωνα με την καταγγελία που πρωτοκολλήθηκε την περασμένη εβδομάδα, το περιστατικό συνέβη την Τετάρτη, 10 Ιουλίου, γύρω στις 3.00 μ.μ. με 3.20 μ.μ. στο τρόλεϊ 21 με κατεύθυνση από Νίκαια προς Αθήνα. Στη στάση Ρουφ, επί της Πέτρου Ράλλη, μπήκαν δύο ελεγκτές, έλεγξαν δύο αλλοδαπούς και τους ζήτησαν να πληρώσουν πρόστιμο, χωρίς να επιδείξουν το μπλοκ βεβαίωσης παράβασης. Ο καταγγέλλων παρενέβη και, όταν του είπαν να «κάνει τη δουλειά του» μπήκε ανάμεσα στην αλλοδαπή επιβάτισσα και στον ελεγκτή και του ζήτησε να τους αφήσει να αποβιβαστούν. Εκλεισε τις πόρτες
Τότε «ο οδηγός κατέβηκε από το όχημα κλείνοντας και τη δική του πόρτα από έξω (οι άλλες ήταν ήδη κλειστές) και άρχισε να τηλεφωνεί στην αστυνομία [...]. Στην προσπάθειά μου να απεγκλωβιστώ εγώ αλλά και οι υπόλοιποι επιβάτες, άνοιξα την πίσω πόρτα κάνοντας χρήση του κουμπιού έκτακτης ανάγκης. Αυτό μάλλον δεν άρεσε στον οδηγό και όταν κατέβηκα από το όχημα με χτύπησε και με έριξε στο πεζοδρόμιο. Επειτα μαζί με τους ελεγκτές που κατέβηκαν και αυτοί από το τρόλεϊ άρχισαν να με χτυπούν πεσμένο στο έδαφος με κλοτσιές στο κεφάλι και στο σώμα. Ακόμα άρχισαν να φωνάζουν ότι είμαι κλέφτης και πορτοφολάς, “πιάστε τον” κτλ. Προφανώς το έκαναν για να δικαιολογήσουν την πράξη τους μπροστά σε θαμώνες παρακείμενης καφετέριας που έβλεπαν το γεγονός».
.
Για εθελοντές ελεγκτές-κεφαλοκυνηγούς, που δεν καλύπτονται από κανένα νομικό πλαίσιο για τέτοιου είδους ενέργειες, κάνει λόγο στην «Εφ.Συν.» ο Σταύρος Μανίκας, οδηγός στα μπλε λεωφορεία και μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Αθήνας. «Δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο που δίνει στον οδηγό το δικαίωμα να κλείνει την πόρτα του οχήματος, παρεμποδίζοντας την έξοδο επιβατών, ή στον ελεγκτή το δικαίωμα να κρατά κάποιον με τη βία προκειμένου να έρθει αστυνομία» λέει.
Ελεγκτής τρόλεϊ σε αλλοδαπούς: «Εγέρθητω, ρε, εδώ είναι Ελλάδα»
Από το Βήμα και το newsbeast.Μάιος 2012.
Οργισμένοι οι επιβάτες αντέδρασαν στην εντολή του
Σήμερα το μεσημέρι στη γραμμή του τρόλεϊ 13 στην Ακαδημίας ένας ελεγκτής μπαίνει στο όχημα. Για καλή τους τύχη δύο νεαροί αλλοδαποί, που έχουν μπει στο τρόλεϊ χωρίς εισιτήριο δέχονται την προσφορά δύο κυριών που τους δίνουν από τα δικά τους. Αλλά, φεύ, το ακυρωτικό μηχάνημα έχει ήδη κλείσει με την εμφάνιση του ελεγκτή, με αποτέλεσμα και άλλοι επιβάτες - αλλοεθνείς και ημεδαποί - οι οποίοι κρατούσαν τα μαγικά χαρτάκια στα χέρια να μην προλάβουν να τα «χτυπήσουν» για να αποφύγουν το τσουχτερό πρόστιμο των 75 ευρώ ως λαθρεπιβάτες.
Παρόλα αυτά ο ελεγκτής αδιαφορεί για τους... παράνομους Έλληνες και στρέφει σχεδόν αμέσως μετά την έναρξη του ελέγχου όλο το ενδιαφέρον του στους δύο νεαρούς από το Μπαγκλαντές, γράφει το tovima.gr.
Οι διαθέσεις του είναι άγριες και στην πρώτη λέξη που ξεστομίζει οι επιβάτες παγώνουν: «Εγέρθητω, ρε. Εδώ είναι Ελλάδα» ουρλιάζει και αρχίζει να τους σπρώχνει προς τη μεσαία πόρτα του τρόλεϊ από το βάθος όπου βρίσκονταν.
Μια επιβάτης, η οποία επίσης δεν είχε προλάβει να ακυρώσει το εισιτήριό της, επιπλήττει τον ελεγκτή για τη συμπεριφορά του και τον ακολουθεί, όπως και μια ακόμα γυναίκα, στη στάση που κάνει το τρόλεϊ απέναντι από τη Βουλή. Κατεβαίνουν όλοι, ο ελεγκτής, οι αλλοδαποί και οι δύο γυναίκες.
Δίπλα είναι σταθμευμένη μια κλούβα των ΜΑΤ, όπως πάντα σε εκείνο το σημείο. Η γυναίκα που είχε αντιδράσει λέει στον ελεγκτή ότι θα του κάνει μήνυση.
Αλλά ο ελεγκτής επιμένει. Στην παρατήρηση, ενώπιον των ανδρών των ΜΑΤ, ότι δεν έχει δικαίωμα να σηκώνει χέρι πάνω σε κανέναν επιβάτη και να μιλά κατ' αυτόν τον τρόπο δηλώνει επί λέξει, φωνάζοντας πάντα: «Eγώ είμαι φασίστας και Χρυσή Αυγή και θα μιλάω όπως θέλω και θα κάνω ό,τι θέλω».
Έπειτα από μια λογομαχία τουλάχιστον 10 λεπτών, όπου ο ελεγκτής συνέχιζε να εκθειάζει τον φασισμό, χωρίς να ξεχνά και να χειρονομεί κάθε λίγο απειλητικά στους μετανάστες - και αφού είχαν αρχίσει να αντιδρούν και άλλοι που μαζεύονταν, όπως ένας ταξιτζής που σταμάτησε και του φώναξε ότι θα έπρεπε να ντρέπεται, αυτό το επεισόδιο έληξε.
Ο ελεγκτής παράτησε τους μετανάστες και έφυγε, έφυγαν και οι μετανάστες. Έμειναν πίσω να συζητούν οι περαστικοί ότι ο ελεγκτής θα έπρεπε να διωχθεί όχι μόνο πειθαρχικά αλλά και ποινικά.
Μια μαρτυρία επιβάτη όπως αναρτήθηκε στο insomnia.gr
«Αληθινή ιστορία:
Συνέβη το απόγευμα της 21.03.2011. Ήμουν επιβάτης στη λεωφορειακή γραμμή 852 που συνδέει το Αιγάλεω με την Νεάπολη της Νίκαιας. Στο ύψος του γενικού κρατικού μπήκε στο λεωφορείο ελεγκτής της ΕΘΕΛ.
Του έδειξα το μηνιαίο εισιτήριο που κατείχα και συνέχισε τον έλεγχο. Στις πίσω θέσεις του λεωφορείου καθότανε μια παρέα παιδιών, μαθητών λυκείου υποθέτω, οι οποίοι δεν είχαν ακυρώσει εισιτήριο.
Η συνέχεια γνωστή: απειλές και λεκτικοί προπηλακισμοί από το ''όργανο'' και τα παιδιά να παρακαλούν να μην κοπεί το πρόστιμο. Σε μια στιγμή απείλησε ότι θα τους πάει στο αστυνομικό τμήμα... Ως εκεί καλά... εγώ ωστόσο περίμενα να πει την μαγική πρόταση: ''οδηγέ, κλείσε τις πόρτες''. Και φυσικά την είπε. Και τότε μίλησα: '' σας ενημερώνω ότι μόλις πράξατε το αδίκημα της παράνομης κατακράτησης. Το αδίκημα διώκεται αυτεπάγγελτα και όχι μετά από μήνυση. Στο αστυνομικό τμήμα θα έρθω και εγώ μαζί με τα παιδιά για να ζητήσω την ποινική σας δίωξη από τις αρμόδιες αρχές.''
Μου απάντησε: '' δεν είπα να κλείσει τις πόρτες, είπα να κατέβουν οι παραβάτες στην επόμενη στάση και να ειδοποιηθεί η αστυνομία''. Εγώ συνέχισα: ''θα διαπράξετε και το αδίκημα της ψευδούς κατάθεσης, αφού οι επιβάτες θα δηλώσουν απερίφραστα ότι τους εγκλωβίσατε στο λεωφορείο. Προσωπικά θα σας καταθέσω μήνυση για το αδίκημα αυτό και χαλάλι το κατοστάρικο του παραβόλου''.
Για να μην πολυλογώ, τα παιδιά κατέβηκαν από το λεωφορείο και πήγαν στην ευχή του Θεού, χωρίς πρόστιμο. Ο ελεγκτής ακόμα το φυσάει και δεν κρυώνει, αφού αν έκοβε 7 κλήσεις, προς 80 πάνω-κάτω ευρώ η καθεμία, σύνολο 560 ευρώ, βάσει κανονισμού θα καρπωνόταν το 50% του ποσού, ήτοι 280 ευρώ. Έτσι άλλωστε εξηγείται και η μανία του να βεβαιώσει τα πρόστιμα σώνει και καλά.
Είμαι αναπληρωτής εκπαιδευτικός με μεταπτυχιακό και παίρνω 1100 ευρώ το μήνα... Είναι ελεγκτής, απόφοιτος δημοτικού που μπήκε με κομματικό βύσμα και παίρνει 2,5 με 3 χιλιάρικα.... Και πήγε να βγάλει λεφτά από τους μαθητές.....
Συμμαζευτείτε ''κύριοι''. Θα έρθει η ώρα που θα σας πετάνε από τα λεωφορεία εν κινήσει και καλά θα σας κάνουν. Το κείμενο αυτό το αφιερώνω στον ακατανόμαστο χοντρό ελεγκτή (με φάτσα νταβατζή) που ''συχνάζει'' στις γραμμές 3, 13 και 10 του τρόλεϊ στην Κηφισίας, ο οποίος εδώ και κάτι μήνες μου έκοψε πρόστιμο επειδή το εβδομαδιαίο εισιτήριο που κατείχα, είχε λήξει 10 λεπτά πριν τον έλεγχο.
Τότε δεν ήξερα τη νομοθεσία και τα περί παράνομης κατακράτησης. Τώρα όμως ξέρω. Και ξέρετε και εσείς».
Τον Νοέμβριο του 2012 ο ΣΚΑΙ βγάζει την εξής απίστευτη είδηση: Οδηγός της ΕΘΕΛ έκανε ηλεκτροσόκ σε μαθητές μέσα στο λεωφορείο!
Mία απίστευτη καταγγελία έκανε ο πατέρας ενός ανήλικου παιδιού....
Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει ο πατέρας, ήταν επτά το απόγευμα της Παρασκευής, όταν ένας οδηγός λεωφορείου της ΕΘΕΛ στο Ολυμπιακό Χωριό χτύπησε με Taser (όπλο που προκαλεί ηλεκτροσόκ) τρεις μαθητές! Ο λόγος;
Γιατί όπως υποστηρίζει ο πατέρας, όταν ο οδηγός ρώτησε με έντονο ύφος και άσχημο τρόπο τα παιδιά αν έχουν εισιτήριο, εκείνα του απάντησαν χρησιμοποιώντας έναν χαρακτηρισμό! Αυτό το σκηνικό έγινε η αιτία, σύμφωνα πάντα με τον πατέρα, για να τα χτυπήσει με Taser.
Και το θέμα δε σταμάτησε εκεί, αφού όταν οι επιβαίνοντες μαθητές άρχισαν να διαμαρτύρονται έντονα τότε ο οδηγός ξεκίνησε το λεωφορείο, κινούμενος ανάποδα στους δρόμους του Ολυμπιακού Χωριού, με αποτέλεσμα να χτυπήσει με το λεωφορείο ένα παιδί (τον γιο του καταγγέλοντα) στον ώμο, που βρισκόταν πεζός στο απέναντι πεζοδρόμιο.
Σύμφωνα με τον πατέρα, ο οδηγός και τα παιδιά - ακόμα και το παιδί που τραυματίστηκε στον ώμο - οδηγήθηκαν στο αστυνομικό τμήμα, όλοι κατηγορούμενοι για το περιστατικό.
Σημείωσε ότι τα παιδιά κατηγορούνται για φθορά ξένης περιουσίας, επειδή μετά το περιστατικό έσπασαν τους υαλοκαθαριστήρες του οχήματος και πως θα οδηγηθούν στον εισαγγελέα.
Ο πατέρας τόνισε ότι το Taser έχει αφήσει τα σημάδια του πάνω στο δέρμα των παιδιών.
Από την πλευρά του ο διευθύνοντας σύμβουλος του ΟΑΣΑ Δημήτρης Δημητρίου, ξεκαθάρισε πως ο Οργανισμός είναι ενήμερος για το περιστατικό από την πρώτη στιγμή του συμβάντος και θα πράξουν τα δέοντα μετά την ολοκλήρωση της έρευνας από την αστυνομία και την εισαγγελία.
VIDEO. Τραμπουκισμός ελεγκτή λεωφορείου σε επιβάτη και οργανωμένη παρέμβαση πολιτών.
Από τοkinimadenplirono.gr10 Απριλίου 2013
Σήμερα Τετάρτη, 10/4/13, το μεσημέρι στις 14:40, συναγωνιστής του Κινήματος Δεν Πληρώνω δέχθηκε τηλεφώνημα- καταγγελία οτι στην Ηλιούπολη, στο λεωφορείο της γραμμής 216, ελεγκτής τραμπούκισε έναν νεαρό επιβάτη που αρνήθηκε τον έλεγχο που έκανε.
Ο ελεγκτής έριξε τα προσωπικά αντικείμενα του νεαρού στο έδαφος και τον άρπαξε από τον ώμο παρεμποδίζοντας τον να φύγει. Του ζήτησε ταυτότητα την οποία ο επιβάτης αρνήθηκε να του δείξει λέγοντας του ότι αυτό αποτελεί αντιποίηση αρχής.
Όταν κατέφθασαν επί τόπου και μέσα σε 5 λεπτά, οι συναγωνιστές του Κινήματος Δεν Πληρώνω Ηλιούπολης, ο ελεγκτής άλλαξε ύφος . Οι συναγωνιστές παρέλαβαν τον επιβάτη και αποχώρησαν από την περιοχή. Το Κίνημα μαζί με τον νεαρό επιφυλάσσονται να καταθέσουν μήνυση σε βάρος του ελεγκτή. Ήδη το νομικό μας τμήμα έχει επιληφθεί του θέματος. Υπάρχουν πλήθος μαρτύρων για τα αδικήματα και την βιαιοπραγία που διέπραξε ο ελεγκτής. Είναι ένα ακόμη περιστατικό τραμπουκισμού από μεριάς των ελεγκτών ΜΜΜ.
Δείτε το βίντεο ΕΔΩ, ο ελεγκτής είναι αυτός με το κίτρινο μπλουζάκι.
Φωτογραφίες με αποτυπώματα απο τις κλωυσιές που δέχθηκε επιβάτης ΑΜΕΑ (Άτομο με αναπηρία 67%, λόγω εγκεφαλίτιδας), απο ελεγκτές λεωφορείου
Ξυλοδαρμός ΑΜΕΑ από ελεγκτές λεωφορείου
Από το kinimadenplirono.gr Φεβρουάριος 2013
Μια απρόσμενη επίσκεψη δέχτηκαν οι συμμετέχοντες στην ανοιχτή συνέλευση του Κινήματος Δεν Πληρώνω το βράδυ της Τρίτης 12/2/13. Ήρθε κατασυγχυσμένος, ασθμαίνων και κάτωχρος ένας άνδρας και διέκοψε την συνέλευση.
"Θέλω να σας κάνω μια σοβαρή καταγγελία" μας είπε, και σωριάστηκε σε μια καρέκλα. Κάποιος συναγωνιστής του έδωσε αμέσως νερό και αφού ήπιε λίγο και πήρε δυό ανάσες μας είπε:
"Πήρα το λεωφορείο Β9 από την οδό Χαλκοκονδύλη. Γύρω στις 8 μμ. Στο ύψος του Αγίου Παντελεήμονα μπήκαν μέσα 3 ελεγκτές. Ήταν άνδρες γύρω στα 40 με 50. Κανονικού αναστήματος. Ο ένας ήταν φαλακρός. Όταν ζήτησαν εισιτήριο τους είπα ότι δεν έχω και πως είμαι ΑΜΕΑ (Άτομο με αναπηρία) 67%, λόγω εγκεφαλίτιδας. Σηκώθηκα και πήγα να κατέβω. Με εμπόδισαν και μου είπαν δεν πας πουθενά.
Συνέχισα και τότε οι δύο βρίζοντας , με κλώτσησαν δυνατά στο σώμα και ο ένας με χτύπησε δυνατά στο κεφάλι!
Κατέβηκα συγχισμένος από το όχημα. Στο δρόμο ζαλιζόμουν και έκανα εμετό. Τώρα νοιώθω αδυναμία και ζάλη". Οι συναγωνιστές γιατροί του ιατρείου αλληλεγγύης του Κινήματος Δεν Πληρώνω, αφού τον εξέτασαν έκριναν σκόπιμο να μεταβεί σε νοσοκομείο για περαιτέρω έλεγχο από ειδικούς γιατρούς. Ειδοποιήθηκε το 166 το οποίο αμέσως ήλθε και διεκομίσθη στο εφημερεύον νοσοκομείο. Αυτή τη στιγμή τον έχουν εξετάσει γιατροί από τρεις ειδικότητες έχουν βγάλει ακτινογραφίες και τώρα ετοιμάζονται για αξονική. Για ότι νεότερο θα ενημερώσουμε.
Θεσσαλονίκη: Τα ίδια και χειρότερα.
Σε άρθρο της Ελευθεροτυπίας, στις 6 Μαρτίου 2011, διαβάζουμε για παράνομη κράτηση μαθήτριας από ελεγκτές λεωφορείου στη Θεσσαλονίκη
«Για «παράνομη κατακράτηση» μαθήτριας που δεν πλήρωσε εισιτήριο σε αστικό λεωφορείο της Θεσσαλονίκης απο ελεγκτές κάνει λόγο το Συντονιστικό των Επιβατών Θεσσαλονίκης με δηλώσεις του Γ. Θεοδωρόπουλου, μέλος του συντονιστικού των Επιβατών Θεσσαλονίκης στο ΑΠΕ - ΜΠΕ .
Όπως αναφέρει το περιστατικό σημειώθηκε στη γραμμή Άνω Τούμπα - Νέος Σιδηροδρομικός Σταθμός, λίγο μετά τις 9 το βράδυ.
Τρεις ελεγκτές του ΟΑΣΘ δεν άφησαν την κοπέλα να κατέβει μέχρι και τον σιδηροδρομικό σταθμό, όπου κάνει τέρμα το λεωφορείο.
Μετά από αίτημα της νεαρής σε αστυνομικούς που είχαν ειδοποιηθεί, οι ελεγκτές οδηγήθηκαν στο τμήμα Πλατείας Δημοκρατίας για να εξακριβωθεί αν ευσταθεί η κατηγορία το συμβάν καταγράφηκε και αφέθησαν ελεύθεροι».
Εισαγγελέας για τον ελεγκτή λεωφορείου που πέταξε έξω δύο Αφρικανούς
Πρώτο Θέμα 12/04/2013
«Ναι ρε! Είμαι Χρυσαυγίτης! Τρέχει κάτι;» φέρεται να είπε ο ελεγκτής
Την παρέμβαση της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης προκάλεσε αναφορά που υπέβαλε ομάδα δικηγόρων στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης (ΟΑΣΘ) για ρατσιστική συμπεριφορά οδηγού του εις βάρος δύο Αφρικανών επιβατών.
Ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, Ευάγγελος Μαδεμλής, έδωσε εντολή να διενεργηθεί προκαταρκτική εξέταση, για να διερευνηθεί εάν στοιχειοθετούνται ποινικά αδικήματα σε βάρος του καταγγελλόμενου οδηγού.
Την έρευνα την ανέλαβε το Τμήμα Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης.
Στην αναφορά τους, η οποία υποβλήθηκε και στον Συνήγορο του Πολίτη, οι δικηγόροι, επικαλούμενοι μαρτυρία γυναίκας-επιβάτιδας, υποστηρίζουν ότι ο οδηγός του αστικού λεωφορείου, με επιθετικό τρόπο και επιμονή, απαίτησε από δύο Αφρικανούς επιβάτες να κατέβουν από το όχημα, επειδή, όπως είπε, δεν είχαν ακυρώσει τα εισιτήρια.
Οι δύο αλλοδαποί αποβιβάστηκαν τελικά, γεγονός που προκάλεσε τα δυσμενή σχόλια του επιβατικού κοινού για τη συμπεριφορά του οδηγού, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να ακινητοποιήσει το λεωφορείο, φωνάζοντας: «Έχει κανείς πρόβλημα; Να έρθει εδώ να μου το πει τώρα!».
Μάλιστα, ακούγοντας ψιθύρους περί φασιστικής συμπεριφοράς, εξερράγη: «Ναι ρε! Είμαι Χρυσαυγίτης! Τρέχει κάτι;», φέρεται να είπε, σύμφωνα με την αναφορά.
Παρακολουθήστε απόσπασμα από την εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη στον Αντέννα, τον Φεβρουάριο του 2011, σχετικά με καταγγελίες απαράδεκτων περιστατικών με ελεγκτές στα λεωφορεία Θεσσαλονίκης
Ενα διαφωτιστικό απόσπασμα απο άρθρο των Βαγγέλη Στολάκη και Λευτέρη Ζαβλιάρη στο karfitsa.grμε τίτλο «Ελεγκτές ΟΑΣΘ: «Τα στοιχεία σου και το …κινητό σου!», 28 Ιανουαρίου, 2013.
Στο μεταξύ, πολλαπλασιάζονται οι καταγγελίες των επιβατών που κατηγορούν τους ελεγκτές του Οργανισμού για «απαράδεκτη συμπεριφορά». Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση, όπως καταγγέλλεται στην ηλεκτρονική ιστοσελίδα των «Επιβατών Θεσσαλονίκης», όπου ελεγκτής «κλώτσησε μετανάστρια».
Άλλη καταγγελία γίνεται στην ίδια ιστοσελίδα από την κ. Καλλιόπη Στασινοπούλου. «Η μαθήτρια κόρη μου επιστρέφοντας από το σχολείο της που απέχει λιγότερο από τρεις στάσεις από το σπίτι – μια διαδρομή που κάνει κατά κανόνα πεζή- επιβιβάστηκε στο μέσο της διαδρομής σε διερχόμενο λεωφορείο του ΟΑΣΘ για να διασχίσει μία μόνο στάση, καθώς τη συγκεκριμένη στιγμή αισθάνθηκε αδιαθεσία. Δεν είχε εισιτήριο μαζί της, ούτε χρήματα γιατί δεν χρησιμοποιεί λεωφορείο γι αυτή τη διαδρομή, παρά μόνο το πάσο της.
Ταυτόχρονα επιβιβάστηκε στο λεωφορείο και ελεγκτής, ο οποίος βλέποντας ότι η μαθήτρια ετοιμάζεται να αποβιβαστεί στην πρώτη στάση, τη σταματά, της ζητά τα στοιχεία και επειδή το παιδί τα έχασε κι έμεινε διστακτικό, την απείλησε ότι αν δεν δώσει τα στοιχεία της θα την πάει στο αστυνομικό τμήμα (!), ζητώντας παράλληλα και το κινητό της, που καλώντας ο ίδιος από το δικό του ήθελε να επιβεβαιώσει ότι το νούμερο που του έδωσε ήταν το πραγματικό» αναφέρει μεταξύ άλλων η κ. Στασινοπούλου.
Ένα τρίτο περιστατικό αναφέρεται σε επιστολή φοιτήτριας της Παιδαγωγικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στον τότε υφυπουργό υποδομών, μεταφορών και δικτύων, Σπύρο Βούγια.
«Επιβιβάστηκα στο λεωφορείο κρατώντας το εισιτήριο μου (των 0,40 ευρώ) στο χέρι και μιλώντας στο κινητό μου τηλέφωνο με αποτέλεσμα να ξεχάσω να ακυρώσω το εισιτήριο μου. Μία στάση αργότερα, επιβιβάστηκε στο λεωφορείο μία ελεγκτής καθώς και ένα τηλεοπτικό συνεργείο με κάμερες από γνωστό κρατικό κανάλι. Θυμήθηκα εκείνη την ώρα ότι δεν έχω ακυρώσει το εισιτήριό μου και έτσι, το ακύρωσα εκείνη τη στιγμή.
Η ελεγκτής με πλησίασε λέγοντάς μου ότι το εισιτήριο θεωρείται άκυρο από τη στιγμή που το επικύρωσα αφού είχε ανέβει εκείνη στο λεωφορείο και απαιτώντας με ιδιαίτερα απρεπή τρόπο να της δώσω τα στοιχεία μου. Όταν της είπα πως δεν έχω μαζί μου την αστυνομική μου ταυτότητα και το φοιτητικό μου πάσο, καθώς είχα αμελήσει να τα πάρω μαζί μου, η ελεγκτής με παρακράτησε χωρίς τη θέληση μου μέσα στο λεωφορείο διατάζοντας τον οδηγό να μην ανοίξει τις πόρτες για να αποβιβαστώ.
Ταυτόχρονα με απείλησε ότι θα καλέσει την αστυνομία, ενώ οι κάμερες κατέγραφαν το περιστατικό. Στη συνέχεια, με απείλησε λέγοντάς μου πως αν δεν της δώσω τον αριθμό του τηλεφώνου μου, δεν θα με αφήσει να αποβιβαστώ, ενώ ταυτόχρονα καλούσε από το κινητό της στο δικό μου για να διαπιστώσει αν όντως ισχύει ο αριθμός που της έδωσα».
Κλείνουμε με την ανάρτηση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ (αναδημοσίευση από το alterthess.gr, με τίτλο «Ρατσιστική συμπεριφορά ελεγκτών στον ΟΑΣΘ» και ημερομηνία 22/02/2013
«Σήμερα (18/02) το απόγευμα σε λεωφορείο του ΟΑΣΘ, στο νούμερο 17 υπήρξα μάρτυρας των παρακάτω γεγονότων:
Επιβιβάστηκα στο λεωφορείο μαζί με δυο ελεγκτές. Με το που ανέβηκαν, κατευθύνθηκαν στην γαλαρία του λεωφορείου όπου καθόντουσαν τέσσερα άτομα νεαρής ηλικίας, αφρικανικής καταγωγής.
Με ιδιαίτερα τραμπούκικο τρόπο και μιλώντας ελληνικά, ο ένας από τους ελεγκτές ζήτησε από τα παιδιά τα εισιτήρια τους. Μετά από αρκετές χειρονομίες και φωνές και αφού τα παιδιά τον έπεισαν ότι δεν μπορούν να τον καταλάβουν, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την λέξη «τικετσ» αντι για «εισιτήριο ρε» όπως επέμενε να λέει. Κατ” ευθείαν τα παιδιά έδωσαν τα εισιτήριά τους που ήταν μειωμένα και παρουσίασαν και κάρτες επιβίβασης.
Ο τραμπούκος θεωρώντας ότι οι κάρτες είναι πλαστές φώναξε στον συνάδελφό του που είχε μετακινηθεί προς την μεριά του οδηγού, «έλα εδώ έχει μπόλικο φαΐ. Ο έτερος τραμπούκος, ήρθε και εξακολουθώντας να μιλάει στα παιδιά σε έντονα επιθετικό ύφος -στα ελληνικά και αυτός-, ζητούσε να δει «την άλλη κάρτα» όπως έλεγε χαρακτηριστικά. Τα παιδιά κατάλαβαν ότι τους ζητούσαν κάποιο έγγραφο και παρουσίασαν τις κάρτες παραμονής τους.
Αμέσως ο τραμπούκος πήρε τις κάρτες παραμονής των παιδιών χωρίς να δώσει περαιτέρω εξηγήσεις και προσπάθησε να απομακρυνθεί φωνάζοντας στον οδηγό να μην ανοίξει τις πίσω πόρτες.
Σε αυτό το σημείο το ένα από τα παιδιά σηκώθηκε από την θέση του και προσπάθησε να ζητήσει εξηγήσεις. Ο τραμπούκος τον έσπρωξε και του μίλησε για πρώτη φόρα στα αγγλικά λέγοντάς του να κρατήσει τα χέρια του κάτω.
Σε αυτό το σημείο επενέβην και ρώτησα τον τραμπούκο γιατί το κάνει αυτό και παίρνει έτσι τα χαρτιά των παιδιών και μου είπε να μην ανακατεύομαι. Απευθύνθηκα στα παιδιά στα αγγλικά και τους ρώτησα αν έχουν πάσο, φοιτητικό ή μαθητικό μαζί τους. Αμέσως όλα έβγαλαν και έδειξαν το μαθητικό τους πάσο, ενώ εξήγησαν ότι είναι μαθητές σε σχολειό της Θεσσαλονίκης.
Σε αυτό το σημείο, ο τραμπούκος επέστρεψε τις κάρτες πίσω και μιλώντας σε πολύ καλά αγγλικά -κάτι που δεν είχε κάνει μέχρι τότε- εξήγησε στα παιδιά ότι «όταν κάποιος σε λεωφορείο σου ζητάει την κάρτα εννοεί ότι εσύ πρέπει να δείχνεις το πάσο». Τότε τον ρώτησα έκπληκτη γιατί δεν μιλούσε αγγλικά πιο πριν και μου απάντησε «εντάξει κοπελιά τα μιλήσαμε και τα αγγλικά μας για σήμερα».
Είμαι ιδιαίτερα εκνευρισμένη με τον εαυτό μου που κατέβηκα στην αμέσως επόμενη στάση από τα νευρά μου και δεν το συνέχισα απαιτώντας τα στοιχεία των τραμπούκων, μιας και η όλη συμπεριφορά άξιζε μια σωστή καταγγελία, την επόμενη φορά όμως δεν θα το αφήσω έτσι».
Έλεγα να αποχαιρετήσω για το καλοκαίρι με κάτι ευχάριστο. Κάτι εύθυμο, κάτι καλοκαιρινό. Αρκετά βαραίνει τις πλάτες μας η κατάσταση που ζούμε. Θα μπορούσα να διηγηθώ ένα παραμύθι με καλό τέλος. Όπου οι σύγχρονοι δράκοι νικιούνται από λαούς-ήρωες…
Όμως… «Πέθανε σε ηλικία 55 ετών ο ζωγράφος Χρίστος Πετρίδης, μετά από πολυετή μάχη με τον καρκίνο», διαβάζω τη Δευτέρα μόλις ανοίγω τον υπολογιστή μου. Αν και ήξερα για την ασθένειά του, παγώνω... Ο Χρίστος. Με το αστείρευτο ταλέντο και το παιδικό χαμόγελο. Ο Χρίστος με την ελαφριά κυπριακή προφορά που έδινε μια μουσική στη φωνή του όταν μιλούσε. Έτσι χαρούμενη ήταν και η ζωγραφική του. Αισιόδοξη. Γεμάτη χρώματα, πατώντας πάνω στον υπερρεαλισμό του παραμυθιού. Πίνακες με έντονα χρώματα που υμνούσαν τη χαρά της ζωής, την ανεμελιά, την αθωότητα. Όπως ανέφερε και ο ίδιος: «Θα ήθελα οι πίνακές μου να είναι μια όαση… Αν βλέπεις κάτι που σου γεννά μια ωραία αίσθηση, μπορεί να επιδιώξεις να έχεις αυτή τη θετική κατάσταση και στη ζωή σου - να γίνεις πιο καλός άνθρωπος εντέλει». Ο Χρίστος Πετρίδης γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1958. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς και ζωγραφική στην Akademie Minerva, στο Groningen της Ολλανδίας. Από το 1988 ζούσε και εργαζόταν στην Αθήνα. Πραγματοποίησε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, την Κύπρο, την Ολλανδία, την Ιταλία κ.ά. Έργα του υπάρχουν σε πολλές ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ευρώπη, την Αμερική και την Ασία. Είχα τον κατάλογο από μια έκθεσή του και τον έδειχνα στο γιο μο, όταν ήταν μικρός. Πίνακες και δημιουργίες που γεννούσαν ιστορίες… Η χαρά της ζωής που υμνούσε, τα χρώματά του, σε αυτή την γκρίζα εποχή, μάς λείπουν περισσότερο από ποτέ. Η μουσική δεν σβήνει;
Την ίδια μέρα -καθώς ζούμε μια εποχή απωλειών- διαβάζω για έναν άλλον άνθρωπο που έπαιξε το ρόλο του στη ζωή μου: JJ Cale. Τον γνώρισα -όπως οι περισσότεροι- από το Cocaine, αλλά στη συνέχεια κάτι στη βραχνή φωνή του με οδήγησε στα δισκάδικα της εποχής και απέκτησα αρκετά από τα βινύλιά του. Πρωταγωνιστής στα πάρτι, αλλά και σε στιγμές αυτοσυγκέντρωσης. Στιγμές ποιητικές. Στιγμές που μεγαλώνεις, που ερωτεύεσαι, που κοιτάζεις ένα ηλιοβασίλεμα ή ταξιδεύεις στα βάθη της νύχτας. Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο έγινε από τους αγαπημένους μου. Και δεν αναζητώ, τελικά, εξηγήσεις. Είναι αυτό που σου συμβαίνει πρώτα να γοητεύεσαι και μετά να ψάχνεις να βρεις πώς συνέβη, χωρίς ποτέ να μπορείς να πιάσεις με ακρίβεια τις αποχρώσεις. Ποτέ δεν μπορείς να εξηγήσεις επαρκώς… Σαν την -ανύπαρκτη- απάντηση στην ερώτηση: «Γιατί μ’ αγαπάς;» Σε ένα νοσοκομείο στην Καλιφόρνια «Άφησε την τελευταία του πνοή ένας θρύλος της αμερικανικής μουσικής, προδομένος από την καρδιά του, την Παρασκευή», όπως έγραψαν οι εφημερίδες. Ήταν 75 χρονών… Δημιούργησε ένα ξεχωριστό μουσικό ιδίωμα που οι ειδικοί ονομάζουν Tulsa Sound: Πρόκειται για ένα συνδυασμό μπλουζ, ροκαμπίλι και κάντρι… Συνέχιζε να είναι πάντα δημιουργικός. Το 2006, συνεργάστηκε με τον Eric Clapton στο άλμπουμ The Road to Escondido, που κέρδισε βραβείο Γκράμι το 2008. Πρώτη επιτυχία του είναι το μαγικό After Midnight, αλλά στην Ελλάδα τον γνωρίσαμε περισσότερο με το άλμπουμ Troubadour που κυκλοφόρησε το 1976. … και η Αλίντα Δημητρίου
… Αν αποφασίζατε να κάνατε μια καινούργια ταινία… Το έχω αποφασίσει. Αν και μπορεί να μην προλάβω ή να βαρεθώ. Η Ελλάδα του 2012. Αυτό μπορώ να πω ότι είναι στα όνειρα. Θέλω να κόβω βόλτες και να ξαναμάθω να περπατάω. Από συνέντευξη της Αλίντας Δημητρίου στον Δρόμο (στη Μαρίνα Μπρέστα, 16 Ιανουαρίου 2012)Θα διαβάσετε σε άλλες σελίδες για την απώλεια της Αλίντας Δημητρίου. Ήθελα ωστόσο να γράψω κι εγώ δυο λόγια, αποχαιρετώντας την. Δεν θα ξεχάσω τη βραχνή φωνή της μια βραδιά στο Χαλάνδρι όπου συγκλονισμένοι από τα Κορίτσια της βροχής, βλέπαμε τα φώτα να ανάβουν μετά την προβολή και απέναντί μας η σκηνοθέτης γαλήνια, με χιούμορ και μετριοπάθεια να αφηγείται τα τι και τα πώς… Είναι μεγάλη απώλεια ότι δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει την επιθυμία της για την καταγραφή της κατάστασης που βιώνει η χώρα. Θα μας λείψει η ματιά της στην Ελλάδα του 2012, η ταινία που ονειρευόταν όπως είχε πει και στον Δρόμο.